Φτάνει ένα ντου για να σωθεί το Στρατόπεδο Κόδρα;

Μάλλον όχι θα απαντούσαν όλοι όσοι έχουν ασχοληθεί με το θέμα. Δεδομένου ότι λόγω του μοναδικού ιδιοκτησιακού καθεστώτος του Στρατοπέδου, η ευθύνη της διαχείρισής του ανήκει στη δικαιοδοσία τριών Υπουργείων (Οικονομικών, Αμύνης και Πολιτισμού) και αρκετών ιδιωτών. Το θέμα Στρατόπεδα έχει φτάσει στο μη παρέκει, ενώ το μπαλάκι πηγαίνει από το Υπουργείο στους δήμους κι από ‘κει στους δημότες και τελικά στην κοινωνία των πολιτών, με τον κάθε εμπλεκόμενο να σκάβει ο ένας τον λάκκο του αλλουνού και συνεννόηση μηδέν από παντού, ενώ οι διεκδικήσεις ένθεν και ένθεν υπονομεύονται από δημόσιους φορείς μέχρι τον γείτονα της διπλανής πόρτας φέρνοντας την κατάσταση, ιδιαίτερα όσον αφορά στο Κόδρα, σε πλήρες αδιέξοδο.

Και εδώ είναι που έρχονται “της γης οι κολασμένοι” για να καταλάβουν τον χώρο που μοιάζει (και είναι) αδύνατον να ελεγχθεί. Και έτσι μετατρέπεται αυτός το τεράστιο φιλέτο εντός του πολεοδομικού συγκροτήματος της Θεσσαλονίκης, που θα μπορούσε να μετατραπεί σε μητροπολιτικό πάρκο στολίδι, σε βασίλειο των σκουπιδιών και των παρανόμων.

Σήµερα το Κόδρα βρίσκεται στο ίδιο σηµείο που ήταν και πριν από 15 χρόνια. Όσον αφορά τα διατηρητέα κτίρια σε πολύ χειρότερη. Τα περισσότερα κτίρια είναι καμμένα, με γκρεμισμένες σκεπές και ετοιμόρροπους τοίχους. Όσον αφορά την ασφάλεια, τον φωτισμό, την καθαριότητα σε ακόμη χειρότερη. Αυτό το ιδιοκτησιακό καθεστώς κουβάρι δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ αν δεν παρθούν γενναίες αποφάσεις από την κεντρική εξουσία. Αλλά ποιος έχει χρόνο και διάθεση να ασχοληθεί με ένα στρατόπεδο στη Βόρειο Ελλάδα που έχει καταντήσει γόρδιος δεσμός;

Διαβάστε όλο το ιστορικό:  Στρατόπεδο Κόδρα: ιστορία εγκατάλειψης δίχως τέλος

Χθες Πέμπτη 2 Μαρτίου πραγματοποιήθηκε επιχείρηση για την απομάκρυνση περίπου 60 Βουλγάρων ρομά που μαίνονται τους κάδους ανακύκλωσης. Η επιχείρηση ξεκίνησε ύστερα από αυτοψία των υπηρεσιών του Δήμου και μετά από  καταγγελίες δημοτών,  και συμμετείχαν σ΄αυτήν κλιμάκια των Υπηρεσιών Καθαριότητας, Πρασίνου, Ανακύκλωσης  και Τεχνικών Υπηρεσιών, Πολιτικής Προστασίας και Περιβάλλοντος του δήμου Καλαμαριάς και ασυνομικοί.

Η επιχείρηση δεν θα αναστρέψει, φυσικά, την κατάσταση. Μοιάζει λίγο σαν να προσπαθείς να θεραπεύσεις με ιώδιο και γάζες ένα πόδι με συντριπτικό κάταγμα. Τα παραπήγματα άδειασαν για λίγο από τους ενοίκους φαντάσματα, ο τόπος καθαρίστηκε από την υπηρεσία καθαριότητος του Δήμου Καλαμαριάς, οι ρομά-σκουπιδοσυλλέκτες των κάδων ανακύκλωσης είτε ταυτοποιήθηκαν από το κλιμάκιο της αστυνομίας που συνόδευσε την επιχείρηση, είτε περίμεναν στη γωνία για να επιστρέψουν στον τόπο τους μετά την απομάκρυνση των υπευθύνων. Και αυτό θα επαναλαμβάνεται αν δεν παρθούν οριστικές αποφάσεις για το Στρατόπεδο.

Με τον δήμο να κοντεύει να χρεωκοπήσει πληρώνοντας εδώ και χρόνια αποζημιώσεις σε ιδιώτες ιδιοκτήτες τμημάτων του Στρατοπέδου αφού χαρακτηρίζοντας το Στρατόπεδο ως χώρο πρασίνου αποκλείει την δόμηση, μόνο η Κυβέρνηση φαίνεται ικανή να μπορεί να διορθώσει τα πράγματα κρίνοντας ως ανταλλάξιμα τα οικόπεδα και παραχωρώντας οριστικά το Στρατόπεδο στον Δήμο, ώστε να εκπονηθεί στο σύνολο μια μελέτη που θα μπορούσε να χρηματοδοτηθεί ίσως μέσω ευρωπαϊκών προγραμμάτων.