Ένας αντιήρωας του Πολυτεχνείου

Ο συννεφιασμένος Νοέμβρης του 73, βρίσκει τον αντιήρωά μας 3ετή φοιτητή του Χημικού τμήματος Αθηνών.

Το τμήμα αυτό θεωρείτο μπροστάρης στις τότε φοιτητικές αντιδικτατορικές εκδηλώσεις (πορείες, καταλήψεις Νομικής και Πολυτεχνείου).

Παρασκευή 17/11/73 σούρουπο, και ο αντιήρωάς μας φωνάζει συνθήματα μέσα από το Πολυτεχνείο.

Ξαφνικά όμως ακούει για πρώτη φορά πυροβολισμούς απ’ έξω, και από μέσα συνθήματα όπως:

“Φτιάξτε ομάδες κρούσεως, βρείτε καδρόνια, θα μπουκάρουν απόψε”.

Και τότε πάγωσε, πρώτη φορά τον έζωσαν τα φίδια του φόβου.

Ο αντιήρωάς μας είχε φάει τις πρώτες του γκλομπιές στην κατάληψη της Νομικής του ιδίου έτους. Και στην ηρωική έξοδο αποκεί οι ασφαλίτες του έσπασαν τα γυαλάκια του στην Σίνα.

Γρήγορη απόφαση. Την κοπανάμε.

Αλλά πως;

Η ψηλή σιδερένια της Στουρνάρα είχε μόλις κλείσει, και στην πόρτα εκεί υπήρχε Επιτροπή του Χημικού. Και τότε αστραπιαία βρίσκεται το αναγκαίο άλλοθι.

Ο αντιήρωάς μας συνόδευε μια μικρούλα πρωτοετή του Χημικού. Και λέει ψέματα στην Επιτροπή πόρτας:

“Ανοίξτε μου, πρέπει να βγάλω την μικρή, που έχει πρόβλημα με την καρδιά της”.

Όμως η παρέμβαση της μικρούλας στα συντρόφια της Επιτροπής τον σφάζει, όταν τους λέει : ” Eγώ δεν θέλω να φύγω “.

Τελικά με την ζόρι ο αντιήρωάς μας ,την σήκωσα πάνω από την κλειστή πόρτα της Στουρνάρα και Λούης.

*Ο Αντώνης Καράγιωργας ήταν στο Πολυτεχνείο το 73′, όμως φοβήθηκε και έφυγε λίγο πριν την εισβολή των τανκς