Ο Βύρων Τσουράπης είναι ο τραγουδοποιός που σίγουρα θα μιλάμε για εκείνον σε λίγο καιρό
Τα νέα τραγούδια του Βύρωνα Τσουράπη, η σχέση του με το Νίκο Πορτοκάλογλου και τα μελλοντικά του σχέδια στη μουσική.
Τον γνώρισα στις συναυλίες του Νίκου Πορτοκάλογλου να παίζει μπάσο, φυσαρμόνικα και να τραγουδάει. Ένα αγόρι με γαλανά μάτια και μακριά σγουρά μαλλιά, φαινομενικά και κανονικά παθιασμένο με την μουσική. Ήρεμος μα συνάμα τρελά ενεργητικός συνεχίζει να με μαγεύει μέχρι σήμερα.
Του αρέσει να περνά χρόνο με τα αγαπημένα του πρόσωπα και την οικογένειά του. Κλέβει χρόνο για να απολαμβάνει ταινίες και πολύ επιλεκτικά κάποιες μίνι σειρές. Είναι μανιώδης μάγειρας και λατρεύει τόσο την διαδικασία όσο και το αποτέλεσμα της μαγειρικής τέχνης. Το καλό είναι ότι όλα τα παραπάνω μπορούν να συνδυαστούν και όταν συμβαίνει αυτό είναι κάτι που τον χαροποιεί ιδιαίτερα. Να σας συστήσω λοιπόν τον Βύρωνα Τσουράπη, που τις τελευταίες εβδομάδες το νέο του τραγούδι ”Να μπορώ” παίζει σε replay στα ακουστικά μου.
”Ξεκίνησα μαθήματα πιάνου σε ηλικία 4 χρόνων. Στο σπίτι υπήρχε πιάνο και έπαιζε η μητέρα μου. Αναπόφευκτο ήταν, από μίμηση αρχικά, να μου κινήσει το ενδιαφέρον ένα τόσο εντυπωσιακό σε ήχο και μέγεθος όργανο και να ζητήσω από τους γονείς μου να ξεκινήσω μαθήματα. Ήμουν τυχερός γιατί είναι και οι δύο πολύ φιλότεχνοι και ξεκίνησα σχεδόν αμέσως. Μετά από 11 χρόνια πιάνου ήρθε η εφηβεία και ο αδερφός μου αποφάσισε να μάθει κιθάρα. Εννοείται ότι δεν τον άφησα στην ησυχία του και χώθηκα κι εγώ από κοντά. Εκεί άλλαξαν όλα γιατί παίζαμε μαζί, φτιάξαμε τις πρώτες μας σχολικές μπάντες και παρακινούσε ο ένας τον άλλο να γίνεται καλύτερος. Μετά ξεκίνησε ο πειραματισμός με νέα όργανα και ηχοχρώματα, συνθέσεις, παραγωγές και ενορχηστρώσεις… Από τότε αυτό δεν έχει σταματήσει ούτε στιγμή και νιώθω πολύ τυχερός και ευγνώμων!”
Ακούει ο,τι μουσική του κινήσει το ενδιαφέρον, είτε μελωδικά και στιχουργικά, είτε σαν ενορχήστρωση. Γενικά, η ζωή του είναι γεμάτη με πολλή μουσική από διαφορετικά είδη, διαφορετικές εποχές και διαφορετικές γωνιές του πλανήτη, ανάλογα πάντα με τη στιγμή και τη διάθεση. Η μεγάλες του αγάπες όμως είναι η rock και όλο το φάσμα της, τα πρώτα blues και η reggae. Έχει πολλές αγαπημένες αναμνήσεις και έντονες στιγμές που έχουν χαραχθεί στην μνήμη του μέχρι τώρα.
”Νομίζω ότι την πρώτη φορά που άκουσα τραγούδι μου στο ραδιόφωνο τυχαία ενώ οδηγούσα δεν θα την ξεχάσω ποτέ! Η πιο άσχημη και επικίνδυνη στιγμή ήταν όταν κατά την διάρκεια μίας συναυλίας υποχώρησε το δάπεδο της σκηνής λόγω κακοτεχνίας και στην κυριολεξία άνοιξε η γη και με κατάπιε… Για καλή μου τύχη γλίτωσα με αρκετές μελανιές και εκδορές…”
Έχει παίξει μουσική στον δρόμο και είναι μία πολύ διαφορετική εμπειρία που του αρέσει πολύ! Η βασική διαφορά για τον Βύρωνα μεταξύ δρόμου και σκηνής είναι ότι ο μουσικός βλέπεις πιο άμεσα τις αντιδράσεις του κόσμου και ότι δεν έχει την πολυτέλεια του χρόνου να τους κερδίσει. Όπως μου είπε, πρέπει ο περαστικός να ακούσει κάτι που θα του κινήσει το ενδιαφέρον από την αρχή, ώστε να μπει στην διαδικασία να σταματήσει και να του δώσει περισσότερη προσοχή. Ελπίζει και εύχεται οι μουσικοί να βγαίνουνε πιο συχνά και να γεμίζουνε τις πόλεις με μελωδίες και τραγούδια.
Η πρώτη φορά που έπαιξε μουσική μπροστά σε κόσμο ήταν στα 19 του χρόνια και ήταν η πρώτη φορά που στήνανε παράσταση με τον αδερφό του και έναν κολλητό τους φίλο… Είχανε τόσο άγχος που το μόνο που θυμάται είναι ένα γεμάτο από κόσμο μαγαζί και την γλυκιά «επίγευση» της βραδιάς.
Όλα τα άλλα ήταν σαν ένα όνειρο για εκείνον!
”Κάθε τραγούδι μεταφέρει διαφορετικά μηνύματα, γράφτηκε σε διαφορετική στιγμή και καλύπτει διαφορετικές ανάγκες. Γράφω για ερεθίσματα που με συγκινούν, με προβληματίζουν, με ηρεμούν ή με εξοργίζουν. Επίσης, εμπνέομαι και περιγράφω γεγονότα που έχουν συμβεί αλλά και άλλα που τα έχω δημιουργήσει στην φαντασία μου. Είναι ένα ατέλειωτο παιχνίδι δημιουργίας και έμπνευσης που το αποτέλεσμά του δεν μπορείς να το προβλέψεις ποτέ και εκεί έγκειται και η γοητεία της όλης διαδικασίας… Αυτό που ελπίζουμε όλοι οι δημιουργοί είναι να συγκινηθούν και να ταυτιστούν και άλλοι με τα τραγούδια μας.”
Γνώρισε τον Νίκο Πορτοκάλογλου και μπήκε στην μπάντα του, τους «Ευγενείς Αλήτες», όταν τη δημιούργησε το 2016. Η παράσταση λεγόταν Restart και έτσι ακριβώς αισθάνθηκε κι εκείνος, ότι βίωσε δηλαδή το μεγαλύτερο Restart στην ζωή του.
”Από τότε είμαι σταθερά στο πλευρό του και έχω την τύχη μέσα από την συνεργασία μας αυτή να μάθω πολλά και ουσιαστικά πράγματα και να ζήσω μοναδικές στιγμές πάνω και πίσω από τη σκηνή. Ανεκτίμητα μαθήματα και εμπειρίες ζωής. Επίσης, μέσα από αυτή την συνεργασία με τον Νίκο είχα και την ευκαιρία να παίξω με πολλούς από τους σημαντικότερους Έλληνες τραγουδοποιούς και τραγουδιστές με αποκορύφωμα το «Μουσικό Κουτί» και την δουλειά που έχουμε κάνει αυτόν τον δύσκολο χειμώνα που μας πέρασε.”
Η έμπνευση, όπως λέει ο Βύρων, δεν σε ρωτάει αν είναι η κατάλληλη στιγμή για να σου χτυπήσει την πόρτα. Μπορεί να προσπαθείς να γράψεις ή να τελειώσεις ένα τραγούδι μήνες ολόκληρους και σε κάποια στιγμή που δεν το περιμένεις να σου έρθει η ιδέα που τόσο καιρό δεν ερχόταν.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
”Βέβαια, όσο περισσότερο προκαλούμε και προσκαλούμε την έμπνευση, τόσες περισσότερες πιθανότητες έχουμε να μας επισκεφτεί. Κάπως έτσι γεννήθηκε και το νέο μου τραγούδι το ”Να μπορώ”. Ουσιαστικά, είναι το ξέσπασμα ενός ερωτοχτυπημένου ανθρώπου που θέλει να βρίσκεται κοντά στον άνθρωπό του και που οι καθημερινότητα και οι επιπτώσεις της λειτουργούν ως εμπόδια. Δεν είναι πλέον αυτονόητο στην δύσκολη εποχή που βιώνουμε ότι μπορείς ανά πάσα στιγμή να συναντήσεις τα άτομα που αγαπάς. Στο τέλος όμως, όπως παρουσιάζεται και στο πολύ ιδιαίτερο video clip που έφτιαξε με πολύ αγάπη και έμπνευση η Olia Kurilo, η επιμονή και ο έρωτας τα ξεπερνούν όλα!”
Ο στίχος που σημαδεύει την ζωή του είναι: “Είναι κάτι σταυροδρόμια μαγεμένα που συναντιόμαστε και ύστερα χανόμαστε…” από το τραγούδι ”Νύχτωσε Νύχτα” του Χάρη και του Πάνου Κατσιμίχα.
”Πολύ συχνά οι τυχαίες συναντήσεις είναι αυτές που αλλάζουν την τροπή της ζωής μας, τα σχέδιά μας, την επαγγελματική και προσωπική μας πορεία… Γι’ αυτό και όταν περνάμε αυτά τα “μαγεμένα” σταυροδρόμια πρέπει να έχουμε ανοιχτά τα μάτια μας και τα αυτιά μας γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι ή ποιόν μπορείς να συναντήσεις και που τελικά θα σε βγάλει ο δρόμος.”
Η συνεργασία που ξεχωρίζει μέχρι σήμερα είναι με τον Νίκο Πορτοκάλογλου! Η συνάντηση αυτή του έχει αλλάξει όλη την ζωή. Αισθάνεται πολύ τυχερός και βαθιά ευγνώμων.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
”Θα ήθελα να συνεργαστώ, με πάρα πολλούς καλλιτέχνες! Γενικά, είμαι άνθρωπος που μου αρέσουν οι συνεργασίες και πιστεύω πολύ στις ομάδες και τις παρέες. Όταν συνδυάζονται άνθρωποι με κοινή αισθητική και όραμα το αποτέλεσμα είναι μαγικό! Την 1η Σεπτεμβρίου θα κυκλοφορήσει ο πρώτος μου προσωπικός δίσκος και ανυπομονώ να τον μοιραστώ μαζί σας! Περιέχει 10 τραγούδια, τα 9 σε στίχους και μουσική που έχω γράψει εγώ και το 1 είναι μια διασκευή και ντουέτο που την αφήνω για έκπληξη..! Την ίδια μέρα θα κυκλοφορήσει και το δεύτερο single του δίσκου με τίτλο “Μη Λυπάσαι”.”
Για τον Βύρωνα, το να είσαι μουσικός δεν είναι εύκολο ούτε στην Ελλάδα ούτε και στο εξωτερικό. Και αναφέρεται κυρίως στην «επαγγελματική αποκατάσταση». Η επαγγελματική αποκατάσταση και το επάγγελμα του μουσικού είναι δύο όροι «τσακωμένοι» όπως τονίζει.
”Νομίζω ότι το ίδιο ισχύει γενικότερα στα καλλιτεχνικά επαγγέλματα. Αν ψάχνεις επαγγελματική αποκατάσταση μάλλον δεν επιλέγεις να γίνεις μουσικός. Όταν κλείνει ένας κύκλος εμφανίσεων, όσο επιτυχημένος και να είναι, δεν αρκεί αν δεν υπάρξει και ο επόμενος που πρέπει να στηθεί από το μηδέν. Όταν κυκλοφορήσει ένας δίσκος, όσο επιτυχημένος και να είναι, δεν αρκεί αν δεν υπάρξει και ο επόμενος που πρέπει να αρχίσει πάλι από το μηδέν. Δεν μπορεί, λοιπόν, να υπάρξει η έννοια της αποκατάστασης όταν πρέπει να ξεκινάς κάθε φορά από το μηδέν να δημιουργήσεις κάτι.”
Αγαπά πολύ να ζει στην Ελλάδα και αν και του αρέσουν πολύ τα ταξίδια, δύσκολα θα έπαιρνε την απόφαση να ζήσει μόνιμα κάπου αλλού. Ίσως αν μπορούσε να κάνει αυτό που αγαπά σε μία μεγαλύτερη κλίμακα, αλλά και πάλι θεωρεί πως θα διάλεγε για βάση του την Ελλάδα.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
”Θέλω να μη μεγαλώσω όσον αφορά τα όνειρα, τον αυθορμητισμό και την έλλειψη καχυποψίας που με χαρακτηρίζει. Επίσης, θέλω να γράφω τραγούδια και μουσικές που κάνουν τον κόσμο να θέλει να τα ξανακούσει, να τα συνδέει με σημαντικές στιγμές της ζωής του και να ανταμώνουμε σε συναυλίες να τα τραγουδάμε παρέα.”
Δείτε επίσης:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
