Η βία ως εικόνα στην πολιτική σκηνή

Χαστούκια σε ζωντανή μετάδοση, γροθιές μπροστά στις κάμερες, επεισόδια στα οποία εμπλέκονται πολιτικά πρόσωπα. Η πολιτική βία στην Ελλάδα δεν αποτελεί πλέον θεωρητικό κίνδυνο, αλλά τείνει να εξελιχθεί σε μια καταγεγραμμένη πραγματικότητα. Είναι γεγονός, ότι κατά τις τελευταίες δεκαετίες, πολιτικά πρόσωπα βρέθηκαν στη θέση του θύτη, όσο και του θύματος, σε επεισόδια που στιγμάτισαν τον δημόσιο βίο, άλλαξαν το πολιτικό σκηνικό μετατοπίζοντας το από αυτό που παλιότερα ονομάζαμε αστική ευγένεια, ενώ πολλές φορές δοκίμασαν και τα όρια της δημοκρατικής αντοχής.

Το πιο σοκαριστικό ίσως περιστατικό εκτυλίχθηκε τον Ιούνιο του 2012, όταν ο τότε βουλευτής της Χρυσής Αυγής, Ηλίας Κασιδιάρης, επιτέθηκε σωματικά στην βουλευτή του ΚΚΕ, Λιάνα Κανέλλη, αφού πρώτα πέταξε ένα ποτήρι με νερό στο πρόσωπο της Ρένας Δούρου, κατά τη διάρκεια τηλεοπτικής εκπομπής. Το χαστούκι το οποίο μεταδόθηκε πανελλαδικά έγινε σύμβολο της ωμής βίας στον πολιτικό λόγο, προκαλώντας άμεσες ποινικές εξελίξεις και διεθνή κατακραυγή.

Στον αντίποδα βέβαια υπάρχουν και πολλά πολιτικά πρόσωπα που υπήρξαν στόχοι ακραίων επιθέσεων. Ιδιαίτερη εντύπωση και ένταση προκάλεσε τον Μάιο του 2018, ο ξυλοδαρμός του τότε δημάρχου Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη. Ο τελευταίος είχε δεχθεί οργανωμένη επίθεση από ομάδα ατόμων κατά τη διάρκεια της δημόσιας εκδήλωσης μνήμης, με γρονθοκοπήματα και προπηλακισμούς. Οι εικόνες βίας έκαναν τον γύρο της χώρας και καταδικάστηκαν… σχεδόν ομόφωνα από το πολιτικό σύστημα.

Στα χρόνια της κρίσης δε, αρκετοί ήταν οι βουλευτές που βρέθηκαν αντιμέτωποι με προπηλακισμούς και επιθέσεις ή αποκλεισμούς από εξαγριωμένα πλήθη έξω από τη Βουλή ή σε δημόσιους χώρους. Τα περιστατικά αυτά, αν και συνδέθηκαν με κοινωνική αγανάκτηση, ανέδειξαν τον κίνδυνο μετατροπής της πολιτικής αντιπαράθεσης σε φυσική βία.

Η επανάληψη τέτοιων επεισοδίων αποτυπώνει ένα διαχρονικό πρόβλημα: όταν η βία γίνεται μέσο έκφρασης ή αντίδρασης απέναντι στην πολιτική, το πλήγμα δεν αφορά μόνο τα πρόσωπα, αλλά την ίδια την δημοκρατική λειτουργία.

Χρονολόγιο βίαιων περιστατικών στα οποία ενεπλάκησαν πρόσωπα της πολιτικής:

Επιχειρώντας μια βουτιά στο χρόνο στο παρακάτω χρονολόγιο καταγράφονται ενδεικτικά περιστατικά βίας που σημειώθηκαν στον ελληνικό δημόσιο βίο, στα οποία ενεπλάκησαν πολιτικά πρόσωπα. Τα γεγονότα αυτά, σε διαφορετικές χρονικές περιόδους και συνθήκες ανέδειξαν τις εντάσεις και τα όρια της πολιτικής αντιπαράθεσης, καθώς και τις επιπτώσεις τους στη λειτουργία των θεσμών.

Το χαστούκι στη Δήμητρα Λιάνη – Παπανδρέου

Η Δήμητρα Λιάνη – Παπανδρέου δεν υπήρξε πολιτικό πρόσωπο με την ευρεία έννοια του όρου, ωστόσο είχε αναλάβει την διεύθυνση του ιδιαίτερου γραφείου του πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου με τον οποίο είχε ήδη παντρευτεί, ενώ ως πρόσωπο είχε δεχθεί πρωτοφανή πόλεμο από πρωτοσέλιδα της δεκαετίας του ’90. Ωστόσο το έναυσμα γι’ αυτό το περιστατικό δόθηκε τον Οκτώβριο του 1997 όταν η σύζυγος του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος είχε αφήσει την τελευταία του πνοή περίπου 15 μήνες πριν, παρουσίαζε το βιβλίο της “10 χρόνια και 54 ημέρες”.

Στα πλαίσια της προώθησής του, η Δήμητρα Λιάνη βρέθηκε σε κεντρικό βιβλιοπωλείο των Αθηνών προκειμένου να υπογράψει αντίτυπα, όταν ξαφνικά στον χώρο εισήλθε η Νατάσα Αθήνη – Τσούνη, η οποία πλησίασε το γραφείο και απευθυνόμενη στη συγγραφέα τόνισε: «Δεν καταδέχομαι να πάρω το βιβλίο. Ρεζίλεψες το γυναικείο φύλο» και πριν καν ολοκληρώσει τη φράση της είχε ήδη χαστουκίσει δύο φορές την Δήμητρα Λιάνη.

Όπως προέκυψε αργότερα δράστρια της επίθεσης ήταν η εργαζόμενη στην Οικονομική Αστυνομία (ΣΔΟΕ), 47χρονη Νατάσα Αθήνη χωρισμένη, μητέρα τριών παιδιών, εκ των οποίων το ένα εκείνη την εποχή ήταν ανήλικο. Αμέσως μετά την πράξη της και τους εμβρόντητους θεατές, αστυνομικοί κατέβασαν την Αθήνη -Τσούνη στο υπόγειο του βιβλιοπωλείου, όπου λίγο αργότερα κατέβηκε και η Δήμητρα Λιάνη προκειμένουν να την ρωτήσει γιατί προέβη σε αυτή την πράξη. Η απάντηση που πήρε αφορούσε πιθανή φόρτιση από όσα λέγονταν την εποχή εκείνη για την Δήμητρα Λιάνη – Παπανδρέου, η οποία τόνισε πως δεν επιθυμούσε την ποινική δίωξη της δράστριας, κάτι που επανέλαβε και στη δίκη που ακολούθησε.

Το τριμελές πλημμελειοδικείο Αθηνών, στις 11 Μαρτίου 1999, καταδίκασε την Αθήνη – Τσούνη σε ποινή φυλάκισης επτά μηνών για απρόκλητη έργο εξύβριση. Στην απολογία της τόνισε πως η πράξη της είχε ιδεολογικά κίνητρα, ενώ λίγους μήνες αργότερα θα κατέβαινε στον πολιτικό στίβο με το κόμμα του ΛΑΟΣ δέκα χρόνια αργότερα μετά το χαστούκι. Νωρίτερα είχε επιχειρήσει να εκλεγεί δημοτική σύμβουλος στον Δήμο Παιανίας, όμως πήρε μόλις 14 ψήφους!

Όταν η πολιτική βία μεταφέρθηκε στις οθόνες μας

Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά περιστατικά βίας στον δημόσιο πολιτικό λόγο της μεταπολιτευτικής Ελλάδας σημειώθηκε τον Ιούνιο του 2012, κατά τη διάρκεια ζωντανής τηλεοπτικής εκπομπής. Ο τότε εκπρόσωπος της Χρυσής Αυγής, Ηλίας Κασιδιάρης επιτέθηκε σωματικά στη βουλευτή του ΚΚΕ Λιάνα Κανέλλη, χαστουκίζοντάς την μπροστά στις κάμερες, έπειτα από έντονη λεκτική αντιπαράθεση στο πάνελ κι αφού πρώτα ο ακροδεξιός βουλευτής που βρίσκεται ακόμη στη φυλακή, έριξε ένα ποτήρι νερό στη βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Ρένα Δούρου.

Το περιστατικό προκάλεσε σοκ στη κοινή γνώμη, καθώς η πολιτική αντιπαράθεση πέρασε από τη ρητορική ένταση στη φυσική βία και μάλιστα σε έναν χώρο που υποτίθεται ότι λειτουργεί ως πεδίο δημοκρατικού διαλόγου. Η εικόνα της επίθεσης αναπαράχθηκε εκτενώς από τα ΜΜΕ τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, ενισχύοντας τις ανησυχίες για την κανονικοποίηση της βίας, στον πολιτικό λόγο και τη δημόσια σφαίρα.

Το επεισόδιο Κασιδιάρη – Κανέλλη καταγράφηκε ως σύμβολο της ακραίας πόλωσης της εποχής, με την αιφνίδια τότε άνοδο της ακροδεξιάς και ανέδειξε τους κινδύνους που προκύπτουν όταν ο πολιτικός λόγος υιοθετεί επιθετικές και εκφοστικές πρακτικές. Απότελεσε σημείο αναφοράς στη συζήτηση για τα όρια της πολιτικής αντιπαράθεσης, την ευθύνη των ΜΜΕ και την ανάγκη θεσμικής προστασίας του δημοκρατικού διαλόγου από φαινόμενα βίας, προερχόμενα μάλιστα από τους ίδιους τους βουλευτές.

Η βία του Λευτέρη Αυγενάκη στο αεροδρόμιο

Δώδεκα χρόνια μετά το απαράδεκτο επεισόδιο στο τηλεοπτικό πάνελ, μία άλλη υπόθεση ήρθε στο φως της δημοσιότητας η οποία αφορούσε άσκηση βίας από την πλευρά βουλευτή, αυτή τη φορά απέναντι σε υπάλληλο αεροδρομίου. Πρόκειται για την καταγγελλόμενη επίθεση του βουλευτή της ΝΔ και πρώην υπουργού Λευτέρη Αυγενάκη σε υπάλληλο του αεροδρομίου “Ελευθέριος Βενιζέλος”.

Το περιστατικό, που καταγράφηκε σε βίντεο δείχνει τον πολιτικό να επιτίθεται εκτός από φραστικά και σωματικά (χαστούκι) σε εργαζόμενο κατά τη διάρκεια διαπληκτισμού στον χώρο του αεροδρομίου.

Η δημοσιοποίηση του οπτικού υλικού προκάλεσε κύμα αντιδράσεων τόσο από την κοινή γνώμη όσο και από τον πολιτικό κόσμο, επαναφέροντας στο προσκήνιο τη συζήτηση για τη συμπεριφορά των δημόσιων αξιοματούχων και τη σχέση της εξουσίας με την αυθαιρεσία. Συνδικαλιστικοί φορείς εργαζομένων κατήγγειλαν το περιστατικό, κάνοντας λόγο για απαράδεκτη συμπεριφορά απέναντι σε έναν εργαζόμενο που εκτελούσε τα καθήκοντά του.

Επιπλέον, το επεισόδιο ανέδειξε για ακόμη μια φορά το ζήτημα της λογοδοσίας των πολιτικών προσώπων, αλλά και την ανάγκη προστασίας των εργαζομένων από φαινόμενα βίας και εκφοβισμού, ανεξαρτήτως της κοινωνικής ή πολιτικής θέσης του δράστη. Παράλληλα τροφοδότησε τον δημόσιο διάλογο γύρω από τα όρια της εξουσίας και το πρότυπο συμπεριφοράς που οφείλουν σε πρώτη φάση να εκπέμπουν όσοι κατέχουν θεσμικούς ρόλους.

Εν κατακλείδι, ο Λευτέρης Αυγενάκης διαγράφηκε από τη Νέα Δημοκρατία αμέσως μετά το περιστατικό, αλλά αυτό κράτησε μόλις για λίγους μήνες, καθώς πριν ακόμη κλείσει το έτος, ήτοι στις 20 Οκτωβρίου του 2024 με απόφαση του πρωθυπουργού επανήλθε στην ΚΟ.

Χαστούκια και από αιρετούς

Ένα ακόμη έντονο περιστατικό που είδε το φως της δημοσιότητας, ήρθε από τον Βόλο αυτή τη φορά όχι από βουλευτή, αλλά από τον δήμαρχο της πόλης, Αχιλλέα Μπέο.

Ο τελευταίος εμφανίζεται σε βίντεο να χαστουκίζει πλημμυροπαθή πολίτη, επειτα από λεκτική αντιπαράθεση σε δημόσιο χώρο. Το οπτικό υλικό, που κυκλοφόρησε στα μέσα ενημέρωσης και στα κοινωνικά δίκτυα, κατέγραψε τη στιγμή της χειροδικίας, προκαλώντας νέα μεγάλη συζήτηση για τη συμπεριφορά των αιρετών απέναντι σε πολίτες που τόλμησαν να “μετανιώσουν για την ψήφο τους”.

Παρά τις διαφορετικές ερμηνείες που διατυπώθηκαν γύρω από τις συνθήκες του περιστατικού, όπως και η κατάληξή του με τον πολίτη που δέχθηκε επίθεση να εξαναγκάζεται επί της ουσίας να ζητήσει ο ίδιος συγνώμη, η εικόνα της σωματικής επίθεσης κυριάρχησε στη δημόσια συζήτηση.

Η υπόθεση Μπέου μάλιστα ήρθε να προστεθεί σε μια μακρά λίστα περιστατικών που επαναφέρουν ανά τακτά χρονικά διαστήματα στο προσκήνιο το ζήτημα της πολιτικής ευθύνης και της ανάγκης για θεσμική λογοδοσία, ειδικά όταν η αντιπαράθεση με πολίτες μετατρέπεται σε πράξη βίας. Είτε σωματικής όπως στην προκειμένη περίπτωση, είτε λεκτικής στην οποία ο δήμαρχος Βόλου έχει υποπέσει πολλάκις.

Το ίδιο άλλωστε είχε επιχειρήσει να κάνει ξανά στο παρελθόν με έναν μοτοσυκλετιστή τον οποίο ξυλοκόπησε με τη βοήθεια ενός συνεργάτη του – φίλου του, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που έχει προειδοποιήσει όποιον διαφωνεί μαζί του πως ο ίδιος δέρνει.

Ο ευρωβουλευτής Ν. Παπάς εναντίον δημοσιογράφου

Τελευταία χρονικά επίδειξη δύναμης με χρήση βίας από πολιτικό, είναι αυτή του ευρωβουλευτή Νίκου Παπά εναντίον του δημοσιογράφου της ιστοσελίδας News 24/7, Νίκου Γιαννόπουλου έξω από κατάστημα εστίασης στο Στρασβούργο.

Σύμφωνα με την καταγγελία, το περιστατικό συνέβη σε ένα μπαρ, όπου είχαν πάει οι δημοσιογράφοι της αποστολής που ταξίδεψαν στην πόλη. Στο ίδιο μπαρ ήταν με συνεργάτες του και ο ευρωβουλευτής.

Ο δημοσιογράφος ξεκίνησε να φύγει μαζί με μια συνάδελφό του για να κατευθυνθούν στο ξενοδοχείο όπου διαμένουν. Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς περνούσε από δίπλα του ο δημοσιογράφος και χωρίς να έχει προηγηθεί οτιδήποτε του… έβαλε τρικλοποδιά.

Ο Νίκος Γιαννόπουλος έκπληκτος, του ζήτησε τον λόγο λέγοντας του “μη με ξανακουμπήσεις”. Στη συνέχεια ο ευρωβουλευτής είπε στον Ν. Γιαννόπουλο να “βγουν έξω να λογαριαστούν”. Ο δημοσιογράφος συνέχισε για να φύγει από το μπαρ και μόλις έφτασε στην πόρτα που ενώνει το μπαρ με ένα κατάστημα εστίασης, ένιωσε δυο δυνατές γροθιές στο κεφάλι από πίσω με αποτέλεσμα να πέσει στο διάδρομο μεταξύ των δύο καταστημάτων.

Ο Νίκος Γιαννόπουλος παρά το σοκ και τον πόνο, του απευθύνθηκε φωνάζοντας του “τι κάνεις εκεί; είσαι εν ενεργεία ευρωβουλευτής”. “Πώς να μη σε χτυπήσω έτσι όπως είσαι;” ήταν η απάντηση του ευρωβουλευτή. Ο Νίκος Γιαννόπουλος επέστρεψε στο μπαρ χτυπημένος για να ενημερώσει τους άλλους συναδέλφους της δημοσιογραφικής αποστολής ότι δέχθηκε επίθεση από τον ευρωβουλευτή Νίκο Παππά.

Στη συνέχεια βγήκαν όλοι έξω από το μπαρ (ο παθών, δημοσιογράφοι και ο Ν. Παππάς με συνεργάτες του). Ο Νίκος Παππάς έκανε υποτιμητικά σχόλια εναντίον του θύματος με τον δημοσιογράφο να απομακρύνεται με συνάδελφό του και να επιστρέφει στο ξενοδοχείο του. Μετά τα μεσάνυχτα ο Νίκος Γιαννόπουλος δέχθηκε στο κινητό του τηλέφωνο συνεχείς κλήσεις από το τηλέφωνο του ευρωβουλευτή Νίκου Παππά, καθώς και δύο μηνύματα στο Whatsapp, στα οποία ουδέποτε απάντησε.

Στις 17 Δεκεμβρίου, ο Νίκος Γιαννόπουλος, υπέβαλε μήνυση στην αστυνομική διοίκηση Αλσατίας, που εδρεύει στο Στρασβούργο και περιέγραψε αναλυτικά το περιστατικό στον αστυνομικό, που του πήρε κατάθεση. Ο ευρωβουλευτής κατηγορείται για άσκηση βίας από εκπρόσωπο σε θεσμικό ρόλο σε ήρεμη ψυχική κατάσταση.

Αργότερα κι αφού ο πολιτικός διέφυγε της διαδικασίας του αυτοφώρου και διαγράφηκε από την ευρωομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, με ανάρτηση αρχικά στα social media άφησε να εννοηθεί ότι τη στιγμή του περιστατικού η κατάσταση του δημοσιογράφου δεν ήταν και η καλύτερη δυνατή, ενώ αργότερα σημείωσε με νόημα πως “σήκωσα χέρι, αλλά δεν τον γρονθοκόπησα”.

Η άλλη όψη της πολιτικής βίας: όταν οι πολιτικοί γίνονται στόχος

Η βία στον δημόσιο χώρο βέβαια δεν περιορίζεται μόνο στους πολιτικούς που την ασκούν* συχνά οι ίδιοι οι πολιτικοί πέφτουν θύματα επιθέσεων και προπηλακισμών, ιδιαίτερα σε περιόδους κοινωνικής έντασης ή πολιτικής πόλωσης. Αυτά τα περιστατικά δείχνουν ότι η ένταση στον δημόσιο διάλογο μπορεί να μετατραπεί πολύ άμεσα πια στην Ελλάδα σε σωματικές επιθέσεις, ακόμα και σε δημόσιους χώρους ή κατά τη διάρκεια συγκεντρώσεων και εκδηλώσεων.

Ακολουθεί μια καταγραφή μερικών χαρακτηριστικών περιστατικών, από επιθέσεις που έχουν δεχθεί πολιτικοί σε τέτοιες ακριβώς περιόδους:

Η επίθεση στον Κωστή Χατζηδάκη

Ήταν 14 Δεκεμβρίου του 2010 όταν οι δρόμοι της Αθήνας πλημμύρισαν από 40.000 εργαζόμενους που διαμαρτύρονταν για τα οικονομικά μέτρα που εξέλαβε η κυβέρνηση.

Η κατάσταση δεν άργησε να εκτραχυνθεί όταν ομάδες διαδηλωτών συγκρούστηκαν με τις αστυνομικές δυνάμεις με αποτέλεσμα να σημειωθούν συλλήψεις και προσαγωγές καθώς επίσης και διακομιδές στα νοσοκομεία λόγω αναπνευστικών προβλημάτων από τις ρίψεις χημικών.

Περίπου στη 1 το μεσημέρι και ενώ η κατάσταση παρέμενε τετατμένη κάποιοι διαδηλωτές αντιλήφθηκαν επί της οδού Πανεπιστημίου να κινείται πεζός ο πρώην τότε υπουργός Κωστής Χατζηδάκης. Άμεσα οι διαδηλωτές τον αποδοκίμασαν έντονα και άρχισαν να του φωνάζουν συνθήματα, ενώ κάποιοι θερμόαιμοι τον προπηλάκισαν, τον χτύπησαν και του πέταξαν διάφορα αντικείμενα με αποτέλεσμα να τον τραυματίσουν στο πρόσωπο.

Η εικόνα του αιμόφυρτου πρώην υπουργού που φυγαδεύεται από τους ανθρώπους της προσωπικής του ασφάλειας, έγινε αντικείμενο έντονης αντιπαράθεσης μεταξύ των κομμάτων, ενω αποτέλεσε και σύμβολο της έντασης που χαρακτήρισαν τα μνημονιακά έτη.

Άγρια βιαιοπραγία από χρυσαυγίτες στον Γιώργο Κουμουτσάκο

Το Νοέμβριο του 2015 το σκηνικό επαναλαμβάνεται με θύμα τον βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας, Γιώργο Κουμουτσάκο ο οποίος δέχεται απρόκλυτη επίθεση από οπαδούς της Χρυσής Αυγής έξω από τη Βουλή, μπροστά στα μάτια αστυνομικών που δεν τον προστάτευσαν κατά τη διάρκεια συγκέντρωσης της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ποντίων.

Όλα ξεκίνησαν όταν ο βουλευτής της ΝΔ επιχείρησε να κάνει δήλωση στα ΜΜΕ ενώ δίπλα του βρισκόταν το μπλοκ υποστηρικτών της ακροδεξιάς εγκληματικής οργάνωσης. Κάποιοι που τον αναγνώρισαν κινήθηκαν αρχικά απειλητικά προς το μέρος του και άρχισαν να τον γιουχάρουν και να του πετούν μπουκάλια με νερό, όμως  γρήγορα η κατάσταση έφυγε εντελώς εκτός ελέγχου με διάφορα άτομα να ασκούν έντονη σωματική βία στον βουλευτή, χτυπώντας τον και γρονθοκοπώντας τον με μανία.

Αργότερα με αίματα στο πρόσωπο και σκισμένο σακάκι στοχοποίησε τον τότε υπουργό Παιδείας, Νίκο Φίλη ο οποίος είχε προχωρήσει σε δήλωση μη αναγνώρισης της γενοκτονίας των Ποντίων από τους Τούρκους.

Αναρχικοί εναντίον Γιάνη Βαρουφάκη στα Εξάρχεια

Την ίδια χρονιά (2015) στόχος επίθεσης από ομάδα αντιεξουσιαστών αποτέλεσε ο τότε υπουργός Οικονομικών, Γιάνης Βαρουφάκης ο οποίος βρέθηκε στο στόχαστρο ενώ είχε επισκεφθεί μαζί με τη σύζυγό του και μια φίλη της εστιατόριο στην περιοχή των Εξαρχείων.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες που έγιναν γνωστές, ομάδα νεαρών προσέγγισε τον κ. Βαρουφάκη και προχώρησε σε λεκτική επίθεση, η οποία γρήγορα εξελίχθηκε σε σωματική, με τον ίδιο να δέχεται χτυπήματα. Η επίθεση έληξε μετά από παρέμβαση ψυχραιμότερων, ενώ ο υπουργός αποχώρησε χωρίς να χρειαστεί νοσηλεία.

Ο ίδιος περιγράφει το περιστατικό στο βιβλίο του «Ανίκητοι Ηττημένοι»: «Τους άκουσα πριν τους δω. Είχε περάσει περίπου μια ώρα από τότε που αρχίσαμε να τρώμε, και όπως ετοιμαζόμασταν να περάσουμε στο επιδόρπιο, τρεις νεαροί κουκουλοφόροι μπήκαν βρίζοντας στην αυλή. Αρχικά δεν κατάλαβα πως ο στόχος τους ήμουν εγώ. Το κατάλαβα όταν πέταξαν μπουκάλια μπίρας προς το μέρος μου. Τα μπουκάλια έσκασαν πάνω στο πλακόστρωτο μπροστά στο τραπέζι, χτυπώντας τα πόδια μου με τα θρύψαλά τους. Διέταξαν τους άλλους θαμώνες να φύγουν και κινήθηκαν βρίζοντας προς το μέρος μου, ανεμίζοντας απειλητικά σπασμένα μπουκάλια πιασμένα από τον άθικτο λαιμό τους. Πετάχτηκα όρθιος και και κινήθηκα προς το μέρος τους για να καλύψω τη Δανάη και τη φίλη μας από τα σπασμένα γυαλιά και την επερχόμενη βία. Το μόνο που δεν υπολόγισα ήταν η ταχύτητα και η αποφασιστικότητα της Δανάης.

Με ένα άλμα μπήκε ανάμεσα σε μένα και τους επιτιθέμενους, αγκαλιάζοντας με με απίστευτη δύναμη, στρέφοντας την πλάτη της προς τους νεαρούς και καλύπτοντας το κεφάλι μου με τα χέρια της. Έγινε κυριολεκτικά ανθρώπινη ασπίδα γύρω μου. Προσπάθησα να τη σπρώξω, να την απομακρύνω, αλλά με κρατούσε τόσο σφιχτά που κατάλαβα πως ο μόνος τρόπος να την απωθήσω θα ήταν να την χτυπήσω ο ίδιος! Εν τω μεταξύ, πιέζοντας το μάγουλό της στο πρόσωπό μου, για να το προστατεύσει από τα σπασμένα μπουκάλια, τους φώναξε: “Από εμένα θα πρέπει να περάσετε πρώτα”.

Οι κουκουλοφόροι τα έχασαν αλλά συνέχισαν, χωρίς όμως την αρχική τους ορμή, να προσπαθούν να με χτυπήσουν αποφεύγοντας τη Δανάη. Όμως η αγκαλιά της Δανάης ήταν πολύ δυνατή και το σώμα της έτσι όπως στεκόταν στις μύτες των ποδιών της, με κάλυπτε σχεδόν ολόκληρο εμποδίζοντάς τους.  Εκνευρισμένοι, άφησαν τα σπασμένα μπουκάλια να πέσουν κάτω και μας χτύπησαν και τους δύο με τις γροθιές και τις παλάμες τους. Καθώς η Δανάη δεχόταν περισσότερα χτυπήματα από εμένα, υποχώρησαν, ντροπιασμένοι που χτυπούσαν γυναίκα κι έφυγαν όπως έφτασαν, φωνάζοντας βρισιές και απειλές. Σοκαρισμένοι γυρίσαμε στο τραπέζι μας, όπου η φίλη μας έτρεμε από τον φόβο της».

Στη συνέχεια ο πρώην υπουργός Οικονομικών αναφέρει ότι οι επιτιθέμενοι επέστρεψαν λίγο αργότερα με ενισχύσεις χωρίς όμως να το ξαναχτυπήσουν.

Αυτό συνέβη τον Μάρτιο του 2023 όταν και πάλι ο Γιάνης Βαρουφάκης έγινε στόχος επίθεσης από αγνώστους καθώς δειπνούσε σε εστιατόριο στα Εξάρχεια. Σύμφωνα με όσα εξομολογήθηκε ο ίδιος «δεν επρόκειτο για αντιεξουσιαστές, αριστεριστές ή κάτι τέτοιο, αλλά για κοινούς μπράβους της νύχτας». Να σημειωθεί ότι από αυτή τη δεύτερη επίθεση ο Γιάνης Βαρουφάκης υπέστη εξαπλό ρινικό κάταγμα, ενώ χτυπήματα δέχθηκε και στα ζυγωματικά.

Τραμπούκοι εναντίον Γιάννη Μπουτάρη στη Θεσσαλονίκη

Μια από τις πιο χυδαίες και θρασύδειλες επιθέσεις ωστόσο που καταγράφηκαν ποτέ στην ιστορία της χώρας, ήταν δίχως άλλο αυτή του 2018 απέναντι στον τότε δήμαρχο Θεσσαλονίκης, αείμνηστο Γιάννη Μπουτάρη, από τραμπούκους ποντιακών σωματείων, ακροδεξιούς και στοιχεία λούμπεν. Το περιστατικό σημειώθηκε κατά τη διάρκεια εκδήλωσης μνήμης για τη Γενοκτονία των Ποντίων, παρουσία πλήθους πολιτών και καταγράφηκε σε βίντεο που αναπαρήχθη ευρέως στα ΜΜΕ.

Σύμφωνα με πληροφορίες, ομάδα ατόμων επιτέθηκε λεκτικά και σωματικά στον δήμαρχο, τον προπηλάκισε και τον χτύπησε, ενώ σημειώθηκαν φθορές στο όχημά του κατά την απομάκρυνσή του από το σημείο. Μεγάλη προσπάθεια να κρατηθεί όρθια παρά το λιντσάρισμα έκανε η Καλυψώ Γούλα, η οποία σε πολλές περιπτώσεις προστάτευσε τον Γ. Μπουτάρη. Ο τελευταίος τελικά, μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο όπου και παρέμεινε μια μέρα για προληπτικές εξετάσεις, χωρίς να υπάρξουν σοβαροί τραυματισμοί, αν και η κατάσταση της υγείας του προκάλεσε ανησυχία λόγω της ηλικίας του.

Το περιστατικό καταδικάστηκε άμεσα και απερίφραστα από το σύνολο του πολιτικού κόσμου, με κυβερνητικούς και αντιπολιτευόμενους παράγοντες να κάνουν λόγο για απαράδεκτη πράξη βίας που στρέφεται κατά των δημοκρατικών θεσμών. Ο ίδιος ο Γιάννης Μπουτάρης, σε δηλώσεις του μετά την επίθεση, υπογράμμισε ότι τέτοιου είδους ενέργειες δεν τον αποτρέπουν από τη δημόσια παρουσία και τον διάλογο, τονίζοντας την ανάγκη να απομονωθούν τα φαινόμενα μισαλλοδοξίας και ακραίας συμπεριφοράς.

Λίγες ημέρες αργότερα μιλώντας στο δημοτικό συμβούλιο για την επίθεση που δέχτηκε τονίζει: «Πατριωτισμός είναι να μην κλέβεις το δημοτικό ταμείο και να υποστηρίζεις τους αδύνατους», είπε και χειροκροτήθηκε. Η ομιλία διακόπηκε πολλές φορές από τα χειροκροτήματα. «Πατριωτισμός είναι η πόλη να αντιμετωπίζει την ιστορία της με ειλικρίνεια».