Ξεφτιλίζοντας τη δημοσιογραφία στην Ελλάδα

Η χθεσινή μνημειώδης δημόσια αντιπαράθεση του υπουργού Επικρατείας Άκη Σκέρτσου και της δημοσιογράφου Μαριάννας Πυργιώτη είναι μια από τις τελευταίες πράξεις του δράματος που ονομάζεται χειραγώγηση της δημοσιογραφίας στην Ελλάδα, ένα δράμα στο οποίο η κυβέρνηση αυτή αποτελεί όχι μόνο οπαδό αλλά και αποθεωτή του.

Από τη μέρα που ανέλαβε την εξουσία ο Κυριάκος Μητσοτάκης έστησε ως γνωστόν, έναν ολόκληρο μηχανισμό μέσα στο Μαξίμου, βάζοντας στο payroll μια σειρά γνωστών δημοσιογράφων, εγκαθιστώντας τους δίπλα του, προσλαμβάνοντας δεκάδες άλλους σε γραφεία τύπου, υπηρεσίες, φιλικούς δήμους, οργανισμούς, ενώ ταυτόχρονα έστησε ένα παραμάγαζο όπως την Ομάδα Αλήθειας, το οποίο πληρώνοντας το με τις γνωστές μεθόδους φρόντισε να το οπλίσει με δυνατότητα να πυροβολεί στα social εναντίον αντιπάλων.

Την ίδια στιγμή με λίστες Πέτσα και άλλες παχυλές διαφημιστικές καμπάνιες σε Μέσα εδώ και έξι χρόνια εξασφάλισε όχι μόνο την ασυλία και τη σιωπή, αλλά και τα θετικά δημοσιεύματα παντός είδους, όπως για παράδειγμα για τη σέξι εικόνα του πρωθυπουργού, το ντύσιμο της συζύγου του κλπ.

Σε αυτή την πρωτοφανή για τα ελληνικά δεδομένα προσπάθεια χειραγώγησης του τύπου βιώσαμε την άνευ όρων παράδοση Μέσων και εκατοντάδων δημοσιογράφων στη σαγήνη του χρήματος ή των υποσχέσεων μελλοντικών τοποθετήσεων σε θέσεις. Μαθαίναμε τόσα χρόνια για απίστευτους μισθούς ανθρώπων που απλά σιωπούσαν, δεν χρειαζόταν να κάνουν κάτι και βλέπαμε πρωτοκλασάτα ονόματα της τηλεόρασης στις κοπές των πιτών υπουργών να μην μπορούν να κρύψουν τα σάλια που έτρεχαν από τα χορτασμένα πρόσωπα τους…

Όλα αυτά βέβαια φως φανάρι. Διότι υπόγεια τα πράγματα ήταν χειρότερα. Ο πόλεμος μεταξύ αυλοκολάκων αδυσώπητος. Ο ένας έδινε τον άλλον για να φανεί πιο πιστός, για να πάρει μια υπόσχεση ότι θα μπει σε κάποιο ψηφοδέλτιο, έστω και σε ακριτικό νομό…Σε κάθε προσπάθεια δε, να απαιτηθεί το αναλογούν ποσό της κρατικής διαφήμισης από Μέσα, που και τα νούμερα επισκεψιμότητας διαθέτουν και ιστορία κουβαλούν, η απάντηση είναι είστε πολύ κριτικοί απέναντι στην κυβέρνηση, λυπάμαι…

Στο τέλος όμως αυτής της εξευτελιστικής για τη δημοσιογραφία περιόδου ζούμε τα καλύτερα. Μια σειρά περιστατικά των τελευταίων ημερών αποδεικνύουν πώς όταν το καράβι βυθίζεται εκεί βγαίνουν τα κατώτερα ένστικτα στη φόρα.

Στη διάρκεια της χθεσινής ημέρας ένας κορυφαίος υπουργός της κυβέρνησης εγκάλεσε δημόσια μια γνωστή δημοσιογράφο για το ότι οφείλει να κλείνει το στόμα της αφού βρίσκεται στα πρόσωπα που πληρώνονται από την κυβέρνηση για να φτιάχνουν την εικόνα της. ΔΗΜΟΣΙΑ. Χωρίς ίχνος ντροπής και συστολής. Η δημοσιογράφος φυσικά φέρει ακέραιο το μέρος της ευθύνης που της αναλογεί δεχόμενη τη θέση, όμως εδώ μιλάμε για άγια παρέμβαση συνετισμού της εκτροπής από την οδό της υποταγής.

Την ίδια στιγμή ένας άλλος γνωστός δημοσιογράφος σε άρθρο του με αφορμή τα όσα συμβαίνουν και κλονίζουν το οικοδόμημα και ανέλαβε χθες να μας προειδοποιήσει ότι η χώρα εκτροχιάζεται και οδηγείται σε περιπέτειες γιατί κάποιοι αμφισβητούν την αρτιότητα του πειράματος…

Μπροστά σε όλο αυτό τον οχετό υπάρχουν εκατοντάδες συνάδελφοι μου και χιλιάδες επώνυμοι χειροκροτητές που θεωρούν πως δεν έγινε και κάτι, πώς η εκτροπή σε πρακτικές Ερντογάν, Τραμπ, Κιμ είναι αποδεκτή αν πρόκειται για το καλό της παράταξης.

Δεν ξέρω αν θα βγει σήμερα κάποια Ένωση Συντακτών να υπερασπιστεί την Πυργιώτη. Ανέκδοτα λέω μάλλον, εκεί χορεύουν άλλους ανάλαφρους χορούς. Πολλοί θα πουν όπως έστρωσε η δημοσιογράφος έτσι ας κοιμηθεί. Απλά το στρώσιμο αφορά και τα δικά τους κρεβάτια, αργά ή γρήγορα ο ήχος θα ακουστεί και στη δική τους πόρτα…

Όπως λένε και οι γενίτσαροι όποιοι σκάβουν το λάκκο της κυβέρνησης θα θαφτούν πρώτοι μέσα…

ΥΓ: Η απόφαση του πρωθυπουργού να δίνει συνεντεύξεις μόνο σε άτομα του συγγενικού του κύκλου αποτελεί την κορύφωση του δράματος.