Γιατί η παχυσαρκία δεν είναι τόσο ιστορία θερμίδων, όσο ορμονική υπόθεση
Ο ρόλος της ορμόνης του στρες, η κορτιζόλη.
O Καναδός νεφρολόγος Jason Fung, που μάλλον είναι ο κορυφαίος θεωρητικός υποστηρικτής της διαλειμματικής δίαιτας, στο best seller του The Obesity Code, βάζει στο παιχνίδι και την ορμόνη του στρες, την κορτιζόλη.
Το κάνει θέλοντας να αποδείξει ότι η παχυσαρκία δεν είναι τόσο ιστορία θερμίδων, όσο ορμονική υπόθεση.
Γράφει λοιπόν τα εξής στο “Obesity Code” :
«Η κορτιζόλη μπορεί να δρα μέσω των υψηλών επιπέδων ινσουλίνης και της αντίστασης στην ινσουλίνη, αλλά μπορεί επίσης να υπάρχουν και άλλες οδοί παχυσαρκίας που δεν έχουν ακόμη ανακαλυφθεί. Ωστόσο, το αναμφισβήτητο γεγονός παραμένει ότι η υπερβολική κορτιζόλη προκαλεί αύξηση βάρους. Και έτσι, κατ’ επέκταση, το άγχος προκαλεί αύξηση βάρους – κάτι που πολλοί άνθρωποι έχουν κατανοήσει διαισθητικά, παρά την έλλειψη αυστηρών στοιχείων.
Το άγχος δεν περιέχει ούτε θερμίδες ούτε υδατάνθρακες, αλλά μπορεί να οδηγήσει σε παχυσαρκία. Το μακροχρόνιο στρες οδηγεί σε μακροπρόθεσμα αυξημένα επίπεδα κορτιζόλης, γεγονός που οδηγεί σε περιττά κιλά. Η μείωση του άγχους είναι δύσκολη, αλλά ζωτικής σημασίας.
Σε αντίθεση με τη δημοφιλή πεποίθηση, να κάθεσαι μπροστά στην τηλεόραση ή τον υπολογιστή είναι ένας κακός τρόπος για να ανακουφίσεις το άγχος. Αντίθετα, η ανακούφιση από το στρες είναι μια ενεργή διαδικασία.
Υπάρχουν πολλές δοκιμασμένες στο χρόνο μέθοδοι ανακούφισης από το στρες, όπως ο διαλογισμός επίγνωσης, η γιόγκα, η θεραπεία μασάζ και η άσκηση.
Μελέτες σχετικά με την παρέμβαση επίγνωσης διαπίστωσαν ότι οι συμμετέχοντες μπόρεσαν να χρησιμοποιήσουν γιόγκα, καθοδηγούμενους διαλογισμούς και ομαδική συζήτηση για να μειώσουν με επιτυχία την κορτιζόλη και το κοιλιακό λίπος.»
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
