Εικόνες: Το σημείο της Θεσσαλονίκης που γέμισε με σοκολάτες και συναισθήματα

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα κορίτσι με κοντά μαλλιά που αγαπούσε πολύ την σοκολάτα.

Στη δική της οικογενειακή ιστορία, οι ρίζες απλώνονταν βαθιά μέσα στο χρόνο στα τέσσερα σημεία, από την Άγκυρα μέχρι τη Σμύρνη, από το Ικόνιο μέχρι την Πόλη. Ο προπάππους της ήτανε λέει διάσημος χαλβατζής στον καιρό του.

Τις ημέρες που η Μίνα δεν είχε σχολείο, της άρεσε να φτιάχνει με τη μαμά της σοκολατένια βραχάκια. Σαν καλή νεράιδα που ήταν, όλο το βράδυ τα νανούριζε τρυφερά μέσα σε τσίγκινα κουτιά του καφέ και το πρωί νωρίς-νωρίς πριν οι άλλοι ξυπνήσουν, κολλούσε επάνω τους ζωγραφισμένες ετικέτες με λουλούδια για να τα ξεχωρίζει κι έτρεχε με χαρά να τα δωρίσει στις φίλες της.

Το κορίτσι μεγάλωνε, τα μαλλιά της μάκραιναν, ώσπου μια μέρα πήρε την απόφαση να ταξιδέψει μακριά για να γνωρίσει τον κόσμο.

Πέρασε ο καιρός κι έτσι ήρθε πάλι η στιγμή να γυρίσει πίσω στον τόπο της. Μα κι εκεί ακόμα δεν στάθηκε για πολύ. Ετοίμασε το μικρό της βαλιτσάκι και πήρε σιγά-σιγά το δρόμο αυτή τη φορά για τον Βορρά της Ευρώπης, στα μέρη που οι άνθρωποι λατρεύουν για Θεό την σοκολάτα.

Η επιθυμία της να φτιάχνει τις δικές της σοκολατένιες γεύσεις, όπως όταν ήτανε παιδί, είχε αγγίξει την καρδιά της ξανά.

Ξεκίνησε λοιπόν μόνη της να δημιουργεί ολημερίς σοκολάτες για να κάνει τον κόσμο ευτυχισμένο. Η καρδιά της γέμιζε από ικανοποίηση και ζεστασιά κάθε φορά που έβλεπε τα μάτια των ανθρώπων να λάμπουν την ώρα που δοκίμαζαν σοκολατένια γλυκίσματα φτιαγμένα με αγάπη απ’ τα χεράκια της.

Αγαπητά μου παιδιά, νομίζω πως ήρθε η ώρα να σας αποκαλύψω το μυστικό… Οι σοκολάτες της Μίνας δεν ήταν σαν όλες τις άλλες σοκολάτες. Είχαν όνομα, η καθεμιά τους ξεχωριστό, είχαν ψυχή, είχαν όνειρα…

Κορίτσια όλες τους, ευαίσθητα μα συνάμα δυνατά, η Ευτυχία, η Παυλίνα, η Αθηνά, η Αmelia, η Shahrazad, η Layla, η Ιουλία, η Soraya, η Σοφία, η Χάρις. Άλλες λεπτές, άλλες πάλι πιο τροφαντές, κεφάτες, ολοστρόγγυλες, τετράγωνες, χρυσαφένιες, τριγωνικές, μερικές από αυτές ατίθασες, δίχως σχήμα κανονικό, πασπαλισμένες με ζάχαρη άχνη, όλη μέρα να χορεύουν χαρούμενες, αφού γι’ αυτόν τον λόγο ήρθανε στην ζωή, για να δίνουν χαρά στους ανθρώπους.

Έτοιμες πάντοτε να μοιραστούν απλόχερα τις τρυφερές εμπειρίες τους με υλικά παράξενα για το δικό τους κόσμο. Μέλι, ταχίνι και λάδι από την Ελλάδα, βύσσινα ξερά, κανέλα από χώρες εξωτικές, φιστίκι Αιγίνης, ροδόνερο από το Ιράν, γαρύφαλλο από την Ανατολή, σύκα ηλιόλουστα από την πατρίδα.

Τώρα πια, τα μικρά παιδικά σοκολατένια βραχάκια είχαν μεταμορφωθεί σε πλατιές γέφυρες στα ενήλικα χέρια της Μίνας, να συνδέουν ειρηνικά τόπους, ανθρώπους, μνήμες παντοτινές. Κάθε στιγμή να μοιράζουν χαρά, αγάπη και ζεστασιά σε όλο τον κόσμο. Άλλωστε, γι’ αυτό ήρθανε στη ζωή.

Αυτή την χρονιά, οι Βιτρίνες Τέχνης ΟΤΕ Θεσσαλονίκης, φορούν τα γιορτινά τους ρούχα για να υποδεχθούν την chocolate artist Μίνα Αποστολίδη.

Η δημιουργός ταξιδεύει από τον τόπο που ζει και εργάζεται -τις Βρυξέλες- στη γενέτειρα πόλη Θεσσαλονίκη, για να γιορτάσουμε όλοι μαζί τις Άγιες Μέρες των Χριστουγέννων με συναίσθημα και σοκολάτα. Η εκλεπτυσμένη οικοδέσποινα στρώνει με ευγνωμοσύνη το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι της Καρόλου Ντηλ, που επάνω του θα φιλοξενούνται από τις 17 Δεκεμβρίου μικρά σοκολατένια έργα τέχνης υψηλής ποιότητας και αισθητικής, φτιαγμένα με αγάπη και ευαισθησία.

Καλλιτεχνης : Μίνα Αποστολιδη

Επιμέλεια : Γιάννης Αργυριαδης

Κείμενο : Σοφια Ζαραρη

Φωτογραφίες: Βασίλης Βαρσακέλης

Εξοπλισμός : Μαχη Σταυριδου Δαπη