«Ιερές μπίζνες» στην παραλιακή: Αντί για νηπιαγωγείο, οκταώροφη οικοδομή με 45 διαμερίσματα

Ένα ακόμη αδόμητο οικόπεδο, που παλιότερα είχε χαρακτηριστεί από το δήμο Θεσσαλονίκης ως κοινόχρηστο, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί για την ανέγερση νηπιαγωγείου, πρόκειται, σύμφωνα με πληροφορίες, να παραδοθεί στα χέρια οικοδομικής εταιρίας, προκειμένου να αναγερθεί πολυώροφη οικοδομή και μάλιστα σε σημείο άκρως προνομιακό, όπως είναι η παραλιακή λεωφόρος Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Πρόκειται για παραλιακό οικόπεδο απέναντι από το ξενοδοχείο Μακεδονία Παλλάς, που βρίσκεται στη συμβολή των οδών Μεγάλου Αλεξάνδρου 17 και Β. Χατζή 2, γνωστό παλαιότερα ως «Μάρμαρα Μόσχου».

Οι πληροφορίες της Parallaxi, αναφέρουν ότι γνωστή κατασκευαστική εταιρία ανέλαβε με ποσοστό αντιπαροχής πάνω από 60%, να αξιοποιήσει το ακίνητο ανεγείροντας οικοδομή 8 ορόφων με πάνω από 45 διαμερίσματα. Το οικόπεδο 850 τμ, γωνιακό και παραλιακό, ιδιοκτησία της Εκκλησίας της Ελλάδας, βρίσκεται σε εξέχουσα θέση, με θέα στον Θερμαϊκό Κόλπο και θεωρείται επένδυση υψηλής κερδοφορίας.

Η Εκκλησιαστική Κεντρική Υπηρεσία Οικονομικών της Εκκλησίας της Ελλάδος, τον Ιούλιο του 2023 είχε προκηρύξει διαγωνισμό για την αξιοποίηση του που είχε κηρυχθεί άγονος και επανέλαβε τον διαγωνισμό τον περασμένο Μάρτιο, με καταληκτική ημερομηνία στις 22/3/24. Ενδεικτικά της αξίας του οικοπέδου είναι όσα αναφέρονται στο τεύχος δημοπράτησης, όπου η αντικειμενική αξία του οικοπέδου είχε οριστεί στα 1.852.990 εκατ. ευρώ.

Το ελάχιστο ποσοστό αντιπαροχής είχε οριστεί στο 52% και το «ελάχιστα αποδεκτό συνολικό κατασκευαστικό κόστος του κτηρίου» είχε προσδιοριστεί στα 10 εκατ. ευρώ με καταβολή εγγύησης «καλής εκτέλεσης» το 1 εκατομμύριο ευρώ και περίοδο αποπεράτωσης τους 36 μήνες.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες, η συμφωνία έχει κλείσει με εταιρία που ήδη δραστηριοποιείται σε έργα ανάπλασης στη Θεσσαλονίκη και σύντομα θα ξεκινήσουν πρόδρομες εργασίες δηλαδή τα χωματουργικά έργα. Ήδη συνεργείο ανέλαβε να καθαρίσει το χώρο από τη χλωρίδα, κόβοντας αρκετά δένδρα και θάμνους που φύονταν εντός του οικοπέδου. «Το επόμενο διάστημα θα ξεκινήσουν και τα σκαψίματα» φέρεται να ανέφερε ο υπεύθυνος του συνεργείου που αποψίλωσε το οικόπεδο, σε κατοίκους που έσπευσαν να ρωτήσουν και να διαμαρτυρηθούν για το κόψιμο των δένδρων.

Κάτοικοι: Δήμος και Εκκλησία να αναλάβουν τις ευθύνες τους απέναντι στα παιδιά

Από την πλευρά τους οι κάτοικοι, επιμένουν ότι το οικόπεδο δεν πρέπει να παραδοθεί στους εργολάβους αλλά να παραμείνει κοινόχρηστο και να αξιοποιηθεί για την ανέγερση νηπιαγωγείου που δεν υπάρχει στην περιοχή.

Ζητούν δε, “από τον Δήμο Θεσσαλονίκης, να επαναχαρακτηρισθεί άμεσα το οικόπεδο ως χώρος ανέγερσης  νηπιαγωγείου-με ενδεχόμενη πρόβλεψη και για υπόγειο χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων (2+ υπόγειοι όροφοι γκαράζ). Αυτή η λύση θα αντιμετώπιζε τόσο το χρόνιο πρόβλημα της έλλειψης σχολικής στέγης στην περιοχή μας, ειδικά για την υποχρεωτική προσχολική εκπαίδευση, όσο και το πρόβλημα της έλλειψης χώρων στάθμευσης γενικότερα στην πόλη μας. Καλούμε την Εκκλησία της Ελλάδος, ιδιοκτήτρια του οικοπέδου, να παραχωρήσει το οικόπεδο στον Δήμο Θεσσαλονίκης για να ανεγερθεί νηπιαγωγείο”.

Η Ρωξάνη Κωστατζίκη, κάτοικος της περιοχής μέλος της «Πρωτοβουλίας των Κατοίκων του Ε Διαμερίσματος», τονίζει πως αυτό που συμβαίνει στο δήμο Θεσσαλονίκης με τα αδόμητα οικόπεδα ιδίως με αυτά που είχαν χαρακτηριστεί να γίνουν σχολεία είναι πρωτοφανές. «Δυστυχώς δεν υπάρχουν νηπιαγωγείο στην περιοχή μας, και αντί ο δήμος, η περιφέρεια και η πολιτεία να φροντίσουν να υπάρχουν τα απαραίτητα σχολεία, πράττουν τα αντίθετα από όσα υπόσχονται» τονίζει και αναφέρει πως «τελικά δεν κάνουν τίποτα για να γίνουν σχολεία στην πόλη, όταν μάλιστα έχουμε σχολεία σε ημιυπόγεια και σε προκάτ κτίρια».

Ανάλογα και η Κυριακή Φουγαλά, κάτοικος της περιοχής και μέλος της «Πρωτοβουλίας Κατοίκων» αναφέρει πως το θέμα έχει τεθεί ξανά υπόψη της διοίκησης του δήμου Θεσσαλονίκης, αλλά η απάντηση είναι αρνητική με την επίκληση της οικονομικής δυσπραγίας που αντιμετωπίζει ο δήμος. Σημειώνει δε πως οι κάτοικοι έχουν  ξεκινήσει εκ νέου μία προσπάθεια αποτροπής της τσιμεντοποίησης του οικοπέδου ζητώντας από την Εκκλησία να δωρίσει το οικόπεδο στα παιδιά της περιοχής του 5^ου διαμερίσματος του δήμου Θεσσαλονίκης.

«Έχουμε συλλέξει 850 υπογραφές και καλούμε την Εκκλησία να ανταποκριθεί έμπρακτα στο αίτημα μας και να προσφέρει το ακίνητο για τα παιδιά μας. Δεν μπορεί από τη μία να μιλά για το δημογραφικό και να καλεί τους νέους να κάνουν οικογένειες και παιδιά και όταν πρέπει να στηρίξει ενεργά αυτά τα παιδιά και τις οικογένειες να μη το κάνει» τονίζει και αναφέρει πως «έχουμε ζητήσει συναντήσεις με τον δήμαρχο Στέλιο Αγγελούδη και με τον Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Φιλόθεο αλλά δεν μας δέχονται».

Χτίζεται νηπιαγωγείο από 1988: Το πρωί το κτίζανε, το βράδυ γκρεμιζόταν  

Αυτό όμως που κάνει εντύπωση είναι πως το συγκεκριμένο οικόπεδο, που περιήλθε στην κατοχή της Εκκλησίας με ανταλλαγή άγονων αγροτικών εκτάσεων, ταλαιπωρείται από το 1988 και παρά τις αποφάσεις του δήμου Θεσσαλονίκης αλλά και της Νομαρχίας Θεσσαλονίκης, δεν κατόρθωσε να ξεφύγει από τη μοίρα της αντιπαροχής που έχει μετατρέψει τη Θεσσαλονίκης σε ένα πνιγηρό τσιμεντένιο τέρας, χωρίς πάρκα, πλατείες, χώρους άθλησης αλλά σχολεία.

Οι κάτοικοι εδώ και πολλά χρόνια προσπαθούν να το μεταμορφώσουν σε σχολείο αλλά μάταια. Σύμφωνα με το χρονολόγιο που συνέταξαν, η «οδύσσεια» του οικοπέδου είναι εντυπωσιακή:

Το σίριαλ με τη μοίρα του οικοπέδου ξεκινά το 1988, όταν με την υπ’αρ. ΔΠ/ΠΜ/52191/319/12-10-1988 απόφαση Νομάρχη Θεσσαλονίκης, το ακίνητο χαρακτηρίστηκε ως χώρος Ειδικού Προορισμού σχολικής και κοινωνικής χρήσης.

Η Εκκλησία αντέδρασε με προσφυγή στα δικαστήρια και με την υπ’αρ. 2444/2003 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης βεβαιώθηκε η άρση της απαλλοτρίωσης, λόγω παρόδου εύλογου χρόνου (δηλ. επειδή δεν της καταβλήθηκαν τα χρήματα για την απαλλοτρίωση στον προβλεπόμενο χρόνο).

Στη συνέχεια, η Εκκλησία έκανε αίτηση και, με την υπ’αρ. 40427/3-10-2006 απόφαση υφυπουργού ΥΠΕΧΩΔΕ, πέτυχε τροποποίηση του ρυμοτομικού σχεδίου στο εν λόγω Ο.Τ.,για τον αποχαρακτηρισμό και την μετατροπή του εν λόγω χώρου σε οικοδομήσιμο,με τον καθορισμό παρόδιας στοάς και όρων δόμησης, σε συμμόρφωση προς τη δικαστική απόφαση άρσης, διότι προφανώς δεν είχαν εξασφαλιστεί οι αναγκαίες πιστώσεις προκειμένου να καταστεί η επανεπιβολή της ρυμοτομικής δέσμευσης του ακινήτου.

Παρά το γεγονός ότι ο αποχαρακτηρισμός επήλθε σε συμμόρφωση προς δικαστική απόφαση άρσης, η επιτακτική ανάγκη για σχολική στέγη και οι διαρκείς κινητοποιήσεις από τους κατοίκους της περιοχής όλα αυτά τα χρόνια, οδήγησαν το Δημοτικό Συμβούλιο να λάβει την υπ’αρ.1377/25-06-2009 απόφασή του, με την οποία δήλωσε την επιθυμία του για τον επαναχαρακτηρισμό του οικοπέδου για ανέγερση νηπιαγωγείου, και παρά το γεγονός ότι ο αποχαρακτηρισμός επήλθε σε συμμόρφωση προς δικαστική απόφαση άρσης.

Ακολούθως ο Δήμος Θεσσαλονίκης υπέβαλε αίτημα προς τον τότε Οργανισμό Σχολικών Κτιρίων Α.Ε. (αρ.πρωτ.:61043/4035/24-07-2009) για έγκριση σύναψης Προγραμματικής Σύμβασης μεταξύ του Δήμου Θεσσαλονίκης, της ΟΣΚ Α.Ε. και της Ν.Α.Θ. για την απόκτηση του χώρου (για τη μετεγκατάσταση του 26^ου διθέσιου νηπιαγωγείου, παράρτημα του οποίου σήμερα συστεγάζεται σε ημιυπόγειο χώρο του δημαρχείου μαζί με άλλο παράρτημα του 31^ου νηπιαγωγείου).

Το Νομαρχιακό Συμβούλιο Θεσσαλονίκης με την 149/21-6-2010 απόφασή του για την έγκριση του Προγράμματος Σχολικής Στέγης έτους 2010, ενέγραψε πίστωση €800.000 ευρώ σε βάρος κωδικού έργου για την απαλλοτρίωση του οικοπέδου. Το αίτημα όμως δεν ικανοποιήθηκε.

Παράλληλα, σε συνέχεια του υπ’αρ.34/14^η συν./6-7-2009 πρακτικού του Δ.Σ., ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης απέστειλε επιστολή προς τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος με την οποία ζητούσε τη μεταβίβαση του εν λόγω χώρου στο Δήμο Θεσσαλονίκης προκειμένου να ανεγερθεί σχολικό κτίριο.

Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, με το υπ’ αρ.5764/27-09-2010 έγγραφό της εξέφρασε την αρνητική της άποψη ως προς το υποβληθέν αίτημα.

Το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Θεσσαλονίκης είχε μια θυελλώδη συνεδρίαση στις 20-12-2010 προκειμένου να συζητήσει την επανεπιβολή χαρακτηρισμού χώρου Νηπιαγωγείου στο συγκεκριμένο οικόπεδο, κατόπιν θετικής Εισήγησης της Επιτροπής Πολεοδομίας και Κυκλοφορίας του Δήμου. Στη συνεδρίαση εκείνη παρευρέθηκαν και επιχειρηματολόγησαν τόσο εκπρόσωποι της Εκκλησίας της Ελλάδος δια του νομικού της συμβούλου, όσο και εκπρόσωποι των κατοίκων.

Το Δημοτικό Συμβούλιο ενέμεινε στο χαρακτηρισμό του οικοπέδου ως χώρου ανέγερσης σχολείου, όπως ήταν και οι προηγούμενες αποφάσεις του. Ανέβαλε όμως το θέμα ως προς το τεχνοκρατικό σκέλος για το επόμενο δίμηνο, οπότε θα γινόταν και η σύνταξη και ψήφιση του νέου Προϋπολογισμού του Δήμου.

Το Φεβρουάριο 2011, σύμφωνα με το υπ’ αρ.52/7-2-2011 έγγραφο της Διεύθυνσης Τοπογραφίας και τις τότε ισχύουσες αντικειμενικές αξίες, κρίθηκε ότι το κόστος απαλλοτρίωσης του ακινήτου το 2011 ανερχόταν σε €8.926.267 ευρώ– ποσό υπέρογκο και, εννοείται φυσικά, απαγορευτικό για τα οικονομικά του δήμου.

Εν τω μεταξύ, η Εκκλησία της Ελλάδος είχε κινήσει διαδικασίες ώστε να απαλλοτριωθούν και να προσκυρωθούν στο δικό της οικόπεδο τμήματα από συνορεύουσες γειτονικές ιδιοκτησίες, προκειμένου το οικόπεδο της Εκκλησίας της Ελλάδος να καταστεί άρτιο και οικοδομήσιμο (βλ. σχετικά τα υπ’ αριθμ. πρωτ. 6/9-1-2009 και 182/4-4-2011 έγγραφα του Γραφείου Μακεδονίας–Θράκης των Οικονομικών και Τεχνικών Υπηρεσιών της Εκκλησιαστικής Κεντρικής Υπηρεσίας Οικονομικών (Ε.Κ.Υ.Ο.) της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος).

Έτσι, το Φεβρουάριο του 2012, το Τμήμα Πολεοδομικών Εφαρμογών της Διεύθυνσης Πολεοδομίας του Δήμου Θεσσαλονίκης εξέδωσε την 7909/2012 Πράξη Τακτοποίησης και Αναλογισμού Αποζημίωσης Οικοπέδων.

Η 7909/2012 Πράξη Τακτοποίησης και Αναλογισμού Αποζημίωσης Οικοπέδων “κυρώθηκε με την υπ’ αριθ. πρωτ. 228758/10067/2012/σχετ.292986/12240/2012 και 462674/17992/2012/10-06-2013 απόφαση της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας και επικυρώθηκε με την υπ’ αριθμ. πρωτ.: 67497/10-09-2013 της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας – Θράκης.

Κάτοικοι γειτονικών ιδιοκτησιών στα επηρεαζόμενα οικόπεδα, προσπάθησαν να αντιδράσουν ασκώντας προσφυγή στην απόφαση του περιφερειάρχη αλλά η προσφυγή τους απορρίφθηκε τον Σεπτέμβριο 2013, με απόφαση του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας-Θράκης. (βλ. ανωτέρω για αριθμούς εγγράφων). Οι κάτοικοι άσκησαν αίτηση ακύρωσης αλλά το Διοικητικό Εφετείο με απόφασή του το 2015 την απέρριψε.