Έπεσα θύμα ηλεκτρονικής απάτης… Και τώρα, τι;

Ως δημοσιογράφος, έρχομαι αντιμέτωπη καθημερινά με τίτλους ειδήσεων: “28χρονος έπεσε θύμα ηλεκτρονικής απάτης” ή  “άρπαξαν x, y χιλιάδες ευρώ από χρεωστική κάρτα 50χρονου” και πάντα σκέφτομαι: “Μα πώς μπορεί να την πάτησαν έτσι;”.

Μέχρι που ήρθε η σειρά μου.

Είχε περάσει σχεδόν ένας μήνας που περίμενα με ανυπομονησία δέμα από γνωστή μεταφορική εταιρεία, το οποίο μέσα του είχε το δώρο της καλύτερής μου φίλης, που ήθελα με τόση λαχτάρα να της δώσω.

Το δέμα έκρυβε μέσα του το νέο σκληρόδετο βιβλίο της αγαπημένης της συγγραφέα, το οποίο είχε γίνει sold out παντού και έτσι, αναγκάστηκα να το παραγγείλω από το εξωτερικό. Μετά από απανωτές ειδοποιήσεις ότι το προϊόν δεν ήταν διαθέσιμο από τους προμηθευτές, ανέμενα την ημέρα που θα λάβω το μήνυμα ότι επιτέλους έφτασε στο κατώφλι του σπιτιού μου.

Ώσπου μου ήρθε μήνυμα στο κινητό “H π@ρ@δοση του προϊόντος της -x- μεταφορικής απέτυχε. ενημερώστε: linkπουθασουφάειταλεφτά”.

Πρώτο καμπανάκι. Το αγνόησα.

Θα έπρεπε κάτι να είχα καταλάβει, ή έστω να είχα μπει σε σκέψεις, αλλά δυστυχώς κανένας συναγερμός δεν ήχησε στα αυτιά μου, βλέποντας αυτό το μήνυμα, γεμάτο προειδοποιήσεις.

Έχοντας λάβει τέτοια παρόμοια μηνύματα δεκάδες χιλιάδες φορές και έχοντας τα αγνοήσει όλα, κοιτώντας πίσω, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν έκανα το ίδιο και με αυτό.

Μέσα στη φούρια και την ανυπομονησία που με διακατείχε για το συγκεκριμένο δέμα, έχοντας ταυτόχρονα στο μυαλό μου ότι θα φτάσει στα χέρια μου από μέρα σε μέρα, είδα το μήνυμα από τη μεταφορική x, που τόσο πολύ ανέμενα μήνυμά της και πάτησα το link, το οποίο ήταν σαν να μου φώναζε “ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ”.

Ένα ελαφρυντικό που δίνω στον εαυτό μου, στην προσπάθεια να νιώσω καλύτερα, είναι ότι ως παραλήπτης του μηνύματος φαινόταν η επίσημη μεταφορική εταιρεία, έχοντας μάλιστα στη συνομιλία, προϋπάρχοντα μηνύματα από προηγούμενες παραγγελίες μου. Οπότε, δεν αμφισβήτησα την αυθεντικότητά του.

Με συνοπτικές διαδικασίες, το link με οδήγησε στον τραπεζικό μου λογαριασμό, “πουλώντας” μου το παραμύθι ότι ο κούριερ δεν με βρήκε στο σπίτι και θα χρειαστεί να πληρώσω το αντίτιμο των 2 ευρώ για να μπορέσω να παραλάβω το δέμα από κατάστημα της μεταφορικής.

Δεύτερο καμπανάκι. Πρωτάκουστο. Αλλά το έχαψα.

Πέντε ημέρες χρειάστηκαν να περάσουν για να λάβω όχι μία, όχι δύο, αλλά τρεις ειδοποιήσεις, από τον τραπεζικό λογαριασμό μου που με προειδοποιούσαν ότι απορρίπτει συναλλαγές με έναν άλλο λογαριασμό, ο οποίος προσπαθεί να μου τραβήξει χρήματα αλλά δεν τα καταφέρνει γιατί δεν υπάρχει αρκετό υπόλοιπο.

Πάλι καλά δηλαδή που ήταν τέλος του μήνα και είχα μείνει με τρεις και εξήντα.

Μέσα σε λίγα λεπτά κατάλαβα περί τίνος πρόκειται, πήρα πέντε βαθιές ανάσες, έριξα και δύο δάκρυα και επικοινώνησα απευθείας με την τράπεζά μου για την ακύρωση της κάρτας και τα βήματα που θα χρειαστεί να πραγματοποιήσω από εδώ και στο εξής.

Με συνοπτικές διαδικασίες, ο υπομονετικός άνθρωπος που βρισκόταν στην απέναντι γραμμή του τηλεφώνου και με άκουγε φρικαρισμένη να τον “πυροβολώ” με ερωτήσεις, μου εξήγησε ότι το χρηματικό πόσο που κατάφεραν να τραβήξουν από το λογαριασμό μου ήταν απάτη και πώς υπάρχει περίπτωση να το πάρω πίσω, εάν κάνω αμφισβήτηση της συναλλαγής και μονάχα ΕΑΝ η τράπεζα την εγκρίνει.

Για λίγες ώρες θρήνησα το ποσό που έκανε “φτερά” από τον λογαριασμό μου και λίαν συντόμως χρειάστηκε να συνέλθω και να προσγειωθώ στην πραγματικότητα: Ακύρωση κάρτας, λιγοστά χρήματα για να βγάλω τον μήνα, όλα στον τραπεζικό λογαριασμό και τίποτα στην τσέπη.

Και τότε, αρχίζει το παρακάλι στους φίλους για να περάσω τα λεφτά μου σε μία από τις κάρτες τους έτσι ώστε να μπορέσω να τα βγάλω από την τράπεζα, γιατί στο πορτοφόλι υπάρχουν μονάχα 2 κέρματα των 2 ευρώ και δεν φτάνουν ούτε για τσίχλες.

Η Οδύσσεια μου συνεχίζεται λοιπόν, μία εβδομάδα σχεδόν μετά την απάτη, αφού τα πρακτικά προβλήματα επιμένουν.

Μέσα σε όλα, προσπαθώ να σκέφτομαι την τύχη μέσα στην ατυχία μου.

Το μόνο που με κάνει να παρηγορώ τον εαυτό μου και να αισθάνομαι λίγο καλύτερα, είναι το γεγονός ότι είχα ξοδέψει ένα μεγάλο ποσό του μισθού μου σε εισιτήρια για ταξίδι στο εξωτερικό και είχα μπατιρίσει. Αν δεν το είχα κάνει αυτό, το εξαφανισμένο ποσό θα ήταν το διπλάσιο και τα δάκρυα μου ασταμάτητα για τουλάχιστον μία εβδομάδα ακόμα.

Αν θεωρείται λοιπόν τους εαυτούς σας έξυπνους που δεν την έχετε πατήσει με τέτοιες “εξόφθαλμες” απάτες και κατακρίνετε τους άλλους που τόσο εύκολα “τα χάβουν”, όπως ακριβώς έκανα και εγώ, σκεφτείτε το λίγο καλύτερα, γιατί τελικά μπορεί να συμβεί σε όλους μας, σε μία στιγμή βιασύνης, ανυπομονησίας και απροσεξίας και να νιώσετε εξίσου χαζοί με εμένα.

*11188: Μπορείτε να απευθυνθείτε όλοι στον αριθμό, σε περίπτωση που πέσετε θύματα ψηφιακής απάτης