Οι Σποράδες έχουν βασίλισσα και εκείνη λάμπει

Σάββατο 07:45, φτάνουμε στο Λιμάνι της Θεσσαλονίκης, μετά από τρία χρόνια επιτέλους η πόλη και όλη η Βόρεια Ελλάδα, συνδέεται ξανά ακτοπλοϊκά με τις Σποράδες. Προορισμός δικός μας, η Σκιάθος. Ανεβαίνω στο πλοίο με μία ανυπομονησία. Το πρώτο ταξίδι μετά από 2 χρόνια.

Επιβιβαστήκαμε, αφήνοντας το Λιμάνι πίσω μας και διασχίσαμε τον Θερμαϊκό, σαλπάραμε με τον ήλιο να αντανακλάται στην θάλασσα και η Αριστοτέλους χανόταν στον ορίζοντα. Σε μόλις 3 ώρες και 15 λεπτά, ”πατήσαμε” το πρώτο κύμα του νησιού.

Αντικρίζουμε από μακριά την ομορφιά της Σκιάθου, λευκά σπίτια, με μπλε του ουρανού πατζούρια, βουκαμβίλιες και το Μπούρτζι παραδίπλα να συμπληρώνει την μαγική εικόνα της.

Η παραθαλάσσια διαδρομή, με τα δεμένα σκαφάκια κατά μήκος της και από την απέναντι πλευρά τα καφέ και τα μεζεδοπωλεία, συνθέτουν το καλωσόρισμα του ειδυλλιακού και ζωντανού νησιού των Σποράδων.

Οι παραλίες του νησιού είναι από τις πιο εντυπωσιακές της Ελλάδας η συγκεκριμένη θεωρία επιβεβαιώνεται χαλαρά από μια διά θαλάσσης ξενάγηση. Οι περισσότερες εξ αυτών αποτελούνται από λεπτή άμμο και περιτριγυρίζονται από κατάπράσινα πεύκα τα οποία καθρεφτίζονται αρμονικά στην κρυστάλλινη θάλασσα της. Είναι δηλαδή ζωνταντές καρτ ποστάλ.

Πρώτη στάση – Βρωμόλυμνος και όχι δεν έχει καμία σχέση με αυτό που διαβάζετε. Το όνομά της οφείλεται σε μια μικρή παλιά λίμνη με ρηχά νερά που τώρα πια είναι ένα αποξηραμένο έλος. Η Βρωμόλυμνος βρίσκεται στη νότια πλευρά της Σκιάθου, φημίζεται από τους ντόπιους για τις ιδανικές καιρικές συνθήκες αφού προστατεύεται από τους βοριάδες. Είναι προσβάσιμη οδικώς αλλά και με καραβάκι το οποίο και προτιμήσαμε και μπορείς να το πάρεις από το λιμάνι του νησιού.

Δεύτερη στάση στην πιο φημισμένη παραλία της – Κουκουναριές. Η συγκεκριμένη παραλία θεωρείται από τις πιο γοητευτικές της Μεσογείου και είναι μία από τις πιο γνωστές του Αιγαίου. Η ψιλή άμμος που την καλύπτει, η οποία χρυσαφίζει από τον ήλιο, το περίφημο δάσος με τις κουκουναριές και το απέραντο γαλάζιο δημιουργούν μία πανδαισία εξωπραγματική. Στον χάρτη θα την βρεις ως ”Χρυσή Άμμο”, έχει βραβευτεί με Γαλάζια Σημαία και εκεί αν είσαι addicted στα watersports θα μπορέσεις να τα απολαύσεις. Και επίσης μην ξεχνάς πως έχει μία από τις 8 πιο γνωστές σχολές θαλάσσιου σκι.

Τρίτη Στάση – Ακτή Μάραθα, την επισκέφτηκε πριν λίγες μέρες και ο Σεΐχης του Κατάρ, ένας τροπικός παράδεισος στην Σκιάθο. Απέχει περίπου 10.8 χλμ από την χώρα και βρίσκεται κάτω από το ξενοδοχείο Skiathos Palace. Τα νερά της δροσερά, γαλαζοπράσινα και ριχά, ιδανικά για ένα πιο ήσυχο μπάνιο στο νησί που σπάνια κοιμάται. Ο συνδυασμός των δέντρων με την θάλασσα σου φέρνουν στο μυαλό τον ορισμό του επίγειου παραδείσου.

Τελευταία στάση πριν επιστρέψουμε για την απόλυτη βραδινή ζωή – Αγία Παρασκευή, έχει πάρει το όνομά της από το εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής που είναι κτισμένο εκεί δίπλα την σηματοδοτούν τα πεντακάθαρα νερά και χρυσή λεπτή άμμο. Είναι πολύ γνωστή για τις πάπιες της οι οποίες βγαίνουν στη στεριά.

Η κρουαζιέρα μας διήρκησε περίπου 2 ώρες, ήταν απολαυστική. Με ωραία ελληνική μουσική και περιήγηση στις πιο αγαπημένες αμμουδιές της Σκιάθου, αξίζει να κάνετε βόλτα με τα καΐκια των ντόπιων και να δείτε τις ακτές με άλλο μάτι, θαλασσινό.

Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο και πήγαμε να γευτούμε την Μεσόγειο. Κυριολεκτικά. Η Σκιάθος είναι ιδανική για θαλασσινά μεζεδάκια, και ούζο. Από τις δροσερές σαλάτες και τους χειροποίητους κολοκυθοκευτέδες μέχρι τα απόλυτα καλοψημένα και φρέσκα ψάρια. Εκεί θα φας τα πιο λαχταριστά αμυγδαλωτά και θα πιεις το πιο απολαυστικό λεμοντσέλο, από τα παραδοσιακά μαγαζιά της Χώρας.

Τελική στάση, η Χώρα για θερινό cocktail ή aperitif. Τα μπαράκια της και η νυχτερινή της ζωή κατά παράδοση είναι φημισμένα. Τα τελευταία 20 χρόνια οι φοιτητές την επιλέγουν για τις πρώτες τους διακοπές αφού τελειώσουν το σχολείο, γι αυτό και πολλοί είναι εκείνοι που λένε πως δεν κοιμάται ποτέ.

Υπάρχουν στέκια για όλα τα γούστα, για κάθε ηλικία, με soul και jazz μουσική, ακόμα και πιο εμπορική ελληνική και ξένη. Κάθε της στενό έχει άλλη ταυτότητα το βράδυ, κάθε πλατεία της γεμίζει με διαφορετικό κόσμο. Η ιδανική μπαρότσαρκα είναι εκείνη της παραλίας της από την αρχή του νησιού μέχρι και το τέλος. Μπορείς να απολαύσεις φρέσκο μαγειρευτό φαγητό και δυο μαγαζιά πιο πέρα να πιεις το ποτό σου με θέα το Μπούρτζι.

Την επόμενη μέρα και αν αγαπάς τις ταυτότητες των προορισμών που επιλέγεις, πρέπει να επισκεφθείς το πρώτο Οινοποιείο που κατασκευάστηκε στο νησί, μετά από χρόνια. Με χειροποίητο κρασί στην άκρη του βουνού και υπέροχη θέα. Κτισμένο 100 μέτρα πάνω από τον Προφήτη Ηλία, στην πλάτη της Σκιάθου, στο οποίο για να φτάσεις διασχίζεις μία διαδρομή μέσα στο καταπράσινο του βουνού και αντικρίζεις στο τέλος της τους αμπελώνες, σήμα κατατεθέν για το κόσμημα του κρασιού στο νησί. Ένα από τα πιο μικρά οινοποιεία της χώρας το οποίο παράγει τοπικά και ενδιαφέροντα κρασιά έξι ποικιλιών.

Ένα κτίριο, λευκό με μεγάλα παράθυρα, minimal και ταυτόχρονα βιομηχανικό με υπέροχες βεράντες και στην πίσω όψη του οι μυρωδάτοι αμπελώνες σε περιμένει να το εξερευνήσεις. Το οινοποιείο Παρίσση, προωθεί το τοπικό του προϊόν, με την πρώτη του οινοποίηση να γίνεται το 2018, τα κρασιά του μπορείς να τα γευτείς αποκλειστικά στη Σκιάθο.

Η καλλιέργεια του αμπελώνα ξεκίνησε πριν από περίπου 27 χρόνια με παραγωγή περίπου 13.000 φιάλων τον χρόνο και τώρα παράγει περίπου 26 χιλιάδες. Η Σκιάθος κάποτε είχε μεγάλη παράδοση στους αμπελώνες. Από την αρχαιότητα που προμήθευε στα ρωμαϊκά συμπόσια, το κρασί Στρατής το οποίο ήταν φτιαγμένο από θαλασσινό νερό και βοηθούσε στη σωστή λειτουργία του κοιλιακού συστήματος.

Έτσι η οικογένεια Παρίσση, αποφάσισε να συνεχίσει την παράδοση και έχτισε το πρώτο σύγχρονο οινοποιείο του νησιού, παράγοντας 6 διαφορετικές ποικιλίες, με τριγμούς και διαλόγους που γίνονται στο χέρι, αφήνοντας τα σταφύλια ένα βράδυ στο ψυγείο σε θερμοκρασία 7 βαθμών, για να τα γευτείς εσύ την επόμενη μέρα με θέα όλη την Σκιάθο, στην πιο όμορφη βεράντα του νησιού. Βάλτο στο πρόγραμμα και περιηγήσου με την ξενάγηση, και ένα δροσερό ποτήρι κρασί και απολαυστικά μεζεδάκια για την ολοκλήρωση του γαστρονομικού ταξιδιού, ατενίζοντας το νησί από ψηλά.

Η Σκιάθος είναι το νησί του Παπαδιαμάντη, γι αυτό και οφείλεις να περάσεις το κατώφλι του σπιτιού του. Στριμωγμένο σε μία από τις πιο αυτοσχέδιες γραφικές πλατείες της χώρας, στην κεντρική οδό ”Παπαδιαμάντη”, λευκό με μπορντό παντζούρια, με χιλιάδες σελίδες ιστορίες εντός του, σε περιμένει για μία ξενάγηση που θα σε συγκινήσει.

Εκεί έζησε ο Άγιος των Γραμμάτων από τα 9 του χρόνια μέχρι την ημέρα που άφησε την τελευταία του πνοή στον γωνιακό καναπέ του σπιτιού. Το Μουσείο είναι κτίσμα του 1860 και έχει κρατηθεί στην αρχική του μορφή. Είναι ντόπιας αρχιτεκτονικής 75 τετραγωνικών, διώροφο με  ανώι και κατώι. Το ανώι ήταν οι κατοικήσιμοι χώροι της οικογενείας του Παπαδιαμάντη, αποτελείται από ένα υπνοδωμάτιο, το οποίο άνηκε στον πατέρα του συγγραφέα. Εκεί κοιμόταν ο Ιερέας, μετά τον θάνατο του το πήρε ο συγγραφέας, αφού στο σπίτι ζούσε με τις 3 ανύπαντρες αδερφές του. Το μεσαίο δωμάτιο του ανώι ήταν το καλό καθιστικό, το κρατούσαν καθαρό και περιποιημένο για να υποδέχονται τους επισκέπτες.

Στην κλειδωμένη προθήκη του δωματίου θα παρατηρήσεις τα προσωπικά αντικείμενα του Παπαδιαμάντη, όσα δηλαδή σώθηκαν. Το σαλόνι του σπιτιού χαρακτηριζόταν ως χειμωνιάτικο, διότι εκεί τέτοια εποχή περνούσαν τις περισσότερες ώρες της ημέρας. Η οικογένεια μαγείρευε στο τζάκι, έτρωγε στο μικρό στρογγυλό τραπέζι κάτω από το παράθυρο και κοιμόταν στρωματσάδα στο πάτωμα. Το οίκημα διατηρηθεί όπως ζούσε η οικογένεια, με στοιχεία της καθημερινότητας τους. Οι επισκέπτες μπορούν να βρουν προσωπικά αντικείμενα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, φωτογραφίες και στο κατώι θα απολαύσετε τα συγγράμματα του και ακόμα κάποιες εκθέσεις.

Για την Ιστορία, ο Παπαδιαμάντης πήγε Δημοτικό στο νησί, Γυμνάσιο στη Χαλκίδα και Λύκειο στο Βαρβάκειο Αθηνών. Πέρασε στην Φιλοσοφική Σχολή, την οποία δεν ολοκλήρωσε λόγω οικονομικών δυσκολιών, ωστόσο έμαθε μόνος του τρεις ξένες γλώσσες και δούλευε σε εφημερίδες των Αθηνών ως μεταφραστής. Η ζωή του μοιράζονταν στα δυο, ανάμεσα στην Αθήνα και στην Σκιάθο.

Μόνιμα επέστρεψε στο νησί τρία χρόνια πριν πεθάνει σε ηλικία 57 ετών, νόσησε από ινφλουέτζα και αρρώστησε βαριά. Τον είχαν οι αδερφές του στο κρεβάτι 35 μέρες κατάκοιτο και επειδή ήταν Ιανουάριος και έκανε πολύ κρύο τον μετέφεραν στο αριστερό γωνιακό ντιβάνι του χειμωνιάτικου (σαλόνι) όπου άφησε την τελευταία του πνοή, 2 με 3 Ιανουαρίου του 1911 σε ηλικία 60 ετών. Έγραψε 180 διηγήματα, εκ των οποίων 5 μυθιστορήματα. Οι δόξες, οι τιμές και οι διακρίσεις ήρθαν μετά τον θάνατο του.

Το σπίτι του Παπαδιαμάντη από το 1965 θεωρείται ιστορικό διατηρητέο μνημείο και λειτουργεί κανονικά σαν μουσείο από την δεκαετία του ’80, έγινε μία καλή αναστήλωση με την βοήθεια της τότε Υπουργού Πολιτισμού Μελίνας Μερκούρη.

Μετά από αυτήν ξενάγηση, αν περπατήσεις λίγο πιο πάνω στην Παπαδιαμάντη και χωθείς στην Πολυτεχνείου θα βρεις το ‘‘Σκιαθίτικο σπίτι”, το πρωτοποριακό δηλαδή λαογραφικό Μουσείο της Σκιάθου το οποίο ξεκίνησε να είναι επισκέψιμο από το πρώτο Open House του νησιού. Το συγκεκριμένο οίκιμα έχει βαθιά παραδοσιακή ιστορία αφού περνά από γενιά σε γενιά στην οικογένεια Παπαδοπούλου. Μία νεοκλασική οικία , πέτρινη με θερμά κόκκινα χρώματα στα πατζούρια της, διώροφη, η οποία ξεχωρίζει ανάμεσα στα λευκά σπίτια και στις βουκαμβίλιες με μία όμορφη αυλή που απαρτίζεται από χελώνες.

Τα αντικείμενα που υπάρχουν εντός του είναι όλα της οικογένειας Παπαδοπούλου. Το 1904 ήταν η πρώτη οικία της οικογένειας. Η πρώτη ένοικος του, έμενε στο Κάστρο και από εκεί έφερε στο σπίτι έναν στενό καναπέ, ένα μαγκάλι, ένα φωτιστικό που ανάβει με ελαιόλαδο και φυτιλάκια και ένα λυχνάρι. Έτσι ξεκίνησε η συλλογή. Ο άνδρας της ήταν από το πρώτο κύμα μεταναστών στην Αμερική και από πλευράς του έφερε στο σπίτι, ένα ραδιόφωνο general electric του 1930, το οποίο και λειτουργεί ακόμα, ένα τηλέφωνο παλιάς εποχής, έναν μπουφέ και τον καθρέφτη του κάτω ορόφου, τα οποία αντικείμενα είναι όλα πολύτιμα. Στο σπίτι επικρατεί το μπορντό χρώμα στα περισσότερα στοιχεία του, επηρεαζόμενοι οι κάτοικοι του από τους Ενετούς επειδή ήταν πολλά χρόνια υποδουλωμένοι είχαν την την επιρροή του χρώματος.

Σύμφωνα με τους ιδιοκτήτες του ”Σκιαθίτικου Σπιτιού” τα παντζούρια των οικημάτων άλλαζαν χρώμα ανάλογα με τα γεγονότα, λόγου χάρην όταν κάποιος παντρευόταν εντός του, τα παντζούρια βαφόντουσαν μπορντό, το πράσινο και το καφέ δήλωναν το πένθος ή την απώλεια. Έτσι οι κάτοικοι της Σκιάθου μαθαίνανε το τι συμβαίνει στην κάθε οικογένεια, ήταν ένα από τα έθιμα της εποχής.

Πριν την κατοχή τα σπίτια στα νησιά είχαν γήινα χρώματα, μετά την δικτατορία πέρασαν στο γαλάζιο και στο λευκό, τα οποία σημάνουν τον ουρανό και την θάλασσα. Ο λόγος που δεν καταστράφηκε το ”Σκιαθίτικο Σπίτι” στην περίοδο της κατοχής, ήταν ένας πίνακας της Βασίλισσας Όλγας με τον Βασιλιά Γεώργιο, το 1944 μπαίνοντας μέσα στο σπίτι οι Γερμανοί αντίκρισαν το κάδρο και είπαν ”Δεν θα σας πειράξουμε είστε φίλοι μας.”

Αν σε ενδιαφέρει το πολιτιστικό κομμάτι και η λαογραφία πρέπει να επισκεφθείς το συγκεκριμένο Λαογραφικό Μουσείο, να ακούσεις ιστορίες από παλιά για την Σκιάθο και τέλος να γευτείς στην δροσερή αυλή ένα ποτήρι λιμοντσέλο και γλυκό χειροποίητο σύκο.

Άφησα για το τέλος του ”Μπούρτζι, το οποίο βρίσκεται σε μια μικρή χερσόνησο στο λιμάνι της Σκιάθου και από ‘κει πάνω μπορείς να χαθείς με τα μάτια σου στην ομορφιά της και στα καταγάλανα νερά της. Το Μπούρτζι αποτελούσε ένα ενετικό φρούριο, όμως τώρα λειτουργεί ως ένα Ναυτικό μουσείο που σίγουρα αξίζει τον χρόνο σου.

Η Σκιάθος ανήκει στα ”Covid free” νησιά καθώς έχει εμβολιαστεί το μεγαλύτερο μέρος της επικράτειας και συγκεκριμένα το 95% των κατοίκων. Το νησί ωστόσο βασίζεται στην Αγγλική και την Σκανδιναβική αγορά, όμως τα τελευταία τρία χρόνια έχει αυξηθεί η ζήτηση από τους έλληνες φοιτητές.

Η φιλοσοφία της Σκιάθου και της Θεσσαλονίκης είναι πάρα πολύ κοντά, αν δεν την έχεις επισκεφθεί ακόμη, αυτή η ακτοπλοϊκή σύνδεση, είναι η ευκαιρία σου για να γνωρίσεις το νησί και να το αγαπήσεις όσο το αγάπησα εγώ.

Και να είσαι σίγουρος πώς θα ξαναγυρίσεις, γιατί σου ξέφυγε μία ανάμνηση στα λευκά του στενά, ή σε ένα μπλε πατζούρι που παρατήρησες ενώ ήταν κλειστό και σου έμεινε η απορία πως να είναι το σπίτι εντός του. Σίγουρα έχεις πολλά να δεις και πολλά να επισκεφθείς εκεί, γι αυτό και συγκαταλέγεται στους κορυφαίους καλοκαιρινούς προορισμούς της Ελλάδας αλλά και του κόσμου.

Το νησί συνδυάζει αρμονικά την ηρεμία και την γαλήνη, την ιστορία και την παράδοση και ταυτόχρονα σου προσφέρει την απόλυτη διασκέδαση και το καλό φαγητό που αποζητάς στις διακοπές σου. Αν θέλεις να μάθεις τυχόν μυστικά όλων εκείνων που επισκέφθηκαν την Σκιάθο, με τις πρώτες ακτοπλοϊκές γράμμες, δεν έχεις παρά να το επισκεφθείς, κλείνοντας το εισιτήριο σου τώρα. Και πού ξέρεις, ενδεχομένως να συναντηθούμε στο πλοίο.

Δείτε επίσης: 

Επισκέφτηκα την πόλη που φημίζεται για την εγκληματικότητα της!