Νέο χάπι κατά του Αλτσχάιμερ κατευνάζει το γονίδιο που προκαλεί τη νόσο

Το Αλτσχάιμερ είναι μια καταστροφική νόσος που επηρεάζει περίπου 600.000 ανθρώπους μόνο στο Ηνωμένο Βασίλειο. Πρόκειται για την πιο κοινή μορφή άνοιας και επηρεάζει τους ανθρώπους με σημαντικά διαφορετικούς τρόπους.

Ένα καινούργιο χάπι, ωστόσο, φαίνεται πως δίνει ελπίδα στην καταπολέμηση της νόσου. Οι δοκιμές έχουν ξεκινήσει σε μια μικρή κλίμακα 20 ανθρώπων σε όλο τον κόσμο, οι οποίοι θα συμμετάσχουν σε αυτή τη νέα θεραπεία που αποσκοπέι στο να «κοιμήσει» τα γονίδια που προκαλούν το Αλτσχάιμερ.

Λειτουργώντας όπως ο διακόπτης dimmer σε ένα ηλεκτρικό φως, η θεραπεία καταγράφει το γονίδιο που παράγει τις πρωτεΐνες που προκαλούν τη νόσο του Αλτσχάιμερ.

Τα ενδιάμεσα αποτελέσματα μιας πρώτης φάσης της δοκιμής του φαρμάκου, που δημοσιεύθηκαν σε ιατρικό συνέδριο στο Άμστερνταμ τον περασμένο μήνα, υποδεικνύουν ότι μια δόση της θεραπείας – γνωστή προς το παρόν απλώς ως ALN-APP – μειώνει τα επίπεδα της πρόδρομης πρωτεΐνης του αμυλοειδούς έως και 90%. Ακόμη και μετά από έξι μήνες, οι δοκιμές έδειξαν ότι τα επίπεδα ήταν κατά μέσο όρο 65% χαμηλότερα. Τα συστατικά μέρη αυτής της πρωτεΐνης συσσωρεύονται στις τοξικές κολλώδεις πλάκες που φράζουν τον εγκέφαλο και προκαλούν απώλεια μνήμης που σχετίζεται με τη νόσο του Αλτσχάιμερ.

Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι εάν χορηγηθεί αρκετά έγκαιρα η θεραπεία, θα μπορούσε να σταματήσει την ανάπτυξη συμπτωμάτων του Αλτσχάιμερ.

Τι αλλάζει στη νέα θεραπεία

Η νέα αυτή προσέγγιση γονιδιακής σίγασης λειτουργεί με ριζικά διαφορετικό τρόπο. «Αντί να “καθαρίζουμε” τις πρωτεΐνες, πρόκειται για την ανοδική πορεία και τη διακοπή της παραγωγής τους», είπε η Δρ Catherine Mummery, σύμβουλος νευρολόγος στο University College London Hospitals, η οποία ηγείται του βρετανικού σκέλους της δοκιμής.

«Αν απλώς καθαρίζετε τις πρωτεΐνες που υπάρχουν ήδη, πρέπει να καθαρίζετε συνεχώς τη ζημιά όσο η βρύση είναι ακόμα ανοιχτή. Αλλά αν κλείσετε τη βρύση, έχετε πολύ περισσότερες πιθανότητες να αποτρέψετε περαιτέρω ζημιές», λέει.

Τα αρχικά αποτελέσματα δείχνουν ότι το φάρμακο είναι ασφαλές και αποδεικνύει ότι μια μόνο δόση μειώνει την παραγωγή πρωτεΐνης. Η ομάδα θα επεκτείνει τη δοκιμή δίνοντας επαναλαμβανόμενες δόσεις για να δει εάν τα επίπεδα μπορούν να μειωθούν ακόμη περισσότερο. Η Mummery αναμένει ότι η θεραπεία θα χορηγείται τελικά μία φορά κάθε έξι έως 12 μήνες, πολύ λιγότερο συχνά από το lecanemab και το donanemab, που χορηγούνται κάθε δύο έως τέσσερις εβδομάδες.

Η θεραπεία χορηγείται μέσω μιας ένεσης στο κάτω μέρος της πλάτης, απευθείας στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό που περιβάλλει τον νωτιαίο μυελό, επιτρέποντάς του να ταξιδέψει στον εγκέφαλο αποφεύγοντας τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό.

Η Mummery τόνισε ότι υπάρχει πολύς δρόμος μέχρι να αποδειχθεί ότι η θεραπεία είναι έτοιμη για χρήση από το βρετανικό Εθνικό Σύστημα Υγείας. Η ερευνητική ομάδα δεν έχει αρχίσει ακόμη να παρακολουθεί εάν το φάρμακο επιβραδύνει τη γνωστική έκπτωση. «Χρειάζεται μια μεγάλη μελέτη δεύτερης φάσης για να δείξει εάν υπάρχει κλινικό όφελος ή όχι», είπε.

Ωστόσο, είπε ότι, δεδομένων των ενθαρρυντικών αποτελεσμάτων που έχουν ήδη δημοσιευθεί φέτος για το lecanemab και το donanemab, θεωρητικά το ALN-APP θα πρέπει να κάνει τη δουλειά του. Είπε ότι, στην πραγματικότητα, θα περίμενε μια πιο δραματική επίδραση. «Πιστεύω ότι αυτά τα φάρμακα θα έχουν τις μεγαλύτερες δυνατότητες εάν χορηγηθούν πολύ νωρίς, προτού οι άνθρωποι εμφανίσουν συμπτώματα», είπε.

Το δύσκολο πράγμα θα ήταν να εντοπιστούν αυτοί οι ασθενείς, αλλά εκείνοι με γενετικό Αλτσχάιμερ ή Αλτσχάιμερ νεαρής ηλικίας είναι οι πιο πιθανοί να ωφεληθούν.

Η Mummery είπε ότι τα πρώιμα αποτελέσματα, τα οποία δείχνουν ότι οι παρενέργειες είναι ελάχιστες, υποδηλώνουν επίσης ότι οι ασθενείς μπορεί να είναι σε θέση να αποφύγουν τον κίνδυνο εγκεφαλικής αιμορραγίας που παρατηρείται με τις άλλες νέες θεραπείες.

Πώς λειτουργεί το νέο χάπι

Η προσέγγιση γονιδιακής σίγασης λειτουργεί χρησιμοποιώντας μια επαναστατική νέα τεχνολογία που ονομάζεται παρεμβολή RNA. Αυτό μπλοκάρει το αγγελιοφόρο RNA — ή mRNA — τον γενετικό κώδικα που μεταφέρει οδηγίες από το DNA στα κέντρα παραγωγής πρωτεϊνών στα κύτταρά μας. Το mRNA έγινε διάσημο κατά τη διάρκεια της πανδημίας, όταν χρησιμοποιήθηκε στα εμβόλια Pfizer-BioNTech και Moderna Covid.

Η προσέγγιση ανακαλύφθηκε τη δεκαετία του 1990 από τους Αμερικανούς γενετιστές Andrew Fire και Craig Mello, οι οποίοι το 2006 τιμήθηκαν με το βραβείο Νόμπελ.

Από το 2019 η αμερικανική εταιρεία Alnylam Pharmaceuticals έχει αναπτύξει θεραπείες για διάφορες ασθένειες χρησιμοποιώντας αυτήν την προσέγγιση. Αυτές περιλαμβάνουν την αμυλοείδωση, μια σπάνια κατάσταση στην οποία μια διαφορετική τοξική πρωτεΐνη επιτίθεται σε διάφορα όργανα. οξεία ηπατική πορφυρία, μια γενετική πάθηση που επηρεάζει το νευρικό σύστημα. και πρωτοπαθής υπεροξαλουρία τύπου 1, που προκαλεί σοβαρές πέτρες στα νεφρά.

Μια άλλη θεραπεία που ονομάζεται inclisiran, η οποία αγοράστηκε από τον φαρμακευτικό κολοσσό Novartis, μειώνει τη χοληστερόλη ως εναλλακτική λύση στις στατίνες. Όλες αυτές οι θεραπείες λειτουργούν απενεργοποιώντας τα γονίδια στο ήπαρ. Αλλά η νέα θεραπεία είναι η πρώτη που απενεργοποιεί τα γονίδια στον εγκέφαλο.

Ο Akshay Vaishnaw, ο βρετανικής καταγωγής πρόεδρος του Alnylam, δήλωσε: «Αυτό είναι το πρώτο πρόγραμμα παρεμβολής RNA για το νευρικό σύστημα. Είναι εξαιρετικό για τους ασθενείς και είναι πολύ συναρπαστικό, όχι μόνο για τη νόσο του Αλτσχάιμερ, αλλά για τη νόσο του Χάντινγκτον, του Πάρκινσον και της νόσου των κινητικών νευρώνων».

Η προσέγγιση της θεραπείας μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σε άλλους τομείς της Ιατρικής

Άλλοι τομείς ασθενειών, όπως η καρδιολογία, θα μπορούσαν να είναι επόμενοι. Υπάρχουν «δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες» ανθρώπινα γονίδια που προκαλούν ασθένειες παράγοντας περίσσεια ή μη φυσιολογικές πρωτεΐνες, πρόσθεσε, όλα τα οποία θα μπορούσαν να στοχευθούν.

Ο Richard Oakley, αναπληρωτής διευθυντής έρευνας στην Εταιρεία Αλτσχάιμερ, είπε ότι η ανακάλυψη θα έχει διαρκή αντίκτυπο στον τομέα. Τόνισε ότι με μόλις 20 ασθενείς που νοσηλεύονται στην πρώτη φάση, υπάρχει πολύς δρόμος να διανυθεί, αλλά πρόσθεσε: «Αυτό ανοίγει έναν εντελώς νέο δρόμο για θεραπεία».

Η προσέγγιση γονιδιακής σίγασης θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να απενεργοποιηθεί η παραγωγή άλλων πρωτεϊνών που εμπλέκονται στην άνοια. Η ομάδα της Mummery φέτος χρησιμοποίησε μια διαφορετική θεραπεία σίγασης γονιδίων, που ονομάζεται αντιπληροφοριακό ολιγονουκλεοτίδιο, για να μειώσει τα επίπεδα του tau – μιας πρωτεΐνης που προκαλεί «μπέρδεμα», η οποία παίζει επίσης ρόλο στη νόσο του Αλτσχάιμερ.

*Με πληροφορίες από ieidiseis, Τhe Τimes