Το κόκκινο διαμέρισμα: Πώς ήταν η καθημερινότητα την περίοδο του κομμουνισμού στη Βουλγαρία

Καθώς περπατά κανείς στο κέντρο της Σόφιας με τα δεκάδες εμπορικά καταστήματα, καφέ και εστιατόρια, τίποτα στην καθημερινή ρουτίνα δεν μαρτυρά το πως ζούσαν οι άνθρωποι την εποχή πριν από την πτώση των κομμουνιστικών καθεστώτων.

Μπορεί όμως να χτυπήσει το κουδούνι που γράφει “Red Flat” στην οδό Ivan Denkoglu 24 από τις 10 00 μέχρι 18 00 η ώρα και να περιηγηθεί στο διαμέρισμα μιας μέσης Βουλγαρικής οικογένειας την εποχή του Ψυχρού πολέμου.

Το Red Flat είναι ένα ακόμα από αυτά τα μουσεία που συναντάμε σε όλες τις ευρωπαϊκές πόλεις και είναι περισσότερο μια διαδραστική εμπειρία.

Σήμερα ολοένα και περισσότερα «εξειδικευμένα μουσεία» προσφέρουν μια εναλλακτική πρόταση σε τουριστικούς προορισμούς έχοντας φτάσει σε κάποιες περιπτώσεις να είναι ισάξιας σημασίας με τα κλασικά μουσεία με παράδοση εκατοντάδων χρόνων.

Ένα τέτοιο είναι και το Red Flat, ο πιο must-see προορισμός της πρωτεύουσας της Βουλγαρίας τα τελευταία χρόνια που αφήνει τις καλύτερες των εντυπώσεων στους επισκέπτες.

Διαθέτει σαλόνι, τραπεζαρία, παιδικό δωμάτιο, μπάνιο κουζίνα και από την πρώτη στιγμή οι υπεύθυνοι του χώρου σε προτρέπουν να κάνεις χρήση σε ότι υπάρχει μέσα στο διαμέρισμα σαν να είναι κατοικήσιμο και όχι μουσειακό έκθεμα. Να ανοίξεις συρτάρια, να αλλάξεις κανάλια στην τηλεόραση, να σηκώσεις το τηλέφωνο να ανοίξεις ντουλάπια, το ψυγείο, να ξεφυλλίσεις τα οικογενειακά άλμπουμ, εφημερίδες και περιοδικά.

Το Red Flat είναι στημένο γύρω από τις προσωπικές ιστορίες ανθρώπων που έζησαν την εποχή εκείνη. Κάθε αντικείμενο λέει μια ιστορία, βοηθώντας τους επισκέπτες να κατανοήσουν την καθημερινότητα των πολιτών την περίοδο του κομμουνισμού. Πού εργάζονται, πού πηγαίνουν διακοπές, τι διαβάζουν τα παιδιά στο σχολείο, ποια είναι τα αγαπημένα τους παιχνίδια, εκπομπές στην τηλεόραση και το ραδιόφωνο, τι υπάρχει στο ψυγείο, ποιο ήταν το σύστημα κατανομής τροφίμων της εποχής, οι αγαπημένες καλοκαιρινές διακοπές των Βουλγάρων και πως αποθηκεύονταν η σάλτσας, το τουρσί και οι μαρμελάδες.

Λίγοι έχουν τολμήσει στην Ελλάδα να ασχοληθούν με μουσεία που προσφέρουν κάτι πέρα από την κλασική παρουσίαση και περιγραφή της πλούσιας ιστορίας της χώρας. Κυρίως τα λαογραφικά μουσεία είναι αυτά που παρουσιάζουν τον τρόπο ζωής των κατοίκων, τα ήθη και τα έθιμα. Με τις κατάλληλες μετατροπές κάποια από αυτά πρόσθεσαν το στοιχείο της διάδρασης και αφηγήματα που προκύπτουν μέσα από μαρτυρίες και προσωπικές ιστορίες.

Το Λαογραφικό μουσείο της Ξάνθης, το μουσείο πόλης των Αθηνών, το μουσείο πόλης Βόλου θα σας αποζημιώσουν.

Αν θέλει κάποιος να επισκεφθεί κάτι διαφορετικό προτείνω ανεπιφύλακτα το μουσείο Πεταλούδας και το Μουσείο Πλινθοκεραμοποιίας στο Βόλο, το μουσείο Σκιάς στην Ξάνθη, το Μουσείο Φλίπερ, το μουσείο παιχνιδιών αλλά και το μουσείο αυτοκινήτου στην Αθήνα.