Taste me: Επιστρέφοντας στην πόλη

του Δημήτρη Κοπαράνη

Εικόνες: Ελένη Βράκα

Υπάρχει μία κατηγορία ανθρώπων που αγαπούν το φθινόπωρο. Είμαι ένας από αυτούς που ζουν για εκείνες τις πρώτες λίγο πιο κρύες νύχτες, τα πρωινά με τη δροσιά και όλα αυτά που συμβαίνουν στην πόλη. Η ζωή είναι μία σειρά επαναλαμβανόμενων μοναδικών γεγονότων -μία ιεροτελεστία που κανείς δεν διαταράσσει. Φέτος, όπως και κάθε χρόνο, όταν οι ζεστές μέρες είναι μία ανάμνηση μαζί με τα καλοκαιρινά που μαζεύονται στο ντουλάπι, οι άνθρωποι της πόλης φορούν ζεστά ρούχα και οι γονείς που ψωνίζουν μπλε τετράδια αντιγραφής. Οι μικροί μαθητές ξύνουν τα μολύβια τους από το προηγούμενο βράδυ και πέφτουν για ύπνο νωρίς για να μην νυστάζουν την άλλη μέρα στο σχολείο. Και αν το φθινόπωρο έχει ένα χαρακτηριστικό, είναι αυτό της προσδοκίας πως όλα μπορούν να συμβούν. Αυτοί είναι οι λόγοι που το κάνουν μοναδικό.

Το φεστιβάλ κινηματογράφου. Οι επιτυχίες των Ελλήνων κινηματογραφιστών δεν μας κάνουν μόνο περήφανους αλλά ουσιαστικά αισιόδοξους. Αυτή τη φορά η διοργάνωση αναμένεται να έχει μεγάλο ενδιαφέρον και φυσικά μεγάλη συμμετοχή. Η τουριστική κίνηση της πόλης θα πάρει ακόμη μία μεγάλη ανάσα. Ουρές θα σχηματιστούν στα εκδοτήρια εισιτηρίων, οι δρόμοι θα γεμίσουν κόσμο και οι διψασμένοι για διασκέδαση, κουβέντα και socializing φίλοι του κινηματογράφου θα τονώσουν την κίνηση και τη ζωή της πόλης. Το πρόγραμμα των προβολών ας είναι ο οδηγός μας.

Η ζωή στην πόλη. Τα ανανεωμένα Δημήτρια κατάφεραν να κάνουν αυτό που θα έπρεπε να κάνει κάθε διοργάνωση. Να δημιουργήσουν μία καθαρή εικόνα για την πολιτιστική ζωή της πόλης και να αναδείξουν τα παγκόσμια χαρακτηριστικά της δουλειάς των ανθρώπων της πόλης. Τα Δημήτρια μεταφέροντας τη δράση στην πόλη, έκαναν τον πολιτισμό κομμάτι της ζωής μας κινητοποιώντας την πόλη.

Η Θεσσαλονίκη είναι επιτέλους τουριστικός προορισμός. Τα μέσα ενημέρωσης αγάπησαν την πόλη. Η Θεσσαλονίκη είναι αγαπημένος προτεινόμενος προορισμός, πράγμα που σημαίνει πως μπορούμε να τα πάμε ακόμη καλύτερα. Στα μάτια ενός επισκέπτη η πόλη έχει μία αξιοζήλευτη ενέργεια, μία κίνηση συνεχή, έναν τρόπο ζωής στον οποίο όλοι θέλουν να συμμετάσχουν. Τα δυνατά της σημεία είναι οι μικρές αποστάσεις, το πολυπρόσωπο κέντρο, τα μνημεία, οι γειτονιές και φυσικά το φαγητό το οποίο έχει ισχυρή παρουσία παντού. Οι μεγάλες ανοιχτές αγορές τροφίμων, τα παντοπωλεία με τα τρόφιμα από όλο τον κόσμο, τα ethnic πρατήρια μεταναστών, τα μικρά εστιατόρια στο Καπάνι, η πλατεία Άθωνος, το Μπιτ Μπαζάρ, τα Λαδάδικα, τα μεζεδοπωλεία στην Άνω Πόλη, η πόλη μοιάζει να έχει στηρίξει την ύπαρξη της σε ένα τραπέζι που δεν τελειώνει ποτέ. Και αυτό για τους επισκέπτες είναι μαγικό.

Βόλτα στη Νέα Παραλία. Έχουμε μία υπέροχη παραλία. Το νέο αγαπημένο κομμάτι της πόλης είναι ένας δημόσιος χώρος γεμάτος ζωή που έχει βελτιώσει την καθημερινότητα μας και είναι διαθέσιμος σε όλους.

Τα στέκια.  Η ανάμνηση της εμπειρίας της απόλαυσης είναι το μυστικό πίσω από κάθε στέκι. Και στην πόλη υπάρχουν πολλά. Ο Τσαρουχάς εδώ και χρόνια είναι μία αξία σταθερή, με φανατικούς φίλους χάρη σε μία εντυπωσιακή ειλικρίνεια. Το μαγειρείο αυτό έχει καταφέρει να θρέψει γενιές ολόκληρες με μία κουζίνα απλή και ένα πιάτο -τον πατσά- που από το φαγητό τις εργατικής τάξης, έγινε εμβληματικό πιάτο για τους ξενύχτηδες στην οικονομικά ισχυρή δεκαετία του ογδόντα. Ισορροπώντας με δεξιοτεχνία ανάμεσα στο cult, το κλασσικό και το τουριστικό αξιοθέατο έχει καταφέρει να είναι ένα εστιατόριο που δε σερβίρει απλά φαγητό αλλά μία δυνατή εμπειρία. 

Λίγα βήματα δίπλα βρίσκεται η αγορά των παλαιοπωλείων -το Μπιτ Μπαζάρ. Η μικρή αυτή πλατεία βρίσκεται κάτω από την οδό Ολύμπου, πάνω από την πλατεία Αριστοτέλους και ανάμεσα στην Αρχαία Αγορά και την οδό Βενιζέλου. Ο χώρος καταφέρνει να συνδυάζει μία ζωντανή υπαίθρια αγορά παλαιοπωλών και μικρά μεζεδοπωλεία που σερβίρουν μέχρι αργά το βράδυ στα τραπεζάκια που στρώνονται έξω. Από νωρίς το μεσημέρι οι κουζίνες γεμίζουν από τη μυρωδιά του φαγητού που ψήνεται και οι μπύρες παγώνουν στο ψυγείο. Η μεσημεριανή σκιά είναι η όαση στη φασαρία της πόλης ενώ οι παρέες συγκεντρώνονται γύρω από τα φορτωμένα  μεζέδες τραπέζια.

Ethnic

Τα ethnic εστιατόρια έχουν να δείξουν μία έντονη και μακροχρόνια πορεία στην πόλη. Ένα από τα παλαιότερα ινδικά εστιατόρια και εντυπωσιακά αυθεντικό το Nargiss βρίσκεται σε ένα από μικρό τυφλό στενό επί της Αλ. Σβώλου, στο ύψος της πλατείας Ναυαρίνου. Θα βρεθείς εκεί διασχίζοντας έναν σκοτεινό δρόμο, ακολουθώντας την έντονη μυρωδιά των μπαχαρικών. Μέσα τίποτα δε φαίνεται να έχει αλλάξει. Έντονα χρώματα, μεγάλα τραπέζια, ινδικά διακοσμητικά και η bollywood μουσική δημιουργούν ένα σκηνικό για ένα γεύμα -ισοδύναμο με ένα εξωτικό ταξίδι.

Δοκιμάστε: Σαμόζες λαχανικών, ζεστές πίτες, κρεατικά ταντούρι και το uber spicy αρνάκι για όσους αγαπούν το φαγητό τους καυτερό.

Μερικά ακόμη υπέροχα πράγματα για το Νοέμβριο:

Οι προβλήτες στο Λιμάνι Ψητά παντζάρια με μαλακό κατσικίσιο τυρί Η αναμονή των Χριστουγέννων Η βιολογική αγορά στο χώρο του Πανεπιστημίου Τα ψητά μήλα με κανέλα Ένα ποτήρι σαλέπι μετά την τελευταία προβολή