Νέα βιβλία για να διαβάσεις αυτή την εβδομάδα
Νέες προτάσεις από όσα κυκλοφόρησαν πρόσφατα
Βιβλία που ξεχωρίσαμε αυτήν την εβδομάδα, σας τα παρουσιάζουμε προκειμένου να τα πάρετε στα χέρια σας και να έχετε την πιο καλή «συντροφιά» αυτές τις ανοιξιάτικες μέρες.
Τέσσερα βιβλία, διαφορετικά μεταξύ τους, για διαφορετικές ηλικίες, διαφορετικές απαιτήσεις και πάνω από όλα, για διαφορετικές διαθέσεις.
Πάμε να δούμε ένα ένα τα καινούρια βιβλία αυτής της εβδομάδας
Η αυτοκρατορική νοσταλγία της Ρωσίας | Τριανταφυλλίδης Β. Δημήτρης
Η αμφιταλάντευση μεταξύ Δύσης και Ανατολής, αυτή η μοιραία προπατορική αμαρτία του ρωσικού πολιτισμού, αυτό το προαιώνιο εμπόδιο για την ομαλή προσέγγιση της άλλης πλευράς από τη Ρωσία, λύθηκε οριστικά με την υιοθέτηση της επιλογής της ευρασιανικής προοπτικής από τη Μόσχα.
Σήμερα, μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, ουσιαστικά η πρώτη έχει κηρύξει τον πόλεμο ενάντια στη Δύση, στον ελεύθερο κόσμο, στον πολιτισμό της ελευθερίας της επιλογής.
Ουσιαστικά, η Ρωσία κομίζει στον 21ο αιώνα το μοντέλο της ασιατικής απολυταρχίας, της λατρείας της ισχύος και της επιβολής διά των όπλων των επιλογών μιας «πεφωτισμένης ηγεσίας».
*Ο Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης, γεννήθηκε το 1959 στη Θεσσαλονίκη. Ολοκλήρωσε τις προπτυχιακές και μεταπτυχιακές του σπουδές στο Κρατικό Πανεπιστήμιο «Ταράς Σεβτσένκο» στο Κίεβο και στη συνέχεια σπούδασε Θεολογία στο ΑΠΘ.
Από πολύ νωρίς, γοητεύτηκε από την ρωσική γραμματεία κι έτσι άρχισε να μεταφράζει εμβληματικές προσωπικότητες και κείμενα. Μέχρι σήμερα, έχει μεταφράσει περισσότερα από 130 βιβλία, τα οποία αφορούν όλο το εύρος των ρωσικών γραμμάτων: φιλοσοφία, θεολογία, ιστορία, πολιτική, πεζογραφία, ποίηση, θέατρο, κριτική της λογοτεχνίας κ.ά.
Το 2014 ίδρυσε και έκτοτε διευθύνει το περιοδικό «Στέπα», μία τετραμηνιαία επιθεώρηση του ρωσικού πολιτισμού, στο οποίο δημοσιεύει μεταφράσεις σημαντικών στοχαστών και λογοτεχνών, τόσο του παρελθόντος, όσο και του παρόντος, σε μία προσπάθεια να διευκολύνει τον Έλληνα αναγνώστη να προσεγγίσει το περίπλοκο μα και γοητευτικό φαινόμενο που ακούει στο όνομα «ρωσικός πολιτισμός».
Παράλληλα, δημοσιεύει άρθρα και μελέτες σε σύγχρονα ελληνικά περιοδικά όπως το The Book’s Journal, Παρέμβαση, Κοράλλι, Εντευκτήριο, Φρέαρ, Ανθίβολα κ.ά.
Εκδόσεις ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ, σελ. 96
ΘΑ ΕΔΙΝΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ | Έλενα Αρτζανίδου
Θα έδινα τα πάντα για τα χρώματα, για το σχολείο, για ένα και μόνο ποτήρι γάλα, για τα βιβλία, για την ειρήνη και την οικογένεια. Θα έδινα τα πάντα για τη γιαγιά, για τους φίλους, για τον σκύλο, για τον ήλιο και την ελιά. Θα έδινα τα πάντα για πάντα.
«Θα έδινα τα πάντα» αποκαλύπτει μια φωνή, που μπορεί να είναι ένας μικρός ήρωας ή μια μικρή ηρωίδα. Αυτό το «πάντα» περιλαμβάνει πολλά και διαφορετικά πράγματα, όπως άλλωστε συμβαίνει με τον κόσμο γύρω μας.
Εικόνες: Έφη Λαδά
*Η ΕΛΕΝΑ ΑΡΤΖΑΝΙΔΟΥ γεννήθηκε στη Δυτική Γερμανία. Τα παιδικά της χρόνια τα έζησε στο Μαυρονέρι του Νομού Κιλκίς και αργότερα στη Θεσσαλονίκη, όπου τελείωσε το Λύκειο της Αμερικάνικης Γεωργικής Σχολής. Είναι πτυχιούχος της Σχολής Νηπιαγωγών Καρδίτσας καθώς και του Παιδαγωγικού Τμήματος Νηπιαγωγών του Α.Π.Θ. Σήμερα εργάζεται ως εκπαιδευτικός στη Θεσσαλονίκη, ενώ έχει ασχοληθεί και με τη συγγραφή χρονογραφημάτων και άρθρων για την εφημερίδα Θεσσαλονίκη-Μακεδονία. Από το 1996 ασχολείται με τη συγγραφή παιδικών βιβλίων. Αναλυτική εργογραφία της μπορείτε να βρείτε στο προσωπικό ιστολόγιό της (blog): http://ardjanidou.psichogios.gr.
Εκδόσεις Ψυχογιός, σελ. 48 | Για παιδιά, ηλικίες 5-6, 7-8
ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΕΠΕΙΓΟΥΣΑΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ | Ιωάννης Κιουμής – Βασίλειος Γροσομανίδης
Η έκδοση περιλαμβάνει τα νεότερα δεδομένα σχετικά με τον ρόλο και τη σημασία της Επείγουσας Ιατρικής. Η έκταση των καταστάσεων που καλείται να αντιμετωπίσει η ΕΙ είναι ευρεία και καλύπτει όλο το φάσμα των ηλικιών και των ιατρικών ειδικοτήτων, γι΄αυτό και κρίνεται απαραίτητη η ειδική εκπαίδευση του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού. Στα είκοσι τρία κεφάλαια του συγγράμματος αποτυπώνεται διεξοδικά και εμπεριστατωμένα η ευρύτητα του γνωστικού αντικειμένου, με τις εικόνες, τα σχήματα και τους πίνακες να συμβάλλουν ουσιαστικά στην ευκολότερη κατανόηση του περιεχομένου.
Η φροντίδα της ανάνηψης και η σταθεροποίηση των ασθενών από τους γιατρούς, παράλληλα με την έναρξη της εργαστηριακής και κλινικής διερεύνησης της κατάστασης αποτελούν τη βάση της τελικής θεραπευτικής αγωγής. Μετά την εισαγωγή στην Επείγουσα Ιατρική, το βιβλίο αναφέρεται στο θέμα της πρώτης-αρχικής προσέγγισης των ασθενών με επείγοντα προβλήματα υγείας. Στη συνέχεια εξετάζονται τα συνήθη προβλήματα που οδηγούν τους ασθενείς στα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών (ΤΕΠ), τα επείγοντα από το αναπνευστικό, τα καρδιολογικά, την καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση, την καταπληξία, το τραύμα, τα επείγοντα ωτορινολαρυγγολογικά προβλήματα, τα λοιμώδη, νευρολογικά, ενδοκρινικά επείγοντα, τις οξείες ηλεκτρολυτικές διαταραχές, την οξεία αιμορραγία του γαστρεντερικού σωλήνα, τα νεφρολογικά, αιματολογικά, δερματολογικά επείγοντα. Σε ξεχωριστή ενότητα περιλαμβάνονται τα παιδιατρικά επείγοντα όπως και τα επείγοντα προβλήματα νεογνών. Επίσης, αναφέρονται ξεχωριστά όλες οι επείγουσες καταστάσεις από φυσικά αίτια και οι περιπτώσεις δηλητηριάσεων. Στο τελευταίο κεφάλαιο με τίτλο «Πρώτες βοήθειες» συγκεντρώνονται όλες οι βασικές αρχές κατά την παροχή πρώτων βοηθειών οι οποίες μπορούν να εφαρμοστούν από τον οποιονδήποτε σε οποιαδήποτε συνθήκη.
*Ο Ιωάννης Κιουμής είναι Ομότιμος Καθηγητής του Τμήματος Ιατρικής ΑΠΘ.
University Studio Press, σελ. 514
ΤΑ ΠΡΩΤΟΒΡΟΧΙΑ | Σπύρος Κιοσσές
Ο Τάσος μεγαλώνει σε μια λαϊκή επαρχιακή γειτονιά στα τέλη του ’70 και τη δεκαετία του ’80, μια περίοδο μεταβατική για την ελληνική κοινωνία. Μέσα από τις αφηγήσεις του ζωντανεύει το κλίμα της εποχής, όπως το αντιλαμβάνεται ο μικρός ήρωας, αλλά και το πλέγμα των οικογενειακών σχέσεων – άλλοτε υποστηρικτικό, σαν δίχτυ ασφαλείας, κι άλλοτε πνιγηρό κι αναπόδραστο, σαν τον ιστό αράχνης.
Παράλληλα με τη βασική πλοκή, που ξετυλίγεται σε σύντομες αυτοτελείς ιστορίες, ο αναγνώστης, μαζί με τον ήρωα, μέσα από τις αφηγήσεις της γιαγιάς του συνθέτουν κομμάτι κομμάτι μια ιστορία που βαραίνει το παρελθόν της οικογένειας, συνεχίζοντας όμως να σκιάζει το παρόν των μελών της. Μια μικρή ιστορία ενηλικίωσης, με όλη την αθωότητα και την τραγικότητα που χαρακτηρίζει την πιο κρίσιμη περίοδο της ζωής τού ανθρώπου.
Ο συγγραφέας γράφει: “Κάπως έτσι θα παρουσίαζα συνοπτικά την πλοκή της νουβέλας που ξεκίνησα πριν από δύο περίπου χρόνια, κι ολοκλήρωσα μέσα σ’ ένα καλοκαίρι. Αφορμή της συγγραφής στάθηκε ένα στοίχημα με μια φίλη μου συγγραφέα. Αιτία της κάτι βαθύτερο, νομίζω. Κάτι που ένιωθα από καιρό ότι χρωστούσα στον «μικρό ήρωα», που ονομάστηκε Τάσος, κι απλά ζητούσε μια αφορμή. Ήθελα να γράψω για μια εποχή που βίωσα ο ίδιος, αναμειγνύοντας εμπειρίες και μνήμες με επιθυμίες, φόβους, φαντασία κι αναγνώσματά μου.
Επιθυμούσα μια λογοτεχνική αποτύπωση της εφηβείας, συνθέτοντας μια μικρή αφήγηση ενηλικίωσης, τόσο του ήρωα όσο και της πόλης του. Δεν πρόκειται, ασφαλώς, για αυτοβιογραφικό κείμενο ούτε, όμως, και για καθαρή μυθοπλασία. Μάλλον είναι κάποια μορφή αυτοπλασίας: μια σύνθεση πραγματικότητας κι επινόησης, στην οποία κατασκευάζεται τελικά μια ιδιότυπη αλήθεια. Μια αλήθεια την οποία συμμερίζονται δυνάμει οι αναγνώστες, αλλά βιώνεις κι εσύ ως αναγνώστης του έργου σου. Κι εν τέλει, όπως πάντα, η γλώσσα, η αφήγηση, η λογοτεχνία παρέχουν τη δυνατότητα να αντιληφθείς καλύτερα αυτό που ήσουν, αυτό που είσαι, αυτό που θα μπορούσες να υπάρξεις.”
*Ο Σπύρος Κιοσσές είναι απόφοιτος του Τμήματος Φιλολογίας του ΑΠΘ. Ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στην Αγγλία και στην Ελλάδα στον τομέα των κλασικών σπουδών και της εκπαιδευτικής έρευνας. Είναι διδάκτωρ Λογοτεχνίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας με ιδιαίτερο ερευνητικό ενδιαφέρον τη θεωρία και τη διδακτική της λογοτεχνίας. Εργάστηκε ως μεταδιδακτορικός ερευνητής του Τμήματος Ελληνικής Φιλολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης στο πεδίο της δημιουργικής γραφής, όπου και διδάσκει, ως μέλος Ε.ΔΙ.Π., νεοελληνική γλώσσα και λογοτεχνία, διδακτική της λογοτεχνίας και δημιουργική γραφή. Επιστημονικά, κριτικά και λογοτεχνικά δημοσιεύματά του έχουν φιλοξενηθεί στον περιοδικό και ημερήσιο τύπο.
Εκδόσεις Μεταίχμιο, σελ. 176