Οι Yama «βλέπουν την ομορφιά μέσα στην γκρίζα καθημερινότητα» και αυτό φαίνεται στη μουσική τους

YAMA, ή αλλιώς (Γιά)ννης και (Μα)νώλης. Τα δύο νέα αγόρια της Gen Z φέρνουν τον φρέσκο ήχο και την ρομαντική ενέργειά τους καθημερινά στις οθόνες μας μέσα από τα τραγούδια τους, τα οποία δεν μπορούμε να παραλείψουμε στις αρχικές μας στο Tik Tok.

Τα τραγούδια τους γίνονται viral, την ώρα που οι Yama βιντεοσκοπούν και ανεβάζουν στα social media τις στιγμές που παίζουν τη μουσική τους στους δρόμους, σε στενά, στα μπαλκόνια, στο studio, σε αμάξια και στις θέες της Αθήνας.

Με τον Γιάννη στην κιθάρα, τους στίχους και τη φωνή, και τον Μανώλη στην παραγωγή, το πιάνο και την ενορχήστρωση, δημιουργούν τον πιο φρέσκο ήχο για την Gen Z, η οποία τους έχει αγαπήσει από την πρώτη στιγμή που τους γνώρισε και κατακλύζει ήδη τα live τους.

Οι Yama μιλάνε στην Parallaxi για τη σχέση τους με τη μουσική, την καλλιτεχνική τους πορεία, τις δυσκολίες ενός ανερχόμενου τραγουδιστή στην Ελλάδα, τη μουσική σκηνή της Αθήνας, την πλατφόρμα του Tik Tok και τα μελλοντικά τους σχέδια. 

Ο Γιάννης και ο Μανώλης ήταν πρώτα φίλοι και στη συνέχεια έγιναν καλλιτεχνικό ντουέτο. Η φιλία τους ξεκίνησε στο Λύκειο, όμως ανακάλυψαν τη μουσική κοινή τους γραμμή αρκετά χρόνια αργότερα.

«Για πολλά χρόνια όμως δεν κάναμε μαζί μουσική. Οριακά δεν ξέραμε για τη σχέση του ενός με τη μουσική. Το ανακαλύψαμε μετά από πολλά χρόνια φιλίας. 

Η πρώτη μας επαφή έγινε ένα καλοκαίρι που πήγαμε διακοπές με την παρέα μας στην Ικαρία. Για κάποιο λόγο με έπιασε μια τρέλα να πάρω μαζί μου την κιθάρα μου — δεν το έκανα ποτέ. Ένα βράδυ στην παραλία αποφάσισα να παίξω πρώτη φορά για τους φίλους μου. Μετά που έπαιξα και τραγουδούσαμε, μου λέει ο Μανώλης “εσύ παίζεις ωραία”. Του λέω “οκ, ευχαριστώ και ξέρω ότι και εσύ παίζεις πιάνο, έλα καμιά φορά από το σπίτι να σου δείξω τραγούδια που έχω γράψει”. Έτσι ήρθε σπίτι, γράψαμε το πρώτο τραγούδι, το “Τι να κάνω”, το οποίο ήταν και το πρώτο που κυκλοφορήσαμε. Για περίπου δύο χρόνια γράφαμε μουσική ασταμάτητα, χωρίς να έχουμε βγάλει τίποτα, μέχρι που νιώσαμε έτοιμοι», θυμάται ο Γιάννης.

Και οι δύο είχαν μία προϋπάρχουσα σχέση με τη μουσική, η οποία ήρθε στην επιφάνεια αργά ή σύντομα. 

Ο Γιάννης έπαιζε από μικρός κιθάρα. «Όμως δεν μου έβγαινε γιατί μάθαινα κυρίως κλασική μουσική, ενώ εγώ ήθελα να γίνω σαν τους Green Day. Οπότε συνέχισα να παίζω μόνος μου και έτσι ανέπτυξα τις μουσικές μου γνώσεις», εξηγεί ο ίδιος.

Ο Μανώλης με τη σειρά του, είχε αρχίσει το πιάνο από μικρή ηλικία: «Είχα κάνει περίπου πέντε χρόνια και μετά είχα σταματήσει επειδή μπήκα στο λύκειο, δεν είχα πολύ χρόνο. Κι εγώ ένιωθα λίγο αυτό με την κλασική μουσική. Γενικά, το να κάνει ένα μικρό παιδί κλασική μουσική είναι λίγο βαρύ και είχα χάσει την επαφή μου με τη μουσική γενικά — όχι ότι δεν άκουγα, αλλά κυρίως στο παίξιμο. Και το ξανάπιασα όταν αρχίσαμε να κάνουμε μουσική με τον Γιάννη». 

Ο ήχος των Yama είναι νέος και φρέσκος, ειδικά για τα ακούσματα της Ελλάδας. Οι ίδιοι ομολογούν ότι αποτελεί ένα κράμα από πολλά μουσικά ακούσματά τους.

«Ο ήχος μας είναι ένα κράμα από πολλά πράγματα που ακούμε. Είμαστε άνθρωποι που ακούμε όλα τα είδη της μουσικής: από έντεχνα μέχρι ροκ, μέχρι παραδοσιακά, μέχρι ραπ, μέχρι ποπ. Ο ήχος στον οποίο έχουμε καταλήξει να κάνουμε ως Yama είναι η alternative pop».

Οι καλλιτέχνες που εμπνέουν τους Yama δεν περιορίζονται, ανήκουν σε πολλούς χώρους και γι’ αυτό ο ήχος τους έχει καταλήξει να είναι ένα κράμα. 

«Θα έλεγα ότι στην Ελλάδα έχουμε επιρροές και από έντεχνους όπως είναι ο Φοίβος Δεληβοριάς και από καλλιτέχνες της νέας σκηνής όπως είναι ο Σάσκε», σημειώνει ο Γιάννης.

«Και από καλλιτέχνες του εξωτερικού θα έλεγα ότι μας επηρέασαν — ή μας ενέπνευσαν — πολύ και στην αρχή, και συνεχίζουν ακόμα. Είναι και αυτοί συνδεδεμένοι με το ρεύμα του alternative pop στο εξωτερικό, όπως ο Tyler, the Creator, ο Rex Orange County και ο Dominic Fike», προσθέτει ο Μανώλης.

Αν και νέοι στη μουσική σκηνή, οι Υama έχουν ήδη κυκλοφορήσει δύο άλμπουμ, με το ντεμπούτο τους, «Λουλούδια στο Μπαλκόνι» (2021) και την πρόσφατη προσθήκη «Πεταλούδες» (2024). Από τα τραγούδια που έχουν δημιουργήσει, τα «παιδιά» τους όπως τα αποκαλούν, δυσκολεύονται να ξεχωρίσουν κάποιο αγαπημένο. 

«Κάθε τραγούδι έχει μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μας γιατί είναι όλα τα παιδιά μας. Αλλά εγώ, αν πρέπει να ξεχωρίσω ένα που αυτή τη στιγμή ακούω πολύ, είναι από τον δεύτερο δίσκο, τις “Πεταλούδες“, το “Χίλιοι τρόποι“, το οποίο είναι αφιερωμένο στους γονείς μας και έχει μια σημαντική θέση στην καρδιά μας», εξηγεί ο Γιάννης.

Για τον Μανώλη, το αγαπημένο δικό τους κομμάτι αλλάζει κάθε εποχή: «Νομίζω πως αν έπρεπε να ξεχωρίσω κάποιο κομμάτι θα έλεγα το “Δεν πειράζει” από τον πρώτο μας δίσκο. Και για το νόημα, που είναι να είσαι αισιόδοξος ό,τι και να γίνεται στη ζωή σου, αλλά και για τον ήχο του. Είναι από τις αγαπημένες μου δουλειές και πιστεύω ότι τα πήγαμε πολύ καλά εκεί». 

Όσον αφορά τους δύο δίσκους, αυτοί είναι διαφέρουν αρκετά μεταξύ τους, όπως λένε οι Υama: 

«Ο πρώτος, “Λούλουδια στο Μπαλκόνι”, γράφτηκε τα πρώτα χρόνια που γράφαμε μουσική στο σαλόνι του σπιτιού μου, χωρίς να ξέρουμε ουσιαστικά όλη τη διαδικασία. Μαθαίναμε ακόμα και φαίνεται ότι έχει μέσα την αγνή εξερεύνηση και την αγάπη που είχαμε τότε για τη μουσική. Οπότε εκείνη ήταν η περίοδος που μαθαίναμε να γράφουμε μουσική ουσιαστικά.

Ο δεύτερος δίσκος είναι μια πιο ώριμη προσέγγιση των Yama στο να γράφουν τραγούδια και να εκφράζονται. Στον τρίτο δίσκο που ετοιμάζουμε τώρα και θα κυκλοφορήσει σύντομα από την Panik Records. θέλουμε να συνδυάσουμε αυτή την αγνότητα και την αγάπη με την ωριμότητα που έχουμε πλέον ως δημιουργοί». 

Ο Γιάννης και ο Μανώλης έχουν διαφορετικούς «ρόλους» στη δημιουργική διαδικασία των τραγουδιών τους, συμπληρώνοντας ο ένας τον άλλον με έναν μοναδικό τρόπο. Ο Γιάννης γράφει στίχους με την κιθάρα και μελωδίες. «Αυτό θα έλεγα ότι αυτό είναι το αγαπημένο μου κομμάτι — το να πιάσω ένα πολύ αγνό και “απλό” μελωδικά κομμάτι και μετά ο Μανώλης να αναλάβει την παραγωγή και να ολοκληρώσει το τραγούδι», λέει ο ίδιος. 

Από την πλευρά του Μανώλη, το δικό του μοιάζει να είναι περισσότερο παραγωγικό. «Θα πω ότι αυτό που με ενθουσιάζει περισσότερο είναι η πρώτη ενορχήστρωση. Δηλαδή, μετά από την ιδέα που μπορεί να είναι του Γιάννη με την κιθάρα, αυτό το πρώτο instrumental που χτίζεται γύρω από το κομμάτι είναι το πιο συναρπαστικό μέρος για μένα. Γιατί εκεί έχει την περισσότερη δημιουργικότητα και φαντασία. Μετά ακολουθεί πολλή δουλειά πάνω στο κομμάτι — οπότε, χρονικά, δεν είναι η πλειοψηφία του χρόνου — αλλά νομίζω αυτό είναι το πιο ενδιαφέρον», όπως εξηγεί ο Μανώλης.

«Έλα από την πλευρά μου / Να σε δω κι εγώ λιγάκι / Αφού, είμαι κολλημένος μαζί σου καιρό / Δεν ξέρω τι να κάνω, πως να συμπεριφερθώ». Μέσα από τους στίχους των Yama γίνεται γρήγορα φανερός ο ρομαντισμός τους, όσο όμως ωριμάζουν, ο Γιάννης και ο Μανώλης θέλουν να αρχίζουν να εκφράζουν στα τραγούδια τους περισσότερα κοινωνικά θέματα, που αφορούν τη γενιά τους. 

«Όταν ξεκινήσαμε να γράφουμε μουσική, τα θέματα που μας ενέπνεαν περισσότερο ήταν κυρίως ερωτικά και παραμένουν σημαντικό μέρος της δισκογραφίας μας. Όσο όμως ωριμάζουμε και ως άνθρωποι αλλά και ως μουσικοί, αρχίζουμε να εκφράζουμε και θέματα που αφορούν περισσότερο τη γενιά μας συνολικά — από προβλήματα όπως η οικονομική κρίση, μέχρι την απογοήτευση από το κράτος (όπως στο θέμα των Τεμπών, που αγγίξαμε στο “Ένα Λεπτό”), αλλά και ζητήματα ελευθερίας, όπως η ομοφοβία, η τρανσφοβία, ή το πώς είναι να βρίσκεις τον εαυτό σου το 2025», παραδέχονται οι ίδιοι.

«Θέλουμε να περάσουμε το μήνυμα πως, όσο δύσκολη κι αν είναι η ζωή, αξίζει να βλέπεις την ομορφιά της. Αυτό σημαίνει και το “Λουλούδια στο μπαλκόνι” για εμάς: να βλέπεις τα όμορφα μέσα στη γκρίζα καθημερινότητα»

Ένας ανερχόμενος μουσικός στη μουσική σκηνής της Ελλάδας, το 2025, έρχεται αντιμέτωπος με πολλές δυσκολίες και προκλήσεις, όπως ομολογούν οι Yama μέσα από τη δική τους εμπειρία:

«Το να κάνεις μουσική στην Ελλάδα του 2025 — και γενικότερα το να είσαι καλλιτέχνης — θεωρώ ότι είναι αρκετά δύσκολο, τόσο βιοποριστικά όσο και από άποψη ελευθερίας της έκφρασης. Βιοποριστικά, ζούμε σε καιρούς που είναι δύσκολοι οικονομικά για όλους. Το να μπορείς να ζήσεις αποκλειστικά από τη μουσική έχει πολλές δυσκολίες και προϋποθέσεις, τις οποίες εμείς προσπαθούμε να χτίσουμε, γιατί αυτό είναι το όνειρό μας. Παράλληλα όμως, χρειάζεται και οι δύο να δουλεύουμε πρωινές δουλειές, σε εισαγωγικά “πρωινές”, για να καταφέρουμε το όνειρό μας.

Σε επίπεδο ελευθερίας έκφρασης, το να κάνεις μουσική και να εκφράζεσαι αυθεντικά απαιτεί να είσαι πολύ εκτεθειμένος σχεδόν σε όλο τον κόσμο που μπορεί να σε ακούσει. Αυτό, απαιτεί μια εσωτερική δύναμη που έχουν μόνο καλλιτέχνες που πραγματικά εκφράζονται μέσα από τη μουσική τους. Και αυτό είναι πάντα μια πρόκληση». 

Το μεγάλο «μπαμ» των social media έχει αλλάξει ολοκληρωτικά την πορεία ενός μουσικού καλλιτέχνη στην Ελλάδα του σήμερα, εξηγούν οι Yama: 

«Το να είσαι ανερχόμενος μουσικός το 2025 είναι πολύ διαφορετικό από το να ήσουν το 1990, κυρίως λόγω των social media. Σου δίνουν μια πλατφόρμα, σε κάνουν υπεύθυνο για το πώς θα αναδειχθείς, και αυτό ενώ είναι πιο δημοκρατικό, απαιτεί να εκτίθεσαι συνεχώς. Αυτό μπορεί να γίνει και πολύ τοξικό, γι’ αυτό χρειάζεσαι ψυχικά αποθέματα και να είσαι διατεθειμένος να εκτεθείς για να προωθήσεις τη μουσική σου και τον εαυτό σου». 

«Η Αθήνα, καλώς ή κακώς, είναι το κέντρο της μουσικής σκηνής στην Ελλάδα», προσθέτουν αναφορικά με το πώς είναι τα πράγματα στη μουσική σκηνή της πρωτεύουσας. «Καλώς, γιατί σου δίνει πρόσβαση σε καλλιτέχνες, στούντιο, παραγωγούς και δισκογραφικές. Κακώς, γιατί είναι μια “ζούγκλα”. Οι ρυθμοί είναι σκληροί και είναι δύσκολο να απομονωθείς για να συγκεντρωθείς δημιουργικά. Γι’ αυτό και όταν γράφουμε μουσική για δίσκο, προτιμάμε να φεύγουμε για λίγες μέρες σε ήσυχα μέρη, ιδανικά κοντά στη θάλασσα». 

Και αφού η κουβέντα έφερε τα social media στην επιφάνεια, ώρα είναι να αναλύσουμε το μεγάλο κεφάλαιο: Tik Tok. 

Oι Υama βλέπουν την πλατφόρμα ως ένα «δίκοπο μαχαίρι», παρά τη μεγάλη αγάπη που της έχουν. 

«Όταν ξεκινήσαμε να γράφουμε μουσική, δεν ξέραμε πώς θα το δεχτεί ο κόσμος. Ο ήχος μας τότε δεν υπήρχε ιδιαίτερα στην ελληνική σκηνή. Αλλά η πρώτη φορά που νιώσαμε αγάπη, ιδιαίτερα μέσα από το TikTok, ήταν με κομμάτια όπως το “Τι να κάνω”, το “Δεν πειράζει” και το “10 ταχύτητες”, που έγιναν viral. Εκεί καταλάβαμε ότι υπάρχει κοινό που αγαπά αυτό που κάνουμε, και μας έδωσε ώθηση να συνεχίσουμε.

Το TikTok — και τα social media γενικά — είναι δίκοπο μαχαίρι. Από τη μία, σου δίνουν προβολή, νιώθεις αυτή τη “ντοπαμίνη” που δεν την έχεις ξαναζήσει. Από την άλλη, μπορεί να σε απορρίψει ανά πάσα στιγμή. Γι’ αυτό προσπαθούμε να μην κάνουμε μουσική με βάση το τι θα γίνει viral. Θέλουμε η μουσική μας να ακούγεται και σε είκοσι χρόνια», ομολογούν ο Γιάννης και ο Μανώλης.

Παρά τα πολλά πλεονεκτήματα που μπορούν να δώσουν τα social media στους ανερχόμενους μουσικούς καλλιτέχνες, μπορεί να «κρύβουν» και κινδύνους, καταλήγουν οι Yama: 

«Τα social media βοηθούν καλλιτέχνες γιατί σου δίνουν μια σκηνή. Αλλά ο κίνδυνος είναι να προσαρμόσεις την τέχνη σου σε αυτό που θεωρείς ότι θα πετύχει, και έτσι να χάσεις την αυθεντικότητά σου. Κάποια στιγμή πήγαμε να πέσουμε κι εμείς σε αυτή την παγίδα, αλλά πλέον προσπαθούμε να μένουμε όσο πιο αληθινοί γίνεται».

«Οι συναυλίες είναι από τα πιο αγαπημένα μας κομμάτια της μουσικής μας διαδρομής», τονίζουν οι ίδιοι αναφορικά με τις live εμφανίσεις τους, οι οποίες γεμίζουν πάντα από κόσμο. «Όταν ερχόμαστε σε επαφή με το κοινό πρόσωπο με πρόσωπο, νιώθουμε τη δύναμη που έχει η μουσική μας. Άλλο να βλέπεις κάποιον να τραγουδάει τους στίχους που έγραψες μόνος σου στο σαλόνι. Είναι συγκλονιστικό».

Οι Yama φαίνεται να είναι ασταμάτητοι, μιας και έχουμε να περιμένουμε καινούργια μουσική τους πολύ σύντομα. 

«Στα μελλοντικά μας πλάνα είναι να δώσουμε πολύ καινούργια μουσική με τον νέο ήχο των Yama, που συνδυάζει την αγάπη μας και την ανάγκη για έκφραση με την ωριμότητα που έχουμε πλέον στο γράψιμο. Και φυσικά, θα ακολουθήσουν πολλές live εμφανίσεις — που, όπως είπαμε, είναι ένα από τα αγαπημένα μας μέρη της μουσικής.

Με το καλό, προς το φθινόπωρο, θέλουμε να κυκλοφορήσουμε τον τρίτο μας δίσκο, που νιώθουμε ότι περιέχει μερική από την καλύτερη μουσική που έχουμε γράψει ποτέ», εξηγούν οι ίδιοι.

Για το τέλος αφήσαμε το καλύτερο και αυτό είναι η επόμενή τους εμφάνιση στη συμπρωτεύουσα. «Η Θεσσαλονίκη είναι σίγουρα στα πλάνα μας. Είτε σε κάποιο καλοκαιρινό live είτε με τον τρίτο δίσκο προς το φθινόπωρο. Έχουμε παίξει εκεί και το κοινό είναι πάντα φανταστικό», καταλήγουν ο Μανώλης και ο Γιάννης.