Νέα απόπειρα των κατοίκων της Πάρου να διεκδικήσουν τις παράλιες τους
Περίπου 400 πολίτες πραγματοποίησαν διαμαρτυρία στην περιοχή της Παροικιάς – Αμετανόητοι οι επιχειρηματίες για τις παράνομες ξαπλώστρες και κατασκευές - «Άδεια δεν έχω αλλά δεν απομακρύνω τίποτα»
Νέα κινητοποίηση για την απελευθέρωση της ακτογραμμής και των παραλιών της Πάρου, πραγματοποίησαν κάτοικοι του νησιού, με πρωτοβουλία της «Κίνησης Πολιτών Πάρου για Ελεύθερες Παραλίες»
Όπως αναφέρει σχετική ανάρτηση στο διαδίκτυο:
Περί τα 400 άτομα, σύμφωνα με τις μετριοπαθέστερες εκτιμήσεις, συγκεντρώθηκαν χθες στην ειρηνική μας εκδρομή στις παραλίες της Παροικιάς. 50-70% περισσότεροι από την προηγούμενη Κυριακή, με περισσότερο κέφι και παλμό.
Όλες οι επιχειρήσεις στο Μαρτσέλο και στον Κριό παραμένουν σταθερές και αμετακίνητες οικειοποιούμενες και κερδοσκοπώντας πάνω στο δημόσιο, κοινόχρηστο χώρο:
– Η επιχείρηση Marcelo Sea Sun με υπέρβαση περί το 100-200% του χώρου που νομίμως μισθώνει.
– Η επιχείρηση Pedro με υπέρβαση έως και 100 φορές (!) του χώρου που νομίμως μισθώνει, που είναι μόνο 16 τ.μ.
– Η επιχείρηση Arodo που έχει καταλάβει -εδώ και πολλά χρόνια- το 100% της παραλίας Κριός.
Ο ιδιοκτήτης της τελευταίας επιχείρησης αναγνώρισε ότι τα προηγούμενα χρόνια παραβίαζε τους όρους παραχώρησης (μίσθωνε 50 τ.μ. και καταλάμβανε >600 τ.μ.). Παραδέχτηκε επίσης (παρουσία πολλών μελών μας) ότι φέτος λειτουργεί ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΑΔΕΙΑ (περίπτωση ίδια με εκείνη της Μικρής Σάντα Μαρία). Του ζητήθηκε, λοιπόν, να απομακρύνει τις ξαπλώστρες του, κάτι που αρνήθηκε να κάνει. Κατά δήλωσή του, εκκρεμεί ένστασή του προς την Κτηματική Υπηρεσία (που του αρνήθηκε την παραχώρηση) και, εφόσον μέχρι την Παρασκευή 4/8 δεν έχει πάρει άδεια, θα απομακρύνει τις ξαπλώστρες του (ή, αν πάρει άδεια, θα σεβαστεί τα όρια παραχώρησης).
Ένας ακόμα «επιχειρηματίας» περιφρονεί ανοικτά -όχι μόνο τους συμπολίτες του αλλά- συνολικά τους θεσμούς της πολιτείας μας, τουλάχιστον όσους ελέγχουν και επιβάλουν την τήρηση του Νόμου: το Δήμο, την Αστυνομία, τη Δικαιοσύνη. Αισθάνεται ότι μπορεί να αυθαιρετεί χωρίς κανείς να τον αγγίζει. Οι θεσμοί του κράτους ευτελίζονται από απετεωνίσκους που, νομοτελειακά, σύντομα θα παραμεριστούν από τοπικές μαφίες, τύπου Ρόδου και Μυκόνου.
Μιλάμε για πρωτοφανή διάλυση, σήψη και απαξίωση των οργάνων διοίκησης, εξουσίας και απονομής δικαιοσύνης. Οι θεσμοί του κράτους δε δείχνουν αντανακλαστικά ώστε να αντιδράσουν στην απώλεια της ίδιας της εμπιστοσύνης των πολιτών προς την Πολιτεία και τους θεσμούς της. Της θεμελιώδους, δηλαδή, προϋπόθεσης κοινωνικής συνοχής και σεβασμού στους κανόνες κοινωνικής συμβίωσης.
Η Κοινωνία των Πολιτών είναι μόνη της: στη φωτιά, στην πλημμύρα, στη διασφάλιση των βασικών κοινωνικών δικαιωμάτων. Για να επέμβει η Δικαιοσύνη στη ρημαγμένη μας χώρα πρέπει πρώτα είτε να ξυλοκοπηθεί αγρίως ένας αρχαιολόγος (βλ. Μύκονος) είτε να ξεσηκωθεί ολόκληρη η κοινωνία ζητώντας τα αυτονόητα (βλ. Πάρος, όπου ευελπιστούμε ότι ο Εισαγγελέας θα συγκινηθεί από όσα διαβάζει στα ΜΜΕ και από το περιεχόμενο της καταγγελίας που του καταθέσαμε). Η Κοινωνία είναι μόνη της. Και μόνη της πρέπει να διεκδικήσει τα δικαιώματά της. Καλή μας υπομονή, καλή μας δύναμη!
