Εικόνες: Μια χούφτα ανθρώπων μεταμόρφωσαν ένα ξεχασμένο σημείο ενός αιώνα σε μια γωνιά της Θεσσαλονίκης

Πριν λίγες ημέρες φιλοξενήσαμε στην parallaxi το άρθρο του κ. Γιώργου Μπλιώνη, Δρ. Βιολογίας – Οικολογίας, συγγραφέα περιβαλλοντικής ιστορίας και εκπαίδευσης, και ερασιτέχνη ερευνητή των ρεμάτων της Θεσσαλονίκης, για τη φυσική κοίτη του ρέματος Κρυονερίου/Πολυγνώτου, που σώζεται ανοιχτή ακόμη σε μήκος ενός χιλιομέτρου περίπου, μεταξύ της οδού Γρ. Λαμπράκη και της Περιφερειακής Οδού, στην Άνω Τούμπα, πολύ κοντά στο γήπεδο του ΠΑΟΚ.

Λίγες ημέρες μετά, επιστρέφουμε ξανά σε αυτήν τη λωρίδα γης, εκεί όπου μια χούφτα ανθρώπων σε πείσμα του γεγονότος ότι συνεχίζει να παραμένει ξεχασμένη, κάνουν ότι είναι δυνατό και αδύνατο για να τη μεταμορφώσουν και να της δώσουν ξανά ζωή.

Εθελοντές, η Πρωτοβουλία κατοίκων Κρυονερίου, και η πολύτιμη συμβολή του Σωματείου Εργαζομένων της ΕΥΑΘ, προσπαθούν τις τελευταίες εβδομάδες -και ήδη το έχουν πετύχει σε μεγάλο βαθμό- να δώσουν και πάλι τη χαμένη της αίγλη στην περίφημη «πηγή Κρυονερίου».

Μια φυσική πηγή με ιστορία ενός αιώνα όπου έτρεχε γάργαρο νερό μέχρι τη δεκαετία του 1980.

Θάφτηκε όμως στη λάσπη όταν η χάραξη της διέλευσης της Περιφερειακής Οδού δεν την έλαβε υπόψη της και ο δρόμος πέρασε από επάνω της, ευτυχώς μέσω μιας κοιλαδογέφυρας.

Όλη η υδροχαρής βλάστηση γύρω της καταστράφηκε.

Έπρεπε να περάσουν 30 χρόνια και να κινητοποιηθούν απλοί πολίτες ώστε το σημείο αυτό να δει ξανά το φως του ήλιου.

Τον Ιούνιο του 2025, το Σωματείο Εργαζομένων ΕΥΑΘ προχώρησε στον καθαρισμό της βρύσης της πηγής Κρυονερίου.

Έπειτα, ανέλαβαν δράση λίγοι, αλλά ακούραστοι εθελοντές που «θυσίασαν» για μέρες ελεύθερο χρόνο από την καθημερινότητά τους για να κάνουν την πηγή να… λάμψει ξανά.

Με καλή διάθεση, φτυάρια, τσάπες, τσουγκράνες καθάρισαν το χώρο από σκουπίδια, ξερά κλαδιά, πέτρες, χώματα.

Και τα κατάφεραν. Μετά από 30 χρόνια να καθαρίσουν ξανά το σημείο και με συνεχόμενες παρεμβάσεις τους να βλέπουν να γίνεται πραγματικότητα το μεγάλο τους όνειρο.

Μια μικρή ομάδα ανθρώπων που κάνει μεγάλα θαύματα.

Η ακούραστη Κατερίνα Σιάμκουρη, μια γυναίκα που έχουμε γνωρίσει και μέσω της parallaxi όταν σε μία από τις πολλές δράσεις της, μετέτρεψε έναν σκουπιδότοπο σε μικρό παράδεισο σε μια γωνιά της πόλης.

Με την πολύτιμη στήριξη της προέδρου της τοπικής κοινότητας, Ρίτσας Παπαθωμά, αλλά και άλλων εθελοντών όπως η Δήμητρα Κάρταλη, ο Νικόλαος Κωτσόπουλος, η Φωτεινή Ζήση.

Η λωρίδα γης που ξεχάστηκε και το δάσος με το ρέμα που μπήκαν στο σχέδιο πόλης!

Στο άρθρο του στην parallaxi ο κ. Γιώργος Μπλιώνης σημειώνει σχετικά:

«Το 1935 είχε γίνει η απαλλοτρίωση των οικοπέδων της γύρω περιοχής και διανεμήθηκαν μέσω της Πρόνοιας σε πρόσφυγες. Στη δεκαετία του 1960, σύμφωνα με μαρτυρίες κατοίκων, ανεγείρονταν τη νύχτα και παρανόμως κατοικίες και το πρωί κατεδαφίζονταν, μέχρις ότου τελικά σταμάτησαν οι κατεδαφίσεις και τα σπίτια χτίστηκαν κανονικά. Το 1984, η διοίκηση Μαναβή στον Δήμο Θεσσαλονίκης έκανε μια τροποποίηση στο σχέδιο πόλης σε «λευκό χαρτί» και ενέταξε όλα τα αυθαίρετα στο σχέδιο πόλης, μαζί με ένα κομμάτι του περιαστικού δάσους, περίπου 150 τ.μ. και όλη την κοίτη του ρέματος! H πολεοδομία του Δήμου κινείται από τότε βάσει ενός χάρτη που έχει καταρτίσει και στον οποίο αποτυπώνεται δρόμος πλάτους 50 μέτρων εκεί όπου βρίσκεται το ρέμα!

Η Πρωτοβουλία Κατοίκων Κρυονερίου – Άνω Τούμπας από το 2022 επισημαίνει την αντίθεσή της στο ενδεχόμενο να κατασκευαστεί δρόμος στο τμήμα που προβλέπει ο χάρτης της Πολεοδομίας, καθώς αυτό σημαίνει ότι θα χαθεί δάσος και συνολικά ένα κομμάτι της βιοποικιλότητας, την ώρα που το πράσινο στην πόλη σπανίζει δραματικά».

Εικόνες: Πρωτοβουλία κατοίκων Κρυονερίου – Άνω Τούμπας / Facebook Page