Τα μεγάλα κτίρια της πόλης που μεταμορφώνονται και αλλάζουν χρήση

Μεγάλα εμβληματικά κτίρια στο ιστορικό κέντρο της Θεσσαλονίκης και όχι μόνο, ακίνητα τα οποία είχαν μείνει αδρανή ή ελλιπώς αξιοποιημένα εδώ και χρόνια, αναμένεται προσεχώς να αναβιώσουν και να αποκτήσουν νέα χρήση και πνοή. Κι αυτό καθώς δεν είναι λίγα τα κτίρια στην Θεσσαλονίκη που αναμένεται το επόμενο διάστημα να ανακατασκευαστούν και να ανοίξουν ως χώροι φιλοξενίας, είτε αυτό αφορά δημιουργία ξενοδοχείων ή άλλης μορφής κατοικιών. Ιστορικά κτίρια της πόλης, αρκετά από αυτά διατηρητέα, αλλά και χώροι που είχαν μείνει σε εγκατάλειψη για χρόνια, άλλαξαν χέρια και μεταμορφώνονται.

Το πρώην ξενοδοχείο «Βιέννη» αναβιώνει

Το πανέμορφο διατηρητέο κτίριο της οδού Εγνατία 2, που κάποτε φιλοξένησε το γνωστό ξενοδοχείο «Βιέννη», ετοιμάζεται να αναβιώσει υπό τον παλιό του χαρακτήρα. Κι αυτό καθώς η ισραηλινή αλυσίδα «Βrown Hotels» που το απέκτησε πριν περίπου ενάμιση χρόνο κάνει τώρα το επόμενο βήμα για την μετατροπή του σε σύγχρονο ξενοδοχείο πολυτελείας, έχοντας πλέον αναθέσει την αρχιτεκτονική και τη στατική μελέτη στην τεχνική εταιρεία «ΜΕΤΕ ΣΥΣΜ». Το νέο ξενοδοχείο της «Brown Hotels», το πρώτο της στη Θεσσαλονίκη, αναμένεται να είναι τετράστερο και να διαθέτει 77 δωμάτια, αλλά και εστιατόριο, μπαρ και conference room. Καθώς πρόκειται για διατηρητέο κτίριο, προτού ξεκινήσουν οι εργασίες εντός του, θα πρέπει να εγκριθούν οι σχετικές διαδικασίες από την Εφορεία Νεωτέρων Μνημείων, έτσι η ολοκλήρωση του έργου αναμένεται να πάρει τουλάχιστον δύο χρόνια.

Η ιστορία του «Βιέννη»

Το κτίριο ανήκε στον Κωνσταντίνο Μανώλα και χτίστηκε σε σχέδια του Γιάννη Καμπανέλλου, το 1925. Βρίσκεται στη θέση όπου παλιότερα υπήρχε ναός της Αγίας Κυριακής. Η αρχική μελέτη αφορούσε σε διώροφη οικοδομή, αλλά τελικά ολοκληρώθηκε το 1931 με τρεις ορόφους. Περιλάμβανε 55 δωμάτια. Στη διάρκεια της κατοχής στέγασε τα τάγματα ασφαλείας του περιβόητου Δάγκουλα και τα υπόγειά του μετατράπηκαν σε χώρο βασανιστηρίων. Την πρώτη ημέρα της απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης, στις 30 Οκτωβρίου του 1944, καταλήφθηκε από τον Εθνικό Λαϊκό Στρατό (ΕΛΑΣ) ο οποίος στέγασε σε αυτό για λίγους μήνες το αρχηγείο του. Μετά το ξενοδοχείο επαναλειτούργησε. Στα δωμάτιά του έμειναν, μετά την Κατοχή, ο Μάρκος Βαμβακάρης και ο Γιώργος Μπάτης. Από το 1965 το κτίριο εγκαταλείπεται και λειτουργούν μόνο καταστήματα στο ισόγειό του. Οι κληρονόμοι –ιδιοκτήτες του, περίπου 20 τον αριθμό επιθυμούσαν να αγοραστεί το διατηρητέο κτίριο από το δημόσιο, αλλά τελικά το 1994 αγοράστηκε από τον κ. Αθανάσιο Μαντά. Την ίδια χρονιά εκπονείται μελέτη αποκατάστασης, η οποία προβλέπει τη λειτουργία γραφείων. Προστίθεται 4ος όροφος σε εσοχή και το κτίριο αναπαλαιώνεται στο πλαίσιο της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης 1997. Στο κτίριο φιλοξενήθηκαν για πολλά χρόνια τα γραφεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Ελλάδα, η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία για την ανασυγκρότηση των Βαλκανίων και το Σύμφωνο Σταθερότητος. Από το 2012, στέγαζε το Mediterranean College Thessaloniki, το οποίο κατόπιν της αγοράς του κτιρίου, μετά την λήξη του ακαδημαϊκού έτους 2019-2020, αποχώρησε από τους χώρους του κτιρίου.

Αρχιτεκτονικά στοιχεία

Πρόκειται για τριώροφο και εσχάτως τετραώροφο κτίριο με ισόγειο. Η άδεια του προέβλεπε 4 ορόφους ωστόσο μέχρι και το 1997 είχαν χτιστεί μόνο τρεις. Χαρακτηριστικό δείγμα εκλεκτικισμού, με απόλυτη συμμετρία στους άξονες και τα ανοίγματα, ψευδοπαραστάδες που χωρίζουν το κτίριο οπτικά σε ζώνες και ιωνικά επίκρανα. Ροκοκό μενταγιόν τονίζουν τον κεντρικό άξονα της εισόδου. Η παρουσία της εισόδου τονίζεται ακόμη περισσότερο με την παρουσία μεταλλικού στεγάστρου. Ο κύριος άξονας τονίζεται επίσης και από την υποχώρηση του τοίχου προς τα μέσα και την δημιουργία μεγαλύτερου εξώστη.

Διαβάστε επίσης: Τα υπέροχα διατηρητέα – πρώην μυθικά ξενοδοχεία

Σε ξενοδοχείο μετατρέπεται η Καπναποθήκη Μιχαηλίδη

Ένα ακόμη διατηρητέο κτίριο στο κέντρο της πόλης άλλαξε χέρια και αναμένεται να μεταμορφωθεί σε χώρο φιλοξενίας. Η παλιά Καπναποθήκη Μιχαηλίδη, στη συμβολή των οδών Ναυμαχίας Λήμνου και Δωδεκανήσου, ιδιοκτησίας της «ΕΒΙΕ Μιχαηλίδης», της «Πυθαγόρας ΑΕ» και του Χάρη Πρωτόπαπα, πέρασε κι αυτή εδώ και λίγους μήνες στα χέρια της ισραηλινής αλυσίδας «Brown Hotels», η οποία διαθέτει και το διατηρητέο κτίριο του πρώην ξενοδοχείου «Βιέννη» στην οδό Εγνατία. Το κτίριο εκτείνεται σε περίπου 5.000 τ.μ., διαθέτει οκτώ ορόφους και ο σχεδιασμός για την χρήση του αφορά την δημιουργία τετράστερου ξενοδοχείου νεανικής σύλληψης.

Όπως και με την περίπτωση του ξενοδοχείου «Βιέννη», λόγω του χαρακτήρα του κτιρίου ως διατηρητέο, οι εργασίες ανακατασκευής αναμένεται να καθυστερήσουν να ξεκινήσουν και το χρονοδιάγραμμα του έργου εκτείνεται και σε αυτή την περίπτωση σε χρόνια. Όπως αναφέρει ο κ. Θάνος Χαριστός, δικηγόρος της εταιρείας Nexus που χειρίζεται την περίπτωση και των δύο διατηρητέων που έχει αγοράσει η «Brown Hotels», όπως και αυτή του συγκροτήματος «Nefeli», «Όλο το ζήτημα των αλλαγών χρήσεων είναι πάρα πολύ σημαντικό να καταστεί δυνατό, να καταστεί εφικτή η μετατροπή κτιρίων τα οποία είναι εγκαταλελειμμένα μέσα στον αστικό ιστό και να πάρουν νέες χρήσεις, οι οποίες δίνουν μια ζωντάνια στα κτίρια και φυσικά στην πόλη».

Όπως σημειώνει ο κ. Χαριστός, «Είναι πολύ σημαντικό να δίνεται η δυνατότητα από τις πολεοδομικές αρχές να γίνονται αυτές οι αλλαγές χρήσης γιατί είναι ένας τρόπος αυτά τα κτίρια να διασωθούν», προσθέτοντας πως «Πρέπει να δίνονται κίνητρα σε επενδυτές, να αλλάζουν χρήση τα κτίρια γιατί διασώζονται,  διαφορετικά θα καταρρεύσουν. Ειδικά με την Καπναποθήκη Μιχαηλίδη, ήταν κοντά στο να φτάσουμε σε αυτό το σημείο, να διαβρωθεί. Αν δεν δινόταν η δυνατότητα να γίνει ξενοδοχείο θα κατέρρεε με τον χρόνο». Όπως τονίζει, «Προφανώς ενδιαφέρεται και το κράτος και ο νομοθέτης να διατηρηθούν αυτά τα κτίρια λόγω της αρχιτεκτονικής. Πρέπει να δοθούν και αντίστοιχα κίνητρα και οι διαδικασίες να γίνουν πιο εύκολες, ούτως ώστε οι αλλαγές αυτές των χρήσεων να είναι πιο εύκολες, με σεβασμό φυσικά στην ιδιαιτερότητα του ακινήτου».

Η ιστορία του κτιρίου

Χτίστηκε το 1937 σε σχέδια του Α. Νικόπουλου ως καπναποθήκη. Από το 1860 περίπου, η Θεσσαλονίκη άρχισε να αναπτύσσεται στον τομέα του καπνού και σύντομα έγινε μια από τις τρεις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές αγορές καπνού. Από την απελευθέρωση και μετά ο αριθμός των εμπορικών οίκων καπνού αυξάνεται διαρκώς με κορύφωση το μέσον της δεκαετίας του 1920. Οι περισσότεροι από αυτούς διαθέτουν ιδιόκτητες αποθήκες και συγκροτήματα. Ανάμεσά τους οι Μιχαηλίδης, Τορνιβούκας, Γαβριήλογλου, Φραγκουλίδης, Γλεούδης, Καραγιαννίδης, Παπαστράτος, Χατζηγεωργίου, Ναξιάδης, Βοϊβόδας, Μοσκώφ και οι εταιρίες Αυστροελληνική και Commercial. Η αντίστροφη μέτρηση για τα καπνομάγαζα της Θεσσαλονίκης άρχισε την δεκαετία του ’90, οπότε η Ευρωπαϊκή Ένωση μείωσε τον όγκο παραγωγής και πολλά από αυτά έκλεισαν. Τα τελευταία χρόνια η καπναποθήκη στέγασε ιδιωτική σχολή. Κρίθηκε διατηρητέο το 2016.

Αρχιτεκτονικά στοιχεία

Κτίριο με επιρροές μοντερνισμού και Art deco. Αξιόλογα χαρακτηριστικά αποτελούν η οργάνωση των όψεων σε κατακόρυφες και οριζόντιες ζώνες ανοιγμάτων που τονίζονται με απλές ανάγλυφες ταινίες. Η ζώνη πάνω από την είσοδο τονίζεται με κατακόρυφες ανάγλυφες ταινίες, ομαδοποιημένες με τρόπο ανάλογο με εκείνον του όμορου κτιρίου επί της οδού Ναυμαχίας Λήμνου 11 και Ολυμπίου Διαμαντή 5. Η εναλλαγή των κατακόρυφων και οριζόντιων ζωνών και η επανάληψη των ορόφων δημιουργούν ένα ενδιαφέρον σύνολο με αξιόλογη ογκοπλαστική διαμόρφωση και συνθετική επεξεργασία.

Η παλιά κλινική Ανδρεάδη μετατρέπεται σε ιδιωτικές φοιτητικές εστίες

Το μεγάλο διατηρητέο κτίριο της αλλοτινής κλινικής Θεοδώρου Ανδρεάδου, στην συμβολή της Βενιζέλου 66 με την Τοσίτσα, ετοιμάζεται να αλλάξει όψη και χρήση, καθώς η «Oikotrust A.E.Δ.Α.» έχει αναλάβει το έργο της ανακαίνισης και της μετατροπής του σε σύγχρονες ιδιωτικές φοιτητές εστίες, κάτι που αναμένεται να ολοκληρωθεί μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2021. Σημειώνεται ότι το κτίριο έχει παραμείνει αδρανές και χωρίς χρήση για πάνω από 30 χρόνια.

Η αγορά έχει πραγματοποιηθεί εδώ και τρία χρόνια, καθώς η Oikotrust έχει αποκτήσει τους πέντε ορόφους του κτιρίου, το υπόγειο αλλά και τμήμα του ισογείου, με αποτέλεσμα να αναμένεται να αποκαταστήσει 3.200 τ.μ., στα οποία θα δημιουργήθουν 100 επιπλωμένα φοιτητικά διαμερίσματα των περίπου 30 τ.μ. Το μοντέλο θα ακολουθεί την ίδια all-in-one πολιτική της Oikotrust, όπου στο ενοίκιο συμπεριλαμβάνονται όλες οι δαπάνες, όπως λογαριασμοί, internet και κόστη συντήρησης και φύλαξης. Σύμφωνα με τον διευθύνοντα σύμβουλο της «Oikotrust», πολιτικό μηχανικό, Χρήστο Τραμπούκη, τη δεδομένη στιγμή αναμένεται η έκδοση της οικοδομικής άδειας, κατόπιν της οποίας θα ξεκινήσουν άμεσα οι εργασίες κατασκευής, με επίβλεψη της Oikotrust και σε αρχιτεκτονικά σχέδια των Τάσου Γεωργαντζή και Χρήστου Παππά, από τα τεχνικά γραφεία Urban Soul και 406 Αrchitects. Η διάταξη του χώρου θα διατηρηθεί ως έχει καθώς, όπως επισημαίνει στην Parallaxi, το κτίριο είχε εξαρχής κατασκευαστεί με άδεια κατοικίας, έτσι δεν θα γίνουν σημαντικές μεταρρυθμίσεις. Καθώς το κτίριο παρέμεινε αχρησιμοποίητο για δεκαετίες, θα χρειαστεί επιπλέον στατική ενίσχυση.

Η ιστορία του κτιρίου

Το κτίριο χτίστηκε το 1928 σε σχέδια του αρχιτέκτονα Δ. Φιλιζή. Χρησιμοποιήθηκε μέχρι και το 1973 για να στεγάσει την κλινική Ανδρεάδη. Η κλινική υπήρξε μια από τις μεγαλύτερες της πόλης και προσέφερε νοσηλεία μεταξύ άλλων και στους υπαλλήλους των Σιδηροδρόμων του Ελληνικού Κράτους – Σ.Ε.Κ. Ένα ενδιαφέρον ιστορικό στοιχείο είναι ότι στην κλινική Ανδρεάδη μεταφέρθηκε ο διαδηλωτής Τάσος Τούσης τον ματωμένο Μάη του ’36, για να διαπιστωθεί ο θάνατος του. Η ανακοίνωση του θανάτου του, έφερε οργή στο πλήθος και μια πορεία διαμαρτυρίας ξεκίνησε για να διαλυθεί λίγα μέτρα πιο κάτω από την αστυνομία. Οι διαδηλωτές έντρομοι, άφησαν τον νεκρό στο οδόστρωμα και απομακρύνθηκαν. Η μητέρα του Τούση γονάτισε δίπλα του και η ιστορική φωτογραφία συγκλόνισε τον Γιάννη Ρίτσο που έγραψε τον Επιτάφιο με αφορμή αυτή την στιγμή. Το 2016 το κτίριο κρίθηκε διατηρητέο.

Αρχιτεκτονικά στοιχεία

Αποτελείται από ισόγειο με ημιώροφο και πέντε ορόφους. Οι όψεις του είναι λιτές, χωρίς ιδιαίτερα διακοσμητικά στοιχεία και οργανώνονται σε οριζόντιες και κατακόρυφες στήλες από εξώστες ή ανοίγματα ή έρκερ (τα οποία εμπλουτίζουν το ογκομετρικό περίγραμμα του κτιρίου διασπώντας τις μεγάλες επιφάνειες των όψεων σε επιμέρους τμήματα). Παρουσιάζουν συμμετρία που συνδυάζεται με την επανάληψη, την απλότητα και την λειτουργική έκφραση. Ενδιαφέρον παρουσιάζει και το περιμετρικό στέγαστρο του ισογείου με απλοποιημένα στηρίγματα. Επίσης αξιόλογη είναι η διαμόρφωση της θύρας εισόδου με έμφαση στον κατακόρυφο άξονα, δίφυλλη ξύλινη θύρα με ανάγλυφα ξύλινα πλαίσια και φεγγίτες με νεωτεριστικά κιγκλιδώματα. Πάνω από την θύρα υπάρχει μεγάλος φεγγίτης με μικρή καμπυλότητα που τονίζει τον κατακόρυφο άξονα. Το εσωτερικό δεν παρουσιάζει περίτεχνα διακοσμητικά στοιχεία ωστόσο διατηρούνται σε καλή κατάσταση τα ξύλινα κουφώματα και το κεντρικό κλιμακοστάσιο.

Δείτε επίσης: Η φοιτητική στέγη στη Θεσσαλονίκη στον αστερισμό του κορονοϊού

Το παλιό κτίριο του Λαμπρόπουλου ξαναζωντανεύει από την Inditex

Το παλιό μεγάλο εμπορικό κτίριο στο κέντρο της πόλης, που οι Θεσσαλονικείς πριν χρόνια γνώριζαν με το όνομα «Λαμπρόπουλος», εισέρχεται σε νέα εποχή, μετά από χρόνια αδράνειας. Όπως έχει γίνει γνωστό, ο ισπανικός κολοσσός INDITEX, μια από τις μεγαλύτερες εταιρείες ένδυσης παγκοσμίως, με δημοφιλή σήματα όπως Ζara, Massimo Dutti, Bershka και Pull & Bear, θα δώσει νέα χρήση σε μέρος του κτιρίου, επεκτείνοντας την παρουσία του στην οδό Τσιμισκή.

Το πολυώροφο κτίριο στη συμβολή των οδών Τσιμισκή 18 και Κομνηνών, γνωστό ως «Μέγαρο Δρόσου», στέγασε στο παρελθόν το γνωστό πολυκατάστημα «Λαμπρόπουλος» καθώς και τα Notos Galleries πριν μεταφερθούν στη σημερινή του θέση στη Στοά Χιρς. Όμως το κτίριο, που από το 2009 βρίσκεται στην ιδιοκτησία της «Ανώνυμος Κτηματική Εταιρεία Κ. Σαραντόπουλος» ήταν κλειστό εδώ και χρόνια, με εξαίρεση το ισόγειό του, που είχε χρησιμοποιηθεί για μπαζάρ βιβλίου.

Σύμφωνα με τον Δημήτρη Τζιβρά, γενικό διευθυντή της Atria Υπηρεσίες Ακινήτων ΑΕ, η οποία αποτελεί μέλος του παγκοσμίου δικτύου συνεργατών της CBRE, και η οποία χειρίστηκε την περίπτωση του ακινήτου, η INDITEX μίσθωσε το υπόγειο, το ισόγειο και τον πρώτο και δεύτερο όροφο, συνολικού εύρους 2.000 τ.μ. εκ των 3.700 τ.μ. του κτιρίου, για να φιλοξενήσει σήμα της. Τα εναπομείναντα 1.700 τ.μ., και συγκεκριμένα οι όροφοι από τον 3ο έως τον 7ο, προβλέπεται να χρησιμοποιηθούν ως χώροι γραφείων ή ενδεχομένως φιλοξενίας. Η ανακατασκευή του κτιρίου είναι σε εξέλιξη από την αρχή του 2020 από την εταιρεία «ΕΚΑΤΕΡ», με τις εργασίες να κυλούν βάσει χρονοδιαγράμματος, ενώ το κτίριο αναμένεται να είναι σε θέση να λειτουργήσει εντός του 2021.

Δείτε περισσότερα: Μια φορά και έναν καιρό στο Λαμπρόπουλο

Το Όλυμπος Νάουσα μεταμορφώνεται σε Luxury Hotel

Το θρυλικό αλλοτινό εστιατόριο «Όλυμπος Νάουσα» της Θεσσαλονίκης, που παρά την ανακαίνισή του παρέμενε εδώ και χρόνια κλειστό στον αριθμό 5 της Λεωφόρου Νίκης, ετοιμάζεται να αποκτήσει νέο πρόσωπο και χρήση, καθώς στα σκαριά είναι η μετατροπή του σε ξενοδοχείο.

Το ακίνητο ανήκει από το 2017 στο κοινό επενδυτικό σχήμα «Grivalia Hospitality» και την «Μακεδονικά Ξενοδοχεία ΑΕ» του ομίλου Τορνιβούκα, με ποσοστά συμμετοχής 65%-35%, μετά από διαγωνισμό που προκηρύχθηκε από την τράπεζα Eurobank Ergasias, με συνολικό ποσό αγοράς 5,46 εκατ. ευρώ.

Το θρυλικό κτίριο θα μετατραπεί σε νέο luxury hotel, το οποίο θα διαχειρίζεται η TOR Hotel Group. Το ακίνητο βρίσκεται σε οικόπεδο 620 τ.μ. με συντελεστή δόμησης 4.8 και έχει οικοδομική άδεια συνολικά 3.000 τ.μ. που περιλαμβάνει ισόγειο, υπόγειο και 6 ορόφους. Από το αρχικό κτίριο έχει διατηρηθεί μόνο η ιστορική πρόσοψη, ενώ όλο το υπόλοιπο κατεδαφίστηκε και θα κατασκευαστεί εκ νέου, με την προσθήκη επιπλέον ορόφων. Οι δύο αρχικοί όροφοι θα διατηρήσουν τον παλιό αέρα του κτιρίου και θα αναδεικνύουν την ιστορία του χώρου, κρατώντας το κλασικό του στυλ.

Το νέο ξενοδοχείο αναμένεται να διαθέτει περί τα 60 δωμάτια, ενώ στο ισόγειο θα «επιστρέψει» το ιστορικό εστιατόριο «Όλυμπος Νάουσα». Όπως αναφέρει στην Parallaxi η Ισμήνη Τορνιβούκα, το εστιατόριο αναμένεται να αναβιώσει στον εσωτερικό χώρο του κτιρίου, αλλά και με τον παλιό του κήπο, ενώ θα προσφέρει ελληνική αστική κουζίνα, όπως είχε καθιερώσει το παλιό εστιατόριο. Μια σκάλα θα χωρίζει το εστιατόριο από το μπαρ που επίσης θα λειτουργεί στο ισόγειο και θα περιλαμβάνει αναφορές στο παρελθόν και την ιστορία του χώρου. 

Οι εργασίες ανακατασκευής αναφέρεται ότι θα κοστίσουν 6-7 εκατ. ευρώ, ενώ το άνοιγμα του κτιρίου υπό την νέα του χρήση αναμένεται με το τωρινό χρονοδιάγραμμα τον Σεπτέμβριο του 2021, καθώς σε εξέλιξη είναι οι εργασίες ανοικοδόμησης.

Σημειώνεται ότι το 1993, το κτίριο χαρακτηρίστηκε με απόφαση του Υπουργείου Πολιτισμού ως έργο τέχνης και ιστορικό διατηρητέο μνημείο, καθώς για 60 χρόνια ήταν το ορόσημο της γαστρονομίας στην πόλη και η φήμη του είχε ξεπεράσει τα σύνορα της χώρας, αφού έβρισκε θέση στα καλύτερα εστιατόρια του κόσμου.

Η ιστορία του κτιρίου

Το περίφημο εστιατόριο με την πανελλήνια αλλά και διεθνή φήμη «Όλυμπος Νάουσα» κάποια εποχή λειτουργούσε ως κέντρο διασκέδασης. Το ακίνητο «Όλυμπος Νάουσα» κατασκευάστηκε το 1926, σε σχέδια του αρχιτέκτονα Ζακ Μοσσέ και αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα αρχιτεκτονικής της πόλης της εποχής του μεσοπολέμου, στο πλαίσιο του εκλεκτικισμού των πρώτων δεκαετιών του 20ου αιώνα, με αρχιτεκτονικά και διακοσμητικά στοιχεία που παραπέμπουν στην belle epoque και το νεοκλασικισμό. Το εσωτερικό του με τις ψηλοτάβανες αίθουσες ήταν διακοσμημένο με ευρωπαϊκές ταπετσαρίες και γύψινες διακοσμήσεις, ενώ οι βιενέζικες καρέκλες ήταν το σήμα κατατεθέν του. Στο πίσω μέρος διέθετε έναν καταπράσινο κήπο.

Το 1927, στο ισόγειο ξεκινά τη λειτουργία του το συνεταιρικό εστιατόριο που άφησε ιστορία. Συναποτελούσε, μαζί με το Μεντιτερανέ και τον Φλόκα, την τριάδα της θεσσαλονικιώτικης φήμης. Το 1942 και σε όλη τη διάρκεια της Κατοχής, λειτούργησε σαν καμπαρέ-μιούζικ χολ στη μια αίθουσα, με ορχήστρα και τραγουδίστριες σαν τη Νινή Ζαχά και τη Μαίρη Σοΐδου. Στο «Όλυμπος Νάουσα» δεν υπήρχε περίπτωση να πας Σαββατοκύριακο χωρίς κράτηση και η φήμη του βασίστηκε στο καλό παραδοσιακό φαγητό. Για 60 χρόνια, ήταν το ορόσημο της γαστρονομίας στην πόλη και η φήμη του είχε ξεπεράσει τα σύνορα της χώρας, αφού έβρισκε θέση στα καλύτερα εστιατόρια του κόσμου. Από εκεί πέρασαν διάσημοι πολιτικοί και αστέρες, όπως Γεώργιος Παπανδρέου, Κωνσταντίνος Καραμανλής, Ζισκάρ ντ’ Εστέν, Μακάριος κ.ά.

Μετά το θάνατο του τελευταίου συνεταίρου, Αριστοτέλη Σφήκα, οι παλιοί και πιστοί σερβιτόροι ανέλαβαν να διατηρήσουν το εστιατόριο αλλά δεν τα κατάφεραν. Το θρυλικό εστιατόριο κατεβάζει ρολά τον Ιούνιο του 1994 κι έκτοτε το κτίριο, ιδιοκτησίας Eurobank, παραμένει κλειστό. Κηρυγμένο διατηρητέο, παρέμενε σε κακή κατάσταση για χρόνια, αλλά τα τελευταία χρόνια πραγματοποιήθηκε ανακαίνιση από την τράπεζα και το κτίριο πουλήθηκε με σχέδιο να γίνει ξενοδοχείο.

Αρχιτεκτονικά στοιχεία

Αποτελείται από ισόγειο, ημιώροφο και δύο ορόφους, με συνολικό εμβαδόν πάνω από 900 τ.μ. Αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα εκλεκτικισμού, με στοιχεία νεοκλασικισμού αλλά και έντονα στοιχεία της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής της Θεσσαλονίκης (κυρίως στην διαμόρφωση της όψης). Ο φέρων οργανισμός του κτιρίου συντίθεται αμιγώς από οπλισμένο σκυρόδεμα και είναι πλαισιακός, δηλαδή χωρίς τοιχώματα. Η πρόσοψη χωρίζεται σε 5 κάθετους άξονες που χωρίζονται με ψευδοπαραστάδες που καταλήγουν σε επίκρανα. Ο δεύτερος και ο τέταρτος κάθετος άξονας διαφοροποιούνται οπτικά με κοίλη διαμόρφωση. Οι δύο αυτοί άξονες φέρουν και την βασική διακόσμηση της πρόσοψης, διακοσμητικά μενταγιόν με κεφαλή γυναίκας και άνδρα. Το κλιμακοστάσιο βρίσκεται ακριβώς στο κέντρο της κάτοψης του κτιρίου χωρίς ωστόσο να καταλήγει σε υαλοσκεπή. Το ισόγειο διαθέτει μεγαλύτερο ύψος από τους ορόφους και πιο ανοιχτούς, ενιαίους χώρους για λόγους χρηστικότητας.

Δείτε περισσότερα: Όλυμπος Νάουσα ξανά;

Το πρώην κτίριο της ΔΕΗ στα ανατολικά ανοίγει σαν συγκρότημα κατοικιών

Το παλιό κτίριο της ΔΕΗ, στην συμβολή των οδών Παπαναστασίου 63 και Πριάμου στην ανατολική Θεσσαλονίκη, αποκτά πλέον νέα χρήση, καθώς είναι σχεδόν έτοιμο να ανοίξει τις πόρτες του σαν συγκρότημα κατοικιών υπό το όνομα «Project 151». Το κτήριο αγοράστηκε το 2019 από την «Calon Constructions» που ασχολείται με την αγορά και ανάπτυξη ακινήτων. Οι εργασίες στο -μέχρι τότε αδρανές- κτίριο ξεκίνησαν εδώ και λίγους μήνες, ενώ σήμερα έχουν ήδη δημιουργηθεί εντός του υπερσύγχρονα μικρά διαμερίσματα και στούντιο, στα οποία οι επίδοξοι ενοικιαστές θα μπορούν να μπουν ήδη από την 1 Νοεμβρίου, οπότε και το κτίριο θα είναι έτοιμο να τους υποδεχτεί.

Πώς διαμορφώνονται τα διαμερίσματα

Όπως αναφέρει στην Parallaxi εκπρόσωπος της «Calon Constructions», το συγκρότημα θα περιλαμβάνει 148 επιπλωμένα διαμερίσματα, που θα κυμαίνονται από 26 έως 63 τ.μ. και θα εκτείνονται από τον 2ο μέχρι και τον 5ο όροφο του κτιρίου. Οι χώροι προς ενοικίαση έχουν πάρει μάλιστα διαφορετικές χρωματικές ονομασίες βάσει των τ.μ. στα οποία εκτείνονται. Τα μπλε στούντιο είναι από 26 έως 36 τμ, τα καφέ από 36 έως 45 τ.μ., τα κίτρινα από 43 έως 49 τ.μ., ενώ υπάρχουν και οι σουίτες από 41-63 τ.μ. Τα διαμερίσματα χωρίζονται στις κατηγορίες Comfort, Executive και VIP, ενώ ο ένοικος θα μπορεί να επιλέξει διαμέρισμα ακόμα και με βάση τον προσανατολισμό του, καθώς μπορεί να βλέπει στο αίθριο, στην οδό Κοσμίδη, την Παπαναστασίου ή την Πριάμου ή επίσης να είναι γωνιακό.

Τα διαμερίσματα θα είναι διαθέσιμα και προς βραχυπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη μίσθωση, ανάλογα με την προτίμηση του ενοίκου, ενώ στην τιμή τους θα συμπεριλαμβάνονται λογαριασμοί νερού, ρεύματος και γρήγορο ίντερνετ, κάνοντάς τα κατάλληλα και ελκυστικά προς φοιτητές ή επαγγελματίες που αναζητούν έναν σύγχρονο χώρο διαμονής. Το κτίριο θα διαθέτει επιπλέον 24ωρη φύλαξη, καφέ, γυμναστήριο, αίθουσα πλυντηρίων με λογικό κόστος χρήσης, αίθουσα lounge, αίθουσες συνεδριάσεων, αποθήκη και πάρκινγκ ποδηλάτων. Στον πρώτο όροφο του κτιρίου θα λειτουργούν γραφεία του ΔΕΔΔΗΕ, ενώ στο ισόγειο θα λειτουργεί από αρχές Δεκεμβρίου 2020 το μεγαλύτερο σούπερ-μάρκετ της περιοχής.

Η ιστορία του «Project 151»

Η ονομασία του «Project 151» προέρχεται από τον «Συνοικισμό 151» που δημιουργήθηκε μετά την μεγάλη πυρκαγιά του 1917 με την ενοποίηση 50 οικοπέδων που αγοράστηκαν από την Εβραϊκή Κοινότητα της Θεσσαλονίκης για την στέγαση πυροπαθών. Το κέντρο του Συνοικισμού ήταν στην διασταύρωση των οδών Παπαναστασίου και Κλεάνθους. Ήταν ο μεγαλύτερος Συνοικισμός πυροπαθών με περίπου 7,000 κατοίκους. Το όνομά του Συνοικισμού προερχόταν από το Ιταλικό στρατιωτικό νοσοκομείο «0151» που βρισκόταν εκεί κατά την διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν η «Στρατιά της Ανατολής» είχε σταθμεύσει στην Θεσσαλονίκη.

Το πρώην ξενοδοχείο Νεφέλη μετατρέπεται σε πολυτελείς κατοικίες

Ένα ακόμη ιστορικό ξενοδοχείο της πόλης ετοιμάζεται να αλλάξει πρόσωπο, καθώς στο «Νεφέλη», στην περιοχή του Πανοράματος, αναμένεται να ξεκινήσουν εργασίες ανακατασκευής ώστε να μεταμορφωθεί σε πολυτελείς κατοικίες. Οι εργασίες ανακατασκευής αναμένεται να ξεκινήσουν τον Οκτώβριο και να κρατήσουν λίγο παραπάνω από έναν χρόνο, με το έργο να ολοκληρώνεται εκτός απροόπτου μέσα στο 2021, ενώ σημειώνεται ότι ήδη από τώρα έχουν προπωληθεί πάνω από τις μισές ιδιοκτησίες.

Το ακίνητο είναι ιδιοκτησίας του Ισραηλινού επιχειρηματία Yoav Kfir, που τα τελευταία χρόνια δραστηριοποιείται επενδυτικά στην Ελλάδα και κυρίως στη Θεσσαλονίκη. Συγκεκριμένα στην περίπτωση του  «Νεφέλη», το 2019 η «VAR-NEFELI Ανάπτυξη Ακινήτων M.Α.Ε», η οποία αναζητούσε επενδυτικές ευκαιρίες στην Ελλάδα, εισχώρησε στην αγορά της Θεσσαλονίκης και έγινε κύριος του εν λόγω ακινήτου. Σε συνεργασία με τοπικούς αρχιτέκτονες, κτηματομεσίτες κατασκευαστές, μηχανικούς, λογιστές και δικηγόρους, η VAR έχει αναπτύξει ένα σχέδιο για να μετατρέψει το κτίριο σε πολυτελές κτίριο κατοικιών με εμπορική χρήση.

Την αρχιτεκτονική μελέτη του επωνομαζόμενου «Nefeli 1» έχει εκπονήσει η «Makridis Associates». Το κτίριο των 6.000 τ.μ. θα φιλοξενήσει 23 πολυτελή διαμερίσματα με διαχρονικό μοντέρνο σχεδιασμό, αλλά και μοναδική θέα στη θάλασσα και στο βουνό. Θα προσφέρει πολυτελείς ανέσεις στους ενοίκους, όπως spa και γυμναστήριο, χώρο στάθμευσης και αποθήκευσης, καφετέρια και εστιατόριο, 24ωρη υπηρεσία θυρωρείου και επιπλέον πολυτελείς κοινόχρηστους χώρους. Τα διαμερίσματα έχουν 1 έως 3 υπνοδωμάτια και μπορούν να  περιλαμβάνουν  ιδιωτικό αίθριο / roof garden / στον τελευταίο όροφο, ιδιωτικό τζακούζι / πισίνα. Όλα τα διαμερίσματα θα έχουν μπαλκόνι και  κατασκευή υψηλών προδιαγραφών.

Η ιστορία του ξενοδοχείου «Νεφέλη»

To «Νεφέλη» ξεκίνησε ως μια μικρή οικογενειακή επιχείρηση στα τέλη της δεκαετίας του ’60 όταν το Πανόραμα ήταν τόπος παραθερισμού για τους Θεσσαλονικείς. Πρωτολειτούργησε  το 1967 και αποτέλεσε πόλο έλξης για μια σειρά επωνύμων, όπως μεταξύ άλλων: Ζωή Λάσκαρη, Ζωζώ Σαπουντζάκη, Μαρινέλλα, Τόλη Βοσκόπουλο, Γιάννη Πάριο, Άννα Βίσση, Γιώργο Νταλάρα, αλλά και τον πρώην πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, την ακαδημαϊκό Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ καθώς και τους Νίκο Γκάλη και Παναγιώτη Γιαννάκη. Δεν ήταν λίγες και οι αθλητικές ομάδες που διέμεναν στο ξενοδοχείο.

Το Νεφέλη ξεκίνησε ο Λάζαρος Τσώμος, δεύτερης γενιάς ξενοδόχος, σε μια απομακρυσμένη για την εποχή περιοχή της Θεσσαλονίκης, το Πανόραμα. Οι γνωστοί του του έλεγαν «πού πάει να επενδύσει», ωστόσο εκείνος βέβαιος για την επιλογή του προχώρησε στην κατασκευή του πενταόροφου ξενοδοχείου, που διέθετε 65 δωμάτια και πέντε σουίτες και βρισκόταν στην εξοχή, καθώς το Πανόραμα ήταν περιοχή παραθερισμού.

To «Νεφέλη» όλα αυτά τα χρόνια ενίσχυε έμπρακτα την τοπική κοινωνία,  την αγορά εργασίας, την επιχειρηματικότητα. Κατά τη διάρκεια της λειτουργίας του πρόσφερε εκατοντάδες θέσεις εργασίας, όπως και σταθερές συνεργασίες με έναν ευρύτατο κύκλο προμηθευτών. Το όνομα του ξενοδοχείου, άλλωστε μόνο τυχαίο δεν ήταν καθώς το δανείστηκε από τη Νεφέλη (σύννεφο), τη θεά της φιλοξενίας.

Αναβιώνει το ακίνητο της πρώην Βιαμύλ

Και η παλιά Βιαμύλ αναμένεται να αλλάξει πρόσωπο, καθώς μετά από πάνω από μια δεκαετία ολοκληρώθηκε η συμφωνία για την πώληση του ακινήτου της Tate & Lyle. Οι εγκαταστάσεις της παλιάς βιομηχανίας κατεδαφίστηκαν το 2009, αφήνοντας ένα μεγάλο οικόπεδο-φιλέτο, το οποίο τώρα, μετά από σχεδόν 12 χρόνια αναμονής, θα αξιοποιηθεί εκ νέου. Σύμφωνα με τον κ. Δημήτρη Τζιβρά, γενικό διευθυντή της Atria Υπηρεσίες Ακινήτων ΑΕ, η οποία χειρίστηκε την περίπτωση του ακινήτου, πουλήθηκε επιφάνεια 53.000 τ.μ. σε ελληνική εταιρεία και ενώ δεν είναι ακόμα γνωστό πώς ακριβώς θα αξιοποιηθεί, η χρήση επιτρέπει εμπορικές δραστηριότητες ή δραστηριότητες τουρισμού και αναψυχής, ενώ η εταιρεία έκανε εκτεταμένη τεχνική ανάλυση σχετικά με το ακίνητο.

Η ιστορία της Βιαμύλ

Όπως καταγράφει παλαιότερο δημοσίευμα της Ελευθεροτυπίας, η Βιαμύλ ιδρύθηκε το 1926 στην περιοχή του Ρέντη Πειραιά από τον χημικό μηχανικό, ειδικευμένο στην πυρίτιδα, Σπύρο Κουβερτάρη, με κεφάλαια στην αρχή του τραπεζίτη Σπυράκη. Καταστράφηκε στην Κατοχή με τον βομβαρδισμό του Πειραιά και ξαναχτίστηκε, ενώ το 1953 εγκαινίασε το εργοστάσιό της στην ανατολική πλευρά της Θεσσαλονίκης.

Με τον θάνατο του ιδρυτή το 1964, τα ηνία ανέλαβε ο γαμπρός του, Μιχάλης Κασιμάτης, ο οποίος επέλεξε ως συνεργάτη την πολυεθνική εταιρεία του Βελγίου Amylum. Το 1985-86 παρουσίασε μεγάλη ζημιά λόγω κακοδιαχείρισης και σχεδόν το σύνολο των μετοχών πέρασε στην Amylum, η οποία στη δεκαετία του ’90 εξαγοράστηκε από τη βρετανική εταιρεία Tate & Lyle.

Μετά το κλείσιμο των ομοειδών επιχειρήσεων ΖΑΑΕ στην Αττική και ΒΕΣΟ στην Πάτρα, η Βιαμύλ ήταν το μοναδικό εργοστάσιο παραγωγής γλυκαντικών υλών στην Ελλάδα, μέχρι το 2008 που έβαλε λουκέτο. Κατανάλωνε 300 τόνους καλαμποκιού το 24ωρο (100.000 τόνους τον χρόνο) και παρήγαγε περίπου 250 τόνους γλυκόζης, ισογλυκόζης και το υπόλοιπο άμυλο τροφίμων και χαρτοποιίας. Το 2005 τα κέρδη του ήταν 5.000.000 ευρώ και το 2007 ήταν 6.000.000 ευρώ.

Η αντίστροφη μέτρηση για το κλείσιμο της επιχείρησης ξεκίνησε Παρασκευή και 13, τον Φεβρουάριο του 2006, με τη σχετική ανακοίνωση από τη μητρική εταιρεία. Αιτία: η αναθεώρηση στο καθεστώς της ποσόστωσης της ζάχαρης για την Ελλάδα, που έκανε μη ανταγωνιστική την τιμή της παραγόμενης ισογλυκόζης. Οι εργαζόμενοι και τα κόμματα της αντιπολίτευσης κατηγόρησαν την κυβέρνηση της Ν.Δ. ότι με την αποδοχή της ποσόστωσης για τη ζάχαρη υπέγραψε τη ληξιαρχική πράξη θανάτου για τη Βιαμύλ.

Η Tate & Lyle, από την πλευρά της, έκρινε ως ασύμφορη την επένδυση στη Θεσσαλονίκη και αποφάσισε να μεταφέρει τις δραστηριότητές της στο Ράζγκραντ της βόρειας Βουλγαρίας, κοντά στα σύνορα με τη Ρουμανία. Με το κλείσιμο της Βιαμύλ και την κατεδάφιση των εγκαταστάσεων, έμεινε το οικόπεδο-φιλέτο που τώρα αναμένεται να πάρει νέα πνοή.

Το διατηρητέο κτίριο της Τσιμισκή που αλλάζει χέρια

Ένα ακόμα εμβληματικό κτίριο του πιο κεντρικού εμπορικού δρόμου της πόλης αναμένεται να αλλάξει χέρια και πιθανότατα χρήση, καθώς το διατηρητέο στην συμβολή της Τσιμισκή 2 με την Κατούνη έχει τεθεί προς πώληση. Σύμφωνα με τον κ. Δημήτρη Τζιβρά της Atria Υπηρεσίες Ακινήτων ΑΕ, η οποία έχει αναλάβει την προώθηση του ακινήτου προς πώληση, για το κτίριο έχουν ήδη εκδηλώσει ενδιαφέρον κάποιοι θεσμικοί και ιδιώτες επενδυτές. Ενώ το κτίριο έχει την δυναμική να μετατραπεί σε ξενοδοχείο και βρίσκεται σε κατάλληλη για τον σκοπό περιοχή, αυτή τη στιγμή έχει αρκετούς μισθωτές, συνεπώς η διαδικασία μιας πιθανής μετατροπής του θα πάρει κάποια χρόνια, όπως σημειώνει ο κ. Τζιβράς. Το κτίριο λοιπόν, κατόπιν της πώλησής του, πιθανόν να συνεχίσει να λειτουργεί αρχικά με την τωρινή του μορφή, με ισόγειο κατάστημα και γραφειακούς χώρους στους ορόφους του.

Τα χαρακτηριστικά του κτιρίου

Το σήμερα διατηρητέο κτίριο κατασκευάστηκε εντός της δεκαετίας του 1920 και ανακαινίστηκε πλήρως το 1995 με επιπλέον εργασίες ανακαίνισης στο εσωτερικό του το 2009. Το κτίριο διαθέτει συνολική επιφάνεια 1.570 μ2 και αποτελείται από ένα κατάστημα, ισογείου και 1ου ορόφου συνολικής επιφάνειας 477 μ2 και τέσσερις επιπλέον ορόφους με χρήση γραφείου συνολικής επιφάνειας 1.093 μ2.

Το κτίριο βρίσκεται στο κέντρο της Θεσσαλονίκης επί της οδού Τσιμισκή μεταξύ του κτιρίου της Τράπεζας της Ελλάδος και του πεζοδρομημένου τμήματος της οδού Κατούνη στην περιοχή των Λαδάδικων. Η περιοχή αυτή έχει εξελιχθεί σε έναν από τους κύριους ψυχαγωγικούς και τουριστικούς προορισμούς της Θεσσαλονίκης, με σημαντική παρουσία καφέ, μπαρ, εστιατορίων και ξενοδοχείων. Η οδός Τσιμισκή αποτελεί τον σημαντικότερο εμπορικό δρόμο στην Βόρεια Ελλάδα, με τα ισόγεια των κτιρίων να στεγάζουν καταστήματα εθνικών και πολυεθνικών αλυσίδων λιανικού εμπορίου και οι όροφοι να χρησιμοποιούνται ως γραφεία, εκπαιδευτικοί χώροι, κατοικίες και ξενοδοχεία.

*Με πληροφορίες από thessarchitecture.wordpress.com