5 ωραίες ιστορίες στη Χαλκιδική

Σαν τη Χαλκιδική δεν έχει αλλά να μην ξεχνάμε ότι Χαλκιδική δεν είναι μόνο παραλίες. Κάντε μια βόλτα στην άλλη Χαλκιδική και ανακαλύψτε ιστορίες που μπορεί να μην έχετε ακούσει ακόμη.

Στο φιλοσοφικόν άλσος (photo: Yannis Ntrenoyannis)

Έτος Αριστοτέλη φέτος και τα Αρχαία Στάγειρα, η γενέτειρά του, γίνονται must προορισμός για τουρίστες και ντόπιους. Στο επίκεντρο βρέθηκε και λόγω των ανακοινώσεων του Αρχαιολόγου Κώστα Σισμανίδη ότι εκεί βρήκε τον Τάφο του Αριστοτέλη. Εκεί, εκτός από τον αρχαιολογικό χώρο θα μπορέσετε να επισκεφτείτε το θεματικό πάρκο που είναι αφιερωμένο στον φιλόσοφο και δάσκαλο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, σε μια καταπληκτική τοποθεσία σε υψόμετρο περίπου 500 μ., δίπλα στα απομεινάρια του Μαχαλά, της πρωτεύουσας των Μαντεμοχωρίων. Είναι το μοναδικό θεματικό πάρκο της Χαλκιδικής. Στο καταπράσινο «Άλσος του Αριστοτέλη» δεσπόζει το άγαλμα του φιλόσοφου, φιλοτεχνημένο το 1956, και διάσπαρτα βρίσκονται εκεί πειραματικά όργανα που λειτουργούν βάσει των φυσικών νόμων οι οποίοι αναφέρονται στα συγγράμματα του Αριστοτέλη και ιδιαίτερα στο έργο του «Τα Φυσικά». Τα πρωτότυπα αυτά διαδραστικά όργανα τοποθετήθηκαν το 2003 από τη Δημοτική Επιχείρηση Σταγείρων-Ακάνθου στο Άλσος που σήμερα το διαχειρίζεται η Δημοτική Ανώνυμη Επιχείρηση του Δήμου Αριστοτέλη. Περιηγηθείτε ανάμεσα στην τεράστια Πυξίδα, όπου απεικονίζονται η κατεύθυνση και η απόσταση των πιο γνωστών πόλεων στον κόσμο με σχέση με το άλσος, στον συγκεντρωτικό φακό που στηρίζεται σε μια ξύλινη κατασκευή, στους οπτικούς δίσκους που εξηγούν το οπτικό φαινόμενο μετείκασμα, τον υδροστρόβιλο που σου επιτρέπει να παρακολουθήσεις την διαδικασία δημιουργίας ενός στροβίλου, τις μεταλικές σφαίρες αδράνειας, και το τεράστιο ηλιακό ρολόι και αφού νοιώσετε για λίγο φυσικός απολαύστε την καταπράσινη θέα στα γρασίδια ή στα παγκάκια του πάρκου.

Σε ένα από τα ελάχιστα εναπομείναντα καρνάγια

Με συγκινούν αφάνταστα αυτές οι τέχνες που περνάνε από πατέρα σε γιο και συνεχίζονται με την ίδια αγάπη και το ίδιο μεράκι όπως παλιά. Αυτό το χειροποίητο μοναδικό αντικείμενο λατρείας που μετασχηματίζεται από μυρωδάτο ξύλο. Δεν έχουν μείνει στον τόπο πολλοί ναυπηγοί που φτιάχνουν τράτες, βάρκες και ξύλινα ιστιοφόρα κατά παραγγελία. Ένας από αυτούς είναι ο Νίκος ή αλλιώς Μπαγιόλας, όπως τον ξέρουν όλοι, έμαθε τη δουλειά δουλεύοντας από μικρό παιδί δίπλα στον πατέρα του. Το παρατσούκλι πέρασε σ΄εκείνον από τον πατέρα του και γελώντας μου εξομολογήθηκε πως φωνάζουν και τον μικρό του γιο τώρα έτσι. Ο Νίκος Γιαννάκης είναι από την Ιερισσό. Κι έχει ζήσει εκεί όλα τα χρόνια της ζωής του μέχρι σήμερα που διανύει την τέταρτη δεκαετία της ζωής του. Δίπλα στη θάλασσα. Μελαχρινός, χαμηλότονος, μαυρισμένος απ΄το αλάτι και τη θάλασσα, με καθαρό βλέμμα, γελαστά μάτια και αεικίνητα χέρια. Μέσα στο Καρνάγιο του, πάνω στην αμμουδιά λίγο έξω από τα Νέα Ρόδα, μοιάζει να βρίσκεται στο φυσικό του περιβάλλον. Ο τόπος μυρίζει ξύλο και θάλασσα και το θαλασσοεργαστήρι του αξίζει να το επισκεφτείτε. Ο πατέρας του ξεκίνησε φτιάχνοντας ψαροκασέλες, μετά πέρασε στις βάρκες, στα καϊκια και τώρα ο γιος Μπαγιόλας ναυπηγεί μέχρι και ιστιοφόρα κτίζοντας τη φήμη του που, από στόμα σε στόμα, πέρασε τα σύνορα της χώρας. Φτιάχνει σκάφη που φτάνουν τα 25 μέτρα, ψαροκάικα και τρεχαντήρια αλλά και σκάφη αναψυχής. Καλοτάξιδα και πανέμορφα, περιζήτητα από όλους όσους ξέρουν από σκάφη. Ένα μίνιμαλ σκαλιστό ψαράκι στο μπροστινό μέρος του σκάφους είναι το σήμα κατατεθέν του. Πάτε μια βόλτα από κει να δείτε πώς φτιάχνονται τα θαλασσινά σκαριά με μεράκι.

Στο παραδοσιακό ορεινο χωριό της Χαλκιδικής

Την ορεινή Χαλκιδική μην την υποτιμάτε. Έχει υπέροχες διαδρομές και χωριά που ίσως δεν έχετε αποφασίσει να επισκεφθείτε ως τώρα αλλά καλά θα κάνετε να τα βάλετε στο πρόγραμμα. Η Αρναία είναι ένα από αυτά. Πανέμορφη, χτισμένη στους πρόποδες του Χολομώντα διατηρεί μέχρι σήμερα και το υπέροχο φυσικό της περιβάλλον και τον παραδοσιακό χαρακτήρα του οικισμού και είναι το πιο όμορφο χωριό της Χαλκιδικής. Στο χωριό πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφτείτε τον μητροπολιτικό ναό της Αρναίας, που όπως προκύπτει από μαρμάρινη ενεπίγραφη πλάκα που βρίσκεται εντοιχισμένη στην πρόσοψή του, κτίστηκε το 1812 και τιμάται στη μνήμη του Αγίου Στεφάνου. Το βράδυ της 5ης Σεπτεμβρίου του 2005 μια μεγάλη πυρκαγιά ξέσπασε στο εσωτερικό του ναού και τον κατέστρεψε σχεδόν ολοκληρωτικά. Το Υπουργείο Πολιτισμού μέσω της 10ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων και με τη συνεργασία των εκκλησιαστικών αρχών και των τοπικών φορέων, αλλά και με την πλήρη συμπαράσταση των πολιτών της Αρναίας και της ευρύτερης περιοχής, ξεκίνησε το έργο της αποκατάστασης. Κατά τη διάρκεια των εργασιών ανακατασκευής και ανακαίνισης, στο εσωτερικό του ναού διαπιστώθηκε η ύπαρξη τριών παλαιότερων κτιρίων: μίας μεγάλης τρίκλιτης παλαιοχριστιανικής βασιλικής που χρονολογείται γύρω στο 400, ενός μικρού μονόχωρου βυζαντινού ναού του 10ου -11ου αιώνα κι ενός μεγάλου ορθογώνιου μεταβυζαντινού οικοδομήματος χωρίς κόγχη του 16ου -17ου αιώνα.

photo: Yannis Ntrenoyannis

Στο ανακαινισμένο δάπεδο του ναού τοποθετήθηκαν ειδικά διαφανή «πάνελ», πάνω στα οποία οι επισκέπτες μπορούν να σταθούν, να περπατήσουν ή να εκκλησιαστούν, παρατηρώντας συγχρόνως φωτισμένο και ειδικά διαμορφωμένο τον αρχαιολογικό χώρο και τα ευρήματα που ανακαλύφθηκαν κάτω από το ναό. Ο ναός Αγίου Στεφάνου Αρναίας είναι ανοιχτός για το κοινό κάθε μέρα, από τις πρωινές μέχρι τις απογευματινές ώρες. Ακριβώς απέναντι από τον ναό βρίσκεται ένας ακόμη λόγος να επισκεφτείτε την Αρναία κι αυτός είναι ο υπέροχος ξενώνας Οικία Αλεξάνδρου που λειτουργεί σε δυο κτίσματα. Το πρώτο χρονολογείται από το 1812 και παλιά για πολλά χρόνια λειτουργούσε ως χάνι. Μετά την υποδειγματική αποκατάσταση από τους ιδιοκτήτες – αρχιτέκτονες Βασίλη και Δημήτρη Αλεξάνδρου, στο υπέροχο δίπατο κτίσμα διαμορφώθηκαν δύο δίκλινα και τέσσερα τρίκλινα δωμάτια στον όροφο. Το δεύτερο κτίσμα κτίστηκε το 1924 και μετά την ανακατασκευή του που άφησε αναλλοίωτη την αρχική του μορφή «χώρεσε» δύο δίκλινα δωμάτια στο ισόγειο και δύο τετράκλινες σουίτες στον όροφο (σύνολο 12 κλίνες).

Στο ισόγειο υπάρχει επίσης ένα μικρό καθιστικό και μια κοινόχρηστη κουζίνα. Μοναδικά έπιπλα και φωτιστικά από διάφορες περιοχές της Ελλάδας, ξύλινα ταβάνια ζωγραφισμένα στο χέρι αντίκες και φίνα σερβίτσια, απαλά χρώματα στο νεότερο κτήριο και ένα μικρό σπα, με χαμάμ, σάουνα και τζακούζι και ένα πανέμορφο γυάλινο αίθριο. Κι αν δεν σου φτάνουν αυτά περίμενε μέχρι να δοκιμάσεις το πλούσιο παραδοσιακό πρωινό και τα σπιτικά φαγητά και γλυκά που μπορείς να συνοδεύσεις με ένα μπουκάλι κρασί από την πλούσια κάβα που διαθέτει ο ξενώνας. Φυσικά απολαύστε το μεσημεριανό τραπέζι με θεικό πρασοσέλινο, χειροποίητους λουκουμάδες και όλα τα υπόλοιπα που επιμελείται προσωπικά η Λήδα Θασίτη, υπέροχη μαγείρισσα και κόρη του μεγάλου Θεσσαλονικιού ποιητή.

*ΟΙΚΙΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ: Πλατεία Πατριάρχου Βαρθολομαίου Α’, 63074 Αρναία Χαλκιδικής ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ – ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ: Τηλ. 23720 23210-11, Κιν. 6944 641656

Στο γκουρμέ εστιατόριο της Μαριγούλας

Τον δρόμο προς την Χαλκιδική τον ξέρεις καλά. Όταν πηγαίνεις δεύτερο πόδι πας συχνά κι από αυτόν του Πολυγύρου για να γλυτώσεις κίνηση. Καιρός να βάλεις στο πρόγραμμα και μια υποχρεωτική στάση εκεί για καλό φαγητό. Εδώ όλη η Αθήνα πίνει νερό στο όνομά της Μαριγούλας, εσύ τι κάνεις; Στο κέντρο του Πολυγύρου, λοιπόν, ακριβώς πίσω από τη Νομαρχία, βρίσκεται ένα από τα παλιότερα καταστήματα εστίασης στον Πολύγυρο, καθώς λειτουργεί από το 1971. Ο εξωτερικός χώρος δεν θα σου γεμίσει το μάτι αλλά τώρα το χειμώνα ο εσωτερικός θα σε αποζημιώσει, διακοσμημένος με αναπαλαιωμένα έπιπλα και ασπρόμαυρες φωτογραφίες που διηγούνται την 40χρονη ιστορία του καφεοινοπωλείου, όπως αυτοχαρακτηρίζεται στην ταμπέλα του. Ψυχή του μαγαζιού ο Σοφοκλής Γιαγτζόγλου, γιος της κας Μαριγούλας και εγγονός του περίφημου ζαχαροπλάστη Καπλάνη, που από τη δεκαετία του ’50 μέχρι τα μέσα του ’80 έγραψε την πιο γλυκιά ιστορία στην περιοχή. Η κυρία Μαριγούλα, αποφάσισε να εντάξει κάποια μαγειρευτά πιάτα στο μικρό ζαχαροπλαστείο-καφενείο κατά απαίτηση των θαμώνων του μαγαζιού και το μαγαζί λοξοδρόμησε σε ένα δρόμο που το 2010 το οδήγησε στον Χρυσό Σκούφο του Αθηνοράματος-Alpha Guide. Σπεσιαλιτέ που δεν φεύγουν απ΄τον κατάλογο η τεράστια σπαλομπριζόλα ψημένη μέτρια με βούτυρο, η χοιρινή μπριζόλα με καραμελωμένα κρεμμύδια, ο “σιδηρόδρομος” (spare ribs) με μαυροδάφνη και τα σογάνια, κρεμμύδια γεμιστά με κιμά, μυζήθρα και τραχανά. Σπεσιαλιτέ τα γεμιστά καρότα με τραχανά και κιμά … Εποχιακά αναζήτησε την μοσχαρίσια καρδιά με σάλτσα με σόγια και καπνιστή πάπρικα ή το φρέσκο ψητό χέλι με χαρουπόμελο, το ψαρονέφρι με κράνα, το κοτόπουλο με σάλτσα ινδοκάρυδου και σχοινόπρασο, κόντρα μοσχαριού με βούτυρο τρούφας Χαλκιδικής, σουτζουκάκια μπακαλιάρου με μπούκοβο και περγαμόντο, το φιλεταρισμένο μυλοκόπι με φάβα από πορτοκαλί φακές και το μαγειρευτό χταπόδι με μαραθόριζα και ελιές Χαλκιδικής. Από σαλάτες must η μαρινάτη κολοκυθοσαλάτα με σύγκλινο και ανθότυρο ή αυτή με το σπανάκι, αχλάδι, κρουτόν, κουκουνάρι, περιχυμένη με μπαλσάμικο σύκο και η πράσινη με ρόκα, καπαρόφυλλα, λιαστή ντομάτα, κουκουνάρι, κόκκινο πιπέρι, ρόδι, κράνα και βαλσάμικο. Ο σεφ δεν παραμελεί φυσικά και τα επιδόρπια: ζελέ από φρέσκο γκρέιπφρουτ, σπιτικό παγωτό και cheesecake με κατίκι Δομοκού. Καλή όρεξη!

*Πολύγυρος, Κωνσταντινουπόλεως, τηλ. 2371023171. Ώρες λειτουργίας: 12 μμ – 2 πμ. Δευτέρα ρεπό

Δυο ξωκλήσια και οι καταρράκτες της Βαρβάρας

photo: Giorgos Gioutlakis

Ένα από τα πιο σημαντικά χωριά του ορεινού όγκου του Χολομώντα είναι ο Ταξιάρχης. Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, το χωριό ονομαζόταν Λοκοβη. Το σημερινό του όνομα του απέκτησε του 1928 από τον Αρχάγγελο Μιχαήλ, που είναι κι ο προστάτης του χωριού. Βρίσκεται σκαρφαλωμένο στην καρδιά του Χολομώντα, σε απόσταση 25 χλμ. από τον Πολύγυρο. Λίγο έξω από τον οικισμό, βρίσκεται η τοποθεσία ‘’Απολυμένη πέτρα ” ένα σύνολο από βράχους που έχουν πέσει εκεί. Εδώ και μερικά χρόνια, λειτουργεί εκεί ένας καλά εξοπλισμένος χώρος αναψυχής σε μία έκταση περίπου είκοσι στρεμμάτων όπου μπορεί κανείς να βρει πετρόχτιστα σπίτια, που προσφέρονται και για διαμονή, εστιατόριο, καφετερία αλλά κι η πισίνα για τους καλοκαιρινούς μήνες. Λίγο μετά την Απολυμένη Πέτρα, υπάρχει ένας ακόμα ο χώρος αναψυχής, με ξύλινους πάγκους για πικνίκ και ακόμα οκτακόσια μέτρα μετά, ο δασικός ο δρόμος θα σας οδηγήσει στο εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής. Οι δασικοί δρόμοι στην περιοχή βρίσκονται σε πολύ καλή κατάσταση και οι αποστάσεις είναι μικρές. Υπάρχουν τριγύρω πολλές τοποθεσίες που αξίζει να επισκεφθείτε όπως το εκκλησάκι του Αγίου Παντελεήμονα, του Προφήτη Ηλία αλλά και στις θέσεις Μυτερό, Σπάθες, Κοράκια – δίπλα στο χείμαρρο, Κονομαδικα, Πουρνάρι. . . Στο δρόμο για την Αρναία, στη διασταύρωση, ακολουθήστε την ταμπέλα για το εκκλησάκι Παναγούδα. Το μονοπάτι που οδηγεί ως εκεί, είναι μόλις τριακόσια μέτρα και διασχίζει ένα πυκνό καταπράσινο δάσος.

photo: Perikles Merakos

Ακολουθώντας τον ασφάλτινο δασικό δρόμο Βαρβάρας-Ολυμπιάδας θα περάσετε τις 5 Βρύσες (το σημείο λέγεται και Κρασονέρι) και θα ανακαλύψετε τους  καταρράκτες της Βαρβάρας που κρύβονται μέσα στο πυκνό δάσος που ανήκει στη Βαρβάρα, αλλά βρίσκονται πιό κοντά στην Ολυμπιάδα. Θα κατηφορίσετε μέχρι να δείτε τη σχετική πινακίδα στ’ αριστερά σας. Οδηγήστε στο βατό χωματόδρομο και στα 2,3 χιλιόμετρα πρέπει να έχετε το νου σας καθώς θα χρειαστεί να στρίψετε όλο αριστερά ακολουθώντας τη «φουρκέτα». Μετά από 900 μ. θα βρεθείτε στο σημείο στάθμευσης. Αφήνοντας το όχημά σας στον χώρο στάθμευσης και μπαίνοντας στη ρεματιά μπορείτε να δείτε τους δύο καταρράκτες. Το σημείο από παλιά ονομαζόταν «του Αγγελούση» και το νερό καταλήγει στον Μαυρόλακα, το ποτάμι που είναι το σύνορο Ολυμπιάδας-Βαρβάρας. Η περιπατητική διαδρομή ανακάλυψης είναι σύντομη (5-10 λεπτά) και το τοπίο διανθούν ξύλινα γεφυράκια και σωστή σηματοδότηση.

Διαβάστε επίσης:Το ομορφότερο χωριό της Χαλκιδικής. Με διαφορά.