Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης, σαν να μην πέρασε μια μέρα

Έχουν περάσει 23 χρόνια από τότε που η Θεσσαλονίκη ανακηρύχθηκε Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης. Λίγα λεπτά μετά τα μεσάνυχτα, ο τότε δήμαρχος Κοσμόπουλος μετρούσε αντίστροφα την υποδοχή του έτους 1997, το οποίο γιορτάστηκε με χορό τραγούδι ποτό και σουβλάκια. Το ελπιδοφόρο αυτό έτος άφησε πίσω του μια συναυλία των U2, κάποιες πολύ μεγάλες εικαστικές εκθέσεις, πολλές προσδοκίες για την πόλη, την ανάπλαση και επαναλειτουργία κτιρίων σπάνιας ομορφιάς που βρήκαν επιτέλους χρήση, σχέδια που έμειναν σε μακέτες, ερωτήσεις που δεν απαντήθηκαν και το logo του οργανισμού σε πινακίδες, αλλά και κτίρια που ολοένα και σπανίζουν, μιας και τα περισσότερα έχουν φθαρεί και καταστραφεί με το πέρασμα του χρόνου. Το logo του οργανισμού για τουλάχιστον δύο χρόνια δέσποζε παντού: σε κτίρια, φυλλάδια, βιβλία, διαφημιστικά σποτάκια, πινακίδες. Ένα «θ» μικρό και καλλιγραφικό και ένα χρυσό καραβάκι με το έτος 1997.

Διαβάστε επίσης

Στην οδό Ανδρούτσου με Κοσμοπούλου (η συνωνυμία του ονόματος της οδού με αυτήν του τότε δημάρχου Θεσσαλονίκης είναι τυχαία), πίσω από την βίλα Καπαντζή – Κτίριο του ΝΑΤΟ, που τότε λειτουργούσε ως το κτήριο της πολιτιστικής πρωτεύουσας της Ευρώπης, οι δύο μεγάλες επιγραφές στο γωνιακό κτίριο διατηρούνται και μάλιστα σε καλή κατάσταση. Πέρα από τα δύο σήματα, υπάρχει και η επιγραφή του ΣΑΣΘ (Συμβούλιο Αστικών Συγκοινωνιών Θεσσαλονίκης). Στο εν λόγω κτίριο, που λογικά χρησιμοποιήθηκε λόγω γειτνίασης με τα κεντρικά του Οργανισμού, στεγάζονταν τα οικονομικά του οργανισμού και αποτελούσε την Ναυαρχίδα της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας.

Βρισκόμενος τυχαία έξω από το κτίριο, το οποίο έχει αφεθεί στην φθορά του και δεν χρησιμοποιήθηκε έκτοτε, στα στενά αυτά δρομάκια, η επιγραφή με το «θ» με πήγε πολλά χρόνια πίσω. Το χρυσό καραβάκι με ταξίδεψε σε στιγμές των νεανικών χρόνων, ξέγνοιαστες, και σε όμορφες εικόνες που μας προσέφεραν κάποια μοναδικά καλλιτεχνικά δρώμενα εκείνης της χρονιάς. Τα χρόνια περάσανε και η πόλη φαίνεται να μην θυμάται το 1997, την χρονιά που μας βρήκε ανέτοιμους και αμήχανους μπροστά σε μια τεράστια ευκαιρία. 

 

Διαβάστε επίσης

1997-2017: Η Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης 20 χρόνια μετά