Η πόλη γέμισε ποίηση στους τοίχους, βρήκαμε ποιος κρύβεται πίσω από αυτό
Kοίτα να δεις! Υπάρχει άνθρωπος στην πόλη που γράφει και γεμίζει τους άχαρους τοίχους με τέχνη.
Περπατώ στο κέντρο καθημερινά περίπου 4 χρόνια τώρα, σε αυτή την μεγάλη περίοδο λοιπόν δεν έχει αλλάξει τίποτα το ιδιαίτερο, εκτός από αυτό.
Παρασκευή βράδυ γύρω στη μία διέσχισα την Παπαμάρκου, τα γραφικά στενά της Άθωνος απέναντι από το Καπάνι, κοιτάζοντας λοιπόν δεξιά στο αγαπημένο καφέ Μπαζάρ, είδα μία λευκή αφίσα με μαύρα γράμματα.
Έγραφε, ”She Is like The Weather. She Changes From Sun To Rain But That’s Alright Because I Have An Umbrella.”
Ένα σύγχρονο ποίημα! Κοίτα να δεις, υπάρχει άνθρωπος στην πόλη που γράφει.
Λίγο πιο κάτω κι άλλη αφίσα, στην Καμάρα κι άλλη. Σαν τα ποιήματα να ενώνουν άψογα μία διαδρομή και να αποτυπώνουν τις σκέψεις μου σε ένα λευκό φύλο χαρτί.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Οι αφίσες είναι πια παντού. Σε έρημα καταστήματα, σε φημισμένα στέκια, πλαϊ σε μνημεία, σε πλατείες, σε σοκάκια, τις βρίσκεις και επιτόπου σχηματίζεις την δική σου εικόνα μέσα από τα ποιήματα τους.
Ο M είναι ένας εναλλακτικός Banksy της Θεσσαλονίκης, καθηγητής Αγγλικών, λατρεύει την ποίηση, συλλέκτης βινυλίων με τάσεις φυγής, αγάπη για την Ελλάδα και κυρίως καλή πένα.
”Ξεκίνησα να γράφω ποίηση στην Τρίτη Λυκείου, περίμενα να δώσω πανελλήνιες, για να τελειώσω με το τυπικό διάβασμα του σχολείου έτσι ώστε να μπορέσω να διαβάζω εκείνα που θέλω πραγματικά για να μου δίνουν έμπνευση. Επέλεξα πρώτα τα ελληνικά και μετά το γύρισα στα αγγλικά. Πριν από περίπου δυο χρόνια, έπαιρνα μία πόσκα και έγραφα τα ποιήματα μου σε τουαλέτες των μπαρ. Επέλεξα τις συγκεκριμένες τοποθεσίες γιατί ήμουν σίγουροι πως αρκετοί θα τα προσέξουν, όλοι χαζεύουμε τις τουαλέτες των μπαρ, ας μη γελιόμαστε. Φέτος στην καραντίνα, αποφάσισα να τυπώσω τα ποιήματα μου σε αφίσες και να γεμίσω την πόλη με αυτά.”
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Λευκά χαρτιά, μαύρα γράμματα, φυτική κόλλα φτιαγμένη από ζάχαρη αλεύρι και νερό, και ένας τοίχος, είναι όλο το κόνσεπτ για να περάσει η ποίηση του δρόμου. Γύρω στο Πάσχα το project εξαπλώθηκε παντού.
”Είναι επικίνδυνο γιατί θεωρείται παράνομη αφισοκόλληση, άσχετα που προωθώ την τέχνη και οι αφίσες μου αν τις τραβήξεις βγαίνουν χωρίς να αφήσουν σημάδι στους τοίχους. Τα μέρη που τις κολλάω, είναι εντελώς τυχαία, μου αρέσει να περπατάω στην πόλη, από μικρός που έκανα grafitty, λάτρεψα το street art. Και όταν σταμάτησα να ασχολούμαι με αυτό ήθελα να παράγω τέχνη στον δρόμο αλλά δεν ήξερα με ποιον τρόπο. Έψαχνα κάτι που να μην το έχει κάνει κανείς. Αυτή η λαχτάρα του να το κάνω έμεινε πάντα μέσα μου και έτσι γενήθηκε το συγκεκριμένο project. Τότε, συνηθίζαμε να ψάχνουμε spot, ήταν κάτι σαν urban exploring, ανακαλύπταμε δηλαδή γειτονιές που δεν ξέραμε και κάπως έτσι διεξάγω και το project μου σήμερα. Σαν να λέμε μία κουλτούρα εξερεύνησης της πόλης.”
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Τα περισσότερα ποιήματα του, βασίζονται σε έναν παλιό έρωτα. Όλα τα υπόλοιπα βασίζονται στην στιγμή, μπορεί να ακούσει ένα τραγούδι να απομονώσει μερικές λέξεις και να το κάνει ποίημα.
”Όποτε έχω πιέσει τον εαυτό μου για να γράψω, δεν μου βγαίνει τίποτα. Είναι εντελώς στην τύχη ο τρόπος που γράφω. Αγαπημένος μου ποιητής ο Bukowski, Έλληνες ποιητές δεν διαβάζω τόσο. Επέλεξα να γράφω στα αγγλικά γιατί είναι η μητρική μου γλώσσα, θεωρώ πως όλοι πια μπορούν να τα διαβάσουνε, δεν απευθύνονται επίσης μόνο σε έλληνες, γιατί σκέπτομαι πως η Θεσσαλονίκη είναι κοσμοπολίτικη πόλη. Μου βγαίνουν αβίαστα στα Αγγλικά. Δεν ασχολούμαι μόνο με τον έρωτα περνάω και την δική μου οπτική, όσον αφορά την ζωή και την πολιτική στην χώρα μας.”
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Ο M επιλέγει να κολλάει τα ποιήματα του όλη μέρα ανεξαρτήτως ώρας, έχει παρατηρήσει πως εκείνοι που τον κοιτούν δεν αντιδρούν άσχημα. Το αγαπημένο ”έργο” του κοινού του ήταν εκείνο που κόλλησε έξω από την παλιά την Fena το οποίο απευθυνόταν στα Doctor Martins.
”Θα κολλήσω τις αφίσες εκεί που ξέρω πως δεν θα τις βγάλουν, γιατί θα τους αρέσει, ή γιατί θα ταιριάζουν αρμονικά με το χώρο. Στα καταστήματα πάντα προσέχω παραπάνω γιατί σκέπτομαι πως αν το κατεβάσουν την επόμενη μέρα τσάμπα ο κόπος μου. Θέλω να βάλω παλιές που μου έχουν κατεβάσει. Είχα τοποθετήσει ένα ποίημα σε τοίχο δίπλα στην Καμάρα το οποίο ταίριαζε άψογα, και πήγαν και μου το έβαψαν από πάνω. Δεν το ξεκόλλησαν το έβαψαν. Στο εξωτερικό θα το αντιλαμβάνονταν σαν πίνακα. Περισσότερο ανεβάζουν στα social media τα ποιήματα μου κορίτσια μεταξύ 20-30 χρονών. ”
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Οι αφίσες φτιάχνονται σε ένα πρόγραμμα στο internet. Ανεβάζεις μία φωτογραφία και στις μετατρέπει σε αφίσες. Οι φίλοι του στην αρχή ήταν πιο επιφυλακτικοί, τώρα που έχει απήχηση στον κόσμο είναι περισσότερο υποστηρικτικοί.
”Ιδανικά θα ήθελα το project μου να ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο. Θέλω να τυπώσω ένα zine, να έχει φωτογραφίες τις αφίσες στον δρόμο και να είναι σαν μία έκθεση. Κάθε μέρα κάποιος ανεβάζει κάτι από τις αφίσες μου. Το Caravan, μου ζήτησε να συνεργαστούμε, εντελώς τυχαία προέκυψε και μία συνεργασία με ελληνική εταιρία για μπλουζάκια και καπέλα. Μέσα σε ένα μήνα που έβαλα την πρώτη αφίσα, είχε τρομερή απήχηση. Δεν το περίμενα, ειδικά όταν πρόκειται για ποίηση. Αρέσει στον κόσμο και ο κόσμος μου το δείχνει. Θέλω να το συνεχίσω, ενδεχομένως να πάω και στην Αθήνα να βάλω τους επόμενους μήνες και μόλις τελειώσει η πανδημία σίγουρα σε διάφορα μέρη του κόσμου.
Εκφράζω τις σκέψεις μου και τις μοιράζομαι μέσα από αυτό το project, εγώ θα το έκανα και ας είχε 0 απήχηση. Λατρεύω να χάνομαι στην πόλη, ειδικά όταν λειτουργεί το μυαλό και σκέπτεσαι και γράφεις δικά σου πράγματα. Αναζητάς έμπνευση. Να περιμένετε ακόμα περισσότερες αφίσες.”
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Το πιο φρέσκο project, που θα εντοπίσεις στην πόλη είναι εκείνο του M, γι αυτό, όταν χάνεσαι στα στενά της, στις κεντρικές λεωφόρους, στα φώτα της, πάντα να κοιτάς γύρω σου, θα τον εντοπίσεις και θα ταυτιστείς με όλα εκείνα που γράφει.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Δείτε επίσης:
Δύο Θεσσαλονικιές υπερασπίζονται τα αυτονόητα για τις γυναίκες
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ