Η περιδίνηση του ΣΥΡΙΖΑ, ο Δούκας του ΠΑΣΟΚ και το «κόμμα Πολάκη»

Ως “διασκεδαστική και φαιδρή” περιγράφουν αντίπαλοι του ΣΥΡΙΖΑ, ιδίως από τη ΝΔ, την κατάσταση στο εσωτερικό του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όπου, ακόμα και εν μέσω παρατεταμένου καύσωνα, οι εσωκομματικές αψιμαχίες συνεχίζονται, δίνοντας πάτημα στα σενάρια για νέες διασπάσεις και αποχωρήσεις.

Η εξουσιομανία και ο αρχηγισμός των κορυφαίων στελεχών του κόμματος και η ανυπαρξία του ΣΥΡΙΖΑ ως ζωντανού συλλογικού πολιτικού σχηματισμού, αλλά και η έλλειψη μίας κοινά αποδεκτής πολιτικής στρατηγικής που θα διαμόρφωνε προϋποθέσεις και συνθήκες ενότητας και σύνθεσης, έχουν πλέον οδηγήσει το άλλοτε κραταιό κόμμα της ριζοσπαστικής και ανανεωτικής αριστεράς σε ένα «αυτοαναφορικό πολιτικό μόρφωμα», που, ασύνδετο με την κοινωνική πραγματικότητα και καθημερινότητα, σχετικά σύντομα και με διαλεκτικό τρόπο θα υποχρεωθεί σε ανασύνταξη ή σε διάλυση.

Το χειρότερο όμως από όλα όσα συμβαίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ, είναι ότι ως κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει χάσει την πολιτική του υπόληψη, το κύρος και την αξιοπιστία του. Ως συλλογικό πολιτικό υποκείμενο δείχνει να μη διαθέτει χαρακτήρα και ξεκάθαρη πολιτική πορεία και στρατηγική. Οι πολιτικές του προτάσεις και παρεμβάσεις πέφτουν στο κενό, καθώς στο πολιτικό προσκήνιο κυριαρχούν τα τραγελαφικά που συμβαίνουν και καταγράφονται στο εσωτερικό του.

Στα ΜΜΕ οι ειδήσεις που κυριαρχούν πλέον από τον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι οι προτάσεις του κόμματος π.χ για την ακρίβεια, τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια, την υγεία ή την αντιμετώπιση της πανώλης των ζώων στη Θεσσαλία, αλλά οι εσωτερικές συγκρούσεις, οι ατασθαλίες, το αλληλοφάγωμα, τα διάφορα καμώματα των στελεχών αλλά και το lifestyle του Στέφανου Κασσελάκη. Χθες επί παραδείγματι αν πληκτρολογούσε κανείς στο διαδίκτυο τη λέξη ΣΥΡΙΖΑ, πρώτο θέμα ήταν η επίπληξη Σπίρτζη από την επιτροπή δεοντολογίας τους κόμματος.

Και αυτό το «σίριαλ» δεν είναι τωρινό, διαρκεί πολλούς μήνες και έχει κουράσει ακόμα και αυτούς που το παρακολουθούν με πραγματικό ενδιαφέρον και «καημό» για το μέλλον του κόμματος. «Έχουν κουράσει, τους έχουμε σιχαθεί, όλοι αυτοί ενδιαφέρονται μόνο για τις καρέκλες και τον εαυτό τους για τίποτα άλλο», είναι ένα από τα σχόλια πολλών απλών μελών του κόμματος.

Στον ΣΥΡΙΖΑ, αντί να συζητούν για το καταστατικό συνέδριο, τις αλλαγές που προωθεί η ηγεσία Κασσελάκη, την αντιπολιτευτική τακτική και στρατηγική και να προετοιμάζουν τις οργανώσεις για τις εσωκομματικές διεργασίες ενόψει του συνεδρίου του Οκτωβρίου, στην ημερήσια διάταξη είναι οι παρεμβάσεις των «87», των «70» και των «5», το κλάμα της Λινού και η απρεπής συμπεριφορά και διαγραφή Πολάκη από την ΚΟ του κόμματος, τα «μαύρα ταμεία» του κόμματος και το κλείσιμο του καθημερινού φύλου της «Αυγής», η παρουσία του Σπίρτζη στα διάφορα ΜΜΕ και η πρόταση διαγραφής του, αν οι Ζαχαριάδης, Γεροβασίλη, Ραγκούσης, Θεοχαρόπουλος κ.λ.π. θα φύγουν προς το ΠΑΣΟΚ, αν θα παραμείνει η όχι ο Φάμελος πρόεδρος της ΚΟ, αν και πότε θα επιστρέψει ο Τσίπρας, η πισίνα και το ποδόλουτρο του Κασελλάκη στις Σπέτζες και άλλα τέτοιου είδους «συναρπαστικά και γλαφυρά» γεγονότα, που τελικά έχουν μετατρέψει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε μία πολιτική αρένα, σε ένα  θέατρο σκιών ή μία πολιτική φαρσοκωμδία, όπου κυριαρχούν οι προσωπικές στρατηγικές και φιλοδοξίες προσώπων και ομάδων, οι ίντριγκες, οι συκοφαντίες και τα συντροφικά μαχαιρώματα, όσων διαγκωνίζονται για την ηγεσία και τις θέσεις εξουσίας στο κόμμα.

Με αυτά τα δεδομένα τα διάφορα σενάρια που κυκλοφορούν για την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ξένα με την πολιτική πραγματικότητα, διότι αυτή η εσωκομματική περιδίνηση και η αυτοναφορικότητα δεν προμηνύει τίποτα θετικό για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που μετά τις αλλεπάλληλες εκλογικές ήττες σε εθνικές εκλογές, ευρωεκλογές και εκλογές για την αυτοδιοίκηση, δείχνει αδυναμία ανασυγκρότησης και αυτοσυγκράτησης και μία πολιτική και οργανωτική αστάθεια, πρωτόγνωρη για κόμμα που έχει κυβερνήσει τη χώρα και φιλοδοξεί και πάλι να αναλάβει τη διακυβέρνηση.

Ποιος μπορεί να εμπιστευτεί ένα κόμμα που δεν ασχολείται με τα κοινωνικά προβλήματα αλλά με τον εαυτό του και τα εσωκομματικά υπαρξιακά του ζητήματα;

Η περίπτωση Πολάκη και ο κίνδυνος νέου κόμματος

Το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα του πολιτικού μπάχαλου που επικρατεί στον ΣΥΡΙΖΑ είναι η περίπτωση Πολάκη, όπως εξελίχθηκε μετά τα γεγονότα στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής, με την λεκτική επίθεση σε βάρος συνεργάτη του υπουργού Υγείας και την αντίδραση της Αθ. Λινού που… δάκρυσε για όσα συνέβησαν.

Οι πρώην προεδρικοί – Τσιπρικοί (Γεροβασίλη, Βασιλειάδης, Ραγκούσης, Γιαννούλης, Νοτοπούλου Ζαχαριάδης, Θεοχαροπουλος, Ρεπούση, κ.α) έσπευσαν να υπερασπιστούν τον «πολιτικό καθωσπρεπισμό» του κόμματος και ζήτησαν τη διαγραφή του και από το κόμμα και όχι μόνο από την Κ.Ο., αλλά η πλευρά Κασσελάκη δεν ενέδωσε στις πιέσεις των «87», που ήδη έχει σηκώσει «λάβαρο» επανάστασης κατά της ηγεσίας. Φυσικά την ολοκληρωτική διαγραφή Πολάκη είχε ζητήσει και η ΝΔ με προεξάρχοντα τον Α. Γεωργιάδη…

Η υπόθεση πήρε άλλη τροπή μετά τις δημοσιεύσεις Πολάκη κατά της Λινού για σχέσεις διαπλοκής με την κυβέρνηση της ΝΔ, μέσω της ΑΜΚΕ «Πρόληψη», που δραστηριοποιείται στον χώρο της ιατρικής έρευνας και πρόληψης.

Τα γεγονότα αυτά ξεσήκωσαν ένα μεγάλο κύμα υποστήριξης του Π. Πολάκη εντός του ΣΥΡΙΖΑ. Πληροφορίες αναφέρουν ότι γίνονται κινήσεις και προσπάθειες ώστε ο Παύλος Πολάκης να πιεστεί στο καταστατικό συνέδριο να αμφισβητήσει την ηγεσία του Σ. Κασσελάκη και να διεκδικήσει την ηγεσία. Μάλιστα κάποιοι «θερμόαιμοι» προτείνουν στον Χανιώτη βουλευτή να προχωρήσει στην ίδρυση νέου κόμματος που θα είναι ανεξάρτητο και απελευθερωμένο από τα βαρίδια του ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτά τα σενάρια και τα μηνύματα δεν είναι άγνωστα στα στελέχη της Κουμουνδούρου και γι αυτό ο Στέφανος Κασσελάκης δεν προχώρησε στην διαγραφή Πολάκη, παρότι αυτό θα ενίσχυε το αρχηγικό προφίλ του. Πληροφορίες αναφέρουν ότι έρευνα γνώμης δίνει σε ένα πιθανό κόμμα Πολάκη πάνω από 7,5%. Η απομάκρυνση Πολάκη από τον ΣΥΡΙΖΑ, θα μπορούσε να προκαλέσει τεκτονικές αλλαγές στο κόμμα, γεγονός που θα οδηγούσε την ηγεσία Κασσελάκη σε πλήρη αποδυνάμωση, ιδίως στην παρούσα συγκυρία με τις αντιδράσεις εντός του κόμματος, για τις καταστατικές αλλαγές που προτείνει, να εντείνονται.

Και νέο κόμμα από τους «87» ;

Άλλες πληροφορίες αναφέρουν πως και η πλευρά των «87» προετοιμάζεται για εσωκομματική ρήξη χωρίς όμως να έχει καταλήξει σε οριστικό σχέδιο. Ήδη έχει ακουστεί η πρόταση, ακόμα και πριν από το συνέδριο του Οκτωβρίου, να αποχωρήσουν 4- 5 βουλευτές ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να χάσει τα προνόμια της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αυτό σενάριο προωθείται συνδυαστικά με τις εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ, όπου η επικράτηση Δούκα, θεωρείται ικανή να δρομολογήσει εξελίξεις για τη δημιουργία ενός νέου φορέα ή μετώπου της κεντροαριστεράς, με τη συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ ως βασικό κορμό, μέρος στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, ήδη Ραγκούσης Ζαχαριάδης Θεοχαρόπουλος κ.α. «προπαγανδίζουν» υπέρ αυτής της προοπτικής αλλά και της Νέας Αριστεράς.

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, ότι εκτός από τους «87» των Γεροβασίλη, Ζαχαριάδη, Νοτοπούλου, υπέρ της διαγραφής Πολάκη τάχθηκε και η Νέα Αριστερά. Γιατί η ΝΕ.ΑΡ. κόπτεται για τα εσωκομματικά του ΣΥΡΙΖΑ και τις απρέπειες Πολάκη κατά στελεχών της ΝΔ;

Την απάντηση δίνει άλλο σενάριο που θέλει τους πρώην προεδρικούς – τσιπρικούς του ΣΥΡΙΖΑ, αν δεν ευοδωθεί η σύμπλευση με το ΠΑΣΟΚ, να δημιουργήσουν με τη Νέα Αριστερά, νέο πολιτικό φορέα με ανανεωτικά – εκσυγχρονιστικά χαρακτηριστικά, που δεν θα ανέχεται φαινόμενα λαϊκισμού τύπου Πολάκη ή lifestyle αρχηγισμού τύπου Κασσελάκη.

Οι πιο ψύχραιμοι υποστηρίζουν ότι όλα αυτά είναι σενάρια πολιτικής φαντασίας και πολύ δύσκολα να αποκτήσουν σάρκα και οστά, αλλά με όσα συμβαίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ, πλέον τίποτα δεν είναι απίθανο. Διότι όπως είχε πει και ο Στ. Κασσελάκης «αν ο ΣΥΡΙΖΑ λειτουργούσε κανονικά εγώ δεν θα έπρεπε να ήμουν πρόεδρος».