Η Χαλκιδική πεθαίνει, όσο και αν δεν μας αρέσει να το βλέπουμε

Λίγες μέρες πριν μου τηλεφώνησε κάτοικος της Χαλκιδικής με αφορμή επώνυμη καταγγελία που δημοσιεύσαμε για την περιοχή της Χανιώτης. Ανάμεσα στα υπόλοιπα που μου επισήμανε, περί επικείμενων μηνύσεων από θιγμένους που δεν αντέχουν να ακούν τα χάλια στα οποία οδήγησαν την περιοχή, μου είπε και το εξής: Όσο για το βιολογικό που έπεσαν τα λύματα στη θάλασσα μη φαντάζεσαι ότι ήταν και τίποτε συγκλονιστικό. Ψιλά πράγματα, δεν επιπλέουν και τίποτε κόπρανα. Εμείς θα συνεχίσουμε να κολυμπάμε.

Αυτό το καλοκαίρι, μετά το περσινό της σιωπής, ήταν ένα οριακό καλοκαίρι για τη Χαλκιδική. Ήταν το καλοκαίρι που δεν χτυπά καμπανάκι για το μέλλον της αλλά καμπάνα που ακούγεται πλέον σε όλο το μήκος και το πλάτος της.

Η υπερανάπτυξη ενός από τους ωραιότερους νομούς της Ελλάδας έφερε πολύ σύντομα, σε μόλις 3 δεκαετίες το τέλος της.

Τα ρεπορτάζ των δημοσιογράφων μιλούν για αφόρητη μυρωδιά, καφέ θάλασσες από λύματα, παράνομα συνδεδεμένους χρήστες σε βιολογικούς, απόθεση σκουπιδιών σε κάθε πιθανή ή απίθανη γωνιά της, μποτιλιαρίσματα ακόμα και μέσα σε χωράφια και απόγνωση για ώρες, χτίσιμο κάθε χιλιοστού που γειτνιάζει με τα δημοφιλή θέρετρα, άπλωμα των τραπεζοκαθισμάτων και των μπιτσόμπαρων με τις σεζ λογνκ σε κάθε κόκκο της αμμουδιάς, αισχροκέρδεια που φτάνει στα όρια της ληστείας με  την ενοικίαση ενός ζευγαριού ξαπλώστρες να είναι σε πολλές περιοχές ακριβότερη από το να νοικιάσεις ένα δωμάτιο για μια νύχτα, κακό φαγητό σε δεκάδες εστιατόρια, απίστευτη ηχορύπανση, νοικιασμένες βάρκες-σκοτώστρες σε ανθρώπους χωρίς διπλώματα, κακή αίσθηση ιδιοκτησίας χιλιάδων ανθρώπων που διαθέτουν δεύτερες κατοικίες σε όλο το μήκος της και ακόμα χειρότερη αίσθηση μου ανήκει σε ιθαγενείς κατοίκους της που αποζητούν σε 3 μήνες να βγάλουν το εισόδημα μιας ολόκληρης χρονιάς, υποδομές που έμειναν πίσω στα χρόνια του εβδομήντα, δρόμοι της ντροπής και αισθητική πανάθλια σε πάρα πολλά σημεία της.

Η Χαλκιδική πεθαίνει με κρότο που κανείς από όσους θα έπρεπε να τον ακούσουν δεν τον ακούνε. Απαξιώνεται μέρα με τη μέρα. Οι δήμαρχοι της λειτουργούν περίπου ως τοπάρχες και ενορχηστρωτές όλης αυτής της παρακμής, από το φόβο μήπως στεναχωρήσουν τους ψηφοφόρους της, οι παλιοί βουλευτές που εκλέγονται δεκαετίες ανύπαρκτοι να προσφέρουν οτιδήποτε στη βελτίωση των συνθηκών και όλοι εμείς θεατές ενός έργου που περιλαμβάνει σκηνές από έναν κατήφορο που δεν έχει τελειωμό.

Σαν να μην ξέρουμε τι συνέβη σε άλλες περιοχές που γνώρισαν παρόμοια τουριστική έκρηξη χωρίς υποδομές, στις ανατολικές ακτές της Ισπανίας για παράδειγμα, τη Βενετία ή το Λαγανά της Ζακύνθου.

ΥΓ. Αναμένω την επίθεση των τρολ που θα μπουν να μου πούνε ότι είμαι βαλτός κατά της Χαλκιδικής.