ΗΠΑ: 400.000 ηχογραφήσεις αμερικανικής τζαζ πριν το 1923 είναι πλέον κοινό κτήμα
Oι κατάλογοι της Jazz Age πέρασαν σε καθεστώς public domain, χάρη στον νόμο Music Modernization Act που ψηφίστηκε στο Κογκρέσο το 2018
Βαθιά στην Εποχή της Τζαζ ήταν οι ΗΠΑ στις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Κανείς άλλος συγγραφέας από τον Σκοτ Φιτζέραλντ δεν ήταν τόσο συνδεδεμένος με αυτή τη μουσική. Το 1922 έδωσε τίτλο σε συλλογή διηγημάτων του: «Tales From the Jazz Age»· και η τζαζ είναι παρούσα στο πασίγνωστο μυθιστόρημά του «Ο Μεγάλος Γκάτσμπυ». Και τα δύο λογοτεχνήματα είναι πλέον ελεύθερα δικαιωμάτων, αλλά μόνον φέτος οι ηχογραφήσεις της Jazz Age πέρασαν σε καθεστώς public domain, χάρη στον νόμο Music Modernization Act που ψηφίστηκε στο Κογκρέσο το 2018.
«Σύμφωνα με τον νόμο, λήγουν την 1η Ιανουαρίου του 2022 τα δικαιώματα όλων των πριν το 1923 ηχογραφήσεων» αναφέρεται στο Public Domain Review. «Αυτό διορθώνει το περιπλεγμένο νομικό πλαίσιο το οποίο, προηγουμένως, δεν θα επέτρεπε πριν από το μακρινό 2067 την κυκλοφορία των προ του 1923 ηχογραφήσεων».
Σύμφωνα με τον Alexis Rossi του Intenet Archive Blog, οι ηχογραφήσεις τις οποίες απελευθέρωσε ο Music Modernization Act ανέρχονται συνολικά σε περίπου 400.000.
Πλέον, για όλους μας είναι ελεύθερη η χρήση κάθε ηχογράφησης μιας περιόδου άνω των 60 χρόνων που «αποτελείται από μια πλούσια και ποικίλη playlist: πρώτους πειραματισμούς, μουσική βοντβίλ, επιτυχίες του Μπρόντγουεϊ, ράγκταϊμ και απαρχές της τζαζ. Συμπεριλαμβάνονται όλες οι συνθέσεις του Σκοτ Τζόπλιν, τα πειράματα του Τόμας Έντισον, τα παιχνιδίσματα της φωνής της Αντελίνα Πάτι και η πρώτη ηχογράφηση του “ Swing Low, Sweet Chariot”».
Ανάμεσα σε αυτά, το «Jazzin’ Babies’ Blues» με την King Oliver’s Jazz Band
( https://www.youtube.com/watch?v=dolTAWVZkPw ) αλλά και η ερμηνεία από τον Bill Murray το 1914 του «Fido is a Hot Dog Now»
( https://www.youtube.com/watch?v=GhIaaCdKOdg ), «που κατά τα φαινόμενα έχει να κάνει με ένα σκυλί που σίγουρα θα πάει κατά διαόλου», όπως σχολιάζει ο Rossi. Για την εποχή, που όρισε ο ίδιος αλλά και που τον όρισε και η οποία ήταν ήδη παρελθόν, το 1931 ο Σκοτ Φιτζέραλντ έγραψε: «Ήταν μια εποχή θαυμάτων, ήταν μια εποχή τέχνης, ήταν μια εποχή έλλειψης μέτρου και ήταν μια εποχή σάτιρας».
Δείτε επίσης:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
