Είναι δύσκολο να είσαι γυναίκα – Οι συντάκτριες της Parallaxi γράφουν
Kαμία μόνη ποτέ ξανά.
Σχετικά με το περιστατικό της σεξουαλικής παρενόχλησης που διαδραματίστηκε στη Νέα Σμύρνη οφείλαμε οι γυναίκες της Parallaxi να μιλήσουμε, να πάρουμε θέση. Και αυτό κάναμε.
«Καμία μόνη ποτέ ξανά».
Η κουλτούρα του βιασμού
Η μία φρικιαστική πράξη μετά την άλλη βλέπουν το φως της δημοσιότητας τελευταία αναφορικά με επιθέσεις σε βάρος γυναικών, βιασμούς και σεξουαλικές παρενοχλήσεις στην ελληνική επικράτεια.
Αξιοσημείωτη και πιο τρανταχτή η βδελυρή κίνηση 22χρονου «υπεράνω πάσης υποψίας», που ακολούθησε κοπέλα- με το μόριό του εκτός παντελονιού- μέχρι την πόρτα της στη Νέα Σμύρνη.
Διαβάζοντας δηλώσεις που έγιναν ως τώρα επί του θέματος, μένω μονάχα σε αυτήν του πατέρα του νεαρού: «Tο παιδί είναι τέλειο, από κει και πέρα τι άλλο να σου πω;», «εγώ που γνωρίζω το παιδί μου πιστεύω ότι δεν είναι», «Είναι φοιτητής και εργάζεται. Είναι πολύ καλό παιδί, ευαίσθητο. Ποτέ δεν έχει δείξει τέτοια στοιχεία».
Σκέπτομαι, τώρα, ως γυναίκα παρά ως συντάκτρια, ίσως καλύτερα ως μέλος μιας πολιτισμένης κοινωνίας με σεβασμό στη γενετήσια αξιοπρέπεια του κάθε ανθρώπου πως πιο επικίνδυνος από έναν τέτοιο νέο είναι εκείνος που συγκαλύπτει τον βιαστή/εν δυνάμει βιαστή, που τον απενοχοποιεί και τον εξωραΐζει. Αυτός είναι σίγουρα ο πιο επικίνδυνος και είναι αυτός που αποδέχεται, υιοθετεί και καλλιεργεί πολλές φορές την κουλτούρα του βιασμού.
Είναι ο πρώτος, λοιπόν, για τον οποίο θα πρέπει να γίνεται λόγος και να μας ανησυχεί από εδώ και στο εξής βαθιά.
*Στέλλα Παϊσανίδη
«Η τελειότητα των ανδρών»
Στα 14 ενώ γυρνούσα από το σπίτι μίας φίλης μου, ένας άνδρας με ακολούθησε μέχρι το σπίτι μου, θυμάμαι τον πανικό, τα χέρια μου να ψάχνουν για τα κλειδιά μου, να τα βάζω ανάμεσα από τα δάχτυλα μου. Λίγα χρόνια αργότερα σε ένα σχολικό παιχνίδι ένα αγόρι έπιασε το στήθος μου, πάγωσα! Στα 21 μου, σε μία καθημερινή διαδρομή με το λεωφορείο, ένας ηλικιωμένος άνδρας, κόλλησε πάνω μου με πρόσχημα το γεμάτο λεωφορείο και τριβόταν. Όχι δεν με λένε Δανάη και δεν μένω στην Νέα Σμύρνη, είμαι η Εύα και μένω στη Θεσσαλονίκη, είμαι μία ακόμα γυναίκα που έχει ζήσει από πρώτο χέρι την τελειότητα των γιων κάποιων ανδρών!
Την Δανάη δεν την γνωρίζω, όμως μας συνδέουν πολλά, η Δανάη και οι άλλες πέντε έως αυτή την στιγμή που γράφω το κείμενο) γυναίκες που αναγνώρισαν τον 22χρονο δράστη, εκείνη την ημέρα απλά βγήκαν για έναν καφέ, για μία βόλτα και συνάντησαν τον «τέλειο γιο» σύμφωνα με τον πατέρα του. Η είδηση εμάς τις γυναίκες δεν μας σόκαρε, δεν μας έκανε να απορήσουμε, να αναρωτηθούμε «τι φορούσε», «μήπως τον προκάλεσε», για εμάς ήταν μία απλή Πέμπτη όπου μία ακόμα γυναίκα βίωσε την «τελειότητα» κάποιου. Όταν είσαι γυναίκα, πρέπει να υπολογίζεις τα πάντα, έτσι μας μαθαίνουν και όλας, μας εκπαιδεύουν από όταν είμαστε μικρές, κλειδιά ανάμεσα στα δάχτυλα σε κάθε βραδινή διαδρομή, κινητό στο χέρι, όταν περνάς από παρέα ανδρών κάνε ότι μιλάς στο κινητό, πήγαινε μόνο από τους δρόμους με τα πολλά καταστήματα, αν πάθεις κάτι φώναξε «Φωτιά», στο «Βοήθεια» δεν θα βγουν! Μας μαθαίνουν να επιβιώνουμε αντί να μαθαίνουν τους γιους τους να μας σέβονται!
*Εύα Καβάζη
Είμαι γυναίκα και ντρέπομαι για το σώμα μου.
Δεν είναι ένα το περιστατικό, δεν είναι μία η διαδρομή, δεν είναι ΠΟΤΕ μία η ηρωίδα. Αυτό που συνέβη με τον τύπο και την Δανάη στη Νέα Σμύρνη όχι δεν με ξαφνιάζει, συμβαίνει και θα συμβαίνει για πάντα. Σε προηγούμενα κείμενα μου, έγραφα για τις δικές μου σεξουαλικές παρενοχλήσεις που μου γέννησαν τον φόβο και με έκαναν καχύποπτη. Δεν θα τις ξανα-αναφέρω δεν έχει κανένα νόημα, απλά θα βασιστώ σε αυτές για να σχολιάσω πόσα κόμπλεξ μου έχουν δημιουργηθεί. Καθημερινά, επί ώρα πριν φύγω από το σπίτι μου κοιτάζομαι στον καθρέφτη και προσπαθώ όσο γίνεται να καλύψω το δέρμα μου, ασυναίσθητα, χωρίς σκέψη γιατί ξέρω πως θα βρεθεί ένας που στον δρόμο θα με γδύσει με τα μάτια του και ΟΧΙ δεν θα αισθανθώ αυτοπεποίθηση ούτε θα με προσελκύσει, θα νιώσω ντροπή, θα ταπεινωθώ και θα σκύψω το κεφάλι, χωρίς όμως στην πραγματικότητα να φέρω οποιαδήποτε ευθύνη.
Είναι αηδιαστικό να εξηγούμε ακόμα τα αυτονόητα, να διεκδικούμε την ισότητα και ακόμα και σήμερα να κυκλοφορούν εκεί έξω τέτοιοι ”άντρες” που πραγματικά είναι ανεξέλεγκτοι και θεωρούν πως είναι ικανοί να ασκήσουν με γλοιώδεις και σιχαμερούς τρόπους την εξουσία που πιστεύουν πως έχουν πάνω ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΠΟ ΕΜΑΣ. Είναι φρικτό. Ο κίνδυνος για εμάς είναι 24ωρος και παραμένει για όλη μας την ζωή, κρύβεται στα στενά του σπιτιού μας, σε πλατείες, σε στάσεις, σε λεωφορεία, κρύβεται παντού. Και μολονότι πολλές φορές μας καταβάλλει έχουμε την δύναμη να μιλήσουμε. Φοβόμαστε οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας να κυκλοφορούμε μόνες, μας έρχονται γυμνές φωτογραφίες από μόρια στα κινητά από άγνωστους άνδρες, περνάμε από ανδροπαρέες και επειδή έτυχε να φορέσουμε στενά ρούχα αισθανόμαστε τα μάτια τους τόσο λυσσασμένα πάνω μας.
Η δύναμη της εικόνας από όσο φαίνεται είναι τεράστια, η κοπέλα ήταν τυχερή διότι έφτασε σπίτι της και υπήρξε η κάμερα ασφαλείας, πιθανόν αν δεν υπήρχε το βίντεο ντοκουμέντο αυτή η υπόθεση να μην έπαιρνε τέτοιες διαστάσεις. Σήμερα διάβασα μετά λύπης πως ο 22χρονος (στην ηλικία μου) δράστης δήλωσε πως έχει ένα βίτσιο, λέει πως όταν βλέπει ωραίες γυναίκες τις πλησιάζει. Ενδεχομένως με τον ίδιο ή με πιο χυδαίο τρόπο. O πατέρας δε, δήλωσε με πλήρη άγνοια πως το παιδί του είναι τέλειο και γι αυτό ας κάνω μία μικρή σημείωση για τα πρότυπα που έχει ο συγκεκριμένος νεαρός. Το τρομακτικό για μένα είναι πως εκεί έξω είμαστε πολλές, ακόμα περισσότερες που βιώσαμε τέτοια περιστατικά και που μπορεί να τα καταγγείλαμε μα ποτέ δεν προχώρησαν γιατί μας έλειπε ένα στοιχείο.
Με θλίβει το γεγονός του ότι υπάρχουν εκεί έξω ακόμα ”άντρες” που δικαιολογούν τέτοια περιστατικά, που έχουν το θράσος να ρίχνουν την ευθύνη στο ντύσιμο της όποιας κοπέλας, με εξαγριώνει και πόσο μάλλον όταν επί μήνες καταγγέλλονται από ανθρώπους σεξουαλικές παρενοχλήσεις που οι περισσότεροι εξ αυτών δεν τις ξεπέρασαν ποτέ. Σε ένα profile διάβαζα τις προάλλες πως το γυναικείο σώμα είναι εκ φύσεως προκλητικό, έλεγε ένας άμυαλος. Εσείς λοιπόν που έχετε αυτά τα μυαλά, να ξέρετε πως δεν θα αργήσει η ώρα σας, μπορεί να κρύβεστε πίσω από την αφάνεια σας και να εκμεταλλεύεστε ερημιές και περιστατικά που ξυπνάνε τα θεριά σας και την βρώμικη καύλα σας, αλλά κάποια στιγμή η στραβή θα γίνει και δυστυχώς θα ντραπείτε εσείς. Όχι για το σώμα σας αλλά για τον υποτιθέμενο εγκέφαλο σας για τον εξευτελισμό του ατόμου σας, για την αδυσώπητη βρωμιά σας. Είμαστε εκεί για την όποια Σοφία και την όποια Δανάη που φαίνεται να είναι ο πραγματικός άντρας της υπόθεσης.
*Μυρτώ Τούλα
Καμία μόνη, μέχρι τη μέρα που δε θα φοβόμαστε πια!
«Μα τι συμβαίνει εκεί έξω;» διάβασα να αναρωτιέται κάποιος στα social media χθες αναφερόμενος στην υπόθεση της Νέας Σμύρνης. Κι αναρωτήθηκα με τη σειρά μου «μα καλά που ζει;». Η υπόθεση δεν είναι πρωτόγνωρη δυστυχώς… κι ευτυχώς πήρε τόσο μεγάλες διαστάσεις θα πω εγώ, επιτρέποντας μας να ελπίζουμε ότι ίσως τέτοια φαινόμενα θα αρχίσουν να μειώνονται.
Ποιον κοροϊδεύω; Δε θα σταματήσουν και δε θα μειωθούν ποτέ σε μια χώρα που μαθαίνει στα κορίτσια να μην περπατούν μόνες τη νύχτα, να μη γυρνούν αργά και να μη ντύνονται προκλητικά, την ίδια ώρα που μαθαίνει στα αγόρια ότι το σεξ είναι το παν στη ζωή τους και αυτό θα τους κρίνει ως άντρες. Από μικρή θυμάμαι να μου λένε «δε πιστεύω να γυρίσεις μόνη σου το βράδυ» ή «κάλυψε το στήθος σου να μη προκαλείς». Μήπως αντί να μάθουμε στα κορίτσια πως να ντύνονται, να μάθουμε στα αγόρια πως να φέρονται; Μήπως να εκπαιδεύσουμε τα παιδιά μας ως ίσα και όχι ως ανώτερα όντα, αν τύχει να είναι αγόρια;
Έχουμε ακούσει όλες μια παρόμοια ιστορία, που πολλές φορές δεν είχε αίσιο τέλος. Προσωπικά έζησα μια, μικρότερη στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, δεν το είπα σε κανέναν γιατί ντράπηκα κι ας μην έφταιγα! Πρέπει όλες και όλοι να προστατεύσουμε τα θύματα, με όποιο μέσο έχουμε! Καμία μόνη και κανένας μόνος! Το οφείλουμε σε όλα τα κορίτσια και τα αγόρια που έζησαν παρόμοιες ή ακόμα και χειρότερες ιστορίες. Στην Ελένη Τοπαλούδη που βιάστηκε και δολοφονήθηκε και στη Μυρτώ Παπαδομιχελάκη που θα ζήσει μια ζωή σε αμαξίδιο εξαιτίας του τέρατος που την βίασε και τη χτύπησε χωρίς έλεος.
*Βιβή Κοτσαπουϊκίδου
Δείτε επίσης:
Οι ”Υπέροχες γυναίκες” που αγωνίζονται και πρέπει να γνωρίσετε
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
