Νέα βιβλία για να διαβάσεις αυτή την εβδομάδα

Νέες προτάσεις από όσα κυκλοφόρησαν πρόσφατα

Parallaxi
νέα-βιβλία-για-να-διαβάσεις-αυτή-την-εβ-906378
Parallaxi

Βιβλία που ξεχωρίσαμε αυτήν την εβδομάδα, σας τα παρουσιάζουμε προκειμένου να τα πάρετε στα χέρια σας και να έχετε την πιο καλή «συντροφιά» αυτές τις ανοιξιάτικες μέρες.

Τέσσερα βιβλία, διαφορετικά μεταξύ τους, για διαφορετικές ηλικίες, διαφορετικές απαιτήσεις και πάνω από όλα, για διαφορετικές διαθέσεις. 

Πάμε να δούμε ένα ένα τα καινούρια βιβλία αυτής της εβδομάδας

Η αυτοκρατορική νοσταλγία της Ρωσίας | Τριανταφυλλίδης Β. Δημήτρης

h-autokratorikh-nostalgia-ths-rosias.jpg

Η αμ­φι­τα­λά­ντευ­ση με­τα­ξύ Δύ­σης και Ανα­το­λής, αυτή η μοι­ραία προ­πα­το­ρι­κή αμαρ­τία του ρω­σι­κού πο­λι­τι­σμού, αυτό το προ­αι­ώ­νιο εμπό­διο για την ομα­λή προ­σέγ­γι­ση της άλ­λης πλευ­ράς από τη Ρω­σία, λύ­θη­κε ορι­στι­κά με την υι­ο­θέ­τη­ση της επι­λο­γής της ευρα­σι­α­νι­κής προ­ο­πτι­κής από τη Μό­σχα. 

Σή­με­ρα, με­τά την εισβο­λή της Ρω­σί­ας στην Ουκρα­νία, ουσι­α­στι­κά η πρώ­τη έχει κη­ρύ­ξει τον πό­λε­μο ενά­ντια στη Δύ­ση, στον ελεύ­θε­ρο κό­σμο, στον πο­λι­τι­σμό της ελευ­θε­ρί­ας της επι­λο­γής. 

Ουσι­α­στι­κά, η Ρω­σία κο­μί­ζει στον 21ο αιώ­να το μο­ντέ­λο της ασι­α­τι­κής απο­λυ­ταρ­χί­ας, της λα­τρεί­ας της ισχύ­ος και της επι­βο­λής διά των όπλων των επι­λο­γών μι­ας «πε­φω­τι­σμέ­νης ηγε­σί­ας».

*Ο Δη­μή­τρης Β. Τρι­α­ντα­φυλ­λί­δης, γεν­νή­θη­κε το 1959 στη Θεσ­σα­λο­νί­κη. Ολο­κλή­ρω­σε τις προ­πτυ­χι­α­κές και με­τα­πτυ­χι­α­κές του σπου­δές στο Κρα­τι­κό Πα­νε­πι­στή­μιο «Τα­ράς Σεβ­τσέν­κο» στο Κί­ε­βο και στη συ­νέ­χεια σπού­δα­σε Θε­ο­λο­γία στο ΑΠΘ.

Από πο­λύ νω­ρίς, γο­η­τεύ­τη­κε από την ρω­σι­κή γραμ­μα­τεία κι έτσι άρ­χι­σε να με­τα­φρά­ζει εμ­βλη­μα­τι­κές προ­σω­πι­κό­τη­τες και κεί­με­να. Μέ­χρι σή­με­ρα, έχει με­τα­φρά­σει πε­ρισ­σό­τε­ρα από 130 βι­βλία, τα οποία αφο­ρούν όλο το εύρος των ρω­σι­κών γραμ­μά­των: φι­λο­σο­φία, θε­ο­λο­γία, ιστο­ρία, πο­λι­τι­κή, πε­ζο­γρα­φία, ποί­η­ση, θέ­α­τρο, κρι­τι­κή της λο­γο­τε­χνί­ας κ.ά.

Το 2014 ίδρυ­σε και έκτο­τε δι­ευ­θύ­νει το πε­ρι­ο­δι­κό «Στέ­πα», μία τε­τρα­μη­νι­αία επι­θε­ώ­ρη­ση του ρω­σι­κού πο­λι­τι­σμού, στο οποίο δη­μο­σι­εύει με­τα­φρά­σεις ση­μα­ντι­κών στο­χα­στών και λο­γο­τε­χνών, τό­σο του πα­ρελ­θό­ντος, όσο και του πα­ρό­ντος, σε μία προ­σπά­θεια να δι­ευ­κο­λύ­νει τον Έλ­λη­να ανα­γνώ­στη να προ­σεγ­γί­σει το πε­ρί­πλο­κο μα και γο­η­τευ­τι­κό φαι­νό­με­νο που ακούει στο όνο­μα «ρω­σι­κός πο­λι­τι­σμός».

Πα­ράλ­λη­λα, δη­μο­σι­εύει άρ­θρα και με­λέ­τες σε σύγ­χρο­να ελ­λη­νι­κά πε­ρι­ο­δι­κά όπως το The Book’s Journal, Πα­ρέμ­βα­ση, Κο­ράλ­λι, Εντευ­κτή­ριο, Φρέ­αρ, Αν­θί­βο­λα κ.ά.

Εκδόσεις ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ, σελ. 96

ΘΑ ΕΔΙΝΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ | Έλενα Αρτζανίδου

tha-edina-ta-panta.jpg

Θα έδινα τα πάντα για τα χρώματα, για το σχολείο, για ένα και μόνο ποτήρι γάλα, για τα βιβλία, για την ειρήνη και την οικογένεια. Θα έδινα τα πάντα για τη γιαγιά, για τους φίλους, για τον σκύλο, για τον ήλιο και την ελιά. Θα έδινα τα πάντα για πάντα.

«Θα έδινα τα πάντα» αποκαλύπτει μια φωνή, που μπορεί να είναι ένας μικρός ήρωας ή μια μικρή ηρωίδα. Αυτό το «πάντα» περιλαμβάνει πολλά και διαφορετικά πράγματα, όπως άλλωστε συμβαίνει με τον κόσμο γύρω μας.

Εικόνες: Έφη Λαδά

*Η ΕΛΕΝΑ ΑΡΤΖΑΝΙΔΟΥ γεννήθηκε στη Δυτική Γερμανία. Τα παιδικά της χρόνια τα έζησε στο Μαυρονέρι του Νομού Κιλκίς και αργότερα στη Θεσσαλονίκη, όπου τελείωσε το Λύκειο της Αμερικάνικης Γεωργικής Σχολής. Είναι πτυχιούχος της Σχολής Νηπιαγωγών Καρδίτσας καθώς και του Παιδαγωγικού Τμήματος Νηπιαγωγών του Α.Π.Θ. Σήμερα εργάζεται ως εκπαιδευτικός στη Θεσσαλονίκη, ενώ έχει ασχοληθεί και με τη συγγραφή χρονογραφημάτων και άρθρων για την εφημερίδα Θεσσαλονίκη-Μακεδονία. Από το 1996 ασχολείται με τη συγγραφή παιδικών βιβλίων. Αναλυτική εργογραφία της μπορείτε να βρείτε στο προσωπικό ιστολόγιό της (blog): http://ardjanidou.psichogios.gr.

Εκδόσεις Ψυχογιός, σελ. 48 | Για παιδιά, ηλικίες 5-6, 7-8

ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΕΠΕΙΓΟΥΣΑΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ | Ιωάννης Κιουμής – Βασίλειος Γροσομανίδης

egxiridio-epigusas-iatrikhs.jpg

Η έκδοση περιλαμβάνει τα νεότερα δεδομένα σχετικά με τον ρόλο και τη σημασία της Επείγουσας Ιατρικής. Η έκταση των καταστάσεων που καλείται να αντιμετωπίσει η ΕΙ είναι ευρεία και καλύπτει όλο το φάσμα των ηλικιών και των ιατρικών ειδικοτήτων, γι΄αυτό και κρίνεται απαραίτητη η ειδική εκπαίδευση του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού. Στα είκοσι τρία κεφάλαια του συγγράμματος αποτυπώνεται διεξοδικά και εμπεριστατωμένα η ευρύτητα του γνωστικού αντικειμένου, με τις εικόνες, τα σχήματα και τους πίνακες να συμβάλλουν ουσιαστικά στην ευκολότερη κατανόηση του περιεχομένου.

Η φροντίδα της ανάνηψης και η σταθεροποίηση των ασθενών από τους γιατρούς, παράλληλα με την έναρξη της εργαστηριακής και κλινικής διερεύνησης της κατάστασης αποτελούν τη βάση της τελικής θεραπευτικής αγωγής. Μετά την εισαγωγή στην Επείγουσα Ιατρική, το βιβλίο αναφέρεται στο θέμα της πρώτης-αρχικής προσέγγισης των ασθενών με επείγοντα προβλήματα υγείας. Στη συνέχεια εξετάζονται τα συνήθη προβλήματα που οδηγούν τους ασθενείς στα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών (ΤΕΠ), τα επείγοντα από το αναπνευστικό, τα καρδιολογικά, την καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση, την καταπληξία, το τραύμα, τα επείγοντα ωτορινολαρυγγολογικά προβλήματα, τα λοιμώδη, νευρολογικά, ενδοκρινικά επείγοντα, τις οξείες ηλεκτρολυτικές διαταραχές, την οξεία αιμορραγία του γαστρεντερικού σωλήνα, τα νεφρολογικά, αιματολογικά, δερματολογικά επείγοντα. Σε ξεχωριστή ενότητα περιλαμβάνονται τα παιδιατρικά επείγοντα όπως και τα επείγοντα προβλήματα νεογνών. Επίσης, αναφέρονται ξεχωριστά όλες οι επείγουσες καταστάσεις από φυσικά αίτια και οι περιπτώσεις δηλητηριάσεων. Στο τελευταίο κεφάλαιο με τίτλο «Πρώτες βοήθειες» συγκεντρώνονται όλες οι βασικές αρχές κατά την παροχή πρώτων βοηθειών οι οποίες μπορούν να εφαρμοστούν από τον οποιονδήποτε σε οποιαδήποτε συνθήκη.

Ιωάννης Κιουμής είναι Ομότιμος Καθηγητής του Τμήματος Ιατρικής ΑΠΘ.

University Studio Press, σελ. 514

ΤΑ ΠΡΩΤΟΒΡΟΧΙΑ | Σπύρος Κιοσσές

ta-protobroxia.webp

Ο Τάσος μεγαλώνει σε μια λαϊκή επαρχιακή γειτονιά στα τέλη του ’70 και τη δεκαετία του ’80, μια περίοδο μεταβατική για την ελληνική κοινωνία. Μέσα από τις αφηγήσεις του ζωντανεύει το κλίμα της εποχής, όπως το αντιλαμβάνεται ο μικρός ήρωας, αλλά και το πλέγμα των οικογενειακών σχέσεων ­– άλλοτε υποστηρικτικό, σαν δίχτυ ασφαλείας, κι άλλοτε πνιγηρό κι αναπόδραστο, σαν τον ιστό αράχνης. 

Παράλληλα με τη βασική πλοκή, που ξετυλίγεται σε σύντομες αυτοτελείς ιστορίες, ο αναγνώστης, μαζί με τον ήρωα, μέσα από τις αφηγήσεις της γιαγιάς του συνθέτουν κομμάτι κομμάτι μια ιστορία που βαραίνει το παρελθόν της οικογένειας, συνεχίζοντας όμως να σκιάζει το παρόν των μελών της. Μια μικρή ιστορία ενηλικίωσης, με όλη την αθωότητα και την τραγικότητα που χαρακτηρίζει την πιο κρίσιμη περίοδο της ζωής τού ανθρώπου.

Ο συγγραφέας γράφει: “Κάπως έτσι θα παρουσίαζα συνοπτικά την πλοκή της νουβέλας που ξεκίνησα πριν από δύο περίπου χρόνια, κι ολοκλήρωσα μέσα σ’ ένα καλοκαίρι. Αφορμή της συγγραφής στάθηκε ένα στοίχημα με μια φίλη μου συγγραφέα. Αιτία της κάτι βαθύτερο, νομίζω. Κάτι που ένιωθα από καιρό ότι χρωστούσα στον «μικρό ήρωα», που ονομάστηκε Τάσος, κι απλά ζητούσε μια αφορμή. Ήθελα να γράψω για μια εποχή που βίωσα ο ίδιος, αναμειγνύοντας εμπειρίες και μνήμες με επιθυμίες, φόβους, φαντασία κι αναγνώσματά μου. 

Επιθυμούσα μια λογοτεχνική αποτύπωση της εφηβείας, συνθέτοντας μια μικρή αφήγηση ενηλικίωσης, τόσο του ήρωα όσο και της πόλης του. Δεν πρόκειται, ασφαλώς, για αυτοβιογραφικό κείμενο ούτε, όμως, και για καθαρή μυθοπλασία. Μάλλον είναι κάποια μορφή αυτοπλασίας: μια σύνθεση πραγματικότητας κι επινόησης, στην οποία κατασκευάζεται τελικά μια ιδιότυπη αλήθεια. Μια αλήθεια την οποία συμμερίζονται δυνάμει οι αναγνώστες, αλλά βιώνεις κι εσύ ως αναγνώστης του έργου σου. Κι εν τέλει, όπως πάντα, η γλώσσα, η αφήγηση, η λογοτεχνία παρέχουν τη δυνατότητα να αντιληφθείς καλύτερα αυτό που ήσουν, αυτό που είσαι, αυτό που θα μπορούσες να υπάρξεις.”

*Ο Σπύρος Κιοσσές είναι απόφοιτος του Τμήματος Φιλολογίας του ΑΠΘ. Ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στην Αγγλία και στην Ελλάδα στον τομέα των κλασικών σπουδών και της εκπαιδευτικής έρευνας. Είναι διδάκτωρ Λογοτεχνίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας με ιδιαίτερο ερευνητικό ενδιαφέρον τη θεωρία και τη διδακτική της λογοτεχνίας. Εργάστηκε ως μεταδιδακτορικός ερευνητής του Τμήματος Ελληνικής Φιλολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης στο πεδίο της δημιουργικής γραφής, όπου και διδάσκει, ως μέλος Ε.ΔΙ.Π., νεοελληνική γλώσσα και λογοτεχνία, διδακτική της λογοτεχνίας και δημιουργική γραφή. Επιστημονικά, κριτικά και λογοτεχνικά δημοσιεύματά του έχουν φιλοξενηθεί στον περιοδικό και ημερήσιο τύπο.

Εκδόσεις Μεταίχμιο, σελ. 176

#TAGS
Σχετικά Αρθρα
Σχετικά Αρθρα