Αγαπημένοι και ανεξερεύνητοι προορισμοί που έκαναν την έκπληξη το φετινό καλοκαίρι

Μπορεί να είμαστε μόλις στα μέσα του Σεπτέμβρη και όμως το καλοκαίρι φαντάζει για πολλούς… μακρινή ανάμνηση.

Κοιτάζεις τις φωτογραφίες και τα βίντεο στο κινητό σου από τις φετινές καλοκαιρινές εξορμήσεις και σε πιάνει μια μελαγχολία.

Ήσουν και εσύ μήπως από εκείνους που και φέτος επέλεξες μια safe επιλογή για να ταξιδέψεις και δεν μπήκες στη διαδικασία να αναζητήσεις κάποιον άλλον προορισμό για να γνωρίσεις;

Δες λοιπόν ποιοι ήταν κάποιοι από τους προορισμούς που έκαναν την έκπληξη τη φετινή τουριστική σεζόν και ξεκίνα από τώρα το σχεδιασμό σου για το καλοκαίρι του 2025.

Η άσημη Σίκινος

Μικρή, ταπεινή και σιωπηλή, η Σίκινος πλέει αμέριμνη ανάμεσα σε τρεις πολυδιαφημισμένους προορισμούς (Φολέγανδρο, Σαντορίνη και Ίο).

Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, το όνομα του νησιού προέρχεται από τον γιο του Θόαντα, βασιλιά της Λήμνου κι εγγονού του Βάκχου και της Αριάδνης που ζούσαν στην Νάξο. Προσπαθώντας η σύζυγός του να τον σώσει από τις γυναίκες της Λήμνου που έσφαξαν τους άνδρες τους, τον έκρυψε σε μια λάρνακα και τον πέταξε στη θάλασσα. Το κιβώτιο έφτασε ως τη Σίκινο, όπου τον έσωσαν οι ψαράδες του νησιού και τον φιλοξένησαν. Κατά τη διαμονή του εκεί, ο Θόαντας γνώρισε την εγχώρια νύμφη Νηΐδα κι απέκτησε μαζί της τον Σίκινο, ο οποίος βασίλευσε στο νησί, δίνοντάς του το όνομά του, το οποίο έχει διατηρηθεί από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Επίσης, το νησί είχε ονομαστεί κι Οινόη λόγω των θεσπέσιων κρασιών που παρήγαγε ενώ την περίοδο της Φραγκοκρατίας μετονομάστηκε σε Σύκανδρο λόγω των πολλών σύκων που είχε.

Η Σίκινος είναι απίστευτα μικρή και συμμαζευμένη κι έχει μόνο τρεις οικισμούς, την Αλοπρόνοια, η οποία είναι ένας μικρός παραθαλάσσιος οικισμός και λιμάνι του νησιού ενώ λίγα χιλιόμετρα βορειότερα βρίσκονται οι οικισμοί Χωριό και Κάστρο, χτισμένοι σε έναν μεγάλο γκρεμό που καταλήγει στη θάλασσα.

Θα μπορούσαμε να πούμε πως η Αλοπρόνοια αποτελείται κυρίως από ενοικιαζόμενα δωμάτια που προορίζονται για τους επισκέπτες και κλέβει τις εντυπώσεις με τα πεντακάθαρα τυρκουάζ νερά της. Η παραλία που θα σε μαγέψει περισσότερο ήταν ο Άγιος Γεώργιος λίγα χιλιόμετρα βορειότερα της Αλοπρόνοιας.

Η άγρια ομορφιά του τοπίου κι η απόκοσμη γαλήνη του αρκούν για να φύγει κάθε τοξικότητα κι άγχος που κουβαλάμε από την ξέφρενη καθημερινότητα της πόλης. Επίσης στην παραλία υπάρχουν αρκετά αλμυρίκια που προσφέρονται να μας προστατεύσουν με τη σκιά τους, όταν δεν απολαμβάνουμε τα κρυστάλλινα νερά και τον υπέροχο βυθό της θάλασσας.

Στο νησί υπάρχουν κι άλλες παραλίες όπως η παραλία Μάλτας και τα Σαντοριναίικα, αλλά είναι προσβάσιμες μόνο με καραβάκι. Επίσης είναι και το Διαλισκάρι.

Οι άλλοι δυο οικισμοί του νησιού είναι το Χωριό και το Κάστρο, τα οποία απλώνονται σε δύο αντικριστές πλαγιές κι ενώνονται νοητά με το νεοκλασικό σχολείο-γυμνάσιο-λύκειο και το νεκροταφείο. Το Χωριό είναι το πιο ήσυχο κομμάτι καθώς αποτελείται κυρίως από τα σπίτια των κατοίκων του νησιού. Στα μικρά ήσυχα σοκάκια του θα συναντήσει κανείς την ομορφιά της λιτότητας στις όψεις των σπιτιών, τις μυρωδάτες και πολύχρωμες από γεράνια αυλές τους αλλά και την κυριαρχία των σικινιώτικων γατιών που ατάραχες ρεμβάζουν σε κάθε απίθανο σημείο του οικισμού.

Από την άλλη πλευρά βρίσκεται το Κάστρο το οποίο είναι χτισμένο σε ένα γκρεμό 280 μέτρα πάνω από τη θάλασσα κι είναι ένας οχυρωμένος οικισμός που κατοικείται από τον 15ο αι. Εκεί βρίσκεται το δημαρχείο, η κεντρική πλατεία με το μνημείο ηρώων και τα μαγαζιά του νησιού.

Από το Κάστρο ξεκινάει ένα μονοπάτι που οδηγεί προς το μοναστήρι της Χρυσοπηγής, όπου στα μισά της ανάβασης βρίσκεται το τάμα του Οδυσσέα Ελύτη, ο οποίος παρόλο που δεν επισκέφθηκε ποτέ την Σίκινο, την ύμνησε μέσα από το έργο του. Το τάμα του ποιητή εκπληρώθηκε λίγα χρόνια μετά το θάνατό του από την ποιήτρια και σύντροφό του Ιουλίτα Ηλιοπούλου. Με μια κομψή λιτότητα και με μια αιγαιοπελαγίτικη αύρα, δίνει την αίσθηση πως αιωρείται πάνω από τη θάλασσα των Κυκλάδων. Ξεχωρίζει η μικρή μαρμάρινη επιγραφή πάνω από την είσοδο του ναού που αναφέρει το εξής “Παναγιά Σικινιώ, Οδυσσέας Ελύτης ανέθηκε”, δίνοντας με τη φράση αυτή μια νοητή συνέχεια στις αντίστοιχες προσφορές αγαλμάτων των αρχαίων Ελλήνων προς τους δικούς τους θεούς. Από τον προαύλιο χώρο του ναού μπορεί κανείς να θαυμάσεις το μεγαλείο των Κυκλάδων, καθώς ο ορίζοντας καλύπτεται εξ ολοκλήρου από τα γύρω Κυκλαδονήσια. Εάν έχει καθαρή ατμόσφαιρα μπορείς να δεις πεντακάθαρα στα δυτικά την Φολέγανδρο, την Μήλο, την Κίμωλο, την Σίφνο και στα βόρεια την Αντίπαρο, την Πάρο, την Νάξο και στο ενδιάμεσό τους την Σύρο. Από το τάμα του Οδυσσέα Ελύτη απολαμβάνεις το ηλιοβασίλεμα στη Σίκινο, το οποίο δεν έχει σε τίποτα να ζηλέψει από τα αντίστοιχα φημισμένα ηλιοβασιλέματα της Σαντορίνης και της Φολεγάνδρου.

Στην κορυφή του ανεβάσματος βρίσκεται ένα μικρό κατάλευκο κάστρο, το οποίο δεν είναι άλλο από το γυναικείο μοναστήρι της Ζωοδόχου Πηγής ή αλλιώς Χρυσοπηγής όπως το αποκαλούν οι Σικινιώτες. Η οχυρωματική τη μορφή οφείλεται στο ότι οι κάτοικοι κάποτε το χρησιμοποιούσαν ως καταφύγιο για να προστατευτούν από τις επιδρομές των πειρατών. Το μοναστήρι αυτό χτίστηκε το 1690 και σταμάτησε να λειτουργεί το 1834 μετά από διάταγμα της αντιβασιλείας του Όθωνα που έκλεισε αρκετά μοναστήρια της τότε Ελλάδος, τα οποία είχαν λίγους μοναχούς. Όμως τα τελευταία χρόνια, το μοναστήρι άρχισε να λειτουργεί ξανά με τη συνδρομή μιας μοναχής, η οποία χειροτονήθηκε 200 χρόνια μετά την τελευταία φορά που είχε συμβεί στο νησί.

Η περίφημη Επισκοπή βρίσκεται στη μέση του πουθενά κι είναι το πιο απομακρυσμένο προσβάσιμο σημείο του νησιού. Εικάζεται πως ανεγέρθηκε τον 3ο αιώνα ως ρωμαϊκό μαυσωλείο, αν κι υπάρχει μια θεωρία πως ήταν ναός του Πυθίου Απόλλωνα. Όμως τον 17ο αιώνα μετατράπηκε σε χριστιανικό ναό αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Η τότε βεβήλωση του μνημείου με την προσθήκη της ημικυκλικής κόγχης, του τρούλου και του τρίτοξου καμπαναριού, αντί να καταστρέψουν το μνημείο, το έκαναν περισσότερο εντυπωσιακό αλλά και μοναδικό. Δίπλα στην επιβλητική Επισκοπή βρίσκεται το βυζαντινό εκκλησάκι της Αγίας Αννας. Στη γύρω περιοχή της Επισκοπής, μπορεί κανείς να περπατήσει στα παλιά μονοπάτια του νησιού, γυρνώντας πίσω στο χρόνο τότε που οι μετακινήσεις γινόντουσαν με τα γαϊδουράκια ή με τα πόδια ανάμεσα σε χωράφια που διαχωρίζονταν μεταξύ τους με μεγάλες πλατιές πλάκες.

Η καθαρότητα της Ίου

Η πιο πολυσύχναστη παραλία του νησιού είναι ο Μυλοπότας, ο οποίος βρίσκεται σε πολύ κοντινή απόσταση από τη Χώρα, ενώ άλλες ωραίες παραλίες είναι το Μαγγανάρι, ο Γιαλός, το Κολιτσάνι, η Κουμπάρα, ο Κάλαμος, το Σαπουνόχωμα, η παραλία του Παπά, η παραλία της Ψάθης και η Αγία Θεοδότη. Επίσης υπάρχουν πολλές μικρότερες παραλίες, όπως οι Τρεις Κλεισιές, όπου η πρόσβαση των οποίων είναι αρκετά δύσκολη. Ο επισκέπτης του νησιού μπορεί να κάνει θαλάσσια σπορ. Ιστιοσανίδα, wake-boarding, τζετ σκι, καταδύσεις, ακόμα και kitesurfing είναι κάποια από αυτά. Στο Μυλοπότα και το Μαγγανάρι αλλά και στο Λιμάνι, λειτουργούν οργανωμένες επιχειρήσεις τέτοιου είδους.

Τα μονοπάτια της Ίου αποτελούν κομμάτι από την ιστορία του τόπου. Αποτελούσαν το οδικό δίκτυο του νησιού για αιώνες ενώ τώρα αποτελούν σημαντικό στοιχείο του τουρισμού του νησιού – τόσο σημαντικό, που έχει αναγνωριστεί από την UNESCO. Η τέχνη της ξερολιθιάς που μεταδόθηκε από γενιά σε γενιά και πλέον αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της πολιτιστικής μας κληρονομιά είναι το έκτο στοιχείο που εγγράφει η χώρα μας στον Αντιπροσωπευτικό Κατάλογο της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας (UNESCO 2003). Και τα μονοπάτια της Ίου, οι ξερολιθικές αυτές κατασκευές, που χαράχτηκαν και οριοθέτησαν τις στράτες του νησιού. αποτελούν το χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της τέχνης.

Τα μονοπάτια της Ίου βρίσκονται σε σχετικά χαμηλό υψόμετρο και η πεζοπορία σε αυτά δεν παρουσιάζει κάποια ιδιαίτερη δυσκολία. Είναι προσβάσιμα όλο τον χρόνο και κάθε περίοδος έχει τις δικές της ομορφιές.

1.Χώρα, Σκάρκος, Εληνικά, Αγία Τριάδα, Άγιος Προκόπιος 2.Χώρα, Άγιος Σπυρίδων, Περιβόλια, Άγιος Προκόπιος, Άγιοι Ανάργυροι, παραλία Αγίας Θεοδότης 3.παραλία Αγίας Θεοδότης, παραλία Παλαιόκαστρου 4.Χώρα,Θέατρο, Άγιος Δημήτριος, Προφήτης Ηλίας, Ανεμογεννήτριες 5.Χώρα, Άγιος Δημήτριος, Άγιος Ιωάννης Πρόδρομος, Άγιος Γεώργιος, Πύργος 6.Χώρα, παραλίες Κατσιβέλι, Μυλοπότας, Σαπουνόχωμα, Κλήμα, Πικρί Νερό

Με τη βοήθεια εθελοντών μεγάλο τμήμα των μονοπατιών της Ίου έχουν καθαριστεί, σηματοδοτηθεί. Μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης κανονίζονται συναντήσεις για το ποια από τις έξι πεζοπορικές διαδρομές θα καθαριστεί και τι ανάγκες υπάρχουν.

Ο πετρόκτιστος Φάρος της Ίου δεσπόζει στην είσοδο του λιμανιού. Ο Φάρος είναι επισκέψιμος ακολουθώντας μία διαδρομή από την περιοχή «Κουμπάρα» της Ίου.

Το θέατρο «Οδυσσέας Ελύτης» της Ίου είναι ένα ανοικτό θέατρο αρχαιοελληνικού τύπου σχεδιασμένο από τον Γερμανό αρχιτέκτονα και λάτρη της Ίου Peter Haupt. Το θέατρο «Οδυσσέας Ελύτης» μπορεί να φιλοξενήσει στις μαρμάρινες κερκίδες του 1100 θεατές και ο προσανατολισμός του προσφέρει μια εκπληκτική θέα στο Αιγαίο.

Σύμφωνα με τη «Sun», η Ίος πλέον δεν είναι απλά ένα «μαγνήτης» για νέους αλλά αποτελεί ιδανικό μέρος για οικογένειες με μικρά παιδιά, ερωτευμένα ζευγάρια, φυσιολάτρες, πεζοπόρους, ταξιδιώτες εκτός υψηλής σεζόν, αλλά και «empty nesters», γονείς με παιδιά που πλέον έχουν μεγαλώσει.

Λέρος: Ένα κρυφό διαμάντι

Το νησί της Λέρου βρίσκεται στα βόρεια Δωδεκάνησα λίγα μίλια νότια της Πάτμου ενώ στα νότια χωρίζεται από μια σχετικά στενή θαλάσσια δίοδο με τη Κάλυμνο. Για όσους αναζητούν ένα γαλήνιο περιβάλλον και προτιμούν να ξεφύγουν από τη φασαρία των διακοπών, η Λέρος έχει πολλά να προσφέρει στον επισκέπτη.

Αυτό που λείπει από τη Λέρο, οι αμμώδεις παραλίες, το αναπληρώνει η γοητεία του νησιού και η μοναδικότητα του. Τα μικροσκοπικά καταστήματα προσφέρουν αυθεντικά χειροτεχνήματα και όχι τουριστικά μπιχλιμπίδια όπως σε άλλα νησιά της Ελλάδας. Οι Λεριοί δεν έχουν αφήσει τον τουρισμό να αλλάξει τον παραδοσιακό χαρακτήρα και τρόπο ζωής.

Το γραφικό λιμάνι της Αγίας Μαρίνας, το Παντέλι και η παραλιακή λωρίδα των Αλίντων είναι τα κύρια τουριστικά στέκια, αλλά υπάρχουν πολλά άλλα να ανακαλύψετε.

Η Λέρος είναι ένα δημοφιλές σημείο για όσους θέλουν να επισκεφθούν και άλλα νησιά των Δωδεκανήσων, καθώς βρίσκεται στην κύρια γραμμή πορθμείων μεταξύ της Ρόδου της Κώ και της ηπειρωτικής Ελλάδας.

Ένα στρατηγικά σημαντικό νησί στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο με πολλά λείψανα από αυτή την εποχή όπως στρατιωτικές οχυρώσεις, μουσεία και υποθαλάσσια ναυάγια, βρίσκονται διάσπαρτα στο νησί.

Σήμερα η Λέρος αντισταθμίζει γρήγορα το χαμένο έδαφος και το νησί είναι πλέον ένας από τους πιο περιζήτητους προορισμούς μεταξύ των ελληνικών νησιών. Η Λέρος σήμερα είναι ένας από τους πιο περιζήτητους προορισμούς μεταξύ των ελληνικών νησιών και συνεχώς η δημοτικότητα του, αυξάνεται κάθε χρόνο.

Το καπουτσίνο και το εσπρέσσο μπορεί να έχει αντικαταστήσει τον ελληνικό καφέ στα καφενεία και τις καφετερίες, αλλά τα βιοτεχνικά καταστήματα, τα αρτοποιεία και ζαχαροπλαστεία, τα τοπικά καταστήματα μόδας και οι μπουτίκ εξακολουθούν να κυριαρχούν στο νησί.

Για όσους αναζητούν ένα γαλήνιο περιβάλλον και προτιμούν να ξεφύγουν από τη φασαρία των διακοπών, η Λέρος έχει πολλά να προσφέρει ακόμα και στον πιο απαιτητικό επισκέπτη .

Το νησί της Λέρου είναι καταπράσινο και στο εσωτερικό υπάρχει αγροτική παραγωγή, υπάρχουν αμέτρητα αμπέλια, συκιές, φραγκοσυκιές, Γκαβάφες (που βρίσκονται μόνο στη Λέρο), καλλιέργειες με οπωρολαχανικά και πολλοί δρόμοι σκεπάζονται από ευκαλύπτους και πεύκα. Στις παραλίες άφθονα είναι τα αρμυρίκια που προσφέρουν σκιά στους παραθεριστές. Υπάρχει μάλιστα ένα μικρό ποτάμι που ξεκινά από το ύψωμα Ημεροβίγλι και βγαίνει στον κόλπο της Γούρνας.

Η Λέρος έχει μια μεγάλη ακτογραμμή με πολλούς κόλπους και απομονωμένες παραλίες. Δεν θα βρείτε εδώ πολυθόρυβες αμμουδιές με ολονύκτια beach party η aqua parks, αλλά θα βρείτε την ήσυχη, γραφική γοητεία που δυστυχώς εξαφανίστηκε από πολλά ελληνικά νησιωτικά θέρετρα.

Το νησί αν και μικρό έχει πολλούς οικισμούς και παραλίες. Η Πρωτεύουσα ο Πλάτανος βρίσκεται στα ανατολικά του νησιού κάτω από το βουνό Απιτίκι και το κάστρο της Παναγιάς. Η Αγία Μαρίνα το δεύτερο λιμάνι και συμπρωτεύουσα βρίσκεται στα βόρεια μόλις λίγα λεπτά περπάτημα από τον Πλάτανο όπως και το γραφικό Παντέλι στα νότια.

Η Λέρος βρίσκεται ανάμεσα στον όμιλο βόρειων Δωδεκανήσων, ακριβώς έξω από τις τουρκικές ακτές μεταξύ Κω και Σάμου. Το Γεωγραφικό ανάγλυφο του νησιού χαρακτηρίζεται από μικρούς λόφους και αναρίθμητους κολπίσκους με μεγαλύτερο τον κόλπο του Λακιού που είναι το μεγαλύτερο φυσικό λιμάνι στην ανατολική μεσόγειο, για αυτό τον λόγο άλλωστε οι Ιταλοί το 1932 δημιούργησαν εκεί τον κύριο ναύσταθμό τους στα Δωδεκάνησα. Άλλοι μεγάλοι όρμοι είναι των Αλίντων, της Γούρνας, του Βρωμόλιθου, ο κόλπος στο Παρθένι και το Μπλεφούτι και το Παντέλι.

Το μεγαλύτερο υψόμετρο βρίσκεται στο Κλειδί (γύρω στα 300 μ περίπου), άλλα βουνά στη Λέρο είναι η Σκουμπάρδα και το Διαπόρι στα νότια και το Απιτίκι στα ανατολικά.

Πολλά μικρά νησάκια βρίσκονται διάσπαρτα γύρω από τη Λέρο όπως η Αγιά Κυριακή και η Πιανούσα απέναντι από το Παντέλι, ο Αρχάγγελος στα βόρεια και τα Γλαρονήσια με το Λέρικο νησί ανάμεσα Λέρου και Καλύμνου και, παρόλο που οι συνδέσεις με φέρι είναι καλές, το αεροδρόμιο του νησιού μπορεί να λάβει μόνο μικρές πτήσεις εσωτερικού.

Κάντε μια βόλτα στο Λακκί

Ανεβείτε στο κάστρο της Λέρου

Επισκεφθείτε τον πύργο του Μπελένη

Επισκεφθείτε το μοναδικό πολεμικό μουσείο Λέρου

Θαυμάστε τις εικόνες της Αγίας Κιουράς

Επισκεφθείτε το ναό της Άρτεμης

*με πληροφορίες από λερος.com

Σκύρος: Το νησί των έντονων αντιθέσεων

Η Σκύρος βρίσκεται στην καρδιά του Αιγαίου. Είναι το νοτιότερο νησί των Βόρειων Σποράδων και βρίσκεται ανατολικά της Εύβοιας. Το νησί χαρακτηρίζεται από έντονες αντιθέσεις. Διαθέτει λόφους με πεύκα, βραχώδη ορεινά τοπία, ειδυλλιακές απόμερες ακρογιαλιές, πανέμορφους ορμίσκους , εκτεταμένες παραλίες, θαλάσσιες σπηλιές την περιοχή Natura στο νότιο τμήμα συνθέτοντας ένα φυσικό και γεμάτο παραλλαγές ανάγλυφο…

Με μακραίωνη ιστορία, η Σκύρος υπήρξε πάντα τόπος που διαφύλαξε την παράδοση και την αυθεντικότητά της. Οι επισκέπτες του νησιού θα θαυμάσουν την τοπική αρχιτεκτονική, τα περίτεχνα ξυλόγλυπτα, τα κεντήματα και τα βυζαντινής θεματικής προέλευσης κεραμικά. Στα ολόλευκα κολλημένα το ένα δίπλα στο άλλο σπίτια της Χώρας θα ανακαλύψετε ολόκληρα μικρά μουσεία και θα εντυπωσιαστείτε με τον ιδιαίτερο διάκοσμό τους. Περιηγηθείτε στα γραφικά σοκάκια που μυρίζουν γιασεμί και βασιλικό.

Η Σκύρος οφείλει το όνομά της στη «Σκυρία ποικίλη λίθο» το περίφημο σκυριανό χρωματιστό μάρμαρο με το οποίο στόλιζαν τα αρχοντικά τους οι Ρωμαίοι. Έκτοτε στη πορεία των αιώνων είχε ποικίλες ονομασίες.

Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία ο Θησέας πέθανε στη Σκύρο και ο Νεοπτόλεμος, γιος του Αχιλλέα, γεννήθηκε εδώ.

Σύμφωνα με ένα μετα-Ομηρικό μύθο, η Θέτις έκρυψε στην Σκύρο τον γιο της Αχιλλέα, για να τον εμποδίσει να πάει να πολεμήσει στην Τροία. Ντυμένος σαν κορίτσι και με το όνομα Πύρρα (κόκκινο ή ξανθό), είναι κρυμμένος ανάμεσα στις κόρες του βασιλιά Λυκομήδη. Αυτή η φορεσιά δεν τον εμποδίζει να αποκτήσει ένα γιο, τον Νεοπτόλεμο, με την πριγκίπισσα. Ο Οδυσσέας έρχεται στο νησί μεταμφιεσμένος σε μικροπωλητή και φυσικά όλα τα κορίτσια δείχνουν το ενδιαφέρον τους στους στα υφάσματα, τα αρώματα και κοσμήματα. Το μόνο «κορίτσι», που ενδιαφέρεται για τα όπλα είναι, φυσικά, η Πύρρα και ο Οδυσσέας αποκαλύπτει τον Αχιλλέα και τον παίρνει μαζί του στην Τροία.

Αντιθέτως, σύμφωνα με μια άλλη παράδοση, ο Αχιλλέας λεηλάτησε το νησί της Σκύρου για να τιμωρίσει τον Λυκομήδη για τη δολοφονία του Θησέα.

Το 475 π.Χ., ο Κίμων νίκησε τους Δόλοπες και κατέλαβαν ολόκληρο το νησί. Από την ημερομηνία αυτή, το νησί εντάχθηκε στη συμμαχία της Δήλου, που αργότερα έγινε ουσιαστικά η Αθηναϊκή Αυτοκρατορία. Ο Κίμων υποστήριξε ότι έχει βρει τα λείψανα του Θησέα και τα διακόμισε στην Αθήνα.

Το 340 π.Χ. οι Μακεδόνες κατέλαβαν το νησί και κυριάρχησαν μέχρι το 192 π.Χ., οπότε ο βασιλιάς Φίλιππος και οι Ρωμαίοι το έθεσαν και πάλι υπό την ηγεμονία της Αθήνας.

Κατά τη διάρκεια της Βυζαντινής εποχής, η Σκύρος ανήκε στο Θέμα Αιγαίου. Το 1204, μαζί με τις υπόλοιπες Σποράδες, πέρασε στην κατοχή των αδελφών Γκίζη και συγκεκριμένα του Ιερεμία Γκύζη. Το 1538 κατελήφθη από το Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα και έγινε τμήμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Το νησί απέκτησε προνόμια και δεν είχε τουρκική φρουρά, αλλά υπέφερε από τις επιδρομές πειρατών, με αποτέλεσμα οι κάτοικοί του να καταφύγουν στο Κάστρο.

Το νησί συμμετείχε στην ελληνική επανάσταση του 1821, προσφέροντας οικονομική και ναυτική βοήθεια και αργότερα εντάχθηκε στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος.

Τι να δοκιμάσετε

Η παραδοσιακή κουζίνα του νησιού είναι ποικίλη και ενδιαφέρουσα. Διαθέτει φρέσκα υλικά, γευστικότητα, θρεπτική αξία στα υλικά, ποιότητα και τη σοφία των συνταγών που μεταδίδονται από γενιά σε γενιά.

Τοπικά προϊόντα:

Η Σκύρος φημίζεται για τα φρέσκα ψάρια, τα θαλασσινά και κυρίως τον αστακό της.

Η κτηνοτροφία και τα γαλακτοκομικά προϊόντα είναι επίσης γνωστά για την ποιότητα και τη γεύση τους.

Τα πιο γνωστά Σκυριανά τυριά: γραβιέρα, φρέσκια και ξηρή μυζήθρα και τέλος ξινοτύρι, ένα νόστιμο μαλακό λευκό τυρί από κατσικίσιο γάλα με ελαφρώς ξινή γεύση. Τα παραδοσιακά βότανα (θυμάρι, ρίγανη, κρίταμο) είναι εξαιρετικά. Το ντόπιο μέλι από θυμάρι, πεύκο ή ρείκι έχει μεγάλη θρεπτική αξία.

Φημισμένες είναι επίσης οι τοπικές πίτες:

Η “λαδόπιτα” φτιάχνεται με αφράτη ζύμη και σερβίρεται με τοπικό τυρί. Τα “τεροπιτάρια” με ρύζι και τυρί μυζήθρα, οι “γαλατόπιτες” και οι “τραχανόπιτες” είναι πεντανόστιμες.

Άλλα τυπικά παραδοσιακά πιάτα είναι η φάβα και το ψητό κατσίκι με ρύζι ή ζυμαρικά, που σερβίρεται στα τοπικά πανηγύρια.

Όσον αφορά στη ζαχαροπλαστική, οι ντόπιες τηγανίτες (με την τρύπα στη μέση), που σερβίρονται με μέλι, ήταν πάντα το αγαπημένο παραδοσιακό γλυκό της Σκύρου και χρησιμοποιούνται ως προσκλητήριο σε γάμους και βαφτίσεις.

Τα Σκυριανά αμυγδαλωτά έχουν βραβευτεί πολλές φορές σε εθνικούς διαγωνισμούς ζαχαροπλαστικής και ας μην παραλείψουμε τα γλυκά του κουταλιού που σε κάθε σπιτικό φτιάχνονται από τους καρπούς των δέντρων της αυλής.

Η Ικαρία με το επιβλητικό ανάγλυφο και την ποικιλομορφία της

Η Ικαρία βρίσκεται στο ανατολικό τμήμα του Αιγαίου Πελάγους δυτικά της Σάμου, κοντά στα παράλια της Μικράς Ασίας, μεταξύ των παραλλήλων 37ο 25΄57. 71’΄ βορείου πλάτους και των μεσημβρινών 26ο 9’ 59. 84’΄ ανατολικού μήκους και 145 ναυτικά μίλια από τον Πειραιά.

Βόρειά της βρίσκεται η Χίος, ανατολικά της η Σάμος, νοτιοανατολικά το σύμπλεγμα των Φούρνων και νότια τα Δωδεκάνησα, από τα οποία τα πλησιέστερα είναι το Αγαθονήσι, οι Αρκοί και η Πάτμος.

Η Δολίχη με την ελευθερία του Ίκαρου στους αιώνες.

Ο μύθος του Ίκαρου, που βυθίστηκε στα φουρτουνιασμένα νερά του Αιγαίου, σηματοδοτεί την πορεία του νησιού και του δίνει το όνομά του. Ικάριο ονομάστηκε και το πέλαγος, που δέχτηκε τον αναζητητή της αιώνιας ελευθερίας.

Η Ικαρία είναι πρώτα απ’ όλα οι άνθρωποί της, φιλόξενοι και πρόθυμοι να ξεναγήσουν τον επισκέπτη. Εδώ, η νοοτροπία της καθημερινότητας είναι πολύ διαφορετική. Η έννοια της απλότητας της ζωής, χωρίς ξυπνητήρια, βιασύνες και άγχος είναι καθολικός νόμος. Εκείνο που όλοι σέβονται, είναι η ανάγκη που έχει ο καθένας μας να ζήσει μια αληθινά πλούσια ζωή, όπως την εννοούσαν οι αρχαίοι πρόγονοί μας, όπου πλούσιος δεν είναι ο έχων περιουσία, αλλά ο έχων «πλουν», στόχο, ρότα και προορισμό.

Το νησί είναι ορεινό με έκταση 255 τ.χλμ. και 160χλμ. ακτογραμμή. Είναι το δεύτερο σε μέγεθος νησί του Νομού Σάμου και διασχίζεται από την οροσειρά Αθέρας με ψηλότερη κορυφή στα 1.041 μέτρα. Η βόρεια πλευρά του νησιού είναι κατάφυτη, ενώ στη νότια κυριαρχούν επιβλητικοί βραχώδεις σχηματισμοί.

Η Ικαρία είναι πανέμορφη, πολυποίκιλη, με άγριες ομορφιές, πεντακάθαρες παραλίες, γραφικούς οικισμούς και ραδιούχες ιαματικές πηγές, γνωστές από την αρχαιότητα για τις θεραπευτικές τους ιδιότητες. Διαθέτει πλήθος πεζοπορικών διαδρομών, που προσφέρουν στον επισκέπτη τη δυνατότητα να περιηγηθεί στα αξιοθέατα του νησιού.

Τελευταίες έρευνες έχουν κατατάξει τους Ικαριώτες στην πρώτη θέση μακροζωίας, ανάμεσα σε όλους τους λαούς της Ευρώπης. Το μυστικό τους δεν είναι μόνο η καλή διατροφή και η άσκηση, αλλά η έλλειψη άγχους και η ψυχική ηρεμία. «Άσε τη ζωή να σε πάει εκεί που θέλει αυτή. Έτσι κι αλλιώς, θες δε θες, αυτό θα γίνει τελικά». Σοφά λόγια ενός 94χρονου Ικαριώτη.

Άγιος Κήρυκος: πρωτεύουσα και ένα από τα δυο λιμάνια του νησιού, χτισμένος αμφιθεατρικά σε μια καταπράσινη πλαγιά, διατηρεί τον παραδοσιακό του χαρακτήρα με τα γραφικά του δρομάκια, τις παλιές συνοικίες και τα όμορφα καπετανόσπιτα. Η άρρηκτη σχέση της ιστορίας του νησιού με τη θάλασσα έχει αποτυπωθεί στο Αρχαιολογικό Μουσείο, καθώς ένα μεγάλο μέρος των εκθεμάτων έχουν αλιευθεί από το βυθό του Πελάγους.

Εύδηλος: το δεύτερο λιμάνι και παλιά πρωτεύουσα του νησιού με πανέμορφα σπίτια και καλντερίμια που χαρίζουν ιδιαίτερο χρώμα στον οικισμό.

Γιαλισκάρι: παραθαλάσσιο χωριό με ανεπτυγμένη τουριστική υποδομή. Η αμμουδερή παραλία της Μεσακτής και το κοντινό ψαροχώρι Αυλάκι συγκεντρώνουν τις προτιμήσεις πολλών επισκεπτών του νησιού.

Καρκινάγρι: χτισμένο σε περιοχή με εντυπωσιακούς γρανιτένιους σχηματισμούς, το γραφικό αυτό ψαροχώρι συνδέεται με τον Άγιο Κήρυκο με πλοίο. Αξίζει μια επίσκεψη στο ακρωτήρι του Πάπα με τον ομώνυμο φάρο.

Χριστός Ραχών: ορεινό κεφαλοχώρι, από τα ωραιότερα του νησιού, χτισμένο αμφιθεατρικά σε καταπράσινη περιοχή. Οι κάτοικοί του διατηρούν, εδώ και πολλά χρόνια, την παράδοση της νυχτερινής λειτουργίας των καταστημάτων (λειτουργούν από τη δύση μέχρι την ανατολή του ηλίου).

Τι θα δοκιμάσετε

Τα προϊόντα της ικαριακής γης παραμένουν αγνά και διαθέτουν ιδιαίτερη νοστιμιά. Είναι παραδοσιακής παραγωγής και βασίζονται κυρίως στην κτηνοτροφία, τη γεωργία και την αλιεία.

Κτηνοτροφικά προϊόντα

Στο νησί θα βρείτε κρέας (κατσικίσιο, χοιρινό, βοδινό και κοτόπουλα), τυρί από ντόπιο κατσικίσιο γάλα, την «καθούρα», η οποία ξεραίνεται για τρίψιμο και διατηρείται σε άλμη, καθώς και το νοστιμότατο κρέας των ρασκών, των αγριοκάτσικων που ζουν στο νησί.

Μέλι – Γλυκά του κουταλιού

Ονομαστό είναι το μέλι της Ικαρίας. Ευωδιαστό μέλι άριστης ποιότητας, λόγω της μεγάλης ποικιλίας δέντρων, βοτάνων και θάμνων. Η μελισσοκομία εμφανίζει μεγάλη ανάπτυξη στο νησί και εκτός από μέλι παράγουν γύρη και βασιλικό πολτό.

Φημισμένα είναι και τα γλυκά του κουταλιού, με πιο γνωστό το αρωματικό γλυκό τριαντάφυλλο, που παράγεται στο νησί από το 1930.

Κρασί

Πολυβραβευμένο είναι το κρασί της Ικαρίας, απόγονος του Ικαριακού «Πράμνειου οίνου» του αρχαιότερου κρασιού με ονομασία προέλευσης. Είναι εκλεκτό κόκκινο κρασί, ποικιλίας «Φωκιανό». Το λευκό κρασί της Ικαρίας ποικιλίας «Μπεγλέρι», είναι ένα κρασί με πολύ ιδιαίτερο άρωμα. Μια συνοινοποίηση των δύο αυτών ποικιλιών δίνει ένα, επίσης πολύ ωραίο, ροζέ κρασί. Η Ικαρία είναι ένα από τα ελάχιστα μέρη στον κόσμο, όπου συνεχίζεται εδώ και αιώνες να παράγεται με τον ίδιο φυσικό τρόπο, ένα τόσο υψηλόβαθμο κρασί (γύρω στους 16ο).

Μεγάλη είναι και η παραγωγή κηπευτικών (ντομάτες, λάχανα, αγγούρια, φασόλια, κουκιά, πιπεριές κ.α), που καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος της αγοράς του νησιού. Φρούτα εποχής (ροδάκινα, μήλα, σύκα, κάστανα, καρπούζια, πεπόνια και σταφύλια επιτραπέζια), τα καΐσα Ικαρίας (βερίκοκα) και τέλος τα καρύδια, όπου οι κατάλληλες κλιματολογικές συνθήκες του νησιού ευνοούν την ανάπτυξή τους.

Αλιεύματα

Στην Ικαρία αφθονούν τα ψάρια. Πλούσια τα αλιεύματα, ανάλογα με την εποχή, με τους σκάρους ή κεφαλάδες, είδος νοστιμότατου κεφάλου, να ξεχωρίζουν, αφού γίνονται εξαιρετική κακαβιά.

Προϊόντα

Τα προϊόντα της ικαριακής γης παραμένουν αγνά και διαθέτουν ιδιαίτερη νοστιμιά. Είναι παραδοσιακής παραγωγής και βασίζονται κυρίως στην κτηνοτροφία, τη γεωργία και την αλιεία.

Κτηνοτροφικά προϊόντα

Στο νησί θα βρείτε κρέας (κατσικίσιο, χοιρινό, βοδινό και κοτόπουλα), τυρί από ντόπιο κατσικίσιο γάλα, την «καθούρα», η οποία ξεραίνεται για τρίψιμο και διατηρείται σε άλμη, καθώς και το νοστιμότατο κρέας των ρασκών, των αγριοκάτσικων που ζουν στο νησί.

Μέλι – Γλυκά του κουταλιού

Ονομαστό είναι το μέλι της Ικαρίας. Ευωδιαστό μέλι άριστης ποιότητας, λόγω της μεγάλης ποικιλίας δέντρων, βοτάνων και θάμνων. Η μελισσοκομία εμφανίζει μεγάλη ανάπτυξη στο νησί και εκτός από μέλι παράγουν γύρη και βασιλικό πολτό.

Φημισμένα είναι και τα γλυκά του κουταλιού, με πιο γνωστό το αρωματικό γλυκό τριαντάφυλλο, που παράγεται στο νησί από το 1930.

Κρασί

Πολυβραβευμένο είναι το κρασί της Ικαρίας, απόγονος του Ικαριακού «Πράμνειου οίνου» του αρχαιότερου κρασιού με ονομασία προέλευσης. Είναι εκλεκτό κόκκινο κρασί, ποικιλίας «Φωκιανό». Το λευκό κρασί της Ικαρίας ποικιλίας «Μπεγλέρι», είναι ένα κρασί με πολύ ιδιαίτερο άρωμα. Μια συνοινοποίηση των δύο αυτών ποικιλιών δίνει ένα, επίσης πολύ ωραίο, ροζέ κρασί. Η Ικαρία είναι ένα από τα ελάχιστα μέρη στον κόσμο, όπου συνεχίζεται εδώ και αιώνες να παράγεται με τον ίδιο φυσικό τρόπο, ένα τόσο υψηλόβαθμο κρασί (γύρω στους 16ο).

Μεγάλη είναι και η παραγωγή κηπευτικών (ντομάτες, λάχανα, αγγούρια, φασόλια, κουκιά, πιπεριές κ.α), που καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος της αγοράς του νησιού. Φρούτα εποχής (ροδάκινα, μήλα, σύκα, κάστανα, καρπούζια, πεπόνια και σταφύλια επιτραπέζια), τα καΐσα Ικαρίας (βερίκοκα) και τέλος τα καρύδια, όπου οι κατάλληλες κλιματολογικές συνθήκες του νησιού ευνοούν την ανάπτυξή τους.

Αλιεύματα

Στην Ικαρία αφθονούν τα ψάρια. Πλούσια τα αλιεύματα, ανάλογα με την εποχή, με τους σκάρους ή κεφαλάδες, είδος νοστιμότατου κεφάλου, να ξεχωρίζουν, αφού γίνονται εξαιρετική κακαβιά.

Σαμοθράκη – Ένας αινιγματικός παράδεισος

Η Σαμοθράκη είναι ένας από τους προορισμούς που κερδίζουν έδαφος τα τελευταία χρόνια στις επιλογές των ταξιδιωτών κάθε ηλικίας.

Η Σαμοθράκη – το νησί του Αιόλου κατά τη μυθολογία- ξεπροβάλλει μέσα από το Θρακικό πέλαγος, στεφανωμένη από τον υψηλότερο ορεινό όγκο του Αιγαίου, το επιβλητικό όρος Σάος. Σύμφωνα με τον Όμηρο, από εδώ παρακολουθούσε ο θεός Ποσειδώνας την εξέλιξη του Τρωϊκού Πολέμου. Το ιερό βουνό της αρχαιότητας με τις άγριες κορυφές (υψηλότερη το Φεγγάρι στα 1611μ)∙ οι βοτσαλωτές ακρογιαλιές∙ τα τρεχούμενα νερά∙ η ανέγγιχτη φύση∙ οι ξακουστές ιαματικές πηγές∙ οι μοναδικές αρχαιότητες και μια Χώρα – στολίδι, συνθέτουν τη γοητεία του μυστηριακού αυτού τόπου.

Η Σαμοθράκη είναι ονομαστή για τους αρχαιολογικούς της θησαυρούς. Οι πρώτες ενδείξεις κατοίκησης στο νησί ανάγονται ήδη στη Νεολιθική Εποχή. Η μεγάλη της φήμη, όμως, κορυφώνεται στην αρχαιότητα με την άνθηση των Καβείριων Μυστηρίων– από τα σημαντικότερα θρησκευτικά δρώμενα με ιδιαίτερες ιεροτελεστίες – εφάμιλλα των Ελευσινίων Μυστηρίων. Στην Παλαιόπολη (6,5 χλμ από το λιμάνι της Καμαριώτισσας) και σ’ έναν τεράστιο αρχαιολογικό χώρο έκτασης 50 στρεμμάτων γίνεται ολοφάνερο το μεγαλείο της ιστορίας της Σαμοθράκης.

Αξίζει να δείτε:

Το ιερό των Μεγάλων Θεών, αφιερωμένο στη λατρεία και την τέλεση των μυστηρίων των Μεγάλων Θεών (Κάβειρων). Η θρησκευτική δραστηριότητα στον χώρο διήρκεσε από τον 7ο αι. π.X. έως τα τέλη του 4ου αι. μ.Χ. Από τα σημαντικότερα μνημεία του αρχαιολογικού χώρου ξεχωρίζει το Πρόπυλο του Πτολεμαίου B’, αφιέρωμα του Αιγυπτίου βασιλιά στους Μεγάλους Θεούς (285-281 π.X.), ο Ιερός Κύκλος, κυκλικός χώρος για όρθιους θεατές (τέλη 5ου-αρχές 4ου αι. π.X.), το τετράγωνο αναθηματικό μνημείο του Φιλίππου του Αριδαίου και τουΑλεξάνδρου Δ’ (323-316 π.X), το Ανάκτορο, όπου γινόταν η μύηση στον πρώτο βαθμό των Μυστηρίων (1ος αι. μ.X.), ο Θόλος της Αρσινόης (Αρσινόειον), αφιέρωμα στους Μεγάλους Θεούς (288-281 π.X.), το Τέμενος, μεγάλο μαρμάρινο κτίριο με κεντρική θέση στη λατρεία των Μεγάλων Θεών (περίπου του 340 π.X.), το Ιερόν, όπου τελούνταν η Εποπτεία (ο δεύτερος βαθμός μύησης, 325-150 π.X.), η Στοά, που εξυπηρετούσε τη στέγαση των επισκεπτών του ιερού (α΄ μισό του 3ου αι. π.X.) και το Μνημείο της Νίκης, όπου ήταν τοποθετημένο το άγαλμα της Νίκης της Σαμοθράκης, πάνω σε πλώρη πλοίου (πρώιμος 2ος αι. π.X.).

Το Αρχαιολογικό Μουσείο (τηλ. 25510-41.474), με σημαντικά ευρήματα από τον αρχαιολογικό χώρο και το αντίγραφο της Νίκης της Σαμοθράκης.

Την τρίκλιτη παλαιοχριστιανική βασιλική, του 5ου-6ου αι., από την οποία σώζονται ελάχιστα ίχνη θεμελίωσης.

Τις μεσαιωνικές οχυρώσεις των Γατελούζων (1431-1433). Οι πύργοι δεσπόζουν σε ύψωμα με θέα στη θάλασσα. αλλά και της φύσης…

Ένα κατάφυτο περιβάλλον, στολισμένο με λιμνούλες και τρεχούμενα νερά είναι η εικόνα που θα κρατήσει για πάντα χαραγμένη στη μνήμη του ο επισκέπτης. Η βόρεια πλευρά του νησιού, ειδικότερα, ευνοημένη από το μικροκλίμα της περιοχής είναι κυριολεκτικά «πνιγμένη» στο πράσινο. Σε μεγάλο υψόμετρο κυριαρχούν τα δάση με πλατάνια, βελανιδιές, καστανιές και κέδρους . Στα χαμηλότερα απλώνεται μια «ζούγκλα» από κάθε λογής θάμνους∙ σύμφωνα άλλωστε με μελέτες στη Σαμοθράκη φυτρώνουν γύρω στα 20 σπάνια είδη θάμνων. Στις βοσκημένες περιοχές ο αέρας πλημμυρίζει από τις ευωδιές της φύσης∙ θυμάρι, ρίγανη και κάθε λογής αρωματικά και φαρμακευτικά φυτά.

Άξιο λόγου είναι το Δάσος του Μαρτίνη με υπεραιωνόβιες βελανιδιές – απλώνεται πάνω από τα Θέρμα και τους Καρυώτες – κατάλοιπο των μεγάλων δρυοδασών που κάλυπταν κάποτε ολόκληρο το νησί.

Τα παραποτάμια δάση δροσίζουν εκατοντάδες ρυάκια με κρυστάλλινα νερά, που πηγάζουν από το όρος Σάος και κυλούν ορμητικά προς τη θάλασσα. Πλήθος πηγών διατρέχουν ακτινωτά το βουνό, σχηματίζοντας καταρράκτες αλλά και φυσικές πέτρινες πισίνες∙ τις περίφημες βάθρες. Τα εντυπωσιακά ρέματα και οι καταρράκτες αποτελούν, άλλωστε, το σήμα κατατεθέν του νησιού. Από τα ωραιότερα στην Ελλάδα θεωρείται το ρέμα του Φονιά, με υψηλότερο καταρράκτη του την Κλείδωση, ύψους 35 μέτρων! Επίσης, το Κρεμαστό, στα νοτιοανατολικά, είναι ένας καταρράκτης πραγματικό θαύμα της φύσης. Περνώντας μέσα από σιδηρούχα πετρώματα παίρνει ένα γλυκό, ρόδινο χρώμα, προτού εκβάλλει ορμητικός ίσια μέσα στη βαθυγάλανη θάλασσα. Πίσω από την υδάτινη φαντασμαγορία του υπάρχει προσβάσιμο σπήλαιο. Ονομαστοί δε, είναι και οι καταρράκτες της Κακιάς Πλάκας, της Καρυάς, η Γριά Βάθρα…

Κατά μήκος της βόρειας αλλά και της νότιας ακτής σχηματίζονται πολλοί εποχιακοί υγρότοποι. Στις εκβολές του Φονιά συναντάμε τον σημαντικό υγρότοπο της Βδελολίμνης, πολύτιμο σταθμό των αποδημητικών πουλιών. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους παρατηρητές πουλιών έχει και η λιμνοθάλασσα του Αγίου Ανδρέα, κοντά στη Καμαριώτισσα.

Μην ξεχνάμε όμως ότι βρισκόμαστε σε νησί! Οι δαντελωτές, κυρίως βοτσαλωτές, ακτές της Σαμοθράκης φιλοξενούν όμορφες παραλίες, άλλες προσβάσιμες οδικώς και άλλες μόνο δια θαλάσσης. Η απέραντη παραλία των Κήπων με τις χαρακτηριστικές γκριζόμαυρες κροκάλες και τα λαμπερά βότσαλα ξεχωρίζει∙ στα νότια, η κοσμοπολίτικη Παχιά Άμμος – η μοναδική αμμώδης παραλία του νησιού – με τη μαγευτική θέα που προσφέρει το ξωκλήσι της Παναγίας της Κρημνιώτισσας, χτισμένο στο χείλος ενός βράχου. Από εδώ, ξεκινά τουριστικό σκάφος για μια ωραία θαλάσσια περιήγηση στα «άβατα» μέρη του νησιού: Κατάρτι, Σπηλιές, Βάτο, Κρεμαστό, Γριάς τα Πανιά και Γυαλί. Τα πεντακάθαρα νερά σας αποκαλύπτουν όλο το συναρπαστικό ανάγλυφο του βυθού και την αφθονία της θαλάσσιας ζωής.

Παράδεισος εναλλακτικού τουρισμού

Ο επιβλητικός ορεινός όγκος του νησιού και η πλούσια ανέγγιχτη φύση προσφέρουν μεγάλες συγκινήσεις στους λάτρεις της εξερεύνησης, της περιπέτειας και της αδρεναλίνης: διάσχιση φαραγγιών∙ ορειβασία∙ ορεινή ποδηλασία∙ αλεξίπτωτο πλαγιάς∙ αναρρίχηση∙ πεζοπορία αλλά και rafting, canoe kayak, καταδύσεις είναι μερικές μόνο από τις μοναδικές εμπειρίες που μπορούν να απολαύσουν οι δραστήριοι επισκέπτες του νησιού.

Η γενναιόδωρη φύση «χάρισε» στη Σαμοθράκη ένα τεράστιο γεωθερμικό τοπίο. Οι ζεστές θειούχες ιαματικές πηγές με τη μεγάλη θεραπευτική αξία, δεσπόζουν στην είσοδο του οικισμού των Θέρμων. Το υδροθεραπευτήριο που λειτουργεί στη περιοχή χαρίζει υγεία και ευεξία σε χιλιάδες Έλληνες και ξένους, που κατακλύζουν το νησί κατά τη θερινή περίοδο.

Μικρές, φιλόξενες αγκαλιές

Πρωτεύουσα της Σαμοθράκης είναι η Χώρα, παραδοσιακός οικισμός με αμφιθεατρική διάταξη, που γοητεύει με την αρχιτεκτονική των σπιτιών της και τα πλακόστρωτα δρομάκια της. Στο ψηλότερο σημείο της – χτισμένο σε απότομο βράχο – ορθώνεται μεσαιωνικό κάστρο με εντοιχισμένες επιγραφές. Εδώ συναντάμε τα απομεινάρια του πύργου που κτίστηκε την περίοδο κυριαρχίας των Γατελούζων (1300-1400), το ενδιαφέρον Λαογραφικό Μουσείο και τον ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (1875).

*πληροφορίες από visitgreece.gr

Η Σάμος ταυτίζεται με έναν νέο τρόπο ζωής

Διθυραμβικά ήταν τα σχόλια ξένων μέσων ενημέρωσης για την ομορφιά της Σάμου, με το νησί να βλέπει τους επισκέπτες της να πολλαπλασιάζονται αυτό το καλοκαίρι.

Σύμφωνα με τη Daily Express η Σάμος είναι ένας ονειρικός προορισμός γεμάτος καταρράκτες, χρυσαφί αμμουδιές, διαχρονικά μνημεία, γραφικά ψαροχώρια και εξαιρετικές τουριστικές υπηρεσίες. Το άρθρο εξηγεί πως η αγνή τοπική κουζίνα, οι αναρίθμητες περιπατητικές διαδρομές στη φύση και το ήπιο κλίμα αποτελούν τις τέλειες συνθήκες για μια καλή υγιεινή ζωή και μακροημέρευση ειδικά για όσους έχουν τη δυνατότητα να αφιερώσουν περισσότερο χρόνο σε διακοπές, ή δεν έχουν δεσμευτικές υποχρεώσεις στον τόπο τους και μπορούν να ξεκινήσουν μια νέα ζωή ή βρίσκονται σε περίοδο σύνταξης.

Η δημοφιλής εφημερίδα με τους δεκάδες εκατομμύρια αναγνώστες της τονίζει μάλιστα πως οι παραλίες δεν είναι το μόνο αξιοθέατο καθώς το νησί του Πυθαγόρα «κατακλύζεται» από ιστορία και παραδόσεις πολλών αιώνων. Ειδικά ο Ναός της Ήρας αποτελεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO αφιερωμένο στην αρχαία θεά, προστάτιδα του γάμου και των εγκύων.

«Η Σάμος δεν είναι ακόμη ένα νησί που προσφέρει ήλιο και θάλασσα. Η Σάμος ταυτίζεται με έναν νέο τρόπο ζωής, ιδανικό αλλά και αναγκαίο για κάθε σύγχρονο ταξιδιώτη. Στόχος μας είναι να εμπλουτίσουμε το αφήγημα μας με όλα εκείνα τα δώρα που διαθέτει ο προικισμένος τόπος μας και τα οποία συμβάλλουν σε μια καλύτερη ζωή όπως αγνές πρώτες ύλες, βόλτες στη φύση, επαφή με τον πολιτισμό και την ιστορία, εναλλακτικές δραστηριότητες, ηρεμία και διασκέδαση», δήλωσε ο Δήμαρχος Ανατολικής Σάμου Πάρης Παπαγεωργίου.

Το νησί της Ήρας & του Πυθαγόρα

Η Σάμος, το νησί με τη μεθυστική ομορφιά, τις συναρπαστικές εναλλαγές της φύσης, τις δεκάδες υπέροχες παραλίες, το πολυβραβευμένο της μοσχάτο και τα σπουδαία μνημεία του μακραίωνου πολιτισμού της υπήρξε η μυθική γενέτειρα της Ήρας, ο τόπος που φιλοξένησε τον Ηρόδοτο και τον Αίσωπο αλλά και σπουδαίων προσωπικοτήτων και μεγάλων πρωτοπόρων της επιστήμης και της τέχνης του αρχαίου κόσμου. Του φιλόσοφου Επίκουρου, του μεγάλου αστρονόμου Αρίσταρχου (θεμελιωτής της ηλιοκεντρικής θεωρίας), λόγιων, επιστημόνων και μεγάλων καλλιτεχνών καθώς και του μεγαλύτερου φιλοσόφου – μαθηματικού όλων των εποχών, του Πυθαγόρα. Το νησί γνώρισε μέρες απερίγραπτου μεγαλείου, καθώς αποτέλεσε σπουδαίο πνευματικό κέντρο του μεσογειακού κόσμου. Τα περικαλλή ιερά και οι φιλοσοφικές εταιρείες του νησιού έχαιραν εκτίμησης από βασιλείς, ιερείς, ανθρώπους των γραμμάτων και της αναζήτησης.

Εδώ μπορείτε να επισκεφθείτε δύο μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς. Το Πυθαγόρειο, ένα αρχαίο οχυρωμένο λιμάνι με αρχαιοελληνικά και ρωμαϊκά μνημεία, καθώς και το Ηραίο, τον ναό της Σάμιας Ήρας. Τα καλοκαίρια, παρακολουθήστε πολιτιστικές εκδηλώσεις και μουσικά φεστιβάλ. Περπατήστε στο Βαθύ, τον παραδοσιακό οικισμό του νησιού και γνωρίστε την ιστορία του τόπου.

Περιήγηση στο νησί

Η Σάμος είναι ένας τόπος με οργιώδη βλάστηση και καταπράσινες διαδρομές. Είτε βρεθείτε στους επιβλητικούς ορεινούς της όγκους, όπως ο Κέρκης και η Άμπελος είτε στις σπηλιές, τα φαράγγια και τις ρεματιές, το παρθένο φυσικό περιβάλλον του νησιού θα σας εντυπωσιάσει. Περπατήστε στο βουνό Κέρκης, από τα Βοτσαλάκια του Μαραθόκαμπου μέχρι την κορυφή του, τη Βίγλα, στα 1400 μέτρα. Περιπλανηθείτε στους οικισμούς, μέσα από παλιά λιθόστρωτα, για να δείτε από κοντά το Γενοβέζικο Κάστρο και τον Πύργο του Σαρακίνη, ένα μεγαλόπρεπο οικοδόμημα του 16ου αιώνα, αληθινό φρούριο της εποχής.

Επισκεφθείτε τα μοναστήρια της Ζωοδόχου Πηγής ή Αηλιώτισσα, της Αγίας Ζώνης με τη σπουδαία βιβλιοθήκη και του Τιμίου Σταυρού με τον εντυπωσιακό θρόνο. Ανεβείτε στην Παναγιά τη Σαραντασκαλιώτισσα, χτισμένη στην είσοδο της λεγόμενης σπηλιάς του Πυθαγόρα. Παρατηρείστε την άγρια ορνιθοπανίδα, στήνοντας καρτέρι κοντά στον βιότοπο της Αλυκής ή της λίμνης Γλυφάδας και φωτογραφήστε τους ερωδιούς, τους αργυροπελεκάνους και τα ροζ φλαμίνγκο που ξαποσταίνουν εκεί, προτού συνεχίσουν το μεταναστευτικό τους ταξίδι. Επισκεφθείτε τους καταρράκτες του Καρλοβασίου. Ο μεγαλύτερος από τους δύο έχει 5μ. ύψος και για να τον απολαύσετε σε όλο του το μεγαλείο πρέπει να ανεβείτε τα 60 ξύλινα σκαλοπάτια μέχρι το ξέφωτο με την πανοραμική θέα, η οποία θα σας ανταμείψει.

Κάντε μια στάση στον Αρχαιολογικό Χώρο του Πυθαγόρειου όπου βρίσκεται σε αυτόν αυτό που πολλοί αποκαλούν το όγδοο θαύμα της αρχαιότητας: Το Ευπαλίνειο Όρυγμα, το θαυμαστό έργο του μηχανικού Eυπαλίνου (6ος αι. π.Χ.), το οποίο εξυπηρετούσε την ύδρευση της αρχαίας πόλης μέσω σήραγγας 1.036μ.

Η παράδοση λέει, πως στη Σάμο γεννήθηκε και μεγάλωσε η θεά Ήρα και για το λόγο αυτό, το Ιερό της στο Ηραίο είναι το μεγαλύτερο του αρχαίου κόσμου. Ο σημαντικότερος αρχαιολογικός χώρος του νησιού περιλαμβάνει τον τεράστιο (μήκους 109 μ., πλάτους 55 μ. και ύψους 25 μ.), ιωνικού ρυθμού, ναό της Ήρας (κοινώς γνωστός με το όνομα Κολώνα, εξαιτίας του μοναδικού κίονα που διατηρείται όρθιος στις μέρες μας), τον μεγάλο βωμό και την ιερά οδό (τον δρόμο που οδηγούσε από την πόλη, το σημερινό Πυθαγόρειο, στο ιερό). Το Πυθαγόρειο και το Ηραίο συγκαταλέγονται από το 1992 στα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. Στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Σάμου φυλάσσονται, μεταξύ άλλων, ευρήματα από το Ηραίο, καθώς και ο υπερμεγέθης Κούρος του Λευκία (ύψους 5 μ.), του 580 π.Χ.

Η αδρή φυσιογνωμία της Σάμου δεν εξαντλείται στα σπουδαία μνημεία και τις ιστορικές αφηγήσεις. Ούτε στα βουνά και τις πεζοπορικές διαδρομές. Είναι κοσμική, αν μείνετε στο Βαθύ, το Κοκκάρι ή το Πυθαγόρειο. Είναι μοναχική, αν προτιμήσετε τον Μαραθόκαμπο, την Κέρβελη ή τη Μυκάλη. Είναι ξενύχτισσα και της αρέσει το ξεφάντωμα, αλλά και γαλήνια, ιδανική για ηρεμία, περισυλλογή και ξεκούραση.

Το Βαθύ είναι η πρωτεύουσα ενώ λιμάνι του νησιού είναι η Σάμος, που αποτελούν ενιαίο οικιστικό σύνολο. Χτισμένη αμφιθεατρικά στο βάθος του ομώνυμου κόλπου, στο ΒΑ τμήμα του νησιού, η πρωτεύουσα διατηρεί ακέραιο τον παραδοσιακό της χαρακτήρα, με πολλά νεοκλασικά κτήρια και μικρά γραφικά σπιτάκια με κεραμοσκεπές. Περπατήστε την πόλη και γνωρίστε την πλατεία Πυθαγόρα ή Λιονταριού, κοντά στην παραλία. Ονομάζεται λόγω του τεράστιου μαρμάρινου λιονταριού που δεσπόζει στο κέντρο της.

Κάντε μια βόλτα για να δείτε αξιόλογα κτήρια και μνημεία της πόλης όπως το Βουλευτήριο, το Δικαστικό Μέγαρο, το μνημείο Πεσόντων. Αξίζει μια στάση στον δημοτικό κήπο και την Πινακοθήκη, που στεγάζεται στο θαυμάσιο, νεοκλασικό Δημαρχείο της πόλης. Εδώ θα δείτε κειμήλια της ιστορίας του νησιού από το 1821 έως τα νεότερα χρόνια, το «Σύνταγμα της Σάμου» καθώς και προσωπογραφίες αγωνιστών και ηγεμόνων. Στο Εκκλησιαστικό Βυζαντινό Μουσείο, που στεγάζεται στο μητροπολιτικό μέγαρο θα έχετε την ευκαιρία να δείτε συλλογή έργων αργυροχρυσοχοΐας και χρυσοκεντητικής, εικόνες και χειρόγραφα σε μεμβράνες. Ανεβείτε στο Άνω Βαθύ, μια πανέμορφη συνοικία για να επισκεφθείτε το εκκλησάκι του Αϊ-Γιαννάκη, έξοχο δείγμα μεταβυζαντινής αρχιτεκτονικής ενώ αν αγαπάτε το κρασί, στη θέση Μαλαγάρι μπορείτε να επισκεφθείτε το Μουσείο Σαμιακού Οίνου.

*πηγή πληροφοριών visitgreece.gr

*κεντρική εικόνα άρθρου: Γιώργος Χατζελένης