Τα θεάματα που προτίμησαν οι Θεσσαλονικείς αυτή τη σεζόν – Στοιχεία και αριθμοί

Μετά από δύο χρόνια γεμάτα φόβο και ανασφάλεια λόγω της πανδημίας και δύο περιόδων που έπρεπε να μείνουμε κλεισμένοι στα σπίτια μας, η σεζόν αυτή μοιάζει πιο «ανοιχτή» από τις προηγούμενες, με διάθεση να πάμε σε θεάματα και με μεγαλύτερη σιγουριά πως, αν καθίσουμε δίπλα σε κάποιον άγνωστο ή σε ένα δωμάτιο γεμάτο ανθρώπους, θα καταφέρουμε να βγούμε υγιείς και λίγο πιο… ευτυχισμένοι!

Είναι άλλωστε κάθε τέχνη μία μικρή (ή και μεγάλη) ευτυχία που μεταφέρεται από το έργο και τον καλλιτέχνη, σε αυτόν που μπαίνει στη διαδικασία να ντυθεί, να ετοιμαστεί, να περιμένει στην ουρά ενός ταμείου και τελικά να χειροκροτήσει ένα θέαμα.

Κάπως έτσι, με τέτοιες ευτυχίες, χαρακτηρίζεται η φετινή σεζόν για την Θεσσαλονίκη, όπου είδαμε χιλιάδες θεατές να πηγαίνουν σε αίθουσες και να γεμίζουν χώρους, δίνοντας θάρρος και δυναμική με αυτόν τον τρόπο σε επόμενες δουλειές που ενδεχομένως, ετοιμάζονται αυτό το διάστημα.

Στα προτερήματα της σεζόν βέβαια, είναι οι πολύ καλές θεατρικές παραγωγές που έγιναν στην πόλη ή την επισκέφτηκαν για περιορισμένο αριθμό, αλλά και οι ταινίες που επιλέχτηκαν να προβληθούν από αίθουσες μίας Θεσσαλονίκης που ένα μεγάλο και ανταγωνιστικό Φεστιβάλ «φροντίζει» να φέρνει όλο τον χρόνο!

Πώς πήγε όμως με αριθμούς ή, αν θέλετε, με εισιτήρια η σεζόν μέχρι τώρα για αυτές τις επιχειρήσεις;

Μη ξεχνάμε άλλωστε, πως πέρα από κάθε καλλιτεχνικό κομμάτι που περιέχεται σε όλες αυτές τις παραγωγές, ο τρόπος για να γίνουν είναι τα χρήματα και με αυτόν τον τρόπο των εισιτηρίων, μπορούν να επιστραφούν λεφτά σε δημιουργούς και επιχειρήσεις που επιλέγουν να τις φιλοξενήσουν ή ακόμα, να σταθούν αφορμή ώστε να έρθουν στο μέλλον ακόμα πιο πολλές καλές δουλειές.

Μιλώντας με ανθρώπους της πόλης, από θέατρα αλλά και τις αίθουσες που διαχειρίζεται το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (αφήνοντας έξω το δεκαήμερο του Φεστιβάλ που έχει το δικό του πρόγραμμα και κοινό), ενθαρρυντική ήταν η σεζόν μέχρι τώρα σύμφωνα με την ανταπόκριση του κόσμου στα θεατρικά δρώμενα, ενώ στα κινηματογραφικά φαίνεται να ακολουθούν την γενικότερη μείωση της προσέλευσης του κοινού στις αίθουσες, με ελάχιστες μονάχα εξαιρέσεις.

“Ο κόσμος δεν επέστρεψε στα σινεμά”

Από το Γραφείο Τύπου του ΦΚΘ, μαθαίνουμε πως «Ο κόσμος δεν επέστρεψε ακόμα δυστυχώς στις κινηματογραφικές αίθουσες, τουλάχιστον από την εικόνα που υπάρχει μέχρι τώρα στις δικές μας αίθουσες. Μοναδική ίσως εξαίρεση για αυτή τη σεζόν, αποτελεί μέχρι τώρα η «Φάλαινα» του Αρανόφσκι που την πρώτη εβδομάδα προβολής της, ξεπέρασε τις 3.500 εισιτήρια».

Αυτό βέβαια, είναι ένα άλλο μεγάλο θέμα που θα πρέπει να μας απασχολήσει σύντομα, αφού για πολλούς λόγους – σε μία συζήτηση που έχει ανοίξει τον τελευταίο καιρό – το κοινό έχει «ξεχάσει» πια να πηγαίνει σινεμά για να δει μία ταινία, για διάφορους λόγους, μεταξύ αυτών ίσως και η ευκολία της online προβολής που έχει μπει με ευκολία στα σπίτια όλων.

Από την άλλη, πολύ καλύτερα είναι τα πράγματα στις θεατρικές σκηνές της πόλης, όπου το κοινό έδειξε να είχε πιθυμήσει και να ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα τους, τόσο για παραγωγές που δημιουργήθηκαν για το κοινό της Θεσσαλονίκης, όπως αυτές του ΚΘΒΕ, του Θεάτρου Τ και του Αυλαία, όσο και αυτές που ήρθαν και φιλοξενήθηκαν στη Θεσσαλονίκη για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.

Αυλαία και… πάμε

«Η αίσθηση μου για φέτος είναι πως ο κόσμος πήγε πολύ θέατρο, σε ένα ποσοστό πάνω από 80% πληρότητας δηλαδή για όλη τη σεζόν» αναφέρει στην Parallaxi ο Γιάννης Δαλάκας, υπεύθυνος επικοινωνίας του Θεάτρου Αυλαία που αυτή τη σεζόν παρουσίασε σε δική του παραγωγή το έργο «Κάποιος να με προσέχει» σε σκηνοθεσία της Αθανασίας Καραγιαννοπούλου

«Εμείς με την παράσταση αυτή, με τον Αντίνοο Αλμπάνη, τον Δημήτρη Μάριζα και τον Πήτερ Ραντλ, πήγαμε sold out σε όλες τις παραστάσεις από τις 11 Νοεμβρίου μέχρι το τέλος του Γενάρη και μάλιστα με επιπλέον καρέκλες μέσα για να χωρέσει όλος ο κόσμος. Όμως, και νωρίτερα από αυτό, το «Σέρρα» με τη Χρύσα Παπά πήγε επίσης πολύ καλά με όλες τις παραστάσεις γεμάτες. Γενικά δηλαδή δουλέψαμε πολύ καλά σχεδόν με όλες τις δουλειές που είχαμε στο Αυλαία, με μόνη ίσως εξαίρεση την «Ολεάννα» που δεν πήγε καλά όπως τα άλλα και το παιδικό μας, χωρίς να σημαίνει πως γενικά δεν δουλεύουν τα παιδικά φέτος. Καλά επίσης πήγε η παράσταση του Καλαβριανού («Μικροί Πυροβολισμοί μέσα στη Νύχτα») όπως και η «Παρέλαση». Τα stand up έχουν το δικό τους κοινό και επίσης, πήγαν πολύ καλά και έγιναν sold out.»

ΚΘΒΕ – “Όλο και καλύτερα”

Ένα μεγάλο στοίχημα για αυτή τη χρονιά στη Θεσσαλονίκη, είναι ο προγραμματισμός του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος με διαδοχικές παραστάσεις σε όλες τις σκηνές του, με μεγάλα ονόματα δημιουργών και, τελικά, με ουρές θεατών που φαίνεται να ανταποκρίθηκαν στο «άνοιγμα» του Καλλιτεχνικού Διευθυντή του ΚΘΒΕ, Αστέριο Πελτέκη, που σε επικοινωνία μαζί του, αναφέρει για την «κίνηση» των θεατών.

«Η προσέλευση είναι αρκετά μεγάλη φέτος και ο κόσμος αγκάλιασε τον προγραμματισμό μας. Οι παραστάσεις μας πηγαίνουν όλο και καλύτερα. Το πράγμα ξεκίνησε λίγο μουδιασμένα, ίσως και λόγω ότι υπήρχαν ακόμα «απόνερα» της covid και που είχαμε συνηθίσει να μένουμε στα σπίτια μας. Σιγά σιγά όμως, λόγω της φήμης των πρωταγωνιστών αλλά και των παραστάσεων, αυτό άλλαξε και αυτή τη στιγμή όλα τα θέατρα μας, έχουν σχεδόν πληρότητες.

Η θεατρική δουλειά του Γιώργου Καπουτζίδη είναι «φουλ» πάντα, αλλά και άλλες δουλειές, όπως η «Πράγα», η «Αγγέλα», ο «Πουπουλένιος» που βέβαια είναι άλλης χωρητικότητας αλλά πήγαν επίσης εξαιρετικά καλά, όπως και τα «Τρελά Βατράχια» που μετά από ένα σημείο άρχισαν να ανεβαίνουν πάρα πολύ. Η «Πινακοθήκη των ηλιθίων» πήγε στη Μονή Λαζαριστών με περίπου 250 εισιτήρια μέσο όρο και είχε καιρό να συμβεί κάτι τέτοιο εκεί. Το παιδικό, τον «Γκάρη», το έχουν δει μέχρι τώρα 30.000 μαθητές περίπου».

Οι αριθμοί του Θεάτρου Τ

Με αριθμούς προτίμησε να «μιλήσει» το Θέατρο Τ που επιμένει στις δικές του αξιόλογες θεατρικές παραγωγές αλλά και σε επιλεκτικές φιλοξενούμενες, φτιάχνοντας χρόνο με τον χρόνο το δικό του, πιστό, κοινό που επιβραβεύει πάντα τις παραστάσεις του. Αυτή τη σεζόν λοιπόν, η προσέλευση του κοινού είναι σημαντική, επιβεβαιώνοντας το ρεπορτάζ αλλά και την αίσθηση που υπάρχει, πως είναι η χρονιά του θεάτρου φέτος.

Στις δικές του παραγωγές το Θέατρο Τ, αναφέρει πως: “Το Καθαρό Σπίτι” της Sarah Ruhl σε σκηνοθεσία Γλυκερίας Καλαϊτζή άνοιξε τη σεζόν, πραγματοποιώντας 13 παραστάσεις μέσα στον Οκτώβριο του 2022. Στο τρίτο της ανέβασμα, την παράσταση παρακολούθησαν συνολικά 780 θεατές (60 θεατές ανά παράσταση σε σύνολο 76 θέσεων, περίπου 79% πληρότητα).  Από την άλλη, η “Έντα Γκάμπλερ” του Henrik Ibsen σε σκηνοθεσία Γλυκερίας Καλαϊτζή πραγματοποίησε 30 παραστάσεις (16/12/22-29/01/23). Την παράσταση παρακολούθησαν συνολικά 1860 θεατές (62 θεατές ανά παράσταση σε σύνολο 70 θέσεων, περίπου 89% πληρότητα).

Στις φιλοξενούμενες παραγωγές τα πράγματα πήγαν εξίσου καλά, τόσο για “Το Τάβλι” του Δημήτρη Κεχαΐδη σε σκηνοθεσία Γιάννη Μαυρόπουλου και παραγωγή Εταιρείας Θεάτρου MONKS που πραγματοποίησε 15 παραστάσεις (28/10-27/11/22) και παρακολούθησαν συνολικά 791 θεατές (περίπου 53 θεατές ανά παράσταση), όσο και για το “Με δύναμη από την Κηφισιά” των Κεχαΐδη Χαβιαρά σε σκηνοθεσία Γιάννη Μαυρόπουλου, της ομάδας θεάτρου Drama Queens σε παραγωγή Εταιρείας Θεάτρου MONKS, όπου πραγματοποίησε 14 παραστάσεις (31/10-30/11/22) και την παρακολούθησαν συνολικά 881 θεατές (περίπου 63 θεατές ανά παράσταση). Σύνολο, όπως αναφέρουν τα στοιχεία του Θεάτρου Τ, από τον Οκτώβριο του 2022 έως τον Ιανουάριο του 2023: 4.312 θεατές!

Ενδεικτικά λοιπόν, η Θεσσαλονίκη αυτόν τον χρόνο είδε θέατρο!

Κι αυτό, είναι το ωραίο νέο της ημέρας, φτιάχνοντας προφανώς μία ωραία κατάσταση στην πόλη που ευχόμαστε να συνεχιστεί με περισσότερες αξιόλογες δουλειές και «δίψα» του κοινού για ακόμα περισσότερο θέατρο και σινεμά!