Πέντε ιστορίες που ο «πελάτης δεν είχε πάντα δίκιο»
Πέντε φορές που έπρεπε να πούμε «καλό σας βράδυ, μην μας επιλέξετε ποτέ ξανά»
Ένας αγενέστατος πελάτης burgerάδικου στην Αθήνα αποκάλεσε «καθυστερημένο» τον υπάλληλο που ξέχασε να βγάλει τις πίκλες από το burger του, με το εστιατόριο να του απαντάει δημοσίως.
Ο πελάτης πήρε τηλέφωνο το κατάστημα για να παραπονεθεί με τον απαράδεκτο χαρακτηρισμό και το burgerάδικο έκανε την ακόλουθη ανάρτηση στα social media: «Αγαπητέ πελάτη που χθες αποκαλέσατε τηλεφωνικά τον εργαζόμενό μας ‘’καθυστερημένο’’, επειδή ξέχασε να βγάλει τις πίκλες από το μπέργκερ σας, θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε πως αυτός ο άνθρωπος έχει 2 γλυκύτατα παιδιά τα οποία έχουν αυτισμό.
Καλό σας βράδυ και να μην επιλέξετε ποτέ ξανά το εστιατόριό μας».
Με αφορμή αυτό το τραγικό περιστατικό ζητήσαμε από πέντε παιδιά που έχουν περάσει από την εστίαση να μας στείλουν τις δικές τους ιστορίες με πελάτες που τους πρόσβαλλαν ή τους έφεραν σε δύσκολη θέση. Άλλωστε το περιστατικό που ήρθε αυτές τις μέρες στο φως της δημοσιότητας δεν είναι το μοναδικό καθώς αυτές οι συμπεριφορές είναι αρκετά συχνές και καταδικαστέες.
«Δεν πας να γ@μηθείς»
Δουλεύω το καλοκαίρι σ’ ένα μαγαζί στο πόστο της πισίνας και του εστιατορίου. Όλα κυλούν ωραία μέχρι που έρχεται ένα ζευγάρι και κάθεται σ’ ένα τραπέζι ενώ ταυτόχρονα αφήνουν πράγματα και σε μία ξαπλώστρα της πισίνας. Πηγαίνω στο τραπέζι τους, τους υποδέχομαι και ευγενικά τους ενημερώνω ότι δυστυχώς η ξαπλώστρα που άφησαν τα πράγματα είναι κρατημένη για κάποιους από τα δωμάτια και τους ζητάω αν μπορούν να αφήσουν τα πράγματα στην ακριβώς δίπλα ομπρέλα. Τότε ξεκινάνε να μου λένε χίλια δύο με αγένεια και ότι δεν είναι σωστό αυτό με τις κρατήσεις κλπ. Με τα πολλά πηγαίνουν στην δίπλα ξαπλώστρα και αφού ήμουν εκεί για να μην πάω στο πόσο και να ξανά γυρίσω για την παραγγελία, τους ρωτάω «να σας φέρω κάτι ή να έρθω σε λιγάκι;». Σηκώνεται έξαλλη η κυρία και μου λέει περίμενε κοπέλα μου να κάτσουμε και να φωνάζει σε όλο το μαγαζί χωρίς κανένα σεβασμό, όπως ακριβώς έκανε και πριν.
Την επόμενη μέρα έχουμε κράτηση σε μία οικογένεια στο καθιστικό, η οποία να σημειωθεί ότι έχει διαλέξει μόνη το τραπέζι για να επιβλέπει τα παιδιά στην πισίνα και πάει το ίδιο ζευγάρι και κάθεται που αλλού; Στο τραπέζι που ήταν κρατημένο. Ταυτόχρονα έρχεται και η κράτηση οπότε πάω ευγενικά και τους λέω ότι τραπέζι είναι κρατημένο αν μπορούν να μετακινηθούν στο ακριβώς δίπλα. Τότε ο άνδρας γυρνάει και μου λέει «έλεος με αυτές τις κρατήσεις, δεν πας να γ@μηθείς;». Εγώ δεν είπα απολύτως τίποτα και έφυγα, πήγα πίσω στο πόστο μου και το μετανιώνω μέχρι και σήμερα που δεν απάντησα.
*Κ.Λ
«Είστε άθλιοι, γύφτοι»
Δουλεύω σε κατάστημα take away και έρχεται μία οικογένεια. Από την αρχή τους “κόβω” ότι είναι περίεργοι. Με ρωτάνε τι έχω στην βιτρίνα για σνακ. Τους δείχνω τις μπαγκέτες, τα donut και κάποιες σφολιάτες. Μου λένε ότι νηστεύουν και τους εξηγώ πως έχουμε μόνο σπανακόπιτα. Με ρωτάνε αν έχουμε νηστίσιμα donut, τους λέω όχι, έχουν σοκολάτα, αυγά γάλα κλπ.
Με τα πολλά παίρνουν νηστίσιμα σπανακοπιτάκια. Μετά από όλο αυτό, μου ζητάνε σοκολάτες. «Μα δεν νηστεύετε;» τους ρωτάω. «Δεν θα μας πεις κοπέλα μου τι θα πιούμε» μου απαντάνε. Τους τις ετοιμάζω, με πληρώνουν και κάθονται στον εξωτερικό χώρο. Μετά από δέκα λεπτά έρχονται πάλι μέσα και μου ζητάνε και δύο donut «αφού τους χάλασα τη νηστεία με τις σοκολάτες. Είστε απαράδεκτοι που δεν έχετε νηστίσιμο γάλα».
Η ίδια οικογένεια μετά από δέκα λεπτά μπαίνει ξανά μέσα και με βρίζει γιατί δεν έχουμε θέρμανση στο μαγαζί, τους εξηγώ πως υπάρχει θέρμανση απλώς έχει τελειώσει η φιάλη αερίου και πως σε δέκα λεπτά θα αλλάξουμε γιατί την περιμένουμε και τότε άρχισαν να μου λένε πως «είμαστε άθλιοι. γύφτοι» και ότι μας δίνουν τα χρήματα τους για να τους έχουμε στο κρύο. Τι να πω εγώ τώρα; Για ένα μεροκάματο ήρθα!
*Γ.Ι
Πετούσε μυξομάντηλα στο πάτωμα
Ευτυχώς όσα χρόνια δουλεύω δεν μου έχει μιλήσει κανένας πελάτης άσχημα γιατί δεν ξέρω πως θα το αντιμετώπιζα. Το πιο πιθανόν είναι ότι θα πιανόμασταν στα χέρια. Βέβαια πολλές φορές οι πελάτες με τις συμπεριφορές τους με έχουν προσβάλλει ή μειώσει. Πριν από λίγο καιρό μία γυναίκα είχε συνάχι και πετούσε κάτω από το τραπέζι τα μυξομάντηλα. Πάω με την σκούπα και της λέω «συγγνώμη να μαζέψω τα χαρτιά που πετάξατε;» Και μου λέει «τα πέταξα γιατί δεν μπορώ να τρώω με τις μύξες πάνω στο τραπέζι, είναι εστία μικροβίων. Με αυτόν τον τρόπο προφυλάσσω τους άλλους γύρω μου να μην κολλήσουν. Δεν είμαι βρομιάρα». Δεν νομίζω ότι στο σπίτι της ποτέ θα πετούσε τα χαρτομάντηλα στο πάτωμα. Αυτό δείχνει πως δεν έχει κανένα σεβασμό προς εμένα και τον κάθε υπάλληλο που θα συναντήσει στη ζωή της. Δεν θέλει πολύ μυαλό ότι αυτό που κάνει είναι άκυρο.
*Μ.Π
«Σε περιμένω για να φύγουμε μαζί»
Είμαι περίπου 19χρονών και ήταν από τις λίγες φορές που δεν είχαμε πολύ δουλειά. Έρχεται ένα κύριος κοντά στα 50, παραγγέλνει και μέχρι εδώ όλα καλά. Έρχεται η στιγμή να πληρώσει και ο λογαριασμός ήταν στα 10 ευρώ. Μου λέει κράτα 11 ευρώ. Τον ευχαριστώ πολύ ευγενικά και συνέχισα να κάνω την δουλειά μου. Κάποια στιγμή με ρωτάει τι ώρα κλείνουμε και του εξηγώ επειδή είναι Σάββατο και είχαμε και DJ που έπαιζε ότι θα αργήσουμε. Εκείνος γυρνάει και μου λέει «δεν ρώτησα γι’ αυτό, να σε περιμένω να φύγουμε μαζί». Φρίκαρα τόσο πολύ και πολιτισμένα εγώ απαντάω ένα ξερό «όχι, σε ευχαριστώ». Τότε γυρνάει και μου λέει «θέλω να μου φέρει πίσω το 1 ευρώ που σου άφησα». Του το πέταξα πάνω στο τραπέζι, άρχισα να τσακώνομαι, βγήκαν τα αφεντικά να δουν τι έγινε με αποτέλεσμα να τον διώξουν από το μαγαζί.
*Π.Τ
«Τράβα στο αμάξι να μου φέρεις το μπουφάν»
Δουλεύω στην εστίαση 3χρόνια οπότε έχω ζήσει άπειρα σκηνικά. Ένα ωραίο βράδυ πάω να πάρω παραγγελία από ένα τραπέζι με 4 άτομα και γυρνάει ο ένας και μου λέει: «ρε κοπελιά ωραία πίνουμε τις μπιρίτσες μας εδώ, αλλά σήκωσε αεράκι, τράβα μέχρι το αυτοκίνητο να μου φέρεις το μπουφάν» Και το θέμα είναι πως κι υπόλοιποι ήταν θετικοί στο άκουσμα της φράσης και μου έλεγαν την πινακίδα του αυτοκινήτου έτσι ώστε να του φέρω του μπουφάν επειδή κρύωσε!
*Ι.Κ.