Best Of Parallaxi: Τα 10 κείμενα που διαβάσατε περισσότερο τον Ιανουάριο
Ο πρώτος μήνας του φθινοπώρου τελείωσε και ήρθε η ώρα να ρίξουμε μια ματιά στα δέκα πιο διαβασμένα κείμενα της Parallaxi τις τελευταίες 30 μέρες.
Ο πρώτος μήνας του φθινοπώρου τελείωσε και ήρθε η ώρα να ρίξουμε μια ματιά στα δέκα πιο διαβασμένα κείμενα της Parallaxi τις τελευταίες 30 μέρες. Ιστορίες, διαδρομές, απόψεις, ταξίδια, ρεπορτάζ και πολλά άλλα συνθέτουν το μωσαϊκό των πιο δημοφιλών posts.
#10 Χρειαζόμαστε διαφημίσεις που σπάνε τα στερεότυπα που μας δημιούργησαν
Δεν φταίνε οι εταιρίες, φταίει το γεγονός του ότι όλοι έχουμε συνηθίσει σε συγκεκριμένες πεπατημένες. Tα ερεθίσματα και τα πρότυπα που δεχθήκαμε από τις πρώτες ημέρες που παρακολουθήσαμε την μικρή οθόνη και χαζέψαμε στα περιοδικά είναι αυτά, ή μάλλον φυσικά και είναι αυτά. Θα έβλεπες εσύ μία ξεμαλλιασμένη και θα πήγαινες να αγοράσεις το συγκεκριμένο προϊόν; Η απάντηση είναι προφανώς και όχι. *Η συνέχεια εδώ.
#9 Όταν βιάζεται ένα κορίτσι οι ”ναι μεν αλλά” βουλώστε το
Η είδηση κυκλοφορεί στα σόσιαλ και παίρνει κοινωνικές διαστάσεις καθώς η ευαισθητοποίηση σε ζητήματα σαν και αυτό τον τελευταίο χρόνο είναι μεγάλη. Από την ώρα που έγινε η είδηση γνωστή χθες, διότι από τις 2 Ιανουαρίου που έγινε η καταγγελία στην αστυνομία μέχρι και χθες είχαμε σιωπή ιχθύος, από τη στιγμή που είχαμε αντίδραση του θύτη με ανάρτηση του στα κοινωνικά μέσα που προσπάθησε να θολώσει τα νερά, ξεκίνησε ένα γαϊτανάκι αναρτήσεων ανθρώπων που τόλμησαν, ενώ οι λεπτομέρειες του εγκλήματος μόλις άρχισαν να γίνονται γνωστές, να ποστάρουν τη γνωστή άθλια ρητορική που συνοψίζεται στη φράση ”τα ήθελε και κείνη και πήγε”. Στην αιώνια δηλαδή λήθη ενός σεξιστικού σύμπαντος που αργοπεθαίνει θεωρητικά όμως τελικά παραμένει πανταχού παρόν. *Διαβάστε την συνέχεια εδώ.
#8 Βόλτα στα Πεύκα – 6 στάσεις που πρέπει να κάνεις!
Τα Πεύκα (αναφέρεται συχνά και με την παλαιότερη ονομασία του, Ρετζίκι, καθώς έτσι το γνωρίζουν οι περισσότεροι) αποτελούν προάστιο της Θεσσαλονίκης και δημοτική ενότητα του Δήμου Νεαπόλεως – Συκεών. Η λέξη Ρεντζίκι αποτελεί παράφραση της παλαιότερης ονομασίας της περιοχής Ουρεντζίκ (τουρκικά: Örencik) που σημαίνει Μικρός Παράδεισος και αποτελούσε μια ευχάριστη συνοικία της πόλης κατά την περίοδο της Οθωμανοκρατίας. Σήμερα η επίσημη ονομασία της πόλης είναι Πεύκα αλλά χρησιμοποιείται ευρέως και η ονομασία Ρετζίκι. Και όντως θα μπορούσαμε να πούμε πως η συγκεκριμένη περιοχή είναι ένα μικρός παράδεισος, καθώς συνδυάζει δύο πράγματα. Βρίσκεται σχετικά κοντά στο κέντρο, οπότε έχεις ό,τι θες στα πόδια σου αλλά από την άλλη η απόσταση της περιοχής από την βαβούρα εξασφαλίζει μία ησυχία και μία ηρεμία που πολλοί από εμάς θα την ζηλεύαμε. *Διαδικτυακή ξενάγηση εδώ.
#7 Τι συμβαίνει με το Πάρκο Κυκλοφοριακής Αγωγής στον Εύοσμο;
Παιδιά που προσπαθούν να τρυπώσουν με τα ποδήλατα τους από τα κάγκελα της περίφραξης και γονείς να πηδούν πάνω από αυτήν, προκειμένου να μπουν στο εσωτερικό του Πάρκου Κυκλοφοριακής Αγωγής στον Εύοσμο. Αυτή είναι η εικόνα που σημειώνεται το τελευταίο διάστημα στο χώρο, σύμφωνα με τα όσα καταγγέλλουν κάτοικοι της περιοχής στην parallaxi. *Το ρεπορτάζ εδώ.
#6 Η Θεσσαλονίκη σε ασφυξία
Δεν μου αρέσει να εξιδανικεύω το παρελθόν, όμως από χθες το βράδυ που πληροφορήθηκα το θάνατο του Μπάμπη Αργυρίου μια θλίψη με κυρίεψε. Ο Μπάμπης ήταν ένα από τα πρόσωπα που εκπροσωπούσαν μοναδικά μια φωτεινή εποχή της πόλης. Μια εποχή εμπνευστική, πρωτοποριακή, ορμητική.
*Η συνέχεια εδώ.
#5 Η ξεχασμένη γέφυρα
H αμερικανική εταιρεία Τhe Νear Εast Foundation Company, εκτός από αποξηραντικά και αποστραγγιστικά έργα, κατασκεύασε το 1933 σιδηροδρομικές και οδικές γέφυρες, μεταξύ των οποίων και αυτή της Χαλκηδόνας στον ποταμό Αξιό (η κοίτη του οποίου εγκιβωτίσθηκε λόγω πλημμυρών και εκτράπηκε δυτικότερα). Κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το 1941, Άγγλοι σαμποτέρ κατέστρεψαν τη γέφυρα. Οι Γερμανοί την αναστήλωσαν και ήταν οι ίδιοι που την ανατίναξαν το 1944 κατά την αποχώρησή τους.
*Η ιστορία της εδώ.
#4 Η ερωτική Θεσσαλονίκη. Ας φάμε τώρα έρωτα.
Στο τέλος της δεκαετίας του ογδόντα αντίκρυσα με τα μάτια μου ένα σκηνικό που μου θύμισε το Salo του Παζολίνι.Στο πάρτι έναρξης του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης που γινόταν τότε μέσα στη ΔΕΘ είδα κάτι ανατριχιαστικό. Ήταν λίγο πριν το χάραμα, όλοι οι μπουφέδες με τα γουρουνόπουλα που είχαν πορτοκάλια στο στόμα και έχασκαν λεηλατημένα πάνω στους πάγκους, παντού πεταμένα πιάτα, μαχαιροπήρουνα και ποτήρια, αλκοόλ χυμένο στα πατώματα και ένα ασανσέρ σταματημένο ανάμεσα στο ισόγειο και τον πρώτο όροφο του περιπτέρου. Κάποιοι περίμεναν να υπομονετικά από έξω να ανοίξει η πόρτα και όταν άνοιξε μετά από πολλή ώρα βγήκαν γνωστά πρόσωπα του κινηματογραφικού χώρου και μια νεαρή κοπέλα σε κατάσταση αλλοφροσύνης που έτρεξε προς την έξοδο του περιπτέρου.
*Η συνέχεια εδώ.
#3 Αχίλλειον-Ένα σχόλιο. Με αφορμή ακόμη ένα βιασμό
Για να περιγράψεις μια κοινωνία, αρκεί να δεις τα εγκλήματα που διαπράττονται μέσα σε αυτή” – Claudia Pineiro, Αργεντινή συγγραφέας Όσο θυμάμαι από Θεσσαλονίκη τις δεκαετίες ’70 και ’80, το «Αχίλλειον» στην παραλία ήταν ένας πολύ ελκυστικός τόπος συναντήσεων της γενιάς μου. Ήταν ένα καφενείο όπου συνήθως το πρωινό διάβαζαν διανοούμενοι τις εφημερίδες και κάναν διάφορες πολιτικοκοινωνικές αναλύσεις, στέκι στρατευμένων αριστεριστών και αναρχοαυτόνομων από το μεσημέρι κι ως αργά το βράδυ, απ’ όπου δεν υπήρχε περίπτωση να μην περάσεις έστω κι απ’ έξω κάποια στιγμή της βραδιάς… Ειδικά στην κοσμοσυρροή απ’ έξω νομίζω πρωτοξεκίνησε το φλερτ με ορθοστασία και περιπτερόμπυρο. Η περαντζάδα με στάσεις περιλάμβανε ασφαλώς το Αιγαίο, το Ματζέστικ.
*Διαβάστε την συνέχεια εδώ.
#2 Είδαμε το “Καρτ Ποστάλ” ανάποδα
“Καρτ Ποστάλ”, το οποίο και άργησα πολύ να ξεκινήσω, την περασμένη Παρασκευή είδα το πρώτο (για εμένα) τελευταίο (για εσάς) επεισόδιο και εδώ κάπου οφείλω να πω πως μπορείτε να σχολιάσετε ελεύθερα την απροσεξία μου στα νούμερα των επεισοδιών στην πλατφόρμα του ERTFLIX, αλλά δυστυχώς είμαι θύμα του Netflix όπου και τα επεισόδια ξεκινούν από αριστερά προς τα δεξιά και όχι αντίστροφα. Παρακολούθησα λοιπόν το τελευταίο επεισόδιο και φυσικά όταν συνειδητοποίησα πως βλέπω την σειρά με λάθος σειρά (λογοπαίγνιο) ήταν πολύ αργά. Οφείλω όμως να πω πως το “Καρτ Ποστάλ” είναι μία σειρά που βλέπεται και ανάποδα και ενδεχομένως να έχει και περισσότερο ενδιαφέρον, καθώς οι ιστορίες των επεισοδίων είναι αυτοτελείς και μονάχα ένας πρωταγωνιστής, ο Ανδρέας Κωνσταντίνου ή αλλιώς Τζόζεφ μένει ίδιος.
*Η συνέχεια εδώ.
#1 Τα Μπατώ Μους στη Θεσσαλονίκη!
Θεσσαλονίκη Πρωτοχρονιά 2.063 μ.Χ. Έφτασαν άλλα πέντε υπερσύγχρονα Bateaux mouches για κρουαζιέρες στο Θερμαϊκό! Ζούμε μεγάλες στιγμές στη Θεσσαλονίκη σήμερα Πρωτοχρονιά του 2.063 μ.Χ! Και αυτό γιατί μετά την τεράστια επιτυχία που είχαμε από την κατασκευή του «Χωριού του Άη Βασίλη» στο Χορτιάτη, σειρά έχουν τα δεκάδες γαλλικά Bateaux mouches που πλέουν στο Θερμαϊκό κόλπο!
*Δείτε εδώ την συνέχεια.