Η Νεάπολη του τότε και του σήμερα μέσα από εικόνες

Η Νεάπολη βρίσκεται σε μικρή απόσταση από το κέντρο της πόλης, στα βορειοδυτικά και ανήκει στο Δήμο Νεάπολης – Συκεών. Είναι τόπος προσφυγικός, καθώς ο πρώτος οικισμός δημιουργήθηκε μετά την Μικρασιατική Καταστροφή του 1922 και την ανταλλαγή πληθυσμών. Μικρασιάτες πρόσφυγες από το Νεβσεχίρ της Καππαδοκίας, που στα ελληνικά σημαίνει «Νεάπολη», εγκαταστάθηκαν στα δυτικά της Θεσσαλονίκης, λίγο έξω από τα όρια των βυζαντινών τειχών και βάφτισαν την καινούργια τους πατρίδα στη μνήμη της παλιάς.

Μπορεί μερικές ασπρόμαυρες φωτογραφίες να μην θυμίζουν τίποτα στους κατοίκους της σύγχρονης Νεάπολης, όμως είναι εκεί για να μας θυμίζουν παλιές εποχές. Σήμερα θα δούμε χαρακτηριστικά σημεία της περιοχής πως ήταν πριν αρκετά χρόνια και σε τι κατάσταση βρίσκονται σήμερα.

Βέβαια υπάρχουν και μερικά σημεία συνάντησης που μένουν αναλλοίωτα, όσα χρόνια και να περάσουν δεν έχουν αλλάξει, όπως το Ρολόι και η γέφυρα των στεναγμών, για να μας μεταφέρουν σε άλλες εποχές. 

Το διαδικτυακό group, «Κάποτε στη Νεάπολη» και η Παρασκευή Τάκα σε παλαιότερο άρθρο μας παραχώρησε τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες και τις περιγραφές των ιστορικών και εμείς σήμερα «δίνουμε» φως με νέες εικόνες για την σημερινή τους κατάσταση.

Το «Αγνό» με γάλα και τυριά

Στην οδό Παναγή Τσαλδάρη, απέναντι από την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, βρισκόταν το «Αγνό». Το κεντρικότερο μαγαζί που πουλούσε γάλα και τυροκομικά προϊόντα γύρω στο 1970 φτιάχτηκε από τον Θανάση Νικολαΐδη και τη γυναίκα του, την Αγνή. Για όποιον δεν μπορούσε να περάσει μια βόλτα για τα ψώνια του, ο κύριος Θανάσης μοίραζε το γάλα στα σπίτια με το ποδήλατό του. Με αναλλοίωτη τη θέση του μέσα στα χρόνια, το περίπτερο της φωτογραφίας βρίσκεται ακόμα στο ίδιο σημείο και τη θέση του «Αγνό» έχει πάρει σύμφωνα με τα γύρω μαγαζιά ένα κομμωτήριο.

Το πρώτο ταχυδρομείο της Νεάπολης

Το πρώτο ταχυδρομείο της Νεάπολης λειτούργησε το 1930, στην ανηφόρα της οδού Βενιζέλου. Ο πρώτος ταχυδρόμος που εργάστηκε εκεί και ανέλαβε το καθήκον να μεταφέρει τα γράμματα στους κατοίκους ήταν ο Σωτήρης Παπαϊωάννου.

Σύμφωνα με περαστικούς, κυρίως ηλικιωμένους που θυμούνται την τότε εποχή, στην θέση του ταχυδρομείου σήμερα υπάρχει κρεοπωλείο.

Η παράγκα του «Μακεδονικού»

Η παράγκα της γνωστής ομάδας «Μακεδονικός» βρισκόταν στην είσοδο του πάρκου, στα «ρουμάνικα». Πριν ακόμα η περιοχή μετατραπεί σε πάρκο, που για χρόνια ήταν το στέκι της νεολαίας και φιλοξενούσε συναυλίες, ήταν αλάνα και χρησίμευε σαν ξερό γήπεδο για τους μικρούς μπαλαδόρους της περιοχής.

Πριν από περίπου δύο χρόνια, το σημείο αναφοράς του ιστορικού Μακεδονικού Νεαπόλεως, η θρυλική “παράγκα” στην οποία χτυπούσε η καρδιά της ομάδας επί δεκαετίες γκρεμίστηκε, αφήνοντας πίσω δεκάδες λαμαρίνες.

Σινέ «Μαριλένα»

Με γενική είσοδο δέκα δραχμές, το σινέ «Μαριλένα» απεικονίζεται στη φωτογραφία, στα πρώτα χρόνια του στην οδό Αγαθουπόλεως. Στο ταμείο κάθεται η σύζυγος του ιδιοκτήτη, που είχε και ένα από τα πρώτα φωτογραφεία στη Νεάπολη, στην οδό Παναγή Τσαλδάρη.

Την θέση του cinema έχει πάρει εδώ και αρκετά χρόνια ένα σούπερ μάρκετ.

Ρολόι Νεάπολης

Για τους κατοίκους της Νεάπολης, εδώ και πολλά χρόνια η σίγουρη απάντηση στο ερώτημα που θα βρεθούμε είναι «Στο Ρολόι». Η πλατεία Ειρήνης ή Ρολόι όπως είναι ευρέως γνωστή είναι ένα από τα πιο γνωστά σημεία συνάντησης πολλών γενεών. Στη συμβολή των οδών Βενιζέλου και Ανδρέα Παπανδρέου μικροί και μεγάλοι κάνουν την βόλτα τους ή συζητάνε στα παγκάκια μπροστά στο σιντριβάνι.

Γέφυρα των στεναγμών

Η ιστορία της γέφυρας των στεναγμών ή Βενετσιάνικα ξεκινάει με την Μικρασιατική καταστροφή και την έλευση των προσφύγων στην πόλη. Εκεί ανάμεσα στα ρέματα, τα χωράφια και τις ανεκμετάλλευτες οικιστικά περιοχές της πόλης στήθηκαν τα πρώτα προσφυγικά σπίτια που δημιούργησαν τους πρώτους συνοικισμούς. Ένας από αυτούς ήταν η Ρήγα Φεραίου. Ο συνοικισμός βρισκόταν στα Β.Α. της πόλης ανάμεσα στους συνοικισμούς Καλλιθέας, Κολοκοτρώνη, Νεαπόλεως και μοιράσθηκε αργότερα μεταξύ των κοινοτήτων Νεάπολης και Συκεών που δημιουργήθηκαν το ’34 με επίκεντρο το ρέμα στη θέση των σημερινών οδών Καπερνησιώτου και Ρήγα Φεραίου. Η γνωστή «Γέφυρα των Στεναγμών» έγινε το πέρασμα του ρέματος που αργότερα μπαζώθηκε επειδή εξαιτίας του ρέματος και των βροχοπτώσεων η περιοχή πλημμύριζε και έμπαινέ νερό στα σπίτια και τα καταστήματα. Γι’ αυτό και της προσέδωσαν και μια δεύτερη ονομασία τα «Βενετσιάνικα» – που θυμίζει έντονα τη Βενετία και αυτός μπορεί να ήταν και εξαρχής ο λόγος που ονομάστηκε γέφυρα των στεναγμών μιας και υπάρχει γέφυρα πολύ γνωστή με αυτήν την ονομασία στην Βενετία. Κάτω από τη γέφυρα υπάρχουν καταφύγια από την εποχή του Πολέμου.

Διάβασε περισσότερα εδώ

Δείτε εδώ και άλλες νοσταλγικές στιγμές από μία “άλλη” Νεάπολη

Διαβάστε επίσης: