Η πιο μαγική νύχτα της χρονιάς ήταν σε θερινό, χειμωνιάτικα με χριστουγεννιάτικη ταινία!
Μπορεί οι θερινοί να είναι συνυφασμένοι με τους καλοκαιρινούς μήνες του χρόνου, όμως πήγαμε τέλη Νοεμβρίου και η εμπειρία ήταν ανεπανάληπτη! Ζήσαμε πρώιμα Χριστούγεννα σε θερινό!
Η πιο φρέσκια ιδέα εδώ και πολλά χρόνια, η πιο ξαφνιαστική που βίωσε η πόλη φέτος, ήταν αυτό που συνέβη στον ιστορικό θερινό Απόλλωνα αυτό το Σαββατοκύριακο. Μετά από μια θεαματική σεζόν, γεμάτη πρωτοπόρα προγράμματα, εκπλήξεις και αλλεπάλληλα sold out ήρθε ένα φινάλε, βγαλμένο από παραμύθι!
Πόσο συχνή είναι όμως η εικόνα ανθρώπων σε θερινό σινεμά, τέλη Νοεμβρίου, με μπουφάν, κασκόλ, γάντια και κουβέρτες;
Το απόγευμα του Σαββάτου 23/11, με παγωνιά, σε θερινό σινεμά προβάλλονταν στις 18:00 η αγαπημένη παιδική (και όχι μόνο) ταινία «Το Πολικό Εξπρές». Η αιώνια χριστουγεννιάτικη παραίσθηση.
Η είσοδος ήταν ελεύθερη και η προβολή πραγματοποιούνταν στα πλαίσια της ένδειξης της εκτίμησης του κινηματογράφου στους Θεσσαλονικείς που τον αγαπούν και τον στηρίζουν, ενώ σηματοδοτούσε και την ολοκλήρωση της σεζόν του θερινού για το 2024.
Το σινεμά ήταν κατάμεστο με παρέες, ζευγάρια και οικογένειες, οι οποίοι είχαν φορέσει τα ζεστά τους ρούχα, είχαν “εξοπλιστεί” με όλα τα απαραίτητα αξεσουάρ (κασκόλ, χοντρά μπουφάν, γάντια, σκούφους) και ήταν έτοιμοι να περάσουν ένα συναρπαστικό απόγευμα Σαββάτου στον πολυαγαπημένο θερινό. Ο κόσμος ήταν πολύς, ενώ μερικοί θαρραλέοι παρακολούθησαν την ταινία όρθιοι, μιας και οι θέσεις είχαν καλυφθεί.
Οι υπεύθυνοι του κινηματογράφου, ωστόσο, προκειμένου να μην αφήσουν κανέναν παραπονεμένο, βρήκαν τρόπο για να χωρέσουν όσους περισσότερους μπορούσαν, ενώ ορισμένοι ήταν περισσότερο από χαρούμενοι να καθίσουν ακόμη και πάνω σε καφάσια από μπύρες, προκειμένου να ζήσουν την απόλυτη εμπειρία.
Περιμέναμε για αρκετή ώρα στην τεράστια ουρά που είχε δημιουργηθεί μπροστά στο κυλικείο και όχι άδικα. Το μενού, εκτός των συνηθισμένων σνακ και αναψυκτικών που συναντά κανείς στα κυλικεία των κινηματογράφων, εκείνη την ημέρα περιελάμβανε ζεστό κρασί και γιουβαρλάκια. Προμηθευτήκαμε λοιπόν τα απαραίτητα και καθίσαμε αναπαυτικά στη θέση μας.
Το κρύο ήταν τσουχτερό, όμως ήταν πλήρως αρμονικό με την ταινία που παρακολουθούσαμε και αν το έβλεπες από τη θετική του πλευρά “μας έβαλε στο κλίμα”. Το ζεστό κρασί, βέβαια, λειτουργούσε παρηγορητικά, ενώ η εικόνα αγκαλιασμένων ανθρώπων και άλλων που είχαν έρθει με τα κατοικίδιά τους, δημιουργούσε μια θερμή ατμόσφαιρα.
Όταν η ταινία τελείωσε, το χειροκρότημα βγήκε αβίαστα. Δεν χειροκροτήθηκε όμως μόνο η ταινία, η οποία πλέον θεωρείται κλασική Χριστουγεννιάτικη, αλλά αισθάνθηκα πως χειροκροτήθηκε η αξία και πολυαγαπημένη συνήθεια του θερινού σινεμά, η σημασία της ενότητας και της παρέας που δημιουργείται σε όλες τις κινηματογραφικές προβολές, αλλά και η ένδοξη ολοκλήρωση της σεζόν του θερινού σινεμά για φέτος.
