Τὰ καλοκαίρια μας
Ο ποιητής Σταύρος Ζαφειρίου γράφει για τη νιότη
Λέξεις: Σταύρος Ζαφειρίου
«Μ’ ἕνα πλοῖο τῆς γραμμῆς, μ’ ἕνα τζὴν Ἀμερικῆς κι ἕνα μπουφὰν στὸ χέρι» (Γιῶργος Ζήκας, τραγουδοποιός)
Αὔγουστος 1982: Ὁ Καστοριάδης εἶναι σὲ διακοπές, ἔχοντας ὅμως ἀρχίσει στὸ Παρίσι τὰ σεμινάρια περὶ «ἑλληνικῆς ἰδιαιτερότητας», ἔχει τελεστεῖ ὁ πρῶτος πολιτικὸς γάμος στὴν Ἑλλάδα, ὁ πόλεμος τῶν Φώκλαντ ἔχει τελειώσει, ὁ Venders γυρίζει τὴν «Κατάσταση τῶν πραγμάτων» καὶ ὁ Ridley Scott τὸ «Blade Runner», ἀναγνωρίζεται ἡ Ἐθνικὴ Ἀντίσταση, ἐνῶ ἔπρεπε νὰ περιμένουμε μερικοὺς μῆνες ἀκόμη γιὰ νὰ πάρει ὁ Μάρκες τὸ Νόμπελ λογοτεχνίας, ἕνα χρόνο γιὰ νὰ μᾶς δείξει ὁ Νικολαΐδης τὴ «Γλυκιὰ συμμορία» καὶ δύο γιὰ νὰ ἀκούσουμε τὸν boss (Springsteen) στὸ «Born in the U.S.A.».
Ἡ δικιά μας δεκαετία τοῦ ’80.
*Ο Σταύρος Ζαφειρίου είναι ποιητής, βραβευμένος με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης