Εσείς κλείνετε θέση στα λεωφορεία του ΟΑΣΘ;

Συχνά συζητάμε με φίλους και γνωστούς μας για όσα τραγικά μας συμβαίνουν καθημερινά στον ΟΑΣΘ. Άλλοτε τα γράφουμε κιόλας μπας και βρεθεί μία λύση στο χάος που επικρατεί στα λεωφορεία και στις στάσεις (συνήθως χωρίς επιτυχία). Βέβαια το σημερινό περιστατικό όλως παραδόξως δεν είχε να κάνει με τον Οργανισμό, αλλά με τους επιβάτες.

Βγαίνω στη στάση, ώρα 8:00, κοιτάω την εφαρμογή και βλέπω πως το αστικό έρχεται σε δύο λεπτά. «Τυχερός είμαι» λέω και σήμερα. Ανεβαίνω, κόβω εισιτήριο και πάω στις πρώτες τετράδες για να κάτσω. Κοιτάω πως είναι όλες πιασμένες, πέρα από μία μόνο, η οποία έχει πάνω της μία τσάντα. «Καλά θα πάει αυτό» σκέφτομαι και κάνω φωναχτά την ερώτηση του ενός εκατομμυρίου χωρίς να ξέρω σε ποιον ακριβώς ανήκει «θα μπορούσατε να πάρετε την τσάντα για να κάτσω;». Βέβαια δεν ήμουν προετοιμασμένος για την απάντηση. «Όχι δεν γίνεται, η θέση είναι κρατημένη». Μέσα σε λίγα δεύτερα πέρασαν διάφορα συναισθήματα από το μυαλό μου, αλλά για κάποιο λόγο πάγωσα και δεν είπα κάτι γιατί ακριβώς από πίσω μου ένιωσα κάποιον να με σπρώχνει και να φωνάζει «για μένα είναι κρατημένη!».

Σκέφτομαι εγώ τώρα «είστε με τα καλά σας;». Δεν ήξερα πως πρέπει να κλείσω και θέση στο λεωφορείο. Απλή ή premium; Θα δεχόμουν πολλές δικαιολογίες, όπως ότι επρόκειτο για κάποι@ μεγαλύτερ@ από μένα σε ηλικία, ότι ενδεχομένως να μην μπορούσε να σταθεί όρθι@ και πολλά άλλα. Όμως δυστυχώς δεν επιτρέπω στον εαυτό μου να δεχτεί την δικαιολογία «είναι κρατημένη». Από ποιον; Πήρατε τηλέφωνο και είπατε «δύο θέσεις δίπλα-δίπλα παράθυρο για την Πέμπτη στις 8:00;». Αν το κάνατε τότε πάω πάσο.

Όμως επειδή ξέρω την απάντηση λυπάμαι που έχουμε μάθει να παραπονιόμαστε διαρκώς για την κατάσταση με τον ΟΑΣΘ και τις συνθήκες που επικρατούν, όμως αδιαφορούμε πλήρως για τις δικές μας πράξεις και την δική μας συμπεριφορά. Θα με ρωτήσεις αν με πειράζει που έμεινα όρθιος. Όχι δεν με πειράζει, αλλά με ενοχλεί η νοοτροπία του «κάνω ό,τι θέλω γιατί γνωρίζω πως δεν υπάρχουν συνέπειες». Γιατί αν ήθελα θα μπορούσα να κάτσω, δεν θα με εμπόδιζε η τσάντα.

Μπορεί σε άλλες πόλεις, χώρες, πλανήτες να μπορεί κάποιος να κλείσει ηλεκτρονικά την θέση του στο λεωφορείο, όμως αυτό μοιάζει σενάριο επιστημονικής φαντασίας για τη Θεσσαλονίκη.

Το συγκεκριμένο περιστατικό θα μπορούσε σίγουρα να είναι σκηνή από κωμική σειρά, όμως τελικά είχε παραπάνω δράμα απ’ όσο έπρεπε και δεν θέλουμε να επαναληφθεί. 

Διαβάστε επίσης: