Ας εμποδίσουμε άλλη μία γυναικοκτονία γιατί τα στοιχεία δείχνουν πως υπάρχει συνέχεια
Τί πρέπει να ξέρεις.
Εικόνες: SOOC Τους τελευταίους μήνες, τα θύματα σεξουαλικής κακοποίησης και ενδοοικογενειακής βίας αυξάνονται δραματικά. Καθημερινά διαβάζω ειδήσεις που με σοκάρουν και μερικές εξ αυτών καταλήγουν σε στυγερές γυναικοκτονίες, το κοινό παγερό συμπέρασμα είναι πως οι γυναίκες οι οποίες έχασαν τη ζωή τους από εγκλήματα με καθαρό έμφυλο κίνητρο φαίνεται όλο και να αυξάνονται στην χώρα μου και αυτό είναι κάτι το οποίο ήρθε η ώρα να μας ξυπνήσει από την απόλυτη σιωπή. Ήρθε η ώρα, το νομικό πλαίσιο της Ελλάδας να αλλάξει να έρθει πια η νομική αναγνώριση των γυναικοκτονιών, είναι φρικτό καθημερινά να τις παρακολουθούμε σαν επεισόδια από σειρές στην τηλεόραση.
Σύμφωνα με πανευρωπαϊκές έρευνες, 1 στις 3 γυναίκες κάποια στιγμή στη ζωή της θα αντιμετωπίσει σωματική, ψυχολογική ή σεξουαλική βία από τον σύντροφό της, 1 στις 5 γυναίκες θα πέσει θύμα βιασμού ή απόπειρας βιασμού, 40% με 50% των γυναικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει αναφέρει κάποια μορφή σεξουαλικής παρενόχλησης στο χώρο εργασίας. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στην εκδήλωση με θέμα «Έμφυλη Βία και τις Κοινωνικο-πολιτικές Πρακτικές. Η ακραία περίπτωση της «Γυναικοκτονίας», αποτύπωσε σε αριθμούς του τεράστιο μέγεθος του ακραίου ζητήματος, συγκεκριμένα, 2.600 γυναίκες στην ΕΕ χάνουν τη ζωή τους κάθε χρόνο από ενδοοικογενειακή βία, το 82% των περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας έχει θύματα τις γυναίκες και 1 στις 2 δολοφονίες γυναικών παγκοσμίως γίνεται από τους συζύγους/συντρόφους.
Η χώρα μας φιγουράρει ανάμεσα στις περιπτώσεις που ένα έγκλημα έμφυλης βίας θα καταγγελθεί πιο σπάνια. Από την αρχή του πρώτου λοκντάουν, εντός δύο μηνών τετραπλασιάστηκαν οι κλήσεις στη γραμμή SOS, που ανέφεραν έμφυλη βία. Τον Μάρτιο καταγράφηκαν 325 κλήσεις, τον Απρίλιο ανήλθαν στις 1070 (με 648 από αυτές να αφορούν ενδοοικογενειακή βία), ενώ το Μάιο ο αριθμός εκτοξεύτηκε στις 1769 κλήσεις. Από αυτές τις περιπτώσεις κακοποίησης δεν έχουμε εικόνα πόσες έφτασαν στις Αρχές. Αφενός, τα θύματα μπορεί να μεταπείθονται, αφετέρου φαίνεται ότι υπάρχει χαμηλή εμπιστοσύνη για το έργο της ελληνικής αστυνομίας ή/και του νομοθετικού πλαισίου (ειδικά για όσες δεν είναι παντρεμένες).
Εκείνο που σημάνει συναγερμό είναι η έλλειψη στέγης κακοποιημένων γυναικών η οποία και υπάρχει στις περισσότερες χώρες στην Ευρώπη, όμως στην Ελλάδα, οι δομές αυτές ήταν η πρώτες που έβαλαν λουκέτο με το μνημόνιο το 2009 και έκτοτε δεν επαναλειτούργησαν ποτέ άσχετα με το αν πράγματι τις έχουμε ανάγκη.
Μέχρι σήμερα μετράμε συνολικά 11 δολοφονίες γυναικών μέσα στο 2021, βάσει στοιχείων της Ελληνικής ομάδας του Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου για τις Γυναικοκτονίες (European Observatory on Femicide) τα έτη 2019-2020 τελέστηκαν στην Ελλάδα τουλάχιστον 39 γυναικοκτονίες. Συνολικά τα τελευταία 3 χρόνια 50 γυναίκες έχουν δολοφονηθεί από τους συζύγους-συντρόφους τους, και αντί η αιματοβαμμένη λίστα να σταματήσει εδώ, μεγαλώνει κάθε μέρα επικίνδυνα.
Τι μπορείς να κάνεις αν χρειάζεσαι βοήθεια/ Δεν είσαι μόνη! Έχεις όλους εμάς!
Γνωρίζω επί προσωπικού πως δεν είναι εύκολο να μοιραστείς την κακοποίηση σου, είτε εκείνη είναι σεξουαλική, είτε σωματική είτε ψυχική. Πολλές φορές έχεις φτάσει στο σημείο να καλέσεις για βοήθεια (15900,210 32 20 900, 800 11 88 881) μα ή δεν τα κατάφερες ή το μετάνιωσες.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Πάραυτα, να ξέρεις πως υπάρχουν μυστικά σινιάλα, τα οποία και πρέπει να γνωρίζεις. Τον γύρo του διαδικτύου κάνει τους τελευταίους μήνες η παραλλαγμένη μπουνιά.
H ιστορία ξεκίνησε από τον Καναδά, το Ίδρυμα Canadian Women’s Foundation του Καναδά, βασίστηκε στις βίντεοκλήσεις και εφηύρε μία σιωπηλή χειρονομία, εν ονόματι “Signal for help”, σήμανση έκκλησης βοήθειας, για εκείνους που μπορούσαν με αυτό τον τρόπο να επικοινωνήσουν με τον στενό τους κύκλο αλλά δεν μπορούσαν να εκφραστούν ελεύθερα.
Στην πραγματικότητα είναι δυο απλές κινήσεις: η παλάμη στραμμένη προς την κάμερα με τον αντίχειρα προς τα μέσα, και κλείσιμο των υπολοίπων δακτύλων πάνω από τον αντίχειρα. Το σινιάλο είναι γρήγορο και διακριτικό και υιοθετείται από όλους και περισσότερους οργανισμούς ανά τον κόσμο. Αν κάποια, σου κάνει το ”Signal For Help” κάλεσε την γραμμή SOS 15900 της Γενικής Γραμματείας Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων.
Επίσης, μπορείς να απευθυνθείς στα 42 συμβουλευτικά κέντρα σε όλη την Ελλάδα. Τα Συμβουλευτικά Κέντρα δέχονται γυναίκες που έχουν υποστεί σωματική και σεξουαλική κακοποίηση, ψυχολογική, συναισθηματική ή/και λεκτική βία, καθώς και πολλαπλές διακρίσεις, και συγκεκριμένα: ενδο-οικογενειακή/συντροφική βία, βιασμό ή απόπειρα βιασμού, σεξουαλική παρενόχληση στην εργασία, σε κοινωνικό χώρο κ.λπ. Επίσης, δέχονται γυναίκες που έχουν υπάρξει θύματα πορνείας ή παράνομης διακίνησης και εμπορίας με σκοπό την οικονομική/σεξουαλική εκμετάλλευση (trafficking) και παρέχουν δωρεάν υπηρεσίες συμβουλευτικής στήριξης και φιλοξενίας σε γυναίκες θύματα βίας από εξειδικευμένο προσωπικό.
Ήξερες ότι στο Δήμο Θεσσαλονίκης, έχουμε στέγη για τις Κακοποιημένες Γυναίκες & Ανήλικα Κορίτσια; Mπορείς να καλέσεις στο 2310 528 483 και 2310 519 594.
Θα ξεπεράσω τα τυποποιημένα, θα πάω στα γενικά, αν ψυλλιαστείς ποτέ ή σου εκμυστηρευτεί φίλη σου πως βρίσκετε σε μία κακοποιητική σχέση, μην πάρεις την απόφαση να απέχεις από την διάσωση της. Πάρε πρωτοβουλία, αγνοώντας τι θέλει η ίδια και ζήτα βοήθεια. Πολλές φορές τα τελευταία χρόνια ήρθα αντιμέτωπη με τέτοιου είδους καταστάσεις που δεν ήξερα τι να κάνω, μα η λύση είναι να προλάβεις να την σώσεις και δεν δέχομαι ατάκες του στιλ, η κάθε μία επιλέγει πως θα ζήσει την ζωή της. ΟΧΙ! Δεν είναι όλες δυνατές για να προλάβουν να ξεφύγουν από μία τέτοια κατάσταση, σε αντίθεση με εσένα που μένεις δίπλα άπραγη, επιτέλους κινητοποιήσου.
Ένα γράμμα για εκείνους που μπήκαν στην διαδικασία να αμφισβητήσουν το θύμα και να δικαιολογήσουν τον δράστη
Ομολογουμένως, περίμενα πως από την μακροσκελέστατη αιματοβαμμένη λίστα των θυμάτων, θα απαλειφθούν τέτοια αδιανόητα σχόλια. Μα όχι, η Ελλάδα είναι μία χώρα που δεν θα πάψει να με εκπλήσσει ποτέ. Είστε πολλοί εκείνοι που έχετε θράσος και το θλιβερό είναι πως μονάχα που δικαιολογείτε την βία είστε ικανοί να κάνετε το επόμενο έγκλημα. Δεν θα σας θέσω την ερώτηση ”αν το έκαναν στην κόρη ή την αδερφή σας πως θα αντιδρούσατε” γιατί την στάση σας την θεωρώ δεδομένη, πως θα πηγαίνατε στην πλευρά του θύτη.
Θα σας προβληματίσω με άλλον τρόπο, λαμβάνοντας υπόψιν τις σκέψεις του δολοφόνου/ κακοποιητή, ταυτόχρονα μπαίνετε στην λίστα εκείνης της πλευράς, δεν διαφέρετε καθόλου, απτά κακοποιείτε ψυχολογικά το θύμα που υπέστη εκείνη την κατάσταση μπορεί όχι με χειροδικία αλλά σίγουρα ψυχολογικά. Θα σας απογοητεύσω μα δυστυχώς ο όρος ”γυναικοκτονία” και ”έμφυλη βία” θα αρχίσει να ματώνει στα αυτιά σας μέχρι να καταλάβετε πως πια ούτε εσείς ανήκετε σε αυτή την κοινωνία που πάμε να χτίσουμε.
Το πέπλο της μικροψυχίας ενός τέρατος-άνδρα που επέλεξε τον τραγικό θάνατο για την ”αγαπημένη του” και μετά αυτοκτόνησε ή οδηγήθηκε στην φυλακή, ανεξαρτήτως ιδιότητας που έχει και ανεξαρτήτως ταυτότητας που του χάρισε η κοινωνία απλόχερα, φαίνεται στην κατάθεση μετά φόνου. Όταν πια με μία απλή πρόταση ”την σκότωσα γιατί την ζήλευα” δίνει ενθαρρυντικό στον εαυτό του με την πιο φθηνή αιτιολογία που είχε κατά νου, όταν την έσφαξε και τα αίματα της έβαψαν τα ρούχα του και εκείνος για να γλιτώσει σκέφτηκε το πώς θα καλύψει την αισχρή του πράξη, πήρε παράταση 20 ημερών και κυκλοφορούσε δίχως τύψεις στην κηδεία της, έφυγε από τον τόπο του εγκλήματος και δεν επέστρεψε ποτέ μέχρι που βρέθηκε από τις αρχές.
Μετράμε νεκρές, κάθε μέρα, ενδεχομένως να υπάρχουν κι άλλες που δεν τις αναζήτησε κανείς. Ενδεχομένως να κινδυνεύεις εσύ που διαβάζεις αυτή τη στιγμή το κείμενο μου, ενδεχομένως η μητέρα σου. Γνωρίζω πως δεν είναι εύκολο να σου πω μίλα, μα να θυμάσαι πως αφού είσαι δυνατή που αντέχεις την κακοποίηση είσαι δυνατή για να απελευθερωθείς απ’ αυτή, χρησιμοποίησε το signal for help αν δεν μπορείς να καλέσεις βοήθεια, πάνε στο φαρμακείο, στο φούρνο, στο καφέ μην πεις τίποτα κάνε την χειρονομία σου θα βρεθεί λύση. Δεν είσαι μόνη σου και δεν θα σε αφήσουμε μόνη.
Οι ”Υπέροχες γυναίκες” που αγωνίζονται και πρέπει να γνωρίσετε
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
