Πήγα διακοπές στην Αλόννησο και το μετάνιωσα

Λέξεις: Αλέξανδρος Τσαουσίδης

Στην αναμονή στο λιμάνι για την αναχώρηση κάναμε απολογισμό των φετινών μας διακοπών. Η Αλόννησος είναι το πρώτο μέρος που έχω επισκεφθεί που δεν θα ξαναπατήσω ποτέ το πόδι μου. 

Θα πω πρώτα τα θετικά: κοντινές αποστάσεις και ωραίο φαγητό, ωραία νερά στα ανοιχτά της θάλασσας και όμορφη χώρα.

Δυστυχώς τα αρνητικά είναι περισσότερα. Πανάκριβα καταλύματα, παρατημένα, από μία άλλη εποχή! Ίσως αν γινόταν φιλότιμη προσπάθεια να μπορούσαν να τα αναβαθμίσουν. 

Οι τιμές για τη διαμονή συγκεντρώνονταν σε δύο άκρα, είτε πολύ καλά και πανάκριβα είτε σχετικά οικονομικά, όμως άθλια! 

Το νησί είναι ωραίο αν έρθει κάποιος με σκάφος και αγκυροβολεί λίγο πιο εκεί και βουτάει γιατί να νερά του είναι πεντακάθαρα και ήρεμα, όπως επίσης έχει και ωραία τοπία (αν είσαι drone είναι μαγικά, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ).

Οι παραλίες είναι αφιλόξενες, άγριες, πετρώδεις και κάποιες στενές και άσχημες! Φυσικά υπάρχουν εξαιρέσεις αλλά εκεί είναι που συγκεντρώνεται ο περισσότερος κόσμος με αποτέλεσμα να μην χαλαρώνεις ποτέ. Στις πετρώδεις παραλίες θα χρειαστεί κάποιος τα ειδικά παπουτσάκια για τη θάλασσα και ίσως καταφέρει να κάνει ένα καλό μπάνιο… πιο μέσα!

Κατάφερα και πέρασα όμορφα γιατί πήρα σκαφάκι και γιατί βρήκα ωραία τοπία και επισκέφθηκα την Περιστέρα -το διπλανό νησάκι- που είναι υπέροχη. Αν την επισκεφθείτε, να πάτε στην τρίτη παραλία στα νότια του νησιού.

Κάτι άλλο που μας έκανε εντύπωση ήταν ότι βρήκαμε πολύ άσχημα χωριά και παρατημένη αρχιτεκτονική που θυμίζει 1970-1990 μαξ. Αυτό θα μπορούσε να δημιουργεί μια γραφική και ωραία εικόνα αλλά δυστυχώς δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. 

Το ίδιο ισχύει και για τις ταβέρνες και τα εστιατόρια. Ενώ το φαγητό σε γενικές γραμμές είναι υπέροχο, οι ταβέρνες είναι παλιές αλλά όχι γραφικές οι τιμές ανεβασμένες! Δεν πληρώσαμε πουθενά λιγότερο από 35€ το άτομο. Πριν πάμε ακούγαμε ότι στην Αλόννησο θα βρούμε φθηνό φαγητό, κάτι που επίσης αποδείχθηκε αναληθές.

Προς το τέλος των διακοπών, μας συνέβη και ένα περιστατικό που σφράγισε την απογοήτευσή μας για το νησί. Το αυτοκίνητο έμεινε από μπαταρία. Δεν υπάρχει οδική βοήθεια στο νησί, όπως επίσης και κόσμος πρόθυμος να βοηθήσει. Μετά από μιάμιση βασανιστική μέρα, με πολλά τηλεφωνήματα γνωστών από το νησί, και με τη συνδρομή της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας του νησιού (!!!) και των λιγοστών ευγενικών ανθρώπων, καταφέραμε να αλλάξουμε τη μπαταρία του αυτοκινήτου που στάλθηκε με καράβι απο το Βόλο. 

Το πρόβλημα είχε θετική κατάληξη μετά από τη μικρή μας ταλαιπωρία, όμως μας έδειξε ένα άλλο απάνθρωπο πρόσωπο των συμπολιτών μας που δεν είχαμε συνηθίσει να βλέπουμε σε τέτοιο βαθμό ούτε σε μεγάλες πόλεις.

Τέλος πάντων όλα αυτά είναι υποκειμενικά. Έχω φίλους που τους άρεσε το νησί, δεν έχω πρόβλημα μαζί τους, αρκεί να μην… προκαλούν!