Όσα μάθαμε από τη δημοσκόπηση για το δήμο Θεσσαλονίκης

Έχει εξαιρετικά ευρήματα, κατά τη γνώμη μου, η έρευνα Egnatia της Point Of View, που ευγενικά μας παραχώρησαν οι άνθρωποι της εταιρίας που την τρέχει. Γίνεται σε μια κρίσιμη στιγμή για την Θεσσαλονίκη, καθώς η επιστροφή από τις διακοπές θα μας φέρει μπροστά στην κούρσα που ξεκινά για τις δημοτικές εκλογές του Μαΐου. Εκλογές για τις οποίες έχει εκφραστεί μέχρι στιγμής μέρος του πολιτικού σκηνικού (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ, Ποτάμι) στηρίζοντας μια ενδεχόμενη νέα υποψηφιότητα του Γιάννη Μπουτάρη και μερικές προθέσεις διαφόρων να διεκδικήσουν το δήμο.

Και λέω προθέσεις γιατί το πόσα απίδια παίρνει ο σάκος ίσως και να μην το γνωρίζουν αλλά και το απλό ότι για να καταθέσεις μια υποψηφιότητα σημαίνει ότι έχεις μαζί σου τουλάχιστον 49 πρόσωπα, όσες και οι θέσεις των δημοτικών συμβούλων αλλά και τις αντοχές, το χρήμα και τη δύναμη για μια μακριά και εξοντωτική προεκλογική περίοδο που δεν περιορίζεται φυσικά στα καφέ της Μητροπόλεως αλλά ξεκινά από τη λαϊκή αγορά της Ξηροκρήνης και τελειώνει στην Χαριλάου ή την Παναγία Φανερωμένη.

Πριν τρεις μήνες είχα θέσει εδώ κάποια ερωτήματα για την εξέλιξη της κούρσας. Κανένα από αυτά δεν απαντήθηκε στο μεταξύ. Έτσι φτάνουμε στο σήμερα. Ο δήμαρχος έχει κάνει αυτά τα χρόνια αμφιλεγόμενες δηλώσεις σε σχέση με μια τρίτη υποψηφιότητα του. Από το ”Δεν είναι σωστό ένας δήμαρχος να είναι υποψήφιος πάνω από δύο φορές” μέχρι το ”Θα είμαι δήμαρχος μέχρι τα εκατό”.

Είναι λογικό να κολακεύτηκε πρόσφατα από την στήριξη της κυβέρνησης και μεγάλου μέρους του πολιτικού συστήματος και να δηλώνει και πάλι έτοιμος. Από την άλλη με αυτό τον τρόπο κρατά χαμηλά τις προσδοκίες των ανθρώπων της παράταξης του που θα μπορούσαν να εκδηλώσουν τη φιλοδοξία τους και να βγουν μπροστά ως διάδοχοι. Τι συμβαίνει όμως στην πραγματικότητα; Τι λέει ο πολίτης αυτής της πόλης για μια ενδεχόμενη τέτοια υποψηφιότητα;

Οκτώμιση στους δέκα Θεσσαλονικείς θεωρούν αυτή τη στιγμή μια νέα υποψηφιότητα Μπουτάρη εντελώς άκυρη. Χωρίς καμιά ελπίδα. Αν τυχόν ο δήμαρχος, τα κόμματα και οι συν αυτώ δεν το είχαν αντιληφθεί διότι προφανώς δεν συνομιλούν με την κοινωνία τότε αυτό το δημοσκοπικό χαστούκι της κατάρρευσης τελειώνει κάθε τέτοια πιθανότητα πιστεύω. Ούτε δύο στους δέκα πολίτες αυτής της πόλης δεν θεωρούν ότι υπάρχει λόγος ο δήμαρχος να εκτεθεί για τρίτη φορά. Αποστομωτικό αλλά αναμενόμενο. Η κοινή γνώμη έχει εντελώς άλλη άποψη από αυτή που έχουν 4-5 σύμβουλοι ή αντιδήμαρχοι που διατυμπανίζουν ότι υπάρχει μέλλον ακόμα στην Πρωτοβουλία όπως την ξέραμε μέχρι πρόσφατα. Και που πιθανά λανθασμένα μεταδίδουν και στον δήμαρχο.

Είναι ενδιαφέρον το εύρημα που αφορά το έργο της δημοτικής αρχής. Σχεδόν επτά στους δέκα Θεσσαλονικείς αξιολογούν αρνητικά το έργο της δημοτικής αρχής. Άλλη μεγάλη πλάνη, ειδικά για αντιδημάρχους που προΐστανται της καθημερινής ζωής και πετούν σε παράλληλα σύμπαντα με μια αβάσταχτη καθημερινότητα. Η καθαριότητα, ο δημόσιος χώρος, τα ανύπαρκτα έργα, η αλαζονεία της εξουσίας που εκδηλώνεται με κάθε ευκαιρία πια, δεν χωρούν πανηγυρισμούς. Η έρευνα καταγράφει απλά αυτό που αισθανόμαστε όλοι.

Το ίδιο και το επόμενο ερώτημα για την νοοτροπία του δήμου. Εξόχως απογοητευτικά και εδώ τα αποτελέσματα. Απόσταση μεγάλη που γιγαντώθηκε φυσικά την δεύτερη τετραετία της διοίκησης Μπουτάρη οπότε χάθηκε κάθε επαφή με το εκλογικό σώμα και δημιουργήθηκε μια κλειστή ομάδα ανθρώπων που διοικούν χωρίς να ακούν τις ανάγκες των ανθρώπων που τους εξέλεξαν. Και που φυσικά κάθε φωνή κριτικής την αντιμετώπισαν ως εχθρική. Μπορώ να καταμαρτυρήσω προσωπικά επιθέσεις που υπέστην διότι εξέφρασα τέτοιου είδους κριτική για να μιλάμε γενικώς και αορίστως. Αλλά και επιλεκτική ενημέρωση ως αντίμετρο. 

Και πάμε στο παρακάτω. Η έρευνα εξετάζει τη δυναμική διαφόρων προσώπων που θα μπορούσαν δυνητικά να διεκδικήσουν την δημαρχία. Ανάμεσα τους δυο πετυχημένοι δήμαρχοι περιφερειακών δήμων της πόλης. Που συγκεντρώνουν εκτός από αναγνωρισιμότητα και πολύ υψηλά ποσοστά. Κατά τη γνώμη μου για λόγους αντικειμενικότητας θα έπρεπε στην κατηγορία να υπάρχει και ένα ανάλογο παράδειγμα άλλου πολιτικού χώρου, όπως για παράδειγμα ο Σίμος Δανιηλίδης που εκλέγεται δεκαετίες. Τα υψηλά ποσοστά των Καϊτετζίδη και Κυρίζογλου δείχνουν πως η επιτυχία ενός δημάρχου στο έργο του είναι τελικά το αλάνθαστο εχέγγυο της εμπιστοσύνης του κόσμου ανεξαρτήτως κομματικής τοποθέτησης. Και μια τέτοια μεταγραφή μοιάζει στα μάτια του σωτήρια λύση. Κατά τα λοιπά ότι προσμετράται εδώ είναι αμελητέο συζήτησης άρα επιστρέφουμε στο ίδιο αδιέξοδο που βρισκόμαστε εδώ και μήνες. Ποιος θα είναι ο επόμενος δήμαρχος αυτής της πόλης;