Σπίτι μου, σπιτάκι μου και φοιτητοκαλυβάκι μου

του Βαγγέλη Δόνιου

Διάβασες, έγραψες, έκανες wild διακοπές, έμαθες ότι πέρασες στη σχολή που ήθελες από τότε που βγήκες από το αβγό. Ήρθε η ώρα να βγείς και από το σπίτι, και να στήσεις την δική σου φοιτητική φωλιά. Παρατηρώντας τα πουλιά (αυτά με τα φτερά, όχι τα άλλα), θαυμάζεις την μαεστρία που έχουν στο στήσιμο και την οργάνωση του νοικοκυριού τους, και αναρωτιέσαι πώς διάολο θα καταφέρεις και εσύ το ίδιο.

Από κάπου θα πρέπει να ξεκινήσεις, και συνήθως αυτό το κάπου είναι η αρχή. Φρόντισε λοιπόν να σκάσεις μύτη στην πόλη-μυστήριο αρκετά νωρίτερα από τις εγγραφές, για να έχεις μπόλικο χρόνο να ψάξεις για σπίτι, αλλά και να μάθεις τα κατατόπια. Θα πρέπει να βρεις ένα σπίτι είτε κοντά στην σχολή σου, είτε κοντά στα μελίσσια της διασκέδασης όπου θα κάνεις τις βόλτες, τα ψώνια και τις βραδινές -και όχι μόνο- εξορμήσεις. Let’s face it, εκεί θα περνάς την περισσότερη ώρα σου. Αν διαλέξεις κάποιο άλλο μέρος, πιθανότατα πάσχεις από εσωτερική φαλάκρα (που σημαίνει ότι λείπει κάτι από το εσωτερικό μέρος του κεφαλιού και όχι το εξωτερικό).

Προτιμότερο θα είναι να μείνεις κάπου κοντά στους πυρήνες της καθημερινής διασκέδασης και όχι στην σχολή, επειδή εκεί θα πηγαίνεις(λέμε τώρα) σε περιοδική βάση και συγκεκριμένες ώρες, άρα θα μπορείς να προγραμματίζεις τα δρομολόγιά σου, ενώ για όλα τα άλλα δεν υπάρχει ώρα, όριο και ηθικοί φραγμοί και θα μπορείς έτσι να είσαι μέσα σε όλα. Μην αποφύγεις τα φοιτητικά «γκέτο», για να υπάρχουν έχουν λόγο. Εκεί θα μπορέσεις να κάνεις πιο εύκολα γνωριμίες, να μαθαίνεις όλα τα κουτσομπολιά, να ζητάς ζάχαρη από το διπλανό διαμέρισμα όταν έχεις σηκωμάρες, να ενημερώνεσαι για το τι γίνεται στην σχολή όταν θα κάνεις κάτι μήνες να πατήσεις, να παίρνεις σημειώσεις, και ενδεχομένως καλύτερες τιμές ενοικίου προσαρμοσμένες στο φοιτητικό πορτοφόλι.

Αφού λοιπόν μαρκάρεις μια περιοχή,(μην αρχίσεις να αφήνεις τα ούρα σου στις κολώνες και στα δέντρα, αυτό είναι αλλουνού δουλειά), θα πρέπει να αποφασίσεις πώς θέλεις να είναι το νέο άντρο της ακολασίας σου. Αν και ο καθένας από εμάς έχει διαφορετικά θέλω και μπορώ, υπάρχουν κάποιες γενικές παράμετροι που πρέπει να έχεις υπό την υποψία σου.

Επιπλωμένο ή ξεβράκωτο;Αυτό εξαρτάται κυρίως από το πορτοφόλι σου, τον χρόνο που έχεις στην διάθεσή σου για να οργανώσεις το νοικοκυριό, το εάν θέλεις το σπίτι να έχει την προσωπική σου σφραγίδα καθώς και από το επίπεδο της βαρεμάρας σου. Θα είναι άμεσα κατοικήσιμο, δεν θα χρειαστεί να κουβαλήσεις μαζί σου την κιβωτό του Νώε (και άντε βρές να την παρκάρεις) και δεν θα χρειαστεί να ξεπαραδιαστείς στο ΙΚΕΑ ή στα φοιτητοεπιπλομάγαζα. Δεσμεύεσαι από το στυλ και το ύφος της επίπλωσης και ενδεχομένως και της διακόσμησης, που συνήθως είναι σε σκηνοθεσία Γιάννη Δαλιανίδη-Το Ρετιρέ, καθώς και από την υποχρέωση να μην προκαλέσεις φθορές στα έπιπλα, και δεν νομίζω να θέλει κανείς να χαλιναγωγήσει τις δραστηριότητές του στο κρεβάτι(η το τραπέζι της κουζίνας, το γραφείο, τον καναπέ, το πολύφωτο, το καλοριφέρ and so on). Το ξεβράκωτο διαμέρισμα είναι πιο φτηνό και είναι αδιαμόρφωτο και έτοιμο να δεχτεί τις προσωπικές σου πινελιές. Θα χρειαστεί να ξοδέψεις χρόνο και χρήμα για να το εξοπλίσεις, αλλά αυτό θα γίνει μία φορά και εφ άπαξ και όχι σε δόσεις εις των αιώνα τον άπαντα (ακόμα κι αν είσαι πεπεισμένος ότι δεν θα γίνεις αιώνιος φοιτητής, είναι μία πιθανότητα που καραδοκεί). Ανάλογα με το βάθος της τσέπης σου, μπορείς να ρίξεις μία ματιά στο ΙΚΕΑ, στο Makro η το Praktiker, ή απλά και εύκολα (και φτηνότερα) στα μαγαζιά με τα φοιτητικά έπιπλα. Μην σνομπάρεις τα μεταχειρισμένα έπιπλα και ηλεκτρικά είδη, αγγελίες για τα οποία θα βρείς τοιχοκολλημένες στους διαδρόμους των σχολών, σε εφημερίδες με αγγελίες ή σε φοιτητικά site. Αυτά συνήθως δεν είναι τόσο ταλαιπωρημένα όσο θα υπέθετε κανείς, και επι πλέον παίζουν σε πολύ χαμηλές τιμές, αφού ο άλλος θέλει απλά να τα ξεφορτωθεί και να την κάνει με ελαφρά.

Αρένα ή κοτέτσι;

Αντίθετα με την κοινή λογική, πολλές φορές ένα διαμέρισμα 2 ή 3 δωματίων είναι φτηνότερο από μία γκαρσονιέρα ή ένα studio, έτσι το μικρό δεν σημαίνει απαραίτητα και χαμηλό ενοίκιο. Αντικειμενικά και άσχετα από το κόστος του ενοικίου, η φυσική λέει ότι όσο πιο μεγάλος ο χώρος, τόσο πιο δύσκολα (και πιο ακριβά) θερμαίνεται. Και επειδή οι νόμοι της φυσικής δεν παύουν να ισχύουν στο σπίτι σου και το πετρέλαιο ανεβαίνει πιο γρήγορα και από τον πυρετό το Σαββατόβραδο, beware. Το μικρό επίσης σημαίνει και λιγότερο εμβαδό για καθάρισμα, και λιγότερος χώρος για γέμισμα με έπιπλα, συνεπώς less is more. Αλλά προσοχή, μην το παρακάνετε γιατί κυκλοφορούν και υπερβολές στην πιάτσα. Το μπάνιο σας θα πρέπει να είναι αρκετά μεγάλο για να μπορείτε να χασμουρηθείτε μέσα σε αυτό τεντώνοντας τα χέρια σας χωρίς αυτά να ακουμπάν στα πλακάκια, και η κουζίνα να είναι τουλάχιστον τετράγωνη και όχι σε σχήμα βέλους ή γαλότσας ή και ‘γώ δεν ξέρω τι. Προσοχή επίσης στην χωροθέτηση του στην οικοδομή, τις περισσότερες φορές τα μικρά διαμερίσματα έχουν μικρά ή καθόλου μπαλκόνια, με θέα τον ακάλυπτο και τα σώβρακα του απέναντι υπεραιωνόβιου με λοιμώδη μονοπυρήνωση και οσφυοκαμψία. Για να μπορείτε να πίνετε τσάι με λεμόνι στο μπαλκόνι και όχι γάλα με μπουγάτσα στην ταράτσα, αποφύγετε και τα δώματα, στα οποία εκτός των άλλων η θερμοκρασία το καλοκαίρι κυμαίνεται στους 800 βαθμούς, το χειμώνα στους –50 και οι κουτσουλιές από τα περιστέρια τείνουν στο άπειρο.

Group sex ή αυτοικανοποίηση;

Τα κοινόχρηστα μπορούν να γίνουν ο πιο ύπουλος εχθρός σου, γι’ αυτό καλό είναι να τα αποφύγεις αν μπορείς. Σε πολυκατοικίες με κεντρική θέρμανση-παρτούζα για όλη την οικοδομή, το κόστος δεν είναι ελεγχόμενο και μπορεί να σου έρχεται μια κεραμίδα κάθε μήνα και μετά να το φυσάς και να μην φουσκώνει. Κάνε τον κόπο να ρωτήσεις τους υπόλοιπους ενοίκους τι παίζει με τα κοινόχρηστα τον χειμώνα πριν δώσεις το οκ στον σπιτονοικοκύρη, για να μη βρεθείς να σε κυνηγάει ένα τηλεκατευθυνόμενο αγγούρι κατόπιν εορτής. Τα κοινόχρηστα είναι άμεσα εξαρτώμενα από το μέγεθος της οικοδομής, τον αριθμό των διαμερισμάτων, τον όροφο όπου βρίσκεται το σπίτι, την πολυτέλεια της κατασκευής της οικοδομής και την ηλικία της. Αν πάλι βρείς διαμέρισμα με ατομική θέρμανση, το φυσικό αέριο είναι plus καθώς είναι φιλικό προς το περιβάλλον και την τσέπη, αλλά προσοχή: να υπάρχει η εγκατάσταση στο σπίτι και όχι μια αιωρούμενη υπόσχεση για το μέλλον, γιατί στην καλύτερη περίπτωση θα περιμένεις κανένα χρόνο να ανθίσουν τα χιονολούλουδα. Υπάρχουν βέβαια και σπίτια με εναλλακτικούς τρόπους θέρμανσης, όπως κλιματισμός, σόμπες, θερμοσυσσωρευτές, σώματα λαδιού και άλλα, όπου η επιλογή είναι δική σας. Μακριά από ηλεκτρικές σόμπες με αντίσταση γιατί ναι μεν ζεσταίνουν σαν βραζιλιάνες αλλα πίνουν σαν Ρώσσοι, και το αγγούρι θα βγεί και πάλι παγανιά ντυμένο ΔΕΗ. Σε κάθε περίπτωση ατομικής θέρμανσης, the force is with you και μπορείς να κανονίζεις την θερμοκρασία ανάλογα με τα διαθέσιμα χρήματα.

Παρθενώνας ή Καλατράβα;

Το αν το σπίτι θα είναι παλιό ή καινούριο, εξαρτάται και πάλι από τα οικονομικά, αλλά και από το γούστο σου. Το πολύ καινούριο διαμέρισμα είναι λογικό να μην έχει πρακτικά μειονεκτήματα, εκτός από την υψηλότερη σχετικά τιμή. Τα μεσήλικα διαμερίσματα είναι περισσότερα, και βρίσκονται σε μία demi κατάσταση, ούτε με πολλές φθορές, ούτε με λίγες, και με τιμές λογικές και προσιτές. Το πολύ παλιό διαμέρισμα, σε νεοκλασικές δηλαδή οικοδομές( ανακαινισμένο εκτός αν είσαι ο Νοσφεράτου) μην το βγάλεις από την λίστα σου γιατί από κατασκευής θα είναι ψηλοτάβανο, με καλή διαρρύθμιση, μεγάλα παράθυρα, συνήθως διαμπερές και με μεγάλα δωμάτια. Σε αυτά τα σπίτια πολλές φορές υπάρχουν 2 τουαλέτες, πράγμα βολικό εάν έχεις συγκάτοικο, αν και υπάρχει περίπτωση να έχεις και ανεπιθύμητους συγκάτοικους, όπως το φάντασμα του πεθαμένου στη χέστρα του οποίου τα βογκητά θα αντηχούν τα βράδια με φεγγάρι. Το σίγουρο είναι πως είναι κατά πολύ φτηνότερα ανά τετραγωνικό από τα υπόλοιπα, με κύριο όμως μειονέκτημα ότι ζεσταίνονται δύσκολα λόγω απουσίας θερμομόνωσης, ψηλοταβανοφροσύνης και μεγάλου εμβαδού. Τα περισσότερα τέτοια κτίρια δεν έχουν καθόλου κοινόχρηστα αφού έχουν λίγους ορόφους και κατασκευάστηκαν όταν η νεκρά θάλασσα ήταν ακόμα άρρωστη και το ασανσέρ και η κεντρική θέρμανση τεχνολογία του μέλλοντος. Πάντως, αν είσαι μποέμ είναι μονόδρομος.

Solo ή duetto;

Η συγκατοίκηση είναι ένα θέμα αρχικά οικονομικό, αφού αυτομάτως μειώνει τα έξοδα στο μισό, αλλά κυρίως θέμα χαρακτήρα γιατί μειώνει επίσης και την ελευθερία κινήσεων στο μισό. Είναι μία απόφαση που δεν πρέπει να πάρεις βιαστικά, γιατί κυκλοφορούν πολλά φρούτα εκεί έξω και ελάχιστα είναι free από φυτοφάρμακα και μεταλλάξεις. Το πρώτο εξάμηνο μείνε σίγουρα μόνος/η και μετά από λίγο καιρό, αφού κάνεις γνωριμίες και δείς τι καπνό φουμάρει ο άλλος, αποφασίζεις και διατάζεις. Μπορεί αν αποφασίσεις να συγκατοικήσεις να χρειαστεί να αλλάξεις και σπίτι, αλλά αυτό θα πρέπει να είναι πάντα ενδεχόμενο γιατί ευκαιρίες θα παρουσιάζονται πολλές. Σε κάθε περίπτωση μη βιαστείς να αποφασίσεις, και φρόντισε να αποκτήσεις μία σωστή και συνολική εικόνα για κάποιον πρίν γίνετε συγκάτοικοι, για να μην γίνετε μετά από δυό βαπόρια πλήρωμα, αλλά και επειδή τα ραδίκια δεν φαίνονται καλά ανάποδα. Και ο Δόκτωρ Τζέκυλ μια χαρά παιδί φαινόταν, και δεν είχε δώσει κανένα δικαίωμα στη γειτονιά.

Όπως σε πολλά άλλα πράγματα, μία είναι η ουσία. Το καινούριο σου σπίτι είναι το βασίλειό σου, η βάση της νέας σου ζωής και η έδρα της καθημερινότητάς σου. Στο χέρι σου είναι να δημιουργήσεις τις συνθήκες εκείνες που θα κάνουν την ζωή σου ευχάριστη, εύκολη και συναρπαστική. Γλυκιά είναι από μόνη της. Καλώς ήρθες και όνειρα όχι μόνο γλυκά, αλλά και πραγματοποιήσιμα.

Και αφού βρήκες σπίτι μάθε τώρα όσα πρέπει να ζήσεις σε αυτή την πόλη εδώ

Πηγή: www.theflyingdutchmanblog.blogspot.grεΊΣΑΙ ΦΟΙΤΗΤΉς ΚΑΙ ΨΆΧΝΕΙς ΣΠΊΤ