Η Θεσσαλονίκη αυτή την εβδομάδα είναι πολύχρωμη

Kάθε φορά που έρχεται ο Ιούνιος, σημαίες ουράνιου τόξου ανεμίζουν, αυτοκόλλητα και πανό αναγράφουν συνθήματα περηφάνιας, βιτρίνες καταστημάτων και ολόκληρα ράφια γεμίζουν με πολύχρωμα προιόντα και ναι, ο Ιούνιος είναι μήνας υπερηφάνειας και αυτό πρέπει να φέρνει μόνο χαρά στους ανθρώπους. Είτε αυτούς που συμμετέχουν σε αυτές τις εκδηλώσεις, είτε σε αυτούς που για δικούς τους λόγους αισθάνονται πως δεν εκφράζονται και δεν τους εκφράζει ένας μήνας περηφάνιας.

Στη Θεσσαλονίκη, σε αντίθεση με την Αθήνα που νιώθω χρόνο με τον χρόνο να γιγαντώνεται όλο αυτό, μοιάζει η δυναμική του Pride να περιορίζεται στα σχεδόν ίδια ποσοστά κάθε χρόνο, ίσως μη καταφέρνοντας τελικά να εισχωρήσει μέσα στην κοινωνία και να φέρει στην διοργάνωση περισσότερο κόσμο, από αυτούς που τους εκφράζει αν θέλετε και ως στάση ζωής. Τουλάχιστον σε ένα μεγάλο ποσοστό, καθώς ξέρω δεκάδες straight ανθρώπους που επιλέγουν να στηρίξουν και να περπατήσουν σε μία παρέλαση Pride της Θεσσαλονίκης, αλλά θα ήθελα να δω ακόμα περισσότερο κόσμο να βγαίνει να περπατήσει στις πορείες. ίσως βέβαια, αυτό να ενισχύει και την ανάγκη ακόμα του να υπάρχουν τα Pride, όσο οι κοινωνίες δεν δείχνουν να τα αποδέχονται και να “γιορτάζουν” μαζί τους σε ένα μεγαλύτερο ποσοστό.

Άλλωστε, τα Pride, μπορεί από τη μία να είναι η φωνή των δικαιωμάτων και της ορατότητας των ανθρώπων της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, δεν παύει όμως να είναι και μία γιορτή συναισθημάτων, γιορτή φιλίας και στήριξης για όλους. Και αυτός είναι ένας καλός λόγος για να τους χωράει και όλους.

Κάνοντας πάντως μία βόλτα στα κεντρικά καταστήματα της πόλης, πολλές είναι οι βιτρίνες που έχουν προσαρμοστεί στα χρώματα της εβδομάδας, με προιόντα κάθε λογής που μοσχοπουλιούνται αυτές τις μέρες ενόψει την παρέλασης του Σαββάτου. Από μπλουζάκια και καπέλα, μέχρι μπουκάλια νερού και ομπρέλες, πετσέτες, κάλτσες και ανεμιστηράκια χειρός στα χρώματα του Pride δηλώνουν πως η πόλη ζει αυτή την εβδομάδα σε ρυθμούς αποδοχής και συμπερίληψης. Κάτι βέβαια, που δεν περιορίζεται ασφαλώς σε μία εβδομάδα ή έναν μήνα, αλλά αν αυτό μπορεί να αποτελεί μία καλή εξέλιξη, ελπίζω σύντομα να γίνει ακόμα καλύτερη.

Πώς ξεκίνησε όμως όλο αυτό;

Ο Ιούνιος, μήνας υπερηφάνειας, είναι ο μήνας που πραγματοποιείται ο παγκόσμιος εορτασμός της κοινότητας LGBTQIA+ για τη μακρόχρονη ιστορία τους στον αγώνα για δικαιώματα και ισότητα. Τιμά ιδιαίτερα τις ταραχές του Stonewall το 1969 στη Νέα Υόρκη, που αναγνωρίστηκε ως το καθοριστικό γεγονός που δημιούργησε το κίνημα LGBTQIA+. Σχεδόν μισό αιώνα αργότερα, μεγάλες πόλεις σε όλο τον κόσμο διοργανώνουν τις δικές τους γιορτές προς τιμήν του, με αποκορύφωμα τις εορταστικές παρελάσεις Υπερηφάνειας όπου συγκεντρώνονται τόσο άτομα LGBTQIA+ όσο και άλλοι άνθρωποι που συμμετέχουν για να στηρίξουν.

Ποια είναι η ιστορία πίσω από το Pride Month;

Όσο διασκεδαστικές και ξέγνοιαστες είναι τώρα οι παρελάσεις Pride, δυστυχώς έχουν τις ρίζες τους σε ένα οδυνηρό παρελθόν.

Το 1969, οι ομοφυλοφιλικές σχέσεις ήταν παράνομες στη Νέα Υόρκη. Τα άτομα που ταυτίζονται ως LGBTQ+ έπρεπε να είναι προσεκτικά με τις πράξεις και τις επιλογές ρούχων τους για να αποφύγουν την παρενόχληση και την πιθανή σύλληψη. Τα γκέι μπαρ ήταν οι μόνοι σχετικά ασφαλείς χώροι όπου μπορούσαν να κοινωνικοποιηθούν και να εκφραστούν ελεύθερα, χωρίς βέβαια να λείπουν οι συχνές αστυνομικές επιδρομές.

Το Stonewall Inn στο Greenwich Village της Νέας Υόρκης ήταν ένα τέτοιο μέρος. Τα ξημερώματα της 28ης Ιουνίου 1969, εννέα αστυνομικοί εισέβαλαν στο μπαρ για να συλλάβουν υπαλλήλους για πώληση ποτών χωρίς άδεια. Στη διαδικασία, παρενόχλησαν επίσης θαμώνες και συνέλαβαν πολλά άτομα που υποπτεύονταν ότι ήταν queer.

Σε αντίθεση με τις προηγούμενες επιδρομές, ωστόσο, οι πελάτες δεν διαλύθηκαν όπως τους είχε υποδείξει η αστυνομία. Αντίθετα, έμειναν έξω από το μπαρ, φωνάζοντας με θυμό τους αξιωματούχους και προσελκύοντας θεατές. Κάποια στιγμή, το πλήθος που αυξανόταν άρχισε να πετάει μπουκάλια. Η αστυνομία εγκλωβίστηκε μέσα στο Stonewall και κάλεσε για ενίσχυση, ενώ το πλήθος των 400 πλέον ατόμων παρέμενε έξω θυμωμένο

Οι ταραχές συνεχίστηκαν για τις επόμενες πέντε ημέρες. Ήταν η πρώτη φορά που οι λεσβίες, οι γκέι και οι τρανς είδαν τι μπορούσαν να πετύχουν με το να στέκονται αλληλέγγυοι μεταξύ τους.

Πώς προέκυψαν τα χρώματα Pride;

Λίγα χρόνια αργότερα, το 1978, ο ομοφυλόφιλος πολιτικός Χάρβεϊ Μιλκ ανέθεσε σε έναν φίλο του σχεδιαστή να δημιουργήσει ένα μοναδικό σύμβολο για να τονίσει την παρέλαση υπερηφάνειας . Ο σχεδιαστής συνέχισε δημιουργώντας τη σημαία του ουράνιου τόξου που έχει γίνει πλέον διεθνές σύμβολο για την κοινότητα LGBTQIA+.

Βοηθά πραγματικά η υποστήριξη ενός μεγάλου πάρτι στο δρόμο στην επίλυση των προβλημάτων που καλούνται να αντιμετωπίσει η η LGBTQ+ κοινότητα;

Όχι ακριβώς, αλλά σίγουρα βοηθάει!

Οι παρελάσεις υπερηφάνειας ήταν κάποτε διαμαρτυρίες. Η εξέγερση του Stonewall ξεκίνησε ως αντίδραση σε μια ακόμη ομοφοβική, βίαιη επιδρομή της αστυνομίας στο γκέι κλαμπ.  Σήμερα, ασφαλώς τα πράγματα είναι καλύτερα σε πιο σύγχρονες κοινωνίες όπως στην Ευρώπη και την Αμερική, ωστόσο κάθε διαδήλωση – όποιας μορφής – από την LGBTQ+ κοινότητα θα αποτελεί πάντα μίας μορφής διαμαρτυρία.

Παραδείγματα ανισοτήτων που αντιμετωπίζει η LGBTQ+ κοινότητα:

Υγειονομική περίθαλψη: Ο τρέχων χρόνος αναμονής για επίσκεψη σε κλινική ταυτότητας φύλου είναι 4 χρόνια.

Εκπαίδευση: Οι LGBTQ+ μαθητές είναι πιο πιθανό να εκφοβιστούν επειδή είναι LGBTQ+ και να απομονωθούν λόγω έλλειψης ειδικής υποστήριξης.

Απασχόληση: Οι εργαζόμενοι LGBTQ+ είναι πιο πιθανό να βιώσουν σύγκρουση και παρενόχληση στο χώρο εργασίας, καθώς το 40% των εργαζομένων LGB+ και το 55% των τρανς εργαζομένων αναφέρουν τέτοιες εμπειρίες .

Στέγαση: Το 24% των νέων αστέγων είναι LGBTQ+ .

Σε μία εποχή λοιπόν, που παγκοσμίως φαίνεται να ανεβάζουν τα ποσοστά τους τα ακροδεξιά κόμματα και οι κάθε λογής σκοτεινές αντιλήψεις, οι παρελάσεις Pride είναι ίσως πιο σημαντικές από ποτέ. Τόσο να συμβαίνουν όσο και να συμμετέχουμε όλοι για να φωτίσουμε τα σκοτάδια που μοιάζουν να θέλουν να επιστρέψουν.

Η Θεσσαλονίκη της περηφάνιας

Αυτή η εβδομάδα είναι εβδομάδα Pride για τη Θεσσαλονίκη, με καθημερινές εκδηλώσεις και με κορύφωση των εκδηλώσεων την πορεία υπερηφάνιας του Σαββάτου στις 18.00 με κεντρικό σύνθημα, το σημαντικό «Ανήκω σε εμένα». Η σημαντικότητα λοιπόν μίας τέτοιας διοργάνωσης στην πόλη μας, είναι τεράστια, όταν ακόμα μιλάμε για θέματα συμπερίληψης, για θέματα ορατότητας, όταν μεγαλώνουν γενιές που ακόμα απαντούν με μίσος σε ό, τι διαφορετικό.

«Τον τελευταίο καιρό όλο και πιο έντονα γινόμαστε μάρτυρες τραγελαφικών καταστάσεων, συχνά προϊόντων alt right εισαγόμενων από το εξωτερικό τάσεων, που επιχειρούν να μας επιβάλλουν περιορισμούς στο πώς θα διαχειριζόμαστε τα σώματα και τις ζωές μας και που αμφισβητούν κεκτημένα δεκαετιών. Θέλουν να μας πουν τι φύλο είμαστε, αν και πότε θα κάνουμε παιδιά, αν πρέπει να βάλουμε ή να χάσουμε κιλά και για ποιο λόγο, αν δικαιούμαστε να αρνηθούμε σεξουαλική επαφή ή αν “πηγαίναμε γυρεύοντας”, αν θα πρέπει να διατηρούμε την τριχοφυΐα μας, πώς θα επέμβουμε στο σώμα μας και γενικότερα στην εμφάνισή μας, λες και δεν υπάρχουν διαφορετικά γούστα και η αισθητική είναι μια και οικουμενική. Είναι αστείο ότι οι ίδιο κύκλοι που απορρίπτουν τις επεμβάσεις επαναπροσδιορισμού φύλου των τράνς ατόμων ως απαράδεκτες, στηρίζουν τις ακούσιες “διορθωτικές” επεμβάσεις στα ίντερσεξ άτομα ως απαραίτητες ακόμα κι όταν δε συντρέχει ιατρικός λόγος» ανέφερε πριν λίγες μέρες η εκπρόσωπος τύπου του 11ου Thessaloniki Pride, κ. Φιλομένη Μαρία Λιάτσα.

Μια εβδομάδα γεμάτη εκδηλώσεις κάθε είδους για κάθε ηλικία. Το Σάββατο 24 Ιουνίου η μεγάλη πορεία υπερηφάνειας θα ξεκινήσει στις 18:00, η οποία φέτος έχει σημείο εκκίνησης τη Νότια Πύλη της ΔΕΘ στη πλατεία της ΧΑΝΘ (και όχι τον Λευκό Πύργο που είχε ως συνήθως), καθώς το φετινό Pride στοχεύει, μεταξύ άλλων, να μας δώσει μια πρώτη γεύση για το πολυαναμενόμενο EuroPride 2024 που θα φιλοξενηθεί του χρόνου Θεσσαλονίκη.

Βάλε τα πιο χρωματιστά σου και έλα να περπατήσουμε παρέα. Κι αν δεν έχεις χρωματιστά, πάλι έλα. Άλλωστε αυτό είναι το νόημα του Pride. Η διαφορετικότητα και η αποδοχή της χωρίς όρους. Κάτι όπως πρέπει να είναι και η αγάπη…

Στη Θεσσαλονίκη το 2024 το πρώτο Euro Pride στην Ελλάδα

Την διοργάνωση του EuroPride 2024 στη Θεσσαλονίκη ανακοίνωσε ο εκπρόσωπος του Thessaloniki Pride κατά τον χαιρετισμό του το Σάββατο πριν από την παρέλαση υπερηφάνειας του Athens Pride 2023.

Το EuroPride είναι μια πανευρωπαϊκή διεθνής εκδήλωση της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας με παρέλαση υπερηφάνειας, που φιλοξενείται σε διαφορετική ευρωπαϊκή πόλη κάθε χρόνο. Φέτος το EuroPride θα διεξαχθεί στην Βαλέτα της Μάλτας.

Το EuroPride 2024 θα λάβει χώρα στη Θεσσαλονίκη το διάστημα 21-29 Ιουνίου 2024.

Το Thessaloniki Pride κέρδισε το δικαίωμα να φιλοξενήσει το EuroPride στην Ετήσια Γενική Συνέλευση της Ένωσης στο Γκέτεμποργκ της Σουηδίας τον Οκτώβριο του 2017. Το EuroPride επρόκειτο αρχικά να πραγματοποιηθεί στη Θεσσαλονίκη το 2020, αλλά ακυρώθηκε λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού.

Τα μέλη ψήφισαν στην Ετήσια Γενική Συνέλευση να επιτρέψουν στο Thessaloniki Pride να φιλοξενήσει το EuroPride το 2024 αντ’ αυτού.