Όσο βγαίνουμε στους δρόμους, τόσο πιο κοντά στην αλήθεια θα πλησιάζουμε
Μία συνέντευξη που δείχνει γιατί ο κόσμος πιστεύει πώς υπάρχει συγκάλυψη
Παρακολούθησα τη συνέντευξη που παραχώρησε ο Κυριάκος Μητσοτάκης με βασικό θέμα την τραγωδία των Τεμπών υποθέτοντας ότι θα προσπαθήσει να πει κάτι διαφορετικό ή να παραδεχθεί κυβερνητικά λάθη και αστοχίες.
Μπορεί κάποιοι να ερμήνευσαν ως mea culpa τις δηλώσεις του, ωστόσο ενώ προσπάθησα να ακούσω την έκφραση ‘έκανα λάθος’, αυτό δεν συνέβη. Δεν το είπε ποτέ. Δεν παραδέχθηκε ούτε χθες ότι έκανε λάθος.
Κατά τον πρωθυπουργό, δεν ήταν λάθος του το ότι 15 μέρες μετά το τραγικό δυστύχημα είπε στη συνέντευξη στον Σταύρο Θεοδωράκη ότι είναι σίγουρος ότι η εμπορική αμαξοστοιχία δεν εμπεριείχε κάτι εύφλεκτο ή παράνομο τονίζοντας πως όλα αυτά είναι θεωρίες συνωμοσίας, μεταστρέφοντάς το σήμερα στο ότι «είναι πολύ πιθανό».
«Δεν έκανα λάθος. Αυτό γνώριζα τότε κι αυτό μετέφερα», ήταν η απάντηση στο ερώτημα του Αντώνη Σρόιτερ.
Δεν θα μείνω μόνο στην ουσία αυτού που λέει. Ότι δηλαδή είπε κάτι που δεν ίσχυε και το θεωρεί φυσιολογικό. Στέκομαι επιπλέον στη συμπεριφορά ενός ανθρώπου που, ενώ ουσιαστικά μας λέει ότι παραπλανήθηκε, επιμένει πως αυτό δεν είναι λάθος, ή τουλάχιστον δεν έγινε σκόπιμα. Θα ήταν πολύ πιο θαρραλέο από μέρους του να πει λοιπόν και τη λέξη «λάθος» και να παραδεχθεί πως ένας πρωθυπουργός δεν είναι επιτρεπτό να παίρνει θέση για ένα τόσο σοβαρό θέμα, είτε επειδή εμπιστεύεται την Hellenic Train και την Πυροσβεστική, είτε επειδή έχει άλλους λόγους για να το κάνει.
Δεν γίνεται να προκαταβάλλεις την έρευνα της Δικαιοσύνης, ακόμη κι αν εμπιστεύεσαι τόσο πολύ τις πηγές σου, σκεπτόμενος το προφανές: Ότι μπορεί να είχαν λόγους για να αποκρύψουν ή να μην πουν όλη την αλήθεια. Ότι βιάστηκε να πάρει θέση υπέρ της Hellenic Train και των υπηρεσιακών αποφάσεων για μπάζωμα της περιοχής και απομάκρυνση στοιχείων που θα βοηθούσαν σημαντικά στην έρευνα και που θα αναδείκνυαν πιθανώς και νέα ακόμη στοιχεία για την εμπορική αμαξοστοιχία και τι ακριβώς κρυβόταν πίσω απ’ όλο αυτό και φυσικά η σπουδή να βαφτίσει ‘θεωρίες συνωμοσίας’ όσα εύλογα έλεγαν ή υποπτεύονταν οι γονείς για το δυστύχημα.
Αυτό, λοιπόν, ακριβώς είναι που μπορεί να θεωρεί συγκάλυψη ο κόσμος, όσο κι αν ακούγεται «βαρύ» ή «προσβλητικό», κατά τον ίδιο. Oι απαντήσεις του οι ίδιες δίνουν την απάντηση. Η παραπλάνηση δεν αποκλείει αυτομάτως και τη συγκάλυψη.
Δεν μπορεί να γνωρίζει ο κόσμος αν αυτό έγινε σκόπιμα ή όχι. Και δεν τον ενδιαφέρει. Αυτό που γνωρίζει είναι ότι αποκρύπτεται η αλήθεια κι αυτό είναι που τον οδήγησε στους δρόμους.
Αυτό που κατάλαβε πάντως σίγουρα ο Μητσοτάκης είναι οφείλει πια να δίνει εξηγήσεις. Και ότι το θέμα είναι τόσο σοβαρό που κρίνει την αξιοπιστία της κυβέρνησης.
Και οι εξηγήσεις αυτές απευθύνονται μονάχα στον κόσμο. Δεν υπάρχει καμία αντιπολίτευση αυτή τη στιγμή που μπορεί να πιέσει ώστε να αποδοθεί η αλήθεια. Όταν τα κόμματα βγάλουν αποτέλεσμα από τις εγωιστικές τους κόντρες και ξεφύγουν από τη λογική της διαίρεσης, ας μας ενημερώσουν.
Αυτή τη στιγμή υπάρχει μονάχα η πίεση του κόσμου. Η κοινωνική αντιπολίτευση στους δρόμους, στην οποία λογοδοτεί ο πρωθυπουργός. Αυτή τη φορά το κατάλαβε. Όσο βγαίνουμε στους δρόμους, τόσο πιο κοντά στην αλήθεια θα πλησιάζουμε.
