Η συλλογική μας αξιοπρέπεια

Λέξεις: Νανά Δρίζη / Εικόνα: Δημήτρης Κώττας

Βρέθηκα χθες, Κυριακή, στη συγκέντρωση – πορεία στο κέντρο των Σερρών, που διοργάνωσε ο Σύλλογος Ατόμων Πληγέντων Δυστυχήματος Τεμπών 28-02-2023, ενάντια στην προκλητική υποψηφιότητα του Κώστα Αχ. Καραμανλή.

Το δυστύχημα στα Τέμπη συντάραξε την ελληνική κοινωνία, εύλογα, όπως φάνηκε από τις πρώτες ώρες και τις μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις.

Τη Θεσσαλονίκη ίσως λίγο περισσότερο, μιας και έτυχε να πληρώσει το μεγαλύτερο τίμημα σε ανθρώπινες απώλειες.

Απλώς έτυχε, χωρίς αυτό να αλλάζει το μέγεθος της συλλογικής οδύνης.

Η συγκέντρωση και η πορεία που ακολούθησε ήταν ήσυχη, με τον σεβασμό και την αξιοπρέπεια που απαιτεί η συνείδηση του μεγέθους της τραγωδίας που ζουν και μοιραία θα τους ακολουθεί για όλη τους τη ζωή, οι συγγενείς των θυμάτων.

Δεν μπορώ να ξέρω πόσοι Σερραίοι συμμετείχαν, δεν τους υπολογίζω όμως πολλούς. Αντίθετα οι καφετέριες του κέντρου της πόλης, που σταθήκαμε και περπατήσαμε ήταν γεμάτες.

Άδεια ήταν τα μπαλκόνια των διαμερισμάτων την ώρα που η πορεία περνούσε από κάτω: στις γειτονιές οι άνθρωποι βγαίνουν πάντα στα μπαλκόνια τους όταν κάτω στο δρόμο συμβαίνει κάτι, μια πορεία πχ. Δεν μπορώ να ξέρω γιατί: αδιαφορία, ντροπή, απώθηση; Σίγουρα όλα.

Οι Σέρρες έτυχε να είναι ο τόπος καταγωγής και η εκλογική περιφέρεια του μοιραίου υπουργού του κυβερνώντος κόμματος.

Απλώς έτυχε, χωρίς αυτό να αλλάζει το μέγεθος της συλλογικής ευθύνης.

Την ερχόμενη Κυριακή θα παρακολουθούμε με αγωνία τα αποτελέσματα των εκλογών, τα ποσοστά των κομμάτων, τις εναλλακτικές διακυβέρνησης της χώρας.

Πιστεύω ότι το δεύτερο (θα έπρεπε μάλλον να είναι το πρώτο), που θα παρακολουθούμε με αγωνία είναι τα αποτελέσματα των εκλογών στις Σέρρες.

Γιατί εκεί κυρίως, θα κριθεί το μέγεθος της συλλογικής μας αξιοπρέπειας, συνείδησης και ενσυναίσθησης. Είναι το τεράστιο βάρος που έτυχε να πρέπει να σηκώσουν οι πολίτες των Σερρών.

Απλώς έτυχε, χωρίς αυτό να αλλάζει το βάρος που έχουμε να σηκώσουμε όλοι.