Η δέσμευση Αγγελούδη για το Ντεπώ

Εικόνες: Αφροδίτη Μιχαηλίδου

Η συζήτηση που ακολούθησε της παράστασης 2310 για το παρόν και το μέλλον του εβληματικού χώρου του πρώην αμαξοστασίου του τραμ στο Ντεπώ είχε αποτελέσματα.

Ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Στέλιος Αγγελούδης κατέθεσε την άποψή του συνομιλώντας με την Αρχαιολόγο, συγγραφεία και θεατρολόγο, Τζένη Βελένη και την Καθηγήτρια της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ στο τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών και Ειδικό σε ζητήματα αποκατάστασης και επανάχρησης κτιρίων Μαρία Δούση, σε μια συζήτηση που συντόνισε ο διευθυντής της Parallaxi, Χάρης Δημαράς.

Ο κ. Αγγελούδης δεσμεύτηκε για μια συνάντηση μέσα στον επόμενο μήνα με τις κ.κ. Βελένη και Δούση, κατά την οποία θα τεθούν επί τάπητος η πιθανότητα πραγματοποίησης ενός διεθνούς διαγωνισμού για τον ιστορικό χώρο, που μπορεί, μέχρι το τέλος της θητείας και με τη συμβολή του Πανεπιστημίου, να οδηγήσει στη διεκδίκηση χρηματοδότησης από το επόμενο ΕΣΠΑ.

Ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης είπε μεταξύ άλλων:

«Αυτός ο χώρος είναι συνέπεια αυτής της διαδρομής που αποτυπώσατε παραστατικά και δυναμικά στην παράσταση, μιας Θεσσαλονίκης δηλαδή σε υποχώρηση, φθίνουσας και ένα παράδειγμα της Θεσσαλονίκης που πρέπει σιγά σιγά να την αφήνουμε και να πάμε παρακάτω.

Όταν σηκώνεσαι το πρωί για να κάνεις πράξη το όνειρό σου, συχνά αντιμετωπίζεις μια δύσκολη πραγματικότητα που άλλοι έχουν δημιουργήσει.

Εγώ θα περιμένω να ακούσω και έπειτα να υλοποιήσω ό,τι μπορεί να υλοποιηθεί.

Θα πρέπει να γίνει ένα σχέδιο που να έχει περισσότερο πράσινο σε αυτές τις χρήσεις. Αυτός ο χώρος βρισκόταν στις παρυφές της πόλης τότε, τώρα  όμως είναι στην καρδιά της πόλης, άρα χρειάζόμαστε το πράσινο.

Θα πρέπει να υπάρξει τουλάχιστον μια ώριμη προμελέτη και στη συνέχεια να βρούμε τα χρήματα. Αν με ρωτάτε αν υπάρχουν αυτά χρήματα τη δεδομένη στιγμή, θα απαντήσω όχι. 

Στο Δήμο προσπαθούμε να καλύψουμε τα 25 εκατομμύρια έλλειμμα που βρήκαμε, πρέπει να τα ρεφάρουμε με νοικοκυριό και καλή διαχείριση.

Το επόμενο ΕΣΠΑ θα ξεκινήσει σε δύο χρόνια γιατί έχει ολοκληρωθεί το προηγούμενο, άρα πρέπει να μας βοηθήσετε ως κοινότητα πανεπιστημιακή να έχουμε μια καλή προμελέτη και αν γίνει αυτό τότε μπορώ εγώ να πω ότι θα παλέψουμε να το βάλουμε στο επόμενο ευρωπαϊκο πρόγραμμα χρηματοδότησης, μετά τη γνωστή διαγωνιστική διαδικασία.

Αυτό θα μπορούσε να αρίσει στο τέλος αυτής της θητείας. Αυτή είναι μια ειλικρινής τοποθέτηση, για να μπορούμε να πούμε ότι κινήσαμε κάτι».

Ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης αναφέρθηκε και σε άλλους δημόσιους χώρους που χρήζουν αναπλάσεων, αλλά και των δυσκολιών που έχουν αυτού του είδους τα εγχειρήματα, καθώς, όπως τόνισε, «πρέπει να σταματήσει η πόλη να κινείται από τις διαιρέσεις και να είναι η πόλη ματαιωμένων σχεδίων, αλλά να γίνει η πόλη στην οποία θα γίνουν έργα».

Για την πιθανότητα ο χώρος να αποτελέσει πόλο έλξης ιδιωτών ή ιδρυμάτων επεσήμανε πως:

«Θα μπορούσε ναι, αν είναι σε μια διαδικασία ελεγχόμενων συμφερόντων με το δημόσιο. Αλλά εκεί αρχίζει αυτό  που είπαμε και προηγουμένως, να έχει έναν διάλογο. Στη ΔΕΘ είμαστε ακόμη στη συζήτηση, ενώ θα μπορούσαμε με αμοιβαίες υποχωρήσεις, όχι σημαντικές, αλλά σύνθεσης, να καταλήξουμε κάπου.

Για να έρθει ένα ίδρυμα ή ένας ιδιώτης και να πει ότι θα πάρω αυτό το χώρο και θα τον αναπλάσω πρέπει να δώσουμε το στίγμα της πόλης που αλλάζει, ότι γίνεται πιο ανοιχτή, πιο πράσινη, ότι αναπνέει».

«Να προκηρυχθεί διεθνής διαγωνισμός»

Από την πλευρά της η Τζένη Βελένη έδωσε έμφαση στη σημασία να προχωρήσουν σωστά οι διαδικασίες.

«Θα μπορούσε να κηρυχθεί ένας διεθνής διαγωνισμός για δημόσιους χώρους, δεν είναι δύσκολο να γίνει αυτό. Μιλάμε άλλωστε για έναν χώρο που έχει και μια ευρωπαϊκή σημασία, γιατί ήεδώ ήρθε και χρηματοδότησε μια βέλγικη εταιρία, έγινε το Ουζιέλ.

Ετσι να πάρουμε και ιδέες και να βάλουμε στον παγκόσμιο και ευρωπαϊκό χάρτη τη Θεσσαλονίκη.

Θα μπορούσε ο χώρος να αξιοποιηθεί με πολλούς τρόπους, όχι μόνο χώρος διασκεδασης, αλλά και χώρος παραγωγικής διαδικασίας,  με χειροτεχνικές ομάδες, με ανακυκλώσιμα υλικά, με ομάδες καινοτομίας. 

Να πω ως παλιά κάτοικος της περιοχής πως εδώ υπάρχουν πολλές μουριές, υπήρχε οικοτεχνική σηροτροφία, έφτιαχναν μετάξια και τα ύφαιναν και είχε και πολλούς αργαλιούς σε σπίτια. Κι αυτό θα μπορούσε να είναι μια ιδέα. Θα μπορούσε να γίνει ένα πολυδύναμο κέντρο αυτός ο χώρος. Να δοθούν χρήσεις παραγωγικές και ωφέλιμες για την πόλη. 

Να βρούμε πόρους από την Ευρώπη και όχι από Αθήνα», τόνισε μεταξύ άλλων η κ. Βελένη.

«Πολυεπίπεδος θησαυρός»

Η Καθηγήτρια της Πολυτεχνικής Σχολής, Μαρία Δούση εμφανίστηκε αισιόδοξη.

«Μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα. Είμαι αισιόδοξη. Αυτό το συγκρότημα είναι του Δήμου, δεν ανήκει στο Κράτος και  πιστεύω ότι μπορούμε να αξιοποιήσουμε το χώρο. Εδώ υπάρχει ένας πολυεπίπεδος θησαυρός. Έχει ένα πολιτιστικό βάρος για την πόλη αυτός ο χώρος. Πρέπει να υπάρξει πρόσβαση από τον κόσμο. 

Είναι ένα κτιριακό απόθεμα που μπορεί να βρίσκεται σε κακή φυσική κατάσταση, αλλά τα ζητήματά του μπορεί να λυθούν και χωρίς μεγάλο κόστος. Είναι θέμα πολιτικής απόφασης και θέμα διαχείρισης της περιουσίας και απόδοσης στην πόλη της κληρονομιάς της. Πολλές χρήσεις μπορούν να δοθούν. Αλλά το ζήτημα είναι να μπει στο πρόγραμμα της δημοτικής αρχής. 

Να γίνει ιεράρχηση των αναγκών και στρατηγική. 

Το Πανεπιστήμιο θα μπορούσε να συνδράμει και όντως είναι μια ωραία ιδέα η προκήρυξη ενός διεθνύς ευρωπαϊκού διαγωνισμού.

Αν σε 4 χρόνια από τώρα είχε μπει το νερό στο αυλάκι, θα είναι σημαντικό. Μέχρι τότε θα μπορούσε να έχει καθαριστεί ο χώρος, να γίνουν στοχευμένες επισκέψεις και να ξεκινήσουν οι μελέτες. Και θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε κι εμείς ως Πανεπιστημιακή Κοινότητα σε αυτή την εξωστρέφεια».

Στο τέλος της κουβέντας παρενέβη ο Περικλής Χατζηνάκος ως Διευθυντής της περιβαλλοντικής οργάνωσης Mamagea.

«Το 2022 η Δαναδιάδου από το Γραφείο Αστικού Σχεδιασμού του Δήμου Θεσσαλονίκης μας παρήγγειλε μια μελέτη συμμετοχικού σχεδιασμού, που περιείχε εργαστήρια και έρευνα για τον χώρο. Πόρτα πόρτα αναπτύξαμε επικοινωνία με τους πολίτες, στα πρώτα εργαστήρια είχαμε παιδιά από το διπλανό σχολείο, αλλά και 70 πολίτες από την ευρύτερη περιοχή και καθηγητές από το Πανεπιστήμιο.

Οι περισσότεροι κάτοικοι έβλεπαν με θετικό μάτι την ανάμειξη από τον ιδιωτικό τομέα, κάτι που μας προκάλεσε έκπληξη. Στα εργαστήρια προέκυψαν σημαντικές ιδέες για να προετοιμάσουμε το κτιριακό θέμα και τις χρήσεις και θα μπορούσε να ληφθεί υπόχη αυτός ο συμμετοχικές σχεδιασμός, στο πλάισιο της βιώσιμης ανάπτυξης, για να διαμορφώσουμε έναν  αρχιτεκτονικό σχεδιασμό».

Δείτε τη συζήτηση εδώ: