Θεσσαλονίκη: Τα νηπιαγωγεία – φυλακές σε ισόγεια πολυκατοικιών με παιδική χαρά στο φωταγωγό!

Σοβαρό πρόβλημα σχολικής στέγης αντιμετωπίζει ο δήμος Θεσσαλονίκης, ιδίως για τα νήπια της δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής, καθώς πολλά νηπιαγωγεία ακόμα λειτουργούν σε ισόγεια πολυκατοικιών ενώ πάνω από 20 τμήματα στεγάζονται σε προκάτ καμπίνες (cibo) ή σε λυόμενα.

Τα περισσότερα νηπιαγωγεία στερούνται βασικές υποδομές ενώ ακόμα και αυτά που διαθέτουν αυλές, αυτές είναι κατασκευασμένες με τη λογική και την αισθητική περασμένων δεκαετιών, όπου κυριαρχεί το τσιμέντο, τα ψηλά κάγκελα  και τα άχαρα πλακόστρωτα που δημιουργούν αφόρητες συνθήκες για τα παιδιά και τους δασκάλους τους, ιδίως όταν επικρατούν ακραία καιρικά φαινόμενα.

Το «τυφλό» ισόγειο νηπιαγωγείο

Η πλέον χαρακτηριστική περίπτωση είναι αυτή των δύο νηπιαγωγείων, των «106-107», που βρίσκονται στην περιοχή της Μπότσαρη στην οδό Ν. Μάνου και στεγάζονται εδώ και χρόνια στο ισόγειο κατάστημα πολυκατοικίας. Δεν διαθέτουν αυλή, ούτε παιδική χαρά, ενώ είναι «περιφραγμένα» από σιδεριές και κλειστά παράθυρα, προφανώς για λόγους προστασίας των μικρών μαθητών, γεγονός όμως που στερεί τα παιδιά από το φώς της ημέρας, αλλά και την κίνηση σε ένα ανοιχτό, ελεύθερο και ευχάριστο φυσικό περιβάλλον. Πρόκειται για ένα κυριολεκτικά σκοτεινό και τυφλό χώρο, παντελώς ακατάλληλο για μικρά παιδιά.

Μάλιστα στην πίσω πλευρά του κτιρίου, στη διπλανή πολυκατοικία, λειτουργεί και Κέντρο Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών, επίσης στο ισόγειο, με αυλή την τσιμεντένια πλακόστρωτη, χωρίς ίχνους πρασίνου, «πρασιά» των δύο πολυκατοικιών. Η αθλιότητα της ελληνικής εκπαίδευσης σε όλο της το μεγαλείο.

Όπως αναφέρει ο Γ.Κ. κάτοικος της πολυκατοικίας «η κατάσταση είναι αφόρητη για τα παιδιά και για εμάς. Τα παιδιά δεν βγαίνουν εδώ στο μπροστινό μέρος στην «αυλή» της πολυκατοικίας, γιατί ο χώρος δεν έχει καμία προστασία, δεν υπάρχει περίφραξη. Όταν βγαίνουν για να τα παραλάβουν οι γονείς, γίνεται χαλασμός, άσε τα σκουπίδια που αφήνουν από πατατάκια, σοκολάτες πλαστικά μπουκάλια κ.λ.π. Δεν είναι χώρος για παιδιά, όπως και το ΚΔΑΠ που λειτουργεί από πίσω, στο ισόγειο στα τσιμέντα των πολυκατοικιών. Η κατάσταση είναι δύσκολη και ο χώρος σίγουρα ακατάλληλος ιδίως για μικρά παιδιά που θέλουν να τρέξουν και να παίξουν».

Τους έκαναν έξωση

Άλλη χαρακτηριστική περίπτωση είναι το 48^ο νηπιαγωγείο που λειτουργούσε στην οδό Επιδαύρου 9 στην Άνω Τούμπα, επίσης σε ισόγειο πολυκατοικίας. Ωστόσο από φέτος το 48^ο νηπιαγωγείο άλλαξε έδρα, καθώς οι ιδιοκτήτες του καταστήματος τους έκαναν …έξωση. Αν δεν υπήρχε η έξωση το νηπιαγωγείο θα λειτουργούσε ακόμα στο ισόγειο της πολυκατοικίας.

Μπορεί τα παιδιά να «γλύτωσαν» από τον ισόγειο περιορισμένο χώρο, αλλά μεταφέρθηκαν στο παρακείμενο λυόμενο σχολείο της περιοχής, που είναι γνωστό ως «Τενεκεδένιο Σχολείο», όπου λειτουργεί ήδη το 56^ο νηπιαγωγείο και παράρτημα του 23ου Νηπιαγωγείου και ο χώρος δεν επαρκεί και για τα τρία νηπιαγωγεία. Ο δήμος ψάχνει για νέο χώρο για το νηπιαγωγείο, αλλά τα αποτελέσματα είναι πενιχρά καθώς δεν υπάρχουν τα κατάλληλα κτίρια για να το στεγάσουν.

Στο «ημιυπόγειο» του δημαρχείου

Η τρίτη χαρακτηριστική περίπτωση της δραματικής κατάστασης που επικρατεί στα νηπιαγωγεία της πόλης, είναι η λειτουργία δύο νηπιαγωγείων στο ισόγειο – ημιυπόγειο του δημαρχιακού μεγάρου. Πρόκειται για τα νηπιαγωγεία 26^ο και 31^ο που στεγάζονται στην πίσω πλευρά του δημαρχείο, σε ένα ανήλιαγο χώρο που βλέπει στην οδό Κ. Κοσμοπούλου, με υποτυπώδη αυλή και χωρίς παιδική χαρά. Τα δύο νηπιαγωγεία μεταφέρθηκαν στο δημαρχείο διότι δεν υπήρχαν σχολεία να στεγαστούν μετά την εφαρμογή της δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής για τα προνήπια και τα νήπια, που αύξησε κατακόρυφα τα τμήματα.

Με παιδική χαρά στο φωταγωγό

Από τις πιο τραγικές περιπτώσεις είναι το 103^ο νηπιαγωγείο στην οδό Πέτρου Τραιανού στην περιοχή της Χαριλάου το οποίο στεγάζεται σε δύο ισόγεια καταστήματα. Η περιγραφή – αξιολόγηση του συγκεκριμένου σχολείου από το «Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ)» που είναι «επιτελικός επιστημονικός και ερευνητικός φορέας που υποστηρίζει το Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού (ΥΠΑΙΘΑ) και τους εποπτευόμενους φορείς του» είναι αποκαλυπτική.

Όπως αναφέρει, δεν υπάρχει αυλή και τα παιδιά δύο τμημάτων παίζουν στο φωταγωγό, ο οποίος όμως περιγράφεται ως άνετος, όπου μάλιστα δίνονται και παραστάσεις. Στο πρώτο κατάστημα η βιβλιοθήκη βρίσκεται «σε μία γωνιά» στο χώρο υποδοχής, δεν υπάρχει κουζίνα, ούτε άλλοι βοηθητικοί χώροι ενώ στο δεύτερο κατάστημα σε ένα ενιαίο χώρο – διάδρομο έχει δημιουργηθεί κουζίνα και τουαλέτα!

Και αυτά από επίσημο φορέα του υπουργείου Παιδείας που αξιολογεί το νηπιαγωγείο για την περίοδο 2023-2024. Δείτε το σχετικό έγγραφο:

Το νηπιαγωγείο φυλακή

Όσο για τα λεγόμενα λυόμενα ή τις καμπίνες τύπου cibo που λειτουργούν σε πολλά δημοτικά σχολεία, μία από τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις είναι το 7^ο νηπιαγωγείο που λειτουργεί στην αυλή του 90^ου δημοτικού σχολείου στην οδό Μάρκου Μπότσαρη 45. Πρόκειται για μία κατασκευή που θυμίζει φυλάκιο στρατοπέδου ή αποθήκη επικίνδυνων υλικών, καθώς δεν διαθέτει παράθυρα και η είσοδος του βλέπει στην πλάτη μίας πολυκατοικίας. Στην τσιμεντένια του αυλή δεν υπάρχει ίχνος πρασίνου όπως και κάποιο παιχνίδι που θα θύμιζε παιδική χαρά ενώ δεν υπάρχει κάποιο στέγαστρο ή δένδρο. Η όλη κατασκευή θυμίζει φυλακή στην οποία οι νηπιαγωγοί θα πρέπει να βοηθήσουν τα παιδιά να κάνουν τα πρώτα τους βήματα στην μάθηση και στη γνώση.

Έφη Θεοδωράκη: Τα τελευταία χρόνια καμία απαλλοτρίωση

Πάντως η αντιδήμαρχος Παιδείας και Δια Βίου Μάθησης του δήμου Θεσσαλονίκης Έφη Θεοδωράκη, για την κατάσταση, δεν κρύβεται πίσω από το δάκτυλο της, ούτε προσπαθεί με ανούσιες δικαιολογίες να καλλωπίσει τα πράγματα ενώ με ειλικρίνεια παραδέχεται ότι υπάρχει μεγάλο στεγαστικό πρόβλημα όχι μόνο για τα νηπιαγωγεία.

«Αναζητούμε χώρους για τα νηπιαγωγεία και τα σχολεία μέσα από διαγωνισμούς αλλά δεν υπάρχει συμμετοχή. Οι ιδιοκτήτες δεν θέλουν να διαθέσουν τα ακίνητα τους για σχολεία. Φτάσαμε στο σημείο να κάνουμε επαφές με μεσίτες μήπως και βρούμε κάποιο κατάλληλο κτίριο», τονίζει και αναφέρει ότι η έλλειψη σχολικής στέγης είναι αποτέλεσμα της εγκατάλειψης από την προηγούμενη διοίκηση όλων των ελεύθερων χώρων που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για τη δημιουργία σχολικών μονάδων.

“Προσπαθούμε συστηματικά, αλλά κληρονομήσαμε σχεδόν ένα κενό, διότι τα προηγούμενα χρόνια δεν έγινε καμία απαλλοτρίωση και δεν υπάρχουν ελεύθεροι χώροι», τονίζει και αναφέρει ότι χάθηκαν πολλά οικόπεδα όπου σήμερα θα μπορούσαν να λειτουργούν σχολεία.

Μάλιστα χαρακτηριστικά αναφέρει ότι στο ανοιχτό πρόγραμμα για την σχολική στέγη που είχε «τρέξει» το 2020 από την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, ο δήμος Θεσσαλονίκης και η διοίκηση Ζέρβα δεν είχαν καταθέσει ούτε ένα φάκελο για να εντάξουν τη δημιουργία σχολείων.

«Δυστυχώς δεν έγινε τίποτα και σήμερα πασχίζουμε με όσα μέσα διαθέτουμε να λύσουμε το πρόβλημα. Ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Σ. Αγγελούδης πάντως θα παρουσιάσει ένα πρόγραμμ α για τη σχολική στέγη που ελπίζουμε ότι θα προσφέρει λύσεις το συντομότερο δυνατό», τονίζει.

Εκπαιδευτικοί: Υποβαθμίζεται η διαδικασία της παιδείας

Οι εκπαιδευτικοί, δάσκαλοι και νηπιαγωγοί, από την πλευρά τους, επισημαίνουν τις ελλείψεις στις υποδομές, αλλά και το τεράστιο ζήτημα που έχει προκύψει με την αύξηση του επιτρεπόμενου αριθμού ανά τμήμα σε 25 μαθητές και ελάχιστο αριθμό τα 15 παιδιά, που οδηγεί ακόμα και στο κλείσιμο τμημάτων και σχολείων.

Φέρουν δε το παράδειγμα ενός νηπιαγωγείου με 29 μαθητές που αντί να λειτουργήσει σε δύο τμήματα, τελικά λειτουργεί με ένα τμήμα 25 νηπίων, με τους 4 υπόλοιπους μαθητές να μεταφέρονται σε άλλο νηπιαγωγείο.

Η Μαίρη Χατζηθεοδωρίδου, πρόεδρος του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Ανατολικής Θεσσαλονίκης «Μέγας Αλέξανδρος», τονίζει το πρόβλημα της σχολικής στέγης είναι μεγάλο και βασικό και πως το επιθυμητό είναι να υπάρχουν σχολεία που θα λειτουργούς υπό κανονικές συνθήκες, με σωστούς χώρους, αυλές και χώρους παιχνιδιού ενώ θέτει και το θέμα της κατάργησης τμημάτων στα νηπιαγωγεία λόγω της αύξησης του αριθμού των μαθητών.

«Η αύξηση των μαθητών ανά τμήμα μπορεί να προκαλέσει το κλείσιμο τμημάτων αλλά ακόμα και την απώλεια θέσεων εργασίας» τονίζει.

Ανάλογα και ο Νίκος Φασφαλής αιρετός της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας στο υπουργείο Παιδείας τονίζει ότι πέρα από τις ελλείψεις στις υποδομές, ή άυξηση του αριθμού των μαθητών ανα τμήμα στα νηπιαγωγεία, οδηγεί στην απώλεια τμημάτων και θέσεων εκπαιδευτικών αλλά κυρίως επιδρά αρνητικά και υποβαθμίζει το εκπαιδευτικό έργο.