Ακτή Λαγόμανδρα: Αποκλεισμένη από στεριά και θάλασσα…

Στην Ακτή Λαγόμανδρα, μία από τις ελάχιστες που είχαν παραμείνει σχετικά ελεύθερες στη Χαλκιδική, η κατάσταση αλλάζει με γρήγορο ρυθμό και επεκτατική διάθεση.

Η Λαγόμανδρα σχηματίζεται από δύο κολπίσκους που τους χωρίζει ένα μικρό βραχώδες ακρωτήριο:

έναν αμμουδερό, ήπιο και απάνεμο, ιδανικό για οικογένειες με μικρά παιδιά

και έναν μεγαλύτερο, με πιο άγρια ομορφιά, περισσότερο εκτεθειμένο στο νοτιά.

Παράλληλα με τις ακτές, στο μεγαλύτερο μήκος τους, υπάρχει μια κατάφυτη με πεύκα λωρίδα γης.

Αποκλεισμένη από στεριά…

Στο δεύτερο κόλπο, στα μισά της ακτής, λειτουργούσε εδώ και χρόνια επιχείρηση ενοικίασης σκαφών και θαλάσσιων σπορ, αφήνοντας δεξιά και αριστερά δύο μεγάλα τμήματα αμμουδερής, υπέροχης παραλίας με ελεύθερη πρόσβαση.

Φέτος, γύρω στα τέλη Ιουλίου και με …συνοπτικές διαδικασίες, στο τμήμα της ακτής που βρίσκεται στα αριστερά της επιχείρησης των θαλάσσιων σπορ, ξεφύτρωσε ένα μπιτς μπαρ, καταλαμβάνοντας μεγάλο μέρος της λωρίδας γης και της αμμουδιάς με τις (σχεδόν πανομοιότυπες σε αυτές τις επιχειρήσεις) εγκαταστάσεις του, τη μουσική πολλών -πολύ περισσότερων από το επιτρεπόμενο- ντεσιμπέλ και το γνωστό εξοπλισμό.

Το υπόλοιπο ελεύθερο τμήμα ακτής που (ακόμα;!;!) δεν έχει καταληφθεί από τραπεζοκαθίσματα, δεσμεύτηκε και αυτό από το μπιτς μπαρ (;!;!) και μετατράπηκε σε μη προσβάσιμο.

Αρχικά με κάδους απορριμμάτων που έφραξαν τη μοναδική δίοδο και, στη συνέχεια, με συρματόπλεγμα που αποκλείει οριστικά την ελεύθερη πρόσβαση, δημιουργώντας μια παραλία περιφραγμένη, άδεια, χωρίς λουόμενους, χωρίς ζωή.

Επομένως, κατά μήκος αυτού του κόλπου, ελεύθερο μένει -ποιος ξέρει ως πότε- μόνο ένα τμήμα του, αυτό που βρίσκεται δεξιά από την επιχείρηση θαλάσσιων σπορ.

…και από θάλασσα

Στον άλλο, τον πιο απάνεμο κολπίσκο, μεγάλο μέρος της ακτής καλύπτεται εδώ και χρόνια από τις ομπρέλες και τις ξαπλώστρες του ξενοδοχείου Lagomandra Beach Hotel.

Το υπόλοιπο πλημμύριζε κάθε καλοκαίρι από οικογένειες με μικρά παιδιά -κυρίως από τις χώρες των βαλκανίων- που έβρισκαν εκεί μια ήρεμη και ασφαλή ακτή για το μπάνιο τους, στα δε πεύκα σκιά για ξεκούραση και χαλάρωση.

Ο παρελθοντικός χρόνος της περιγραφής δεν είναι τυχαίος.

Φέτος στήθηκε κατά μήκος του ελεύθερου τμήματος αυτής της ακτής ένα θηριώδες σύμπλεγμα από φουσκωτά παιχνίδια θαλάσσης (water park το λένε!) με πλωτές εξέδρες, τσουλήθρες κλπ.

Σε απόσταση δυο μέτρων το πολύ από εκεί που σκάει το κύμα, αφήνοντας μια ελάχιστη λωρίδα ελεύθερου νερού (τι καταντήσαμε να λέμε!;!;), με τρόπο τέτοιο που, πρακτικά, δεν μπορείς να κολυμπήσεις πέρα από αυτόν τον πλαστικό …φράχτη.

Η ακτή σχεδόν άδειασε, οι άνθρωποι εκτοπίστηκαν και πια στοιβάζονται σαν σαρδέλες στο μοναδικό ελεύθερο (ποιος ξέρει μέχρι πότε!;!;) τμήμα της διπλανής παραλίας, στα δε φουσκωτά παιχνίδια παίζουν σποραδικά ελάχιστα μικρά παιδιά.

Αποκλεισμένη πλέον από στεριά και από θάλασσα, η πανέμορφη Ακτή Λαγόμανδρα παραδόθηκε στις «στρατηγικές επενδύσεις» της αρπαχτής, της ξαπλώστρας και των φουσκωτών παιχνιδιών.

Μετατράπηκε σε μια παραλία στην οποία πρέπει να πληρώσεις για μια βουτιά και λίγη παραθαλάσσια απόλαυση.

Και του χρόνου, λοιπόν, με ακόμη περισσότερες δυσάρεστες εκπλήξεις.