Ανακάλυψε τα γλυπτά της πόλης: Μνημείο πεσόντων Καλαμαριάς του Κυριάκου Καμπαδάκη
Ένα έργο που εστιάζει στο ανθρώπινο σώμα και ανήκει στη σχολή του σουρεαλισμού.
Λέξεις- Εικόνες: Γιώργος Τσιτιρίδης
Στέκουν δίπλα μας, τα προσπερνάμε, πολλές φορές μπορεί να μην παρατηρούμε καν την ύπαρξη τους. Είναι τα αγάλματα, οι προτομές και οι εικαστικές συνθέσεις στης πόλης και αποτελούν αναπόσπαστό κομμάτι της. Πολλά από αυτά είναι τόσο γνωστά που έγιναν το σήμα κατατεθέν της Θεσσαλονίκης όπως το άγαλμα του Βενιζέλου, οι ομπρέλες του Ζογγγολόπουλου, το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Κάποια είναι πιο σύγχρονα, κάποια λιγότερο γνωστά μερικά είναι πολυφωτογραφιμένα άλλα έχουν αφεθεί και παρακμάζουν. Στέκουν δίπλα σε μεγάλους δρόμους και πλατείες ακίνητα και μας διηγούνται ιστορίες από την πόλη.
Βρίσκεται στην πλατεία Σκρα της Καλαμαριάς με μέτωπο την παραλία της Αρετσούς. Είναι έργο του Κυριάκου Καμπαδάκη γλύπτη που εστιάζει στο ανθρώπινο σώμα και ανήκει στην σχολή του σουρεαλισμού και της αφαίρεσης. Φτιαγμένο το 1981 απεικονίζει μια οριζόντια ξαπλωμένη ανθρώπινη μορφή που έχει πέσει σε μια μάχη. Ένα ανθρώπινο σώμα σαν μια ενιαία μάζα, ακρωτηριασμένο αλλά με ψυχή. Το σώμα αποτελείται από μεγάλους πλαστικούς όγκους. Είναι τοποθετημένο σε μεγάλο και ψηλό βάθρο από μαύρο μάρμαρο στο οποίο υπάρχει η αφιέρωση «Για τους Καλαμαριώτες που έδωσαν την ζωή τους στον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο. Ακριβώς από κάτω γραμμένα και τα ονόματα τους.
Αν κάτι μας θυμίζει αυτό το γλυπτό είναι γιατί ο Καμπαδάκης είναι ο γλύπτης της Νίκης (Νίκη της Σαμοθράκης) που βρίσκεται στον προαύλιο χώρο της Δημοτικής Πινακοθήκης, στην οδό Β. Όλγας αλλά και μιας ακόμα μικρότερης Νίκης που συναντάμε μπροστά από το Βαφοπούλειο φτιαγμένα από μπρούτζο.
Ο γλύπτης Κυριάκος Καμπαδάκης τιμήθηκε στα 53α Δημήτρια με μια αναδρομική έκθεση των έργων του στον Πολυχώρο Πολιτισμού της πρώην Σχολής Τεχνών και Επαγγελμάτων Χαμιδιέ-Ισλαχανέ (www.ppxi.gr), δίπλα από το νοσοκομείο Άγιος Δημήτριος. Ο Κυριάκος Καμπαδάκης γεννήθηκε στη Δράμα το 1938, μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη και σπούδασε γλυπτική και χαρακτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Επηρεασμένος από τον Γερμανικό εξπρεσιονισμό, μιας και έζησε για χρόνια στο Βερολίνο, μας έδωσε σπουδαία δείγματα γλυπτών σε ατομικές ομαδικές εκθέσεις και υπαίθριους χώρους. Απεβίωσε το 2003.
