Όταν ο Λευκός Πύργος είχε στην οροφή του καφετέρια
Στη διάρκεια της δικτατορίας στο τελευταίο επίπεδο του μνημείου του Λευκού Πύργου, στο οποίο ανέβαινες με τη σιδερένια σκάλα
Στη διάρκεια της δικτατορίας στο τελευταίο επίπεδο του μνημείου του Λευκού Πύργου, στο οποίο ανέβαινες με τη σιδερένια σκάλα, λειτούργησε καφετέρια για το κοινό. Διέθετε σιδερένια κομψά έπιπλα με δερμάτινες απολήξεις και μαρμάρινα τραπέζια και λειτουργούσε τις ώρες λειτουργίας του μνημείου. Ο τελευταίος όροφος διαθέτει μόνο την κεντρική αίθουσα και έξω από αυτήν δημιουργείται δώμα, που προσφέρει εξαιρετική θέα του γύρω τοπίου της πόλης και της θάλασσας.
Το 1969 ο Θανάσης Βέγγος γυρίσει εκεί μια σκηνή καταδίωξης στην ταινία ”Θου – Βου φαλακρός πράκτωρ. Επιχείρησις: Γης Μαδιάμ” μια ταινία που αποτελεί συνέχεια της ταινίας Θου Βου Φανερός Πράκτωρ 000 του 1967.
Η ταινία αποτέλεσε συμπαραγωγή των εταιρειών Φίνος Φιλμ και ΘΒ Ταινίες Γέλιου καθώς και η τελευταία ταινία της εταιρίας του, καθώς η ταινία αυτή οδήγησε στην χρεοκοπία και στο κλείσιμό της. Προβλήθηκε τη σεζόν 1969-1970 και έκοψε 369.011 εισιτήρια.
Στο τέλος της πορείας του ως κέντρο διασκέδασης ο Λευκός Πύργος μετατράπηκε στην οροφή του σε μπουάτ. Ο Γιώργος Αλαμανής μας πληροφορεί ότι εκεί έπαιξε (και) ο Κοζανίτης φοιτητής της Φιλοσοφικής Νικόλας Ασιμος, στις αρχές του 1973, λίγο πριν κατέβει στην Αθήνα αναζητώντας την τύχη του. Αφίσα που σκάρωσε ο ίδιος.