Τι λένε επιχειρηματίες της Θεσσαλονίκης | Η επόμενη μέρα για εστίαση, ξενοδοχεία, θέατρα
Με την ολική αναδιαμόρφωση της καθημερινότητάς μας, όλοι αναρωτιόμαστε πώς θα μοιάζει η επόμενη ημέρα, ειδικά όταν πρόκειται για τομείς που μέχρι τώρα είχαν το πλήθος κόσμου ως δεδομένο.
Με την έλευση του κοροναϊού στη ζωή μας και την ολική αναδιαμόρφωση της καθημερινότητάς μας, όλοι αναρωτιόμαστε πώς θα μοιάζει η επόμενη ημέρα, ειδικά όταν πρόκειται για τομείς που μέχρι τώρα είχαν το πλήθος κόσμου ως δεδομένο. Με τους χώρους εστίασης, τους χώρους θεαμάτων και τα ξενοδοχεία και πάσης φύσεως καταλύματα κλειστά, δημιουργείται ένα ερωτηματικό τόσο για επιχειρηματίες όσο και για πελάτες, του πώς θα συνεχίσουν να λειτουργούν αυτοί οι χώροι στο μέλλον. Ρωτήσαμε άτομα που εκπροσωπούν κάποιους από αυτούς τους χώρους για το πώς φαντάζονται εκείνοι την επόμενη μέρα της πανδημίας για τον κλάδο τους.
Γιώργος Κουρτίδης | The Caravan Bed & Breakfast
Τα ξενοδοχεία, οι τουριστικές επιχειρήσεις και τα καταλύματα, ακόμα δεν έχουν κάποια ακριβή εικόνα για το πότε και εάν θα έχουν ταξιδιώτες. Θεωρώ ότι θα είναι τα τελευταία που θα ανοίξουν, δηλαδή μέσα Ιουνίου, ή τέλη Ιουνίου για τα καλοκαιρινά καταλύματα. Πιστεύω ότι αυτή τη στιγμή το δύσκολο κομμάτι σε μας είναι ότι πρέπει να δοθούν συγκεκριμένα πρότυπα λειτουργίας, αλλιώς δεν μπορεί να υποθέσει κάποιος επιχειρηματίας το πώς είναι ασφαλές για τους ταξιδιώτες να λειτουργεί ένα κατάλυμα. Γιατί το βασικό κομμάτι ενός καταλύματος είναι η φιλοξενία. Αυτό πρέπει να το κάνει όσο πιο επαγγελματικά γίνεται. Αν δεν δοθούν συγκεκριμένες οδηγίες για το πώς πρέπει να λειτουργούν τα καταλύματα, αυτό θα υπόκειται στην κρίση του καθενός. Οι τελευταίες πληροφορίες λένε ότι μέσα Μαΐου θα οριστούν πρότυπα λειτουργίας.
Εμείς ήδη με όλο το team ερχόμαστε σε επικοινωνία μέσω zoom και διάφορων άλλων τεχνολογιών και συζητάμε για την επόμενη μέρα, για το πώς φανταζόμαστε ότι θα είναι η λειτουργία. Θεωρώ ότι θα υπάρξει αυστηροποίηση των κανόνων υγιεινής και χρήση και άλλων επιπλέον εξαρτημάτων για να νιώθει ασφάλεια ο πελάτης. Προσπαθούμε τώρα να βρούμε τρόπο τεχνολογικό να λειτουργήσουμε το απομακρυσμένο check-in για να μην έρχεται σε επαφή ο πελάτης. Προσπαθούμε να σκεφτούμε τρόπους πώς θα μετεξελίξουμε τον πρωινό μπουφέ που είχαμε, πώς δηλαδή θα γίνει a la carte ή πώς θα γίνει πακέτο και με τι προϊόντα. Το θετικό είναι ότι είναι μονόδρομος για όλα τα ξενοδοχεία ή τα καταλύματα να ακολουθήσουν αυτούς τους κανόνες προσπαθώντας να μειώσουν το ρίσκο της ασφάλειας του ταξιδιώτη. Άρα θεωρώ ότι είναι πιο ασφαλές για τον οποιονδήποτε να φιλοξενηθεί σε ένα κατάλυμα γιατί «αναγκαστικά», και για λόγους φήμης και προστασίας, όλοι θα δουλεύουν για το να γίνει ένα αποτέλεσμα όσο το δυνατόν καλύτερο, από άποψης υγιεινής και από άποψης υπηρεσιών.
Αυτήν την στιγμή είμαστε στη μετάλλαξη ενός κλάδου ολόκληρου αλλά θεωρώ ότι σε αυτή την κατάσταση θα εφαρμοστούν πολλά δημιουργικά concepts. Η ουσία όμως είναι ότι αυτήν την στιγμή η αβεβαιότητα είναι αυτή που κυριαρχεί μην μπορώντας κανείς να προσπαθήσει να έχει μια ασφαλής πρόβλεψη. Γιατί αν τα σύνορα είναι κλειστά, αν οι πτήσεις δεν γίνονται, έχουμε άλλο προϊόν και μιλάμε μόνο για εσωτερικό τουρισμό. Προσωπικά, αυτό που ζούμε μου θυμίζει Ιαπωνία, που έχουν εκ φύσεως την απόσταση, την μάσκα και όχι την αγκαλιά και την χειραψία. Η απόσταση εκεί είναι υποχρεωτική, τα check-in γίνονται ηλεκτρονικά, γίνονται από υπολογιστές και από ρομπότ. Θεωρώ ότι μάλλον κάτι παραπλήσιο ίσως χρειαστεί να λειτουργήσει και εδώ. Καλή υπομονή σε όλους.
Ντίνα Κουτσού | Cin Cin & Giulietta Spritzeria
Προς το παρόν δεν έχουμε καθόλου οδηγίες. Περιμένουμε κι εμείς αυτή την εβδομάδα, που θεωρητικά θα δοθούν και ημερομηνίες και οδηγίες. Σίγουρα θα υπάρχουν κανόνες υγιεινής, οι οποίοι θα πρέπει πρώτα να διασφαλίσουν την ασφάλεια των εργαζομένων και την ασφάλεια των πελατών. Εγώ θεωρώ ότι θα μας υποχρεώσουν να φοράμε μάσκες, γάντια και να υπάρχει ένα social distancing μεταξύ των πελατών. Το ερωτηματικό μας (για το πώς θα υλοποιηθεί αυτό) είναι πάρα πολύ μεγάλο. Τα νέα μέτρα δεν ξέρω αν έχουν απόλυτη εφαρμογή στην ευημερία ή στην υγεία μιας τέτοιας επιχείρησης.
Πολύ μεγάλο ζήτημα με την επιστροφή στην κανονικότητα θα έχουν πιο μεγάλες επιχειρήσεις. Κι αυτό γιατί έχουν να αντιμετωπίσουν μεγαλύτερο ενοίκιο, περισσότερα δημοτικά τέλη και χρειάζονται μεγαλύτερο αριθμό πελατών-τζίρου για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν την κατάσταση. Δεν έχει να κάνει μόνο με την απώλεια του τζίρου που έχει γίνει αυτή την περίοδο. Εμείς σε αυτή την φάση είμαστε τυχεροί γιατί έχουμε ανοιχτούς χώρους και στα δύο μαγαζιά. Ούτως ή άλλως, το καλοκαίρι ο κόσμος κάθεται έξω, οπότε και οι περιορισμοί των εσωτερικών χώρων θεωρώ ότι δεν θα ζημιώσουν την εστίαση.
Ο κόσμος νομίζω ότι ήδη έχει κουραστεί να είναι μέσα. Αυτή τη στιγμή έχει την ανάγκη να βγει, να επιστρέψει στην κανονικότητά του. Η διασκέδαση ήταν μέρος της κοινωνικής του ζωής και μέρος του εαυτού του και το συνειδητοποιήσαμε όλοι τώρα με την καραντίνα. Νομίζω τα ίδια ερωτηματικά έχουν να κάνουν με τους ίδιους μας τους εαυτούς. Που ξαφνικά συναντάμε φίλους στο δρόμο και κρατάμε απόσταση. Και πιο πολύ για την ασφάλεια των άλλων. Θεωρώ ότι ήδη έχουμε αφομοιώσει την κοινωνική μας ευθύνη σαν μονάδες, οπότε και σαν πελάτες ή εργαζόμενοι στον ίδιο χώρο νομίζω ότι θα είμαστε πολύ προσεκτικοί και ότι θα σεβόμαστε πρώτα τον άλλον.
Είμαι αισιόδοξη σαν άνθρωπος, οπότε θεωρώ ότι θα είμαστε εκεί από την πρώτη μέρα επιστροφής στην κανονικότητα. Τα μπαρ, τα εστιατόρια και οι άνθρωποί τους είναι αναπόσπαστο μέρος της κοινωνικής μας ζωής. Θα πρέπει να είμαστε αποτελεσματικοί, προσαρμοστικοί, ευέλικτοι στα νέα άγνωστα δεδομένα, για να μπορέσουμε να αφήσουμε πίσω αυτή την οικονομική και κοινωνική κρίση την οποία αντιμετωπίζουμε. Και για μας θα έχει ενδιαφέρον η επόμενη μέρα, ώστε να μπορέσουμε να εντάξουμε τους νέους κανόνες και να τους αφομοιώσουμε και στη δική μας κανονικότητα.
Θέλω να πιστεύω ότι θα το αφήσουμε πίσω, ότι θα είμαστε έξω χωρίς να φοβόμαστε. Η εστίαση είναι μέρος του πολιτισμού μας, όχι μόνο οικονομικό γρανάζι. Η Ελλάδα προσφέρει χαρά, προσφέρει διασκέδαση. Η Θεσσαλονίκη έχει πάρα πολύ υψηλή ποιότητα υπηρεσιών και θεωρώ ότι θα συνεχίσει να την διατηρεί. Θα πρέπει και ο κόσμος να στηρίξει τις επιχειρήσεις, όπως και το κράτος στην προκειμένη περίπτωση. Είμαστε απέναντι σε ένα αμήχανο γεγονός γιατί το κλείσιμο που έγινε στις 13 Μαρτίου είναι κάτι που είναι έξω από μας. Είμαι από τους ανθρώπους που αντιμετωπίζω τα προβλήματα ένα ένα, οπότε περιμένω να ανοίξουμε και να προσαρμόσουμε τη δουλειά μας στα νέα δεδομένα. Θα προσαρμοστούμε, θα αλλάξουμε, θα δουλέψουμε, θα τα καταφέρουμε.
Πέτρος Παλάκας | Θέατρο Αυλαία
Στις εξαγγελίες σχετικά με την μετάβαση στην επόμενη μέρα, δεν έχει γίνει κάποια νύξη ούτε για τα θέατρα, ούτε γενικότερα για τον πολιτισμό. Γενικώς, είναι πολύ δύσκολη η κατάσταση. Έτσι κι αλλιώς το καλοκαίρι από ότι ειπώθηκε θα πάψει οποιαδήποτε δραστηριότητα πολιτισμού, είτε θέατρο, είτε συναυλίες, είτε οτιδήποτε. Και το επόμενο πρόβλημα που διαφαίνεται είναι από Σεπτέμβριο και μετά, διότι σίγουρα θα υπάρξουν αρκετοί περιορισμοί όσον αφορά τις κλειστές αίθουσες και την προσέλευση του κόσμου. Και το πρόβλημα επίσης είναι ότι οποιοσδήποτε καλλιτεχνικός προγραμματισμός γίνεται πάντα αρκετούς μήνες πριν στον δικό μας τομέα. Και δυστυχώς αυτή την περίοδο κανένας δεν ασχολείται με το τι θα γίνει. Υπάρχει γενικότερα μια σιγή και μια απραξία αυτή τη στιγμή, οπότε το κακό είναι ότι, πέρα από το καλοκαίρι που ακυρώνεται, δεν μπορούμε ακόμα να προγραμματίσουμε για την επόμενη χρονιά. Οπότε για μας αυτή η κατάσταση μπορεί να τραβήξει μέχρι τον Δεκέμβριο. Έτσι είμαστε ένας κλάδος που έχει ιδιαίτερα πρόβλημα, όλοι έχουν, αλλά για μας ο χρόνος είναι πολύ μεγάλο πρόβλημα, γιατί ακριβώς δεν μπορούμε να προγραμματίσουμε τίποτα. Δεν μπορούμε να προγραμματίσουμε για Σεπτέμβριο και Οκτώβριο, το οποίο σημαίνει κόστη σχετικά, να ετοιμάσεις μια παραγωγή και ξαφνικά να έρθει ο Οκτώβριος και να πουν ότι κλείνουν ξανά τα θέατρα. Έτσι δεν έχουμε πάρα πολύ χρόνο και δεν μπορούμε να προγραμματίσουμε τίποτα για την επόμενη σεζόν. Χάθηκε που χάθηκε η φετινή, χάνεται το καλοκαίρι και από ότι φαίνεται το πρώτο τρίμηνο ήδη είναι σε πολύ δύσκολη κατάσταση.
Νομικά, αν επιτραπεί από τον Ιούνιο και μετά, επειδή δεν υπάρχει νόημα, οι κλειστές αίθουσες κλείνουν το καλοκαίρι, θεωρητικά από Σεπτέμβριο θα ξεκινήσουμε να δουλεύουμε. Αλλά θεωρώ ότι για να ξεκινήσουμε να δουλεύουμε, το θέμα του προγραμματισμού κλείνει συνήθως τώρα τον Μάιο, και κλείνονται σχεδόν όλες οι παραγωγές του πρώτου τριμήνου. Οπότε πιθανόν τον Σεπτέμβριο θα ανοίξουμε τυπικά και εφόσον δεν έχουν δημιουργηθεί κάποια καινούργια μέτρα. Δεν ξέρουμε με τι παραστάσεις θα ανοίξουμε, αυτό είναι το πρόβλημα, γιατί δεν έχουμε προγραμματίσει τίποτα. Οπότε γενικότερα είναι δύσκολη η κατάσταση μέχρι τώρα.
Τη νέα σεζόν, αν η κατάσταση δεν έχει αλλάξει δραματικά από θέμα υγείας και δεν επανέλθουν οι ίδιοι περιορισμοί και όλο το κομμάτι της επικινδυνότητας, θεωρώ ότι ο κόσμος θα έχει μπει σε μια καθημερινότητα, οπότε δεν νομίζω πως θα υπάρχει αυτή η φοβία του να μπει ο κόσμος σε μια κλειστή αίθουσα. Γιατί έχουμε αρκετό καιρό μπροστά μας. Θα έχουμε μπει σε μια καθημερινότητα, αν δεν υπάρξουν παρόμοια φαινόμενα από θέμα κρουσμάτων. Αν αρχίσουν πάλι τα μέτρα, θεωρώ ότι μετά ο κόσμος σίγουρα θα είναι το πρώτο πράγμα που θα αποφύγει, το να μπει σε μια κλειστή αίθουσα, είτε λέγεται θέατρο, είτε κινηματογράφος, είτε μουσική σκηνή. Ακριβώς επειδή εμπεριέχεται στο κομμάτι της ψυχαγωγίας, είναι όπως θα πήγαινε σε ένα εστιατόριο που είναι κλειστό μέσα, επειδή είναι κλειστός χώρος, πιθανόν να φοβηθεί ο κόσμος να μπει. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα γίνει κάτι τέτοιο από τη νέα σεζόν.
Μέτρα υγιεινής σίγουρα θα χρειαστεί να ληφθούν. Το πρώτο πράγμα που μπορεί να γίνει και νομίζω αυτό θα γίνει, είναι το να υπάρξει περιορισμός στον αριθμό των καθισμάτων με ένα ποσοστό 50% ανάλογα με την δυναμικότητα του κάθε χώρου, το οποίο κι αυτό είναι πρόβλημα. Δηλαδή, ναι μεν θα λειτουργείς, αλλά αλλιώς προγραμματίζεις μια παράσταση αν για παράδειγμα διαθέτεις 200 ή 300 θέσεις κι αλλιώς αν έχεις μόνο 100. Όταν κάνεις μια παραγωγή έχεις ένα business plan, όπου στο κομμάτι των εσόδων προϋπολογίζεις τον αριθμό των καθισμάτων που διαθέτεις. Αν αυτό πέσει 50%, σημαίνει ότι αλλάζει όλος ο σχεδιασμός. Το οποίο, το «δυστυχώς» είναι ότι ακόμα δεν το ξέρουμε. Αν το ξέραμε από τώρα ότι θα δουλέψουμε από τον Σεπτέμβριο με 50%, ακόμα κι αυτό θα μπορούσε να προϋπολογιστεί. Το θέμα είναι ότι θα το ξέρουμε τότε, τελευταία στιγμή. Οπότε με την λογική ότι ο καλλιτεχνικός προγραμματισμός μας γίνεται αρκετούς μήνες νωρίτερα, αυτό καθιστά πρόβλημα, και θα πρέπει με τις αποφάσεις της τελευταίας στιγμής, που αναγκαστικά θα παρθούν τότε, να προσαρμοστούμε άμεσα σε κάποια καινούργια δεδομένα, κάτι για το οποίο δεν ξέρω αν θα υπάρχει ο χρόνος.
Η κατάσταση στον χώρο του θεάτρου θα αλλάξει δραματικά εκ του αποτελέσματος λόγω του ότι σίγουρα πάρα πολλές καλλιτεχνικές εκδηλώσεις θα περιοριστούν, θα αναβληθούν, δεν θα γίνουν. Σε όλο το φάσμα των εκδηλώσεων, όχι μόνο του θεάτρου, και στο μουσικό κομμάτι και στον κινηματογράφο κτλ. Διότι τα κόστη σε μας είναι μεγάλα και πάντα γίνεται αρκετά έγκαιρα. Οπότε με την λογική ότι θα δούμε τότε τι κατάσταση επικρατεί και με την λογική ότι θα κοιτάξουμε όσο μπορέσουμε χρονικά να προετοιμάσουμε κάποιες θεατρικές παραγωγές, σίγουρα δεν είναι στον βαθμό που θα ήταν αν δεν υπήρχε όλη αυτή η κατάσταση, θα προγραμματίζαμε περισσότερες παραγωγές, είτε ήταν στο κομμάτι της παιδικής σκηνής, είτε ήταν στο κομμάτι των βραδινών παραγωγών. Και βέβαια στο σύνολο των θεάτρων της πόλης. Αυτό βέβαια σημαίνει ότι, είτε εμείς σαν Θέατρο Αυλαία, είτε γενικότερα όλοι οι επιχειρηματίες που έχουμε θέατρα, δεν θα προλάβουν να φτιάξουν έναν προγραμματισμό ετήσιο ή του πρώτου τριμήνου. Μοιραία θα γίνουν πολύ λιγότερες παραγωγές, άρα οι επιλογές του χρόνου θα είναι πολύ λιγότερες. Είτε αυτό σημαίνει σε επίπεδο επιλογών για τον θεατή, είτε επιχειρηματικά και οικονομικά για μας. Που θα είναι κι αυτό ένα οικονομικό πρόβλημα το οποίο θα έχει συνέχεια για αρκετό καιρό ακόμα, πέρα από το πρόβλημα που ήδη δημιουργήθηκε τώρα. Οπότε νομίζω ότι έχουμε ακόμα πολύ μέλλον μπροστά μας και θέλει ψυχραιμία.
Δείτε επίσης:
Τέσσερις Φορείς Πολιτισμού της Θεσσαλονίκης μιλούν για το «σήμερα» και το «αύριο» της πανδημίας στην Parallaxi
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ