Μια βόλτα στην Τούμπα. Πέντε λόγοι να την ανακαλύψεις!
Μια βόλτα για κάθε γούστο και κάθε αναζήτηση
Μια από τις πιο χαρακτηριστικές περιοχές της πόλης, μια παλιά αστική γειτονιά που εκτείνεται από την Καυτατζόγλου και φτάνει μέχρι τον Περιφερειακό, τα Κωνσταντινοπολίτικα και την Πυλαία, που ακουμπά τη Χαριλάου και γειτνιάζει με την Τριανδρία και το Σέιχ Σου, μια περιοχή με ατέλειωτες ιστορίες, ένδοξο παρελθόν που φτάνει στην αρχαιότητα, σπουδαία κτίρια, μια από τις μεγαλύτερες ελληνικές ομάδες και άπειρα στέκια για εξόδους που θα σας αποζημιώσουν.
1. Τα ιστορικά κτίρια
Η Τούμπα διαθέτει μερικά από τα πιο χαρακτηριστικά κτίρια της πόλης. Το περίφημο ορφανοτροφείο Παπάφη, έργο του σπουδαίου αρχιτέκτονα Ξενοφώντα Παιονίδη, θαυμαστό δείγμα νεοκλασικής αρχιτεκτονικής με περίτεχνο κήπο, είναι ένα από τα απομεινάρια της ένδοξης αρχιτεκτονικά εποχής της πόλης. Η προσφορά του Παπάφειου στο κοινωνικό σύνολο υπήρξε τεράστια, καθώς πρωτοστάτησε στους εθνικούς αγώνες, τους βαλκανικούς αγώνες, τους απελευθερωτικούς του 1912-’13, ενώ ακόμη και στις ειρηνικές περιόδους περιέθαλψε τεράστιο αριθμό παιδιών που είχαν ανάγκη καταφυγίου και αγωγής. Το ορφανοτροφείο παράλληλα με τη διαμονή πρόσφερε και τεχνική εκπαίδευση, ενώ ήδη από το 1909 είχαν μπει οι βάσεις της Μουσικής, με τη γνωστή Μπάντα του Παπαφείου που χάρισε σε μπάντες και ορχήστρες όλης της Ελλάδας μερικούς από τους καλύτερους μουσικούς.
Περιπλανηθείτε στον κήπο του και δείτε ένα αληθινό κόσμημα του χθες που διασώζεται.
Λίγο παρακάτω, στον ίδιο δρόμο, την οδό Παπάφη, το εργοστάσιο της ΥΦΑΝΕΤ, ένα σπουδαίο δείγμα βιομηχανικής κληρονομιάς, χτισμένα πλάι στο ρέμα που κατεβαίνει από τη Δόξα και διασχίζει την περιοχή, ένα ρέμα που λειτουργούσε ως φυσικός δροσισμός χάρη στην βλάστηση και το νερό, και φυσικά το εργοστάσιο που παρήγαγε υφάσματα και φιλοξενεί σήμερα δράσεις πολιτισμού.
Λίγο πιο πάνω τους πρώην σταύλους Παπάφη που ανακατασκευάζονται, ενώ προχωρώντας στην οδό Ανατολικής Θράκης θα συναντήσουμε το περίφημο στούντιο Αγροτικόν του Νίκου Παπάζογλου επί της Επταλόφου, που σήμερα συνεχίζει την παράδοση της μουσικής που συνοδεύει αυτή τη γειτονιά δεκαετίες. Σήμερα το Αγροτικόν έχει μετασχηματιστεί στην υπέροχη Μικρή Σκηνή. Η Μικρή Σκηνή ήταν όραμα του Δημοσθένη Παπαδήμου και του Χρήστου Ερκέκογλου, ιδρυτή του Κρουστόφωνου. Ήθελαν να προσφέρουν χώρο σε νέους και εδραιωμένους δημιουργούς και παράλληλα να σώσουν αυτόν τον ιστορικό τόπο από το να γίνει ένα ακόμα σούπερ μάρκετ ή μαγαζί εστίασης. Το κτίριο χτίστηκε το 1926 από τη Μορφωτική Ένωση Νεολαίας Τούμπας (Μ.Ε.Ν.Τ.), προσφυγικό σωματείο, για να στεγάσει το πρώτο θέατρο των προσφύγων. Μετά το ́Β Παγκόσμιο Πόλεμο, έγινε ορμητήριο ανθρώπων της Αριστεράς, για αυτό και κάηκε από εμπρησμό μέσα στον Εμφύλιο. Τη δεκαετία του ‘50, αναστηλώθηκε και φιλοξένησε καλλιτεχνικές δραστηριότητες, μέχρι το άνοιγμα του «Αγροτικόν» στα τέλη της δεκαετίας του ‘80. Μετά το «Αγροτικόν» και μέχρι το 2020, φιλοξένησε σχολή χορού και ποδηλατάδικο, ενώ σήμερα αποτελεί απόδειξη ότι μπορεί να υπάρχουν σκηνές και εκτός κέντρου που αξίζει να επισκεφθούν οι Θεσσαλονικείς για ψυχαγωγία.
Λίγο παραπάνω ο ιστορικός παιδικός σταθμός της Ελπίδας και το Τενεκεδένιο σχολείο, δυο δείγματα σχολικής αρχιτεκτονικής του πενήντα.
2. Οι εξοχές
Άνοιξη και η ιδέα για μια βόλτα στις εσωτερικές εξοχές της Τούμπας είναι ιδανική.
Το Κρυονέρι, η πύλη της γειτονιάς στο Σέιχ Σου αποτελεί έναν τόπο απόδρασης από παλιά για τους Τουμπιώτες και φυσικά αγαπημένο προορισμό σχολικών εκδρομών και πικ-νικ και κούλουμα.
Το Ανάχωμα, η διαμορφωμένη προσβάσιμη πράσινη έκταση στα παλιά ρέματα ανάμεσα στην Άνω και την Κάτω Τούμπα, ρέματα που διέσχιζαν την περιοχή και σήμερα αποτελούν τόπους περιπάτου με απόληξη στο Ελαιόρεμα, αλλά και η περίφημη Τουμπίτσα, ο λόφος που δέσποζε στην περιοχή με τις αρχαιότητες και έδωσε το όνομα του στη γειτονιά, είναι τρεις ιδανικές περιοχές για βόλτα.
3. Ωραίες αστικές ιστορίες
Η Τούμπα αποτέλεσε έναν από τους σημαντικότερους σινεφίλ τόπους της πόλης. Φιλοξενούσε μια σειρά από λαϊκά σινεμά δεύτερης προβολής που δέσποζαν και κυρίως συγκέντρωναν το ενδιαφέρον χιλιάδων θεατών που καθημερινά έβλεπαν εκεί δυο ταινίες με ένα εισιτήριο. Το ΑΒΑ, το Ελλάς, το Όσκαρ, η Ανθή, το Σινέ-Δουκάκη, ο Αστέρας αποτελούν παραδείγματα κινηματογράφων που άκμασαν και σήμερα παραμένουν ξεχασμένα.
Πολλές ιστορίες διασώζονται σε βιβλία και αποτελούν υλικό για να τριγυρίσει κανείς στις γειτονιές που τα φιλοξενούσαν και να εντοπίσει σαν κυνήγι χαμένου θησαυρού τα κτίρια που τα φιλοξενούσαν και τι έχουν απογίνει σήμερα.
4. Το γήπεδο του ΠΑΟΚ: Ο Ναός
Το πιο εμβληματικό γήπεδο της Θεσσαλονίκης όρισε την ιστορία της περιοχής. Τα εγκαίνια του γηπέδου της Τούμπας έγιναν στις 6 Σεπτεμβρίου του 1959. Αρχικά η χωρητικότητα του γηπέδου ήταν 20.000 θέσεις, ενώ μέσα στα επόμενα χρόνια σταδιακά η χωρητικότητα αυξήθηκε ξεπερνώντας τις 45.000.
Συνδέθηκε όχι μόνο με τη ζωή της γειτονιάς, που αναπνέει 66 χρόνια στη σκέπη του αλλά και όλης της πόλης ως σημείο αναφοράς. Αξίζει μια επίσκεψη και μερικές κουβέντες με όσους μένουν τριγύρω για να μάθεις ιστορίες που σημάδεψαν την πόλη!
5. Τα στέκια
Η Τούμπα φημίζεται για την ικανότητα της να δημιουργεί πιάτσες εστίασης. Τα σημαντικότερα σήμερα σημεία για να βγεις για φαγητό, ποτό και διασκέδαση στην Τούμπα απλώνονται σε διαφορετικές γειτονιές της. Αξίζει να ξεκινήσεις από το Έντεχνον, στον Άγιο Θεράποντα, με live, υπέροχα πιάτα και σπουδαία αυλή.
Η Αλεπού, στα Κωνσταντινοπολίτικα με τη σφραγίδα του σπουδαίου σεφ Ανδρέα Κλαυδιανού, ο Κρίταμος , αυθεντικό τσιπουράδικο στην Τυρολόης, το Bricks_CCF, το πιο cosy στέκι της Τούμπας για ποτό, ο Κώστας στην Εμμανουήλ Φίλη, το απόλυτο προσκύνημα για ψητά, τα ΝΕΟΝ, μεταμοντέρνα καφενεία με υπέροχη κουζίνα, πέριξ της Λαμπράκη και το Rue Leisure Gatherings για all day εμπειρίες.