Άλλο πράγμα αντιμετωπίζω το στεγαστικό και άλλο προσφέρω καθρεφτάκια
Αν η κυβέρνηση ήθελα να λύσει ένα από τα μεγαλύτερα ζητήματα του καιρού μας, το στεγαστικό θα ανακοίνωνε ένα γενναίο πρόγραμμα στεγαστικής λύσης που θα έσβηνε για πάντα την αβεβαιότητα.
«Πρέπει να ξέρουμε ότι η Βιέννη είναι και η πρωτεύουσα της επιδοτούμενης κοινωνικής στέγης. Οι περισσότεροι νοικιάζουν, δεν υπάρχει μικρή ιδιοκτησία και το 62% του πληθυσμού ζει σε επιδοτούμενες κοινωνικές στέγες, με εξαιρετική ποιότητα. Δεν είναι ζήτημα πώς λειτουργεί το σύστημα, αλλά αυτό σημαίνει ότι η επιδοτούμενη κατοικία είναι για όλους μας, για τη μεσαία τάξη και όχι μόνο για τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες.
Η Βιέννη λόγω των ρυθμών αύξησης πληθυσμού μέχρι το 2025 θα χρειαστεί 130.000 νέες κατοικίες, οι 50.000 θα είναι στο ήδη δομημένο περιβάλλον της πόλης, με μετατροπές, προσθέτοντας ορόφους και εκμεταλλευόμενοι κάθε είδους χώρο που μπορεί να υπάρχει και επειδή διαθέτει και μεγάλες βιομηχανικές και σιδηροδρομικές εκτάσεις, μετατρέπονται σε νέα κομμάτια πόλης, όπως ένα πρώην αεροδρόμιο»
Τα λόγια αυτά ανήκουν στην Μαρία Βασιλάκου, οικολόγο και αντιδήμαρχο για χρόνια στη Βιέννη και τα είπε ακριβώς ένα χρόνο πριν καλεσμένη της parallaxi στη Θεσσαλονίκη.
Σε αυτές τις λίγες λέξεις συνοψίζεται η στεγαστική πολιτική για τους πολλούς. Αυτό που θα έπρεπε να κάνουν οι κυβερνήσεις και οι τοπικές εξουσίες για να διασφαλίσουν φθηνή και αξιοπρεπή στέγη στον πολίτη. Αν νοιάζονταν στα αλήθεια…
Σε μια χώρα όπως η Ελλάδα με 2,2 εκ κλειστά ακίνητα, τις τιμές σε πολλές περιοχές 3 φορές πάνω από το κανονικό, τα funds να αγοράζουν ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα αλλάζοντας τους πληθυσμούς περιοχών και αλλοιώνοντας τον αστικό ιστό, την ώρα που με απλούς υπολογισμούς προκύπτει ότι με 1,1 δις επέστρεφαν στην αγορά περίπου 27.500 κατοικίες ανακαινισμένες και σε λογικά ενοίκια, επιλέχθηκε η λύση της ελεημοσύνης.
Πάρε ένα ενοίκιο επιστροφή το Νοέμβριο, πάρε γέροντα 250 ευρώ, δες πόσο φιλεύσπλαχνος είμαι, πόσο ξεχνάω τις ειρωνίες για τα επιδόματα που είχα κάνει σημαία, τώρα που οι δημοσκοπήσεις δείχνουν κατάρρευση.
Τoo good to be true. Αλήθεια ποιος είναι ενάντια στην φιλολαϊκή πολιτική όταν είναι ειλικρινής; Και ποιος πιστεύει στα θαύματα όταν οι περικοπές σε τομείς όπως η υγεία, η παιδεία, η κοινωνική πολιτική έχουν φτάσει τα πράγματα στο απροχώρητο, όταν η κερδοσκοπία της αγοράς μας κατατάσσει στις χώρες που αδυνατείς να επιβιώσεις;
αύριο όχι καθρεφτάκια για τους ιθαγενείς που θα φέρουν λίγους ψήφους απελπισμένων, αλλά ένα γενναίο πρόγραμμα στεγαστικής λύσης που θα έσβηνε για πάντα την αβεβαιότητα.
Οι παροχές που ανακοινώθηκαν εννοείται πώς θα λειτουργήσουν σαν νερό στο μύλο των ανατιμήσεων της στέγης. Είναι ζήτημα χρόνου να το δούμε να συμβαίνει…
ΥΓ: Κανείς δεν μίλησε στον κ. Μητσοτάκη για τις ευεργετικές συνέπειες της μείωσης φόρων, για κίνητρα ανάπτυξης κλπ. Άγνωστες λέξεις.
