Οι άνθρωποι που δουλεύουν για το δικό μας Πάσχα

Η Μεγάλη Εβδομάδα κυλά για τους περισσότερους γεμάτη στρες υποχρεώσεων. Για κάποιους είναι η επιτομή του καθήκοντος.

Κάποιοι απολαμβάνουν τις γιορτινές ημέρες, αξιοποιώντας τις αργίες για ξεκούραση και ποιοτικό χρόνο με την οικογένεια και είναι και οι άλλοι, που δουλεύουν για το δικό μας Πάσχα, περνώντας το δικό τους, με έναν πολύ διαφορετικό τρόπο από αυτό που γνωρίζουμε.

Ένας ιερέας, ένας ψάλτης, ένας πιλότος που μεταφέρει το Άγιο Φως, ένας ιδιοκτήτης εταιρίας με ζωικά έντερα και μία πωλήτρια σε κηροπωλείο, μιλούν για το δικό τους Πάσχα, τις εμπειρίες με τον κόσμο, τις δυσκολίες και τα συναισθήματά τους για τις γιορτινές μέρες. 

«Η Μεγάλη Εβδομάδα είναι η κορύφωση μίας ολόκληρης χρονικής περιόδου που ξεκινά για εμάς του ιερείς, ήδη από την Καθαρά Δευτέρα. Καθ’ όλη τη διάρκεια της Σαρακοστής το πρόγραμμά μας είναι πολύ πιο έντονο, με καθημερινές ακολουθίες, τους χαιρετισμούς, καθώς και πολλούς περισσότερους ανθρώπους που έρχονται για να εξομολογηθούν. Φτάνοντας στη Μεγάλη Εβδομάδα, έχουμε από πίσω μας άλλες 40 μέρες που είμαστε σε εγρήγορση. Τη Μεγάλη Εβδομάδα σίγουρα όμως, κορυφώνονται οι προσωπικοί μας ρυθμοί.

Η θέση των ιερέων μέσα στην εκκλησία, δεν είναι μία θέση που θα μπορούσε να την περιγράψει κανείς ως επαγγελματική, γιατί ουσιαστικά καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους “εργαζόμαστε” όλες εκείνες τις ημέρες που οι πολίτες κάθονται, είτε είναι Χριστούγεννα, Δεκαπενταύγουστος, ή Πάσχα.

Μιλώντας από την προσωπική εμπειρία των 30 χρόνων που είμαι κληρικός, μπορώ να πω ότι το Πάσχα είναι μία τόσο όμορφη περίοδος, με πολύ έντονα συναισθήματα, που όσο πιο έντονα το βιώνουμε εμείς, με τον ίδιο τρόπο θα το μεταφέρουμε και θα το βιώσουν και οι άνθρωποι που έρχονται στην εκκλησία. Είναι σχεδόν δεδομένο ότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που θα έρθουν στην εκκλησία μόνο την Μεγάλη Εβδομάδα. Όμως, υπάρχουν και πάρα πολλοί άνθρωποι που σε αυτήν την Εβδομάδα, κάτι τους άγγιξε, τους ακούμπησε, μίλησε στις ψυχές και τις καρδιές τους και παρέμειναν στην εκκλησία. Αυτό είναι το μεγάλο “στοίχημα” για μένα. Όσο πιο όμορφο είναι αυτό το περιβάλλον, τόσο περισσότερο οι άνθρωποι αναπαύονται και βρίσκουν αυτό που ψάχνουν σε όλη τη διάρκεια του έτους και μπορεί να μην το βρίσκουν». 

*Ιουστίνος Κεφαλούρος, ιερέας 

«Η Μεγάλη Εβδομάδα είναι μία περίοδος που δημιουργεί κατάνυξη ακόμα και σε ανθρώπους που δεν είναι τακτικοί με τον εκκλησιασμό. Αυτό δείχνει ότι ο άνθρωπος έχει την ανάγκη να δώσει μέρος του εαυτού και του χρόνου του στο Θεό, να ζήσει το γεγονός των Παθών, να προσευχηθεί, να έρθει με τον εαυτό του πιο κοντά και ό,τι τον απασχολεί να το εναποθέσει μέσω της προσευχής του στο Θεό. Βλέπω άτομα με πολύ ζήλο να έρχονται στις ακολουθίες, όχι μόνο από τους μεγαλύτερους και ηλικιωμένους, αλλά και από νεότερους σε ηλικία, κάτι που μου κάνει ιδιαίτερα θετική εντύπωση. 

Οι ψαλμοί δεν είναι η κύρια δουλειά μου, αλλά είναι ένα λειτούργημα που έχω εντάξει στην καθημερινότητά μου. Η περίοδος του Πάσχα στην εκκλησία, για τους ανθρώπους που βρίσκονται και “εργάζονται” μέσα σε αυτήν έχει δύο πλευρές. Φυσικά, είναι μία αρκετά κουραστική περίοδος, λόγω των καθημερινών ακολουθιών, που διαρκούν πολλές ώρες. Από την άλλη όμως, νιώθεις ένα αίσθημα πλήρωσης, γιατί “βοηθάς” τους ανθρώπους στο να προσευχηθούν. Νιώθουμε ότι δημιουργούμε ένα μεγαλύτερο αίσθημα κατάνυξης στο ναό. Θέλουμε να δημιουργήσουμε ένα περιβάλλον, ειδικά τις ημέρες του Πάσχα, έτσι ώστε οι άνθρωποι που έρχονται να μπορούν να ξεκουράσουν το μυαλό και την ψυχή τους και αυτό μας ολοκληρώνει». 

*Κωνσταντίνος Σπυρίδης, ψάλτης 

«Για όλους εμάς στην αεροπορία το επάγγελμά μας είναι ταυτισμένο με τις έννοιες, της ευθύνης, της πειθαρχίας και της ψυχραιμίας με τις συγκινήσεις που μας προσφέρει να το κάνουν για πολλούς λόγους μοναδικό. Υπάρχουν, όμως, κι εκείνες οι στιγμές, ειδικά των εορτών που τα συναισθήματα εναλλάσσονται. Από τη μια νιώθεις μοναξιά και νοσταλγία, καθώς βρίσκεσαι μακριά από το σπίτι σου και τους δικούς σου ανθρώπους, και από την άλλη χαρά που μεταφέρεις ανθρώπους στον τόπο τους για να συναντήσουν τις οικογένειές τους, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να ζήσουν στιγμές αγάπης, επανένωσης και ζεστασιάς τις ημέρες των εορτών.

Στην AEGEAN καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου μεταφέρουμε εκατομμύρια επιβάτες. Πάντα όμως, τις ημέρες των εορτών, η ατμόσφαιρα είναι διαφορετική, ειδικά τις ημέρες του Πάσχα που πάντα είναι πιο κατανυκτικές. Όλα αυτά τα χρόνια της καριέρας μου, έχει τύχει να πραγματοποιήσω πτήσεις αρκετές φορές και το Μεγάλο Σάββατο με τις πιο ξεχωριστές από αυτές για εμένα να είναι οι πτήσεις που μεταφέραμε το Άγιο Φως. Είτε με τις προγραμματισμένες πτήσεις μας, είτε ακόμη και όταν εκτελέσαμε έκτακτες ειδικές πτήσεις, για τη μεταφορά του από τα Ιεροσόλυμα.

Πρόκειται για μια μοναδική εμπειρία που με γεμίζει ευθηνή, αλλά και συγκίνηση. Παρότι βρίσκομαι μακριά από την οικογένεια και τα παραδοσιακά έθιμα, νιώθω ότι συμβάλλω σε κάτι μεγαλύτερο. Οι πτήσεις, με τις οποίες μεταφέρεται το Άγιο Φως στις πόλεις, στα νησιά, στις περιοχές της άγονης γραμμής αποκτούν έναν ιδιαίτερο συμβολισμό, καθώς πρόκειται για τη μεταφορά ενός ιερού συμβόλου ελπίδας για όλο τον ελληνικό λαό. Ειδικά τη στιγμή που το Άγιο Φως επιβιβάζεται στο αεροπλάνο και το ταξίδι ξεκινά, είναι φορτισμένη συναισθηματικά, αφού αισθάνομαι ότι ακόμη και μέσα από το καθήκον, μπορώ να συμβάλω στη σύνδεση των ανθρώπων με την παράδοσή τους».

*Μιχαήλ Κουφονικόλας, Κυβερνήτης AEGEAN

«Στο δικό μου κομμάτι της δουλειάς, το Πάσχα δεν είναι τόσο η κορύφωση, όσο η Πρωτομαγιά, που συνήθως πέφτουν κοντά στις ημερομηνίες το ένα με το άλλο. Το Πάσχα είναι η γιορτή που μισούν οι κρεοπώλες, γιατί πάντα γίνεται η “εκτόξευση” των τιμών σε αρνί και κατσίκι, ειδικά φέτος που έχει σπάσει κάθε ρεκόρ. Είναι μία γιορτή που πολλοί κρεοπώλες, αν είχαν την επιλογή, θα προτιμούσαν να έχουν κλειστά τα μαγαζιά τους την περίοδο του Πάσχα. Συνήθως αγοράζουν περισσότερα αρνιά και κατσίκια, για τα οποία έχουν πολλά έξοδα και καταλήγουν να μην κάνουν τις πωλήσεις που χρειάζονται. Το αρνί και το κατσίκι δεν αντέχουν 10 με 15 μέρες, δεν μπορούν ούτε να καταψυχθούν για να μπορέσουν να συντηρηθούν. 

Είναι πολύ αυξημένο το κόστος για τον καταναλωτή στην αγορά της πρώτης ύλης του αρνιού και το κατσικιού, πλέον έχει φτάσει τα 18 ευρώ το κιλό. Αν πάρει κάποιος 10 κιλά κατσίκι που είναι σχετικά μικρή ποσότητα, πρέπει να δώσει 180 ευρώ. Πριν 6-7 χρόνια το κατσίκι δεν ξεπερνούσε τα 8 ευρώ, έχει διπλασιαστεί η τιμή του. Πολλοί προσπαθούν να βρούνε εναλλακτικές λύσεις και παραγγέλνουν δύο κιλά κατσίκι, μόνο μπούτια και χέρια, κανείς δεν θέλει τα πλευρά που δεν έχει κρέας. Οι κρεοπώλες δεν αγοράζουν κομμάτια, αγοράζουν ένα ζώο ολόκληρο. Το ζώο έχει και το κεφάλι, το οποίο ζυγίζεται και είναι ένα κόστος που έχει αποδοθεί. Είναι μεγάλο πρόβλημα γιατί περισσεύει ένα πολύ μεγάλο μέρος που ο κρεοπώλης το έχει πληρώσει και δεν βλέπει κέρδος από αυτό. Παρά το πολλά έσοδα, υπάρχουν και πολλά “κρυφά” έξοδα που ο κόσμος δεν τα ξέρει. 

Το έθιμο της μαγειρίτσας έχει φθίνουσα πορεία διότι ο νέος κόσμος δεν την προτιμά γιατί είναι μία δύσκολη διαδικασία στο μαγείρεμα. Από τη μία το να πάρεις τα έντερα, όπως φεύγουν από τον κρεοπώλη είναι έτοιμα για μαγείρεμα, ωστόσο κανένας νέος δεν θα ασχοληθεί με το να καθαρίσει τη συκωταριά, κάτι που δεν κάνουν οι κρεοπώλες. Είναι ένα έθιμο που έχει πτωτική τάση, γιατί ο νέος κόσμος δεν ασχολείται και πολλοί μάλιστα δεν προτιμούν αυτές τις γεύσεις».

*Νεκτάριος Λαλαγκός, ιδιοκτήτης εταιρίας που εμπορεύεται ζωικά έντερα για λουκάνικα 

«Η περίοδος του Πάσχα στην αγορά είναι πολύ χαρούμενη γιατί και ο κόσμος είναι χαρούμενος, επικρατεί ένα πολύ όμορφο κλίμα αυτές τις γιορτινές ημέρες. Φυσικά, ο φόρτος εργασίας είναι πολύ μεγαλύτερος σε σχέση με άλλες περιόδους. Εννοείται ότι θα θέλαμε και εμείς τη Μεγάλη Πέμπτη να είμαστε σπίτι, με τις οικογένειές μας και να ετοιμάζουμε τα πασχαλινά αυγά και τα τσουρέκια, αλλά δυστυχώς δεν γίνεται, πόσο μάλλον αυτές τις ημέρες.

Τις δύο τελευταίες εβδομάδες πριν το Πάσχα γίνεται ο μεγάλος χαμός. Υπάρχουν μερικοί που προνοούν και αγοράζουν τις λαμπάδες από νωρίς, αλλά οι περισσότεροι έρχονται την Μεγάλη Εβδομάδα, πολλοί μάλιστα μέχρι και τη Μεγάλη Πέμπτη δεν σταματούν να κάνουν τα ψώνια τους. Φέτος, πρωτιά στις πωλήσεις έχουν ο Stitch, o Sonik, o Super Mario, το πιτόγυρο κάθε χρονιά και ο… Κωνσταντέλιας, ο ποδοσφαιριστής του ΠΑΟΚ, δεν προλαβαίνουμε να τον φτιάχνουμε!».

*Σοφία, πωλήτρια σε κηροπωλείο