Πέντε χρόνια χωρίς τον σπουδαίο Γιάννη Μπεχράκη
Ένας από τους καλύτερους φωτοειδησεογράφους της γενιάς του, παθιασμένος για τη δουλειά του, με την οποία ανέδειξε τη σκληρή πραγματικότητα του κόσμου.
Σαν σήμερα, πριν από 5 χρόνια, έφυγε από τη ζωή ο σπουδαίος φωτορεπόρτερ, Γιάννης Μπεχράκης, σε ηλικία 58 ετών, ύστερα από μάχη με καρκίνο.
Ο χαμός του είχε βυθίσει σε θλίψη τον δημοσιογραφικό – και όχι μόνο – κόσμο, στις 2 Μαρτίου 2019. Είχε αφήσει πίσω, τη σύζυγό του Ελισάβετ, την κόρη τους Ρεβέκκα και τον γιο του Δημήτρη.
Μέσα από ανακοίνωση, η Ένωση Ανταποκριτών Ξένου Τύπου Ελλάδας, υπενθύμισε τον χαμό ενός από τους «πιο διακεκριμένους, ταλαντούχους, παθιασμένους και αγαπητούς συναδέλφους μας, ο οποίος τίμησε τη δουλειά μας με το ήθος του και άφησε άφθαρτη παρακαταθήκη το σπουδαίο έργο του».
Η πορεία του
Γεννήθηκε το 1960 στην Αθήνα. Σπούδασε φωτογραφία στο Athens School of Arts and Technology και στο Πανεπιστήμιο Μίντλσεξ (Middlesex University) στο Λονδίνο.
Εργάστηκε ως φωτογράφος στην Αθήνα τη διετία 1985-86. Το 1988 ξεκίνησε να δουλεύει για το Reuters από την Αθήνα.
Έλαβε μέρος σε πολλές εκθέσεις φωτογραφίας σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Λονδίνο, Εδιμβούργο, Νέα Υόρκη, Ρώμη, Βαρκελώνη, Μαδρίτη και Ντουμπάι. Είχε, επίσης, κάνει και πολλές ατομικές εκθέσεις.
Η πρώτη του δουλειά στο εξωτερικό ήταν η κάλυψη της κρίσης στην Λιβύη τον Ιανουάριο του 1989.
Στη διάρκεια της καριέρας του κάλυψε πολέμους σε διάφορα μέρη του κόσμου αλλά και μεγάλα πολιτικά. Κατέγραψε επίσης 4 Ολυμπιακούς Αγώνες, το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1994 και άλλα μεγάλα αθλητικά γεγονότα.
Όταν ο Μπεχράκης δεν ήταν απορροφημένος στη δουλειά του, ήταν θερμός, αστειευόταν, συνάρπαζε τους ανθρώπους γύρω του. Ενίοτε, μπορούσε να είναι παράφορος.
Ο Γιάννης Μπεχράκης είχε φωτογραφίσει τον θάνατο εκατοντάδες φορές σε μέρη όπως το Αφγανιστάν, την Αφρική, την Τσετσενία, ως τον τεράστιο και εξαιρετικά καταστροφικό σεισμό στο Κασμίρ ή την εξέγερση στην Αίγυπτο το 2011. Θα μπορούσε ίσως να χαρακτηριστεί ως ο σημαντικότερος Έλληνας φωτορεπόρτερ.
Στην επαγγελματική του πορεία, κέρδισε τον σεβασμό των συναδέλφων του αλλά και πολλών ανταγωνιστών του για την ικανότητα και το θάρρος του. Ήταν ο επικεφαλής της ομάδας του πρακτορείου που έλαβε το Βραβείο Πούλιτζερ το 2016, για την κάλυψη της κρίσης των προσφύγων.
Οι συνάδελφοί του που εργάστηκαν στο πλάι του στο πεδίο τόνισαν πως το Ρόιτερς έχασε έναν ταλαντούχο, απόλυτα αφοσιωμένο φωτοειδησεογράφο και δημοσιογράφο.
Αναφερόμενος στη ματιά και το στιλ της δουλειάς του Μπεχράκη, ο βετεράνος φωτοειδησεογράφος του Ρόιτερς Γκόραν Τομάσεβιτς σχολίασε ότι για τον εκλιπόντα, πάντα το ζητούμενο «ήταν να αφηγηθεί την ιστορία με όσο πιο άρτιο, καλλιτεχνικό τρόπο ήταν δυνατόν».
«Δεν θα συναντήσετε κανέναν εξίσου αφοσιωμένο, τόσο εστιασμένο, κάποιον που θα θυσίαζε τα πάντα για να καταγράψει την πιο σημαντική εικόνα», πρόσθεσε.
Το 2000, o Γιάννης Μπεχράκης γλίτωσε από θαύμα από ενέδρα στην Σιέρρα Λεόνε, όπου σκοτώθηκαν ο Αμερικανός δημοσιογράφος Κέρτ Σκόρκ και ο Ισπανός κάμεραμαν Μιγκέλ Ζιλ Μορένο ντε Μόρα του Associated Press Television.
«Μια φωτογραφία μπορεί να αλλάξει τον κόσμο, να τον κάνει πιο δίκαιο», είχε πει. Πίστευε στη δύναμη της εικόνας, της φωτογραφίας που μπορούσε να προσελκύσει την προσοχή του κόσμου, ακόμη και να αλλάξει τη συμπεριφορά του. Αυτή η πεποίθησή του τον ώθησε να δημιουργήσει ένα έργο-παρακαταθήκη που θα μείνει στη συλλογική μνήμη για πολλά χρόνια μετά τη φυγή του.
«Η αποστολή μου είναι να σας αφηγηθώ την ιστορία, ώστε εσείς να αποφασίσετε τι θέλετε να κάνετε», είχε πει συζητώντας για το Πούλιτζερ που πήρε η ομάδα του Ρόιτερς που κάλυψε την κρίση των προσφύγων στην Ευρώπη. «Η αποστολή μου είναι να εξασφαλίσω ότι κανείς δεν θα μπορεί να πει: “δεν γνώριζα”».
«Ο Γιάννης ήταν από τους καλύτερους φωτοειδησεογράφους της γενιάς του, ήταν παθιασμένος, γεμάτος ζωή, γεμάτος ένταση στη δουλειά του και στη ζωή του», σημείωσε η Ντίνα Κυριακίδου-Κοντίνη, η οποία δουλεύει για το πρακτορείο στις ΗΠΑ. «Οι φωτογραφίες του είναι εκπληκτικές, ορισμένες είναι έργα τέχνης.Όμως ήταν η βαθιά κατανόηση των θεμάτων αυτή που τον έκανε σπουδαίο φωτοειδησεογράφο».
"Όμως δεν γίνεται να κάνω πως δεν είδα, τον άνθρωπο που περπατά με το παιδί του αγκαλιά, μέσα στου κόσμου αυτού την άγρια καταιγίδα".
Δάκρυα για έναν άνθρωπο που δεν γνώρισα.
Φωτογραφία Γιάννης Μπεχράκης. pic.twitter.com/IPy0LmgGTw
— χαμόνα *tutubare* pica pica (@yaq0na) March 3, 2019
Μια από τις φωτογραφίες του με έναν πατέρα-πρόσφυγα που αγκαλιάζει το μωρό του στα σύνορα Ελλάδας – FYROM, είχε κάνει τον γύρο του κόσμου, αναδεικνύοντας το Προσφυγικό Ζήτημα.
Το έργο του του βραβεύτηκε στην Ελλάδα και στο εξωτερικό (η παραπάνω εικόνα βραβεύτηκε με Πούλιτζερ).
Ήταν επικεφαλής του φωτογραφικού τμήματος στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Reuters στην Ελλάδα, παρότι όπως είχε δηλώσει θα προτιμούσε να έχει παραμείνει στην εμπόλεμη ζώνη.
Τελικά, το Προσφυγικό, που έφτασε και στα μέρη μας και η κάλυψή του ήταν αυτό στο οποίο αφοσιώθηκε.
